Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O Πέτερ Χούχελ είναι μια κομβική φυσιογνωμία της μεταπολεμικής γερμανόφωνης ποίησης. Διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στα πολιτιστικά ζητήματα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και, έπειτα από τη φυγή του προς τη Δύση, στην πνευματική ζωή της Δυτικής Γερμανίας. "Η Ένατη ώρα" θεωρείται το αριστούργημά του Χούχελ, καθώς αποτελεί μια ώριμη σύνθεση όλων των πλευρών της ποιητικής του διαδρομής. Η βιωματική, μαγική επαφή του ποιητή με τη Φύση μεταστοιχειώνεται -έπειτα από επίμονη παρατήρηση ενός κόσμου σε σήψη- σε πικρή συνειδητοποίηση. Η ανθρώπινη κατάσταση, στην ιστορική της εξ...

Αναπτύσσοντας μιαν ξεχωριστή σεξουαλική και κριτική ρητορική στην ποίησή του, ο Γκιουργκέντς Κορκμάζελ έχει μια αποκλειστική θέση στη σύγχρονη Κυπριακή ποίηση (..) Στην ποίησή του, το άτομο που γυρίζει ν’ αντικρίσει τη φύση και στηρίζεται στη διαίσθηση επιδιώκει να βρει την απλή αλήθεια. Ο Κορκμάζελ παλεύει με τα εμπόδια των ταμπού και των συνόρων που έρχονται αντιμέτωπα μαζί του στη διαδρομή του. Δεν αποφεύγει να χρησιμοποιεί προκλητική και μερικές φορές ενοχλητική γλώσσα. Στα πλαίσια των θεμάτων της φύσης, της αγάπης και του θανάτου αποκαλύπτει προσωπικά και κοινωνικά...

Άκλαυτη! Με τα μαλλιά πλεξούδες κατηφόριζε η ζωή μου στου κάμπου το παράκνημα. Να συναντήσει των αγρών τις ερωμένες, που με το πρώτο φύσημα του ανέμου λυγίζουν τα κορμιά τους στου πάθους το χορό, ντυμένες στα κόκκινα φουστάνια τους. Ασεβείς κουβέντες στο ελαφρύ το θρόισμα της σκέψης, μουρμουράνε σιγανά μπρος στων ματιών τις οπτασίες που πλέκουν τα κορμιά τους στης αμαρτίας τα κρεβάτια. Μονολογούσα ακουμπισμένη στου πλάτανου τη φυλλωσιά, τον ύμνο του παράλογου που από πριν είχα διαβάσει στου ύπνου μέσα το αγκάλιασμα. Και, καθώς χόρευαν οι ερωμένες του αγρού τω...

Τα δεκαοχτώ διηγήματα της συλλογής "Όταν ο ήλιος μπήκε στο δωμάτιο" του Γιώργου Μολέσκη έχουν ως αφετηρία τους πραγματικές ιστορίες, που συνέβησαν στην Κύπρο και σε άλλα μέρη του κόσμου: Ελλάδα, Ρωσία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Σουηδία, Γεωργία, Βέλγιο κ.λπ. Κάποιες αναφέρονται σ’ ένα μονάχα επεισόδιο, άλλες καλύπτουν μεγαλύτερες περιόδους της ζωής των ηρώων. Οι ιστορίες αυτές είναι δοσμένες με περισσότερα ή λιγότερα στοιχεία φαντασίας και μυθοπλασίας. Παιδικές και εφηβικές μνήμες, ιστορίες από τη νεανική και ενήλικη ζωή που διαδραματίζονται σε διαφορετικές χρονικές π...

Ο Άμλετ Post Scriptum του Ρομπέρτο Γκαρσία ντε Μέσα, γεννήθηκε στις αρχές της οικονομικής κρίσης, καρπός της αγανάκτησης απέναντι σε μια Ευρώπη που είχε αποστασιοποιηθεί από τη νεολαία, από το μέλλον, όταν όλα κατέρρεαν. Αυτός ο νέος Άμλετ, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τη βασιλική καταγωγή, προσπαθεί να βρει κάποιες εξηγήσεις για να καταλάβει τι είναι αυτό που συνέβη ή πώς άρχισε η κρίση. Την ίδια στιγμή, η μητέρα του η Γερτρούδη, έχει αποστασιοποιηθεί από αυτόν, σχεδόν από όλα και προσπαθεί να ανακτήσει την ίδια της τη ζωή, να καταφέρει να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό τ...

Κυκλοφορεί με επίμετρο της συγγραφέως. Η έκδοση υποστηρίχθηκε από το Literature Ireland, και έχει την έγκριση του The Estate of Josephine Hart και των Ed Victor Ltd - Untited Agents LLP. ** Ένας διάσημος γιατρός και πολιτικός προσεγγίζει το κατώφλι της μέσης ηλικίας απόλυτα αφοσιωμένος στο επαγγελματικό και οικογενειακό καθήκον. Πλούσιος και επιτυχημένος, ζει μια ονειρεμένη ζωή μαζί με την όμορφη γυναίκα του, τον φιλόδοξο και χαρισματικό γιο του και την γλυκιά κόρη του. Η γνωριμία με την κοπέλα του γιου του, μια ιδιόρρυθμη και αινιγματική γυναίκα, θα ταράξει τα νερ...

"Ο Μισάνθρωπος" είναι αναμφίβολα το πιο αινιγματικό έργο του Μολιέρου. Η αντιπαράθεση του Αλσέστ με την υποκριτική κοινωνία της εποχής του, τον οδηγεί μοιραία στην απομόνωση. Η εμμονή του στην ηθική, τον καθιστά τελικά μισάνθρωπο. Αντιθέτως, ο μοναδικός του φίλος, ο Φιλέντ, μοιάζει να επιβραβεύεται για τη μετριοπαθή και συμβιβαστική στάση του. Οι αδυναμίες του Αλσέστ, που άλλες φορές παρασύρουν και τον ίδιο σε υποκριτική στάση, ενώ άλλες τον καθιστούν σκληρό και άκαμπτο για να τον οδηγήσουν στην τελική του έξοδο, δεν ακυρώνουν το μεγαλείο της στάσης του αλλά το συμπληρών...

Ο "Σλοβένος Ρεμπώ". Και όμως, δεν πρόκειται για διαφημιστικό υπερθεματισμό. H ποιητική διάνοια των Κοσοβέλ και Ρεμπώ ·κυρίως στο Μεθυσμένο καράβι του δεύτερου· συλλαμβάνει μια γερασμένη, ετοιμοθάνατη Ευρώπη, η παρακμή της οποίας συνοδεύεται από τις φυσικές και κοινωνικές καταστροφές που προξενεί η καπιταλιστική προοπτική και η τεχνολογική ανάπτυξη ενός καινούργιου κόσμου. Ιμπρεσιονισμός/εξπρεσιονισμός/κονστρουκτιβισμός: οι προφανέστεροι -διαδοχικά- προσανατολισμοί της ποίησης του Κοσοβέλ. Ωστόσο, οι ταξινομήσεις της κριτικής σε τάσεις και σχολές είναι πολύ αφηρημένες, πο...

Ο Ράμι Σαάρι ζει σε μια ρευστή εποχή. Στοχαστής; Φιλόσοφος; Ποιητής; Μοναχικός περιπλανώμενος; Πολίτης; Όλα τα παραπάνω; Στο ζενίθ της κοινωνικοπολιτικής αστάθειας, της μεταβολής και του σταθερά αβέβαιου ψάχνει να ορίσει τη δική του διαδρομή. Σε μια εποχή που όλα είναι δυνατά, καλείται να επιλέξει τι είναι και έτσι αναζητώντας το ποιητικό «είναι» καταλήγει να γνωρίζει άριστα το ποιητικό "δεν είναι": δεν είναι ένας λυρικός στο απόγειο του καπιταλισμού, δεν είναι συμβολιστής ούτε μετασυμβολιστής, δεν είναι υπερρεαλιστής· σίγουρα ο Σαάρι δεν είναι στρατευμένος γιατί δεν...

Για ενδεχόμενη απολογία: Αγαπώ τα δέντρα κι ας ψηλώνουν σκόπιμα. Καθένα μού κρύβει ένα κομμάτι ουρανού, καθένα με καρφώνει στο παρόν. Έσφαξα το παρελθόν, γέμισε η αυλή με αίματα και ασήμαντες λεπτομέρειες. Άλλη εκδοχή δεν υπάρχει.

ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ Ο Θεός είναι μία απάντηση χοντροκομμένη, μία έλλειψη λεπτότητας για μας που σκεπτόμαστε. Ουσιαστικά, δεν είναι παρά μια απαγόρευση. Θα μπορούσα να πω, πως είναι μία άτεχνη απαγόρευση. Είναι σαν να μας λένε να μη σκεφτόμαστε καθόλου! ΧΡΙΣΤΟΣ Επτά είναι τα θαύματα του κόσμου. Βλέπω, Ακούω, Αγγίζω, Γεύομαι, Αισθάνομαι, Γελάω και Αγαπώ! ΧΕΝΤΡΙΞ Και επτά είναι οι δυστυχίες του κόσμου. Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν αγγίζω, δεν γεύομαι, δεν αισθάνομαι, δεν γελάω και δεν αγαπώ! ΧΡΙΣΤΟΣ Ζωή είναι ο δρόμος προς την αθανασία! Ανάσταση είναι η δοκιμασία της λογικ...

Στο κοντινό μέλλον, οι κάτοικοι μιας χώρας έχουν εκλέξει ολοκληρωτική κυβέρνηση. Ο Βασίλης ζει σε μια μεγαλούπολη αυτής της χώρας και εργάζεται σε εταιρεία. Χωρισμένος, με ένα παιδί που σπουδάζει, μένει μόνος του. Ψυχαναγκαστικός, απόμακρος, εγκλωβισμένος σ’ ένα μικρόκοσμο που ο ίδιος δημιούργησε. Η ζωή του κυλάει πάνω στη σταθερή επανάληψη της καθημερινότητάς του: δουλειά, σπίτι, τηλεόραση, ύπνος. Ένα συνηθισμένο βράδυ στο σπίτι, η απορία του στην ανάλυση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, μεγαλώνει την ελάχιστη προϋπάρχουσα ρωγμή στη σκέψη του και τον οδηγεί σε μια συντριπτική...

Το σύμπαν ανοίγει τη διάστασή του με το κλειδί των πολλών θανάτων μου... Η αντίστροφη δράση της ανθρωπότητας, απ’ την τεχνολογική κραυγή και στο τιτίβισμα του σκύλου στην άγρια πέτρα και στο ευλογημένο χώμα. Μήπως ξανανεβούμε στα δέντρα; Θα ’ναι μια συνειδητή επιστροφή με ραδιοσυχνότητες αστρόπετρων στα μηνύματα που θα φέρνουν οι πυγολαμπίδες πια.

Η έκδοση αυτή έρχεται να καλύψει ένα κενό: ανθολογία εσθονικής ποίησης παρουσιάζεται στην ελληνική γλώσσα για πρώτη φορά. Σταχυολογώντας δημιουργούς και δημιουργήματα, η ανθολογία αυτή ακολουθεί την πνευματική πορεία της Εσθονίας από τις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν η εσθονική λογοτεχνία διαμορφώνει τη νεότερη φυσιογνωμία της στην αντήχηση των ευρωπαϊκών ρευμάτων. Ακολουθούν τα χρόνια του μεσοπολέμου, όπου, μέσα από συνθήκες πολιτικής ανεξαρτησίας και ανάπτυξης, η Εσθονία αξιοποιεί τις πηγές της και καλλιεργεί τη λογοτεχνική γλώσσα. Η πνευματική δημιουργία αποκτά ταυτότητ...

για το έργο "Εφιάλτης η ελπίδα" Πρόκειται για ένα θεατρικό κοινωνικο-πολιτικό έργο που αναπτύσσεται σε 4 άξονες: Καταρχάς κάτω από ένα υπέρ-εθνικό-παγκοσμιοποιημένο πρίσμα βλέπουμε την κυριαρχία των αγορών σαν μπότα να επιτίθεται και να καταδυναστεύει τους άλλους τρεις: Την ευρωπαϊκή "οικογένεια" όπου τα σύγχρονα έθνη-κράτη στέκονται αμήχανα σ’ αυτή την επίθεση και "υποφέρουν" ή "κανιβαλίζονται" μαζί με τους λαούς τους. Φτάνοντας στη σύγχρονη ελληνική πολιτεία, βλέπουμε την ένδεια των θεσμών, την απελπισία των πολιτών, την καταστροφή της πολιτικής και ψυχολογικής συνείδη...

Κι όσο ο χρόνος φίδι γύρω Απ’ το λαιμό σου τυλίγεται Τόσο βουλιάζεις στον ουρανό πιότερο Και το σώμα σου στη γη λιγοστεύει Ωσότου στον ουρανό μόνιμα Εγκαθίσταται Κι άκρη δε βρίσκει με τα μυστήρια Των μηχανών του... Και χίλια χρόνια μετά θα διηγούμαστε -Όνειρα σαν του προφήτη Ιεζεκιήλ- Τις ίδιες ανέστιες ιστορίες...

Το μόνο που θέλησα είναι να πήγαινα μια βόλτα στο δάσος με τα ξωτικά, γυρεύοντας τα μαγικά τους ξόρκια. Νόμιζα πως αυτά θα με γιατρέψουν. Θα με γλιτώσουν απ' το κακό και απ' τ' άδικο της θυσίας. Πιάνουν, λένε, άμα τα πεις με την καρδιά σου. Πρόσεχε την ώρα, κι εδώ χρειαζούμενος είναι ο προσδιορισμός. "Σωστή". Αυτό με κατάτρεχε μια ζωή μέχρι τα σήμερα. Η λέξη "σωστός", "σωστή", "σωστό". Που δεν με χωρούσε. Γι' αυτό δεν τη γλίτωσα. Γιατί οι γονιοί μας δεν ένιωσαν πως ήμουνα ο σωστός γι' αυτούς και τη γενιά μας. Εσύ ήσουνα. Γιατί η ώρα, αν ήταν η σωστή, τότε σίγουρα δεν ήτα...

Κάποιοι μύθοι είναι καλό να παραμένουν ως έχουν απαρασάλευτοι στο μεγαλείο της αυταπάρνησής τους. Ο Χριστός να μη γίνει ποτέ μεγαλέμπορος στην Ιερουσαλήμ συνδαιτημόνας χιλίαρχων και του Ποντίου Πιλάτου. Ο Καρλ Μαρξ να μη γίνει ποτέ εργοστασιάρχης σε μονάδα επεξεργασίας χάλυβα στο βόρειο Λονδίνο. Ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι να μη γίνει ποτέ γηραιός καθεστωτικός ποιητής στην μπρεζνιεφική εποχή της στασιμότητας. Ο Τσε Γκεβάρα να μη γίνει ποτέ κοιλαράς μεγαλογιατρός στις αστικές συνοικίες του Μπουένος Άιρες. Οι μύθοι δελεάζουνε τα πλήθη οι απομυθοποιήσε...