Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το περιβάλλον και οι πόλεις δεν είναι τίποτε άλλο από εκφάνσεις της πολιτικής στο χώρο και αυτά τα δώδεκα διηγήματα, αναδεικνύουν αυτό ακριβώς με τη βοήθεια της φαντασίας και του χιούμορ.

Ο Οκτάβ είναι ο κυρίαρχος του κόσμου. Ο Οκτάβ είναι ένας διαφημιστής: αποφασίζει σήμερα αυτό που θα θελήσουμε αύριο. Ο Οκτάβ είναι ένας ζωντανός νεκρός, πνιγμένος ως τον λαιμό στο χρήμα, στην κοκαΐνη και στις εφήμερες σχέσεις. Από το διαφημιστικό πρακτορείο του Παρισιού μέχρι το Μαϊάμι, από ένα σεμινάριο στην Αφρική μέχρι το Σαιν Ζερμαίν ντε Πρε, από την κόλαση του σεξ μέχρι τη χαμένη αθωότητα, το βιβλίο του Φρεντερίκ Μπεγκμπεντέ - κάτι ανάμεσα σε μυθιστόρημα και λίβελο - είναι η απολογία ενός παιδιού της χιλιετίας μας. Καταγγέλλει με χιούμορ την παγκόσμια κερδοσκοπία. Κα...

Αγγλία, αρχές του 20ού αιώνα. Ο ξενώνας Μπήκον στο Λονδίνο, υποδέχεται έναν απρόσμενο και εκκεντρικό επισκέπτη, που προσγειώνεται ορμητικά, συνοδευόμενος από έναν δυνατό άνεμο σαν άλλη Μαίρη Πόπινς, και αναστατώνει με τα παράξενα κόλπα του τους ενοικιαστές. Ο Ίνοσεντ Σμιθ, είναι ένας θηριώδης στην όψη άντρας που φέρνει έναν καινούργιο αέρα στο πληκτικό Μπήκον και διασκεδάζει με έναν αλλόκοτο τρόπο τους ενοίκους. Τη στιγμή, όμως, που ο ξενώνας είναι έμπλεος ευτυχίας, εμφανίζονται δύο ακαδημαϊκοί που κομίζουν φρικτά νέα: ο Σμιθ καταζητείται από τις αρχές για ληστεία, εγκατάλε...

Oι κυδωνίες άνθιζαν πάντα την Άνοιξη στις Κυδωνίες, το Αϊβαλί δηλαδή γιατί αϊβά στα τούρκικα θα πει κυδώνι. Αλλά οι Κυδωνίες πρωτοάνθισαν το 1773, την άνοιξη κι έμειναν ανθισμένες όλο το χρόνο και για χρόνια μετά. Ήταν ο παπάς και βοεβόδας τους, ο Ιωάννης Δημητρακέλλης-Οικονόμος που τις φρόντιζε. Ύστερα ο Οικονόμος έφυγε και ξεχάστηκε. Με το ζόρι. Οι Κυδωνίες όμως μέχρι το 1821, αφού το όραμά του είχε μείνει ζωντανό, βρίσκονταν σε διαρκή ανθοφορία της ελεύθερης σκέψης για όλους τους Έλληνες, αλλά και σύνδεσμος και προμηθευτής για τους επαναστατημένους. Τουρκικός στρατ...

Άρχισα να ζω πάλι, λες και φύσηξες ζωή μέσα στη χωμάτινη μπάλα μου, μέσα στον άργιλο του κήπου μου. Αυτός ο πηλός πήρε ζωή από τη ζωή μου, από τα συναισθήματά μου. Χωρίστηκε σε μικρά και μεγαλύτερα κομμάτια και γίνανε έργα. Ο καινούργιος τρόπος έκφρασης είχε βρεθεί, ήταν η γλυπτική.

Η ελευθερία των ποιητών και των ζωγράφων να τολμούν τα πάντα -κατά τον Οράτιο- έδωσε στις δημιουργούς αυτού του βιβλίου την έμπνευση για συγκερασμό των δύο τεχνών. Το κάθε ποίημα συνεργάζεται με ένα ανάλαφρο χιουμοριστικό σκίτσο. Έτσι ο αναγνώστης, μέσα από το "Άνοιγμα Ψυχής", ταξιδεύει σε λεκτικούς και εικαστικούς ορίζοντες, όπου θα βρει το δικό του άνοιγμα ψυχής.

Αποτελεί κοινό τόπο να αναφέρουμε ότι ανέκαθεν η ερωτική απιστία αποτελεί ένα από τα πιο επίκαιρα θέματα. Ξυπνάει, με ή χωρίς υπεκφυγές, την περιέργεια. Διασχίζει σύνορα γεωγραφικά, πολιτικά, ιδεολογικά, κοινωνικά ή θρησκευτικά. Δεν σέβεται τίποτα και κανέναν και έτσι το να μιλάει κάποιος για αυτήν δεν μας ενοχλεί καθόλου ή μας ενοχλεί όλους λίγο. Είναι άξιον απορίας το ότι, ενώ η ερωτική απιστία θεωρείται θέμα ταμπού, αποτελεί το πιο πικάντικο θέμα στις συζητήσεις των παρεών και όλοι αρέσκονται να μιλάνε γι αυτό. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας καταπιάνεται με όλα όσα...

Το ταξίδι του μυθιστορήματος διαδραματίζεται σε τρία διαφορετικά αλλά και παράλληλα επίπεδα: στην Αλόννησο του παρελθόντος και των αναμνήσεων, στην Αμοργό του παρόντος και των εμπειριών και, τελικά, στην Ανάφη του μέλλοντος και των ονείρων. Ο διαχωρισμός τους δεν είναι ποτέ σαφής. Η εμφάνιση μιας γυναικείας μορφής καθιστά ακόμη πιο δυσδιάκριτα τα όρια, με αποτέλεσμα να αυξάνεται συνεχώς η αμφιβολία για τον χώρο, τον χρόνο και την ανθρώπινη σκέψη. Τελικά, πόσο ταυτίζονται οι αναμνήσεις με τα όνειρα;

Τι κάνει τους ανθρώπους μυθικούς, τελικά; Είναι η διάθεση να έχουμε προσωπικές μυθολογίες και παρελθόν ή είναι εκείνος ο διακαής πόθος του είδους μας να έχει μέλλον; Ποια στιγμή οι καθημερινοί άνθρωποι γίνονται μύθος, παραμύθι ή παραμυθία και άλλοθι για έναν άλλο καθημερινό άνθρωπο; Με το ερώτημα αυτό κατά νου ξεκίνησα αυτό το μικρό βιβλίο - συνομιλία με τις σημαντικές γυναίκες - τοπία της οικογένειάς μου: τη μητέρα της μητέρας μου Αναστασία Κουΐνη, τη μητέρα μου Παρασκευή Γαβριλάκη και την κόρη μου Παρασκευή Νικολουδάκη, καθώς και τη μητέρα του πατέρα μου, Παρασκευή Γαβ...