Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ήρωας αυτού του βιβλίου... δεν είναι παρά μια υπερβατική ιδέα, ένα όραμα. Μια λάμψη φιλοσοφική που όποιος την αγγίζει... τυφλώνεται, όποιος την αγνοεί... σώζεται αλλά μένει μισός, και όποιος τη βιώνει... χάνεται. Ίσως αυτοί που δεν τη βλέπουν καν... να είναι και οι πιο τυχεροί. Δεν έχει σημασία... το ανθρώπινο ον ή η υπερβατική ιδέα, η στοιχειωμένη από οράματα μιας ποίησης, που αποτελούσε αυτοσκοπό και τροφοδότη ζωής. Πρόκειται για την ιστορία μιας ψυχής δαιμονοκρατούμενης. Μιας ψυχής με συνείδηση στο Καλό και στο Κακό που αποτέλεσε γι' αυτήν ακούσια τιμωρία. Ο καθρέφτης...

Ο ήρωας αυτού του βιβλίου... δεν είναι παρά μια υπερβατική ιδέα, ένα όραμα. Μια λάμψη φιλοσοφική που όποιος την αγγίζει... τυφλώνεται, όποιος την αγνοεί... σώζεται αλλά μένει μισός, και όποιος τη βιώνει... χάνεται. Ίσως αυτοί που δεν τη βλέπουν καν... να είναι και οι πιο τυχεροί. Δεν έχει σημασία... το ανθρώπινο ον ή η υπερβατική ιδέα, η στοιχειωμένη από οράματα μιας ποίησης, που αποτελούσε αυτοσκοπό και τροφοδότη ζωής. Πρόκειται για την ιστορία μιας ψυχής δαιμονοκρατούμενης. Μιας ψυχής με συνείδηση στο Καλό και στο Κακό που αποτέλεσε γι' αυτήν ακούσια τιμωρία. Ο καθρέφτης...

Το μικρό αυτό βιβλίο δεν έχει καμία σχέση ούτε με την επιστήμη ούτε με την επιστημονική μελέτη της τρομοκρατίας. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται πως: "Τρομοκρατία είναι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι στους ανθρώπους επειδή είναι άνθρωποι". Δηλαδή, επιμένει να μην τρομοκρατείται από τη λογική της λογικής και συγκροτημένης ανάλυσης του ζητήματος, πιστεύοντας ακράδαντα πως μόνον έτσι μπορεί να έχει κάποια ελπίδα να ζήσει τη ζωή του (όσο τον αφήσουν οι τρομοκράτες αντιτρομοκράτες) σαν δική του ζωή. Διαβάζει, λοιπόν, ορισμένες σημαντικές σελίδες του Best Seller που ονομάζουμε τρομοκρατία...

Τα Ραδίκια Ανάποδα είναι μία κωμωδία επί 13, ένα one dead man show, ένας black total κωμικός μονόλογος με δεκατρείς ρόλους. Δεκατρείς κωμικούς επικήδειους που και νεκρούς ανασταίνουν! Δυστυχώς όμως, τους φίλους αναγνώστες, τους περιμένει και μία ακόμα πιο δυσάρεστη έκπληξη: Τα Ραδίκια Ανάποδα κυκλοφορούν διπλά! Δεκατρία συν δεκατρία! Ω, ναι! Σε τούτο δω το μαύρο κι άραχλο βιβλίο υπάρχουν μαζί (κι ανάποδα) τα Ανάποδα Ραδίκια Ανάποδα. Πρόκειται για ένα ανάποδο βιβλίο μπόνους (ή πόνους) με συν δεκατρείς επικήδειους που δεν είδαν το σκοτάδι της δημοσιότητας. Και τα ερωτήματ...

Τα Ραδίκια Ανάποδα είναι μία κωμωδία επί 13, ένα one dead man show, ένας black total κωμικός μονόλογος με δεκατρείς ρόλους. Δεκατρείς κωμικούς επικήδειους που και νεκρούς ανασταίνουν! Δυστυχώς όμως, τους φίλους αναγνώστες, τους περιμένει και μία ακόμα πιο δυσάρεστη έκπληξη: Τα Ραδίκια Ανάποδα κυκλοφορούν διπλά! Δεκατρία συν δεκατρία! Ω, ναι! Σε τούτο δω το μαύρο κι άραχλο βιβλίο υπάρχουν μαζί (κι ανάποδα) τα Ανάποδα Ραδίκια Ανάποδα. Πρόκειται για ένα ανάποδο βιβλίο μπόνους (ή πόνους) με συν δεκατρείς επικήδειους που δεν είδαν το σκοτάδι της δημοσιότητας. Και τα ερωτήματ...

Αν κάποτε θελήσεις να περιπλανηθείς στου υποκόσμου τα σοκάκια, φρόντισε να συνοδεύεσαι από συντρόφους έμπειρους και αιχμηρούς. Οι "ιχνηλάτες" είναι απαραίτητοι σε κάθε ταξίδι, πόσω μάλλον σ' εκείνο που καταλήγει στην υπόγεια συνοικία των ναρκωτικών ουσιών και της επαγγελματικής τους διακίνησης. Πάντως ο ήρωας του συγκεκριμένου βιβλίου δεν δείχνει να ανησυχεί και πολύ, ενώ μας διαβεβαιώνει πως αναλαμβάνει κάθε ευθύνη για την ξενάγηση: "Είμαι ο Boy και σε καλωσορίζω στον κόσμο μου, εδώ που όλα πωλούνται και αγοράζονται, ακριβώς όπως και στον δικό σου. Έλα μαζί μου και μην...

Αν κάποτε θελήσεις να περιπλανηθείς στου υποκόσμου τα σοκάκια, φρόντισε να συνοδεύεσαι από συντρόφους έμπειρους και αιχμηρούς. Οι "ιχνηλάτες" είναι απαραίτητοι σε κάθε ταξίδι, πόσω μάλλον σ' εκείνο που καταλήγει στην υπόγεια συνοικία των ναρκωτικών ουσιών και της επαγγελματικής τους διακίνησης. Πάντως ο ήρωας του συγκεκριμένου βιβλίου δεν δείχνει να ανησυχεί και πολύ, ενώ μας διαβεβαιώνει πως αναλαμβάνει κάθε ευθύνη για την ξενάγηση: "Είμαι ο Boy και σε καλωσορίζω στον κόσμο μου, εδώ που όλα πωλούνται και αγοράζονται, ακριβώς όπως και στον δικό σου. Έλα μαζί μου και μην...

Μια λέξη πόσες χιλιάδες εικόνες μπορεί να χωρέσει και πόσους κόσμους μπορεί να δημιουργήσει; Αυτό το ερώτημα αρκούσε για να με κάνει να αντιμετωπίσω την λευκή σελίδα με νέα προοπτική. Έτσι, από αυτό το παιχνίδι των λέξεων (που πολλές φορές πήρε αλλόκοτα μονοπάτια) προέκυψε αυτή η μικρή ανθολογία. Πιστεύω ότι ένα καλλιτεχνικό έργο από την στιγμή που αποπερατώνεται μπορεί να μιλήσει το ίδιο για τον εαυτό του. Εγώ το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι: η ποίηση ίσως είναι ο πιο παραστατικός τρόπος για να περιγράψει κανείς χιμαιρικά όνειρα και αγρίους ατομικούς και συλλογικούς...

Μια λέξη πόσες χιλιάδες εικόνες μπορεί να χωρέσει και πόσους κόσμους μπορεί να δημιουργήσει; Αυτό το ερώτημα αρκούσε για να με κάνει να αντιμετωπίσω την λευκή σελίδα με νέα προοπτική. Έτσι, από αυτό το παιχνίδι των λέξεων (που πολλές φορές πήρε αλλόκοτα μονοπάτια) προέκυψε αυτή η μικρή ανθολογία. Πιστεύω ότι ένα καλλιτεχνικό έργο από την στιγμή που αποπερατώνεται μπορεί να μιλήσει το ίδιο για τον εαυτό του. Εγώ το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι: η ποίηση ίσως είναι ο πιο παραστατικός τρόπος για να περιγράψει κανείς χιμαιρικά όνειρα και αγρίους ατομικούς και συλλογικούς...

Ακόμη κι αν έχουμε διανύσει μίλια μακριά από τις αφετηρίες μας, από τις ρίζες μας. Ακόμη κι όταν δεν υπάρχει απτός γυρισμός, κάποια πράγματα πάντα θα κατοικούν μέσα μας. Πάντα κάτι από σένα θα μένει, ακόμη και πέρα από σένα, εκεί που συνοδοιπόρος πορεύτηκες με τα χνάρια σφραγίδες να κρατούν τα "περάσματά" μας. Πώς οι στιγμές γίνονται παρελθόν; Πώς γίνονται χτες; Πριν από λίγο; Και το παρόν ανίσχυρο μπροστά στη νοσταλγία, μισό. Μισώ ότι δεν κατάφερα να κρατήσω στο τώρα. Σε παρακείμενο χρόνο οι ιστορίες μας, οι εικόνες μας, τα λόγια μας. Αυτό είναι το αντίτιμο της χαράς τη...

Ακόμη κι αν έχουμε διανύσει μίλια μακριά από τις αφετηρίες μας, από τις ρίζες μας. Ακόμη κι όταν δεν υπάρχει απτός γυρισμός, κάποια πράγματα πάντα θα κατοικούν μέσα μας. Πάντα κάτι από σένα θα μένει, ακόμη και πέρα από σένα, εκεί που συνοδοιπόρος πορεύτηκες με τα χνάρια σφραγίδες να κρατούν τα "περάσματά" μας. Πώς οι στιγμές γίνονται παρελθόν; Πώς γίνονται χτες; Πριν από λίγο; Και το παρόν ανίσχυρο μπροστά στη νοσταλγία, μισό. Μισώ ότι δεν κατάφερα να κρατήσω στο τώρα. Σε παρακείμενο χρόνο οι ιστορίες μας, οι εικόνες μας, τα λόγια μας. Αυτό είναι το αντίτιμο της χαράς τη...

Ο Όμηρος άρχισε τη λογοτεχνική του σταδιοδρομία από τους αθηναϊκούς Times. Ο Μωυσής έκλεισε τα ιουδαϊκά χασάπικα και έγινε ηγέτης του Γκέτο. Ο Μωάμεθ ανακάλυψε το χαρέμι και στον ελεύθερο χρόνο του πήγαινε στο βουνό. Και αν όλα αυτά είναι γνωστά, ο Ίργουιν Λ. Γκόρντον αποκαλύπτει ποια μοδίστρα ίδρυσε την Εκκλησιαστική Εταιρεία Κουτσομπολιού και ποιος Άγιος θα ζει για πάντα στα λαρύγγια των συμπατριωτών του· θυμάται με λαχτάρα την χορευτριούλα Φλόρα και αποδίδει τις δέουσες τιμές στην κακοποιημένη πεθερά του. Παίρνοντας τη σκυτάλη από το ιδιοφυές χιούμορ του Όσκαρ Ουάιλντ...

Ο Όμηρος άρχισε τη λογοτεχνική του σταδιοδρομία από τους αθηναϊκούς Times. Ο Μωυσής έκλεισε τα ιουδαϊκά χασάπικα και έγινε ηγέτης του Γκέτο. Ο Μωάμεθ ανακάλυψε το χαρέμι και στον ελεύθερο χρόνο του πήγαινε στο βουνό. Και αν όλα αυτά είναι γνωστά, ο Ίργουιν Λ. Γκόρντον αποκαλύπτει ποια μοδίστρα ίδρυσε την Εκκλησιαστική Εταιρεία Κουτσομπολιού και ποιος Άγιος θα ζει για πάντα στα λαρύγγια των συμπατριωτών του· θυμάται με λαχτάρα την χορευτριούλα Φλόρα και αποδίδει τις δέουσες τιμές στην κακοποιημένη πεθερά του. Παίρνοντας τη σκυτάλη από το ιδιοφυές χιούμορ του Όσκαρ Ουάιλντ...

Όνειρα κρυμμένα, όνειρα και σκέψεις φυλαγμένα... Στο μυαλό και στην ψυχή, αμέτρητα συναισθήματα, σε λόγια, όμορφα γραμμένα.

Όνειρα κρυμμένα, όνειρα και σκέψεις φυλαγμένα... Στο μυαλό και στην ψυχή, αμέτρητα συναισθήματα, σε λόγια, όμορφα γραμμένα.

Η συλλογή "Γιατί η ποίηση δεν είναι νανούρισμα, η ποίηση είναι σάλπισμα!" αποτελείται από ποιήματα που γράφτηκαν, στην πλειοψηφία τους, στο Παρίσι, μέσα στα χρόνια της τελευταίας οικονομικής κρίσης που βιώνει και ο λαός στην Ελλάδα. Ένα σύνολο στεναγμών που γίνονται κραυγές. Ένας καθρέφτης που δε ραγίζει, μήτε παραμορφώνει. Μια γροθιά που υψώνεται, γιατί... η ποίηση δεν είναι νανούρισμα, η ποίηση είναι σάλπισμα!

Η συλλογή "Γιατί η ποίηση δεν είναι νανούρισμα, η ποίηση είναι σάλπισμα!" αποτελείται από ποιήματα που γράφτηκαν, στην πλειοψηφία τους, στο Παρίσι, μέσα στα χρόνια της τελευταίας οικονομικής κρίσης που βιώνει και ο λαός στην Ελλάδα. Ένα σύνολο στεναγμών που γίνονται κραυγές. Ένας καθρέφτης που δε ραγίζει, μήτε παραμορφώνει. Μια γροθιά που υψώνεται, γιατί... η ποίηση δεν είναι νανούρισμα, η ποίηση είναι σάλπισμα!

Από τους πρώτους, που έχουν περιληφθεί σε ανθολόγηση της Γενιάς του '70 ("Νέα Γενιά", εκδόσεις Κέδρος 1971) ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος έχει εκδόσει μέχρι σήμερα εννέα ποιητικές συλλογές, δύο συλλογές δοκιμίων και έχει γράψει μεγάλο αριθμό κειμένων κοινωνικοπολιτικού ενδιαφέροντος. Ποιητής με ευρεία γκάμα θεματολογίας, συνθέτει συνήθως ολιγόστιχα ποιήματα, άλλοτε παραδοσιακής τεχνοτροπίας και άλλοτε σε ελεύθερο στίχο, έχοντας από πολύ νωρίς διαμορφώσει μια προσωπική ποιητική, καταφέρνοντας με λιτά εκφραστικά μέσα και αισθητικά ευρηματικό τρόπο, να μεταδώσει στον αναγνώστη...