Για την ιστορία και τα τοπωνύμια της Πύλου
Παπαδήμας Δημ. Ν. (2005)
Νυχτώνει και ο αέρας κόβεται, τα σύννεφα του καπνού κατακάθονται στην επιφάνεια της θάλασσας και κρύβουν μέσα τους τον "Άρη". Έτσι σκεπασμένος από τους καπνούς, αόρατος, με σκισμένα τα πανιά, σπασμένα κατάρτια, κομμένα και μετέωρα τα σχοινιά, σπασμένο το πηδάλιο, αφού πάλεψε πάνω από τέσσερις ώρες εναντίον 35 πλοίων, διέλυσε ένα εχθρικό και αχρήστεψε κι άλλα, με 2 νεκρούς και 6 τραυματίες στο κατάστρωμά του, ο "Άρης" βγήκε στο πέλαγος σαν μέσα από το στόμα της κολάσεως, μεταξύ Σφακτηρίας και Τσιχλή-μπαμπα. (Η έξοδος του "Άρη")
Για τη φύση και τη γλώσσα
Chomsky Noam 1928-
Παπαδήμας Δημ. Ν. (2004)
Στο βιβλίο "Για τη φύση και τη γλώσσα" ο Noam Chomsky αναπτύσσει το στοχασμό του για τη σχέση ανάμεσα στη γλώσσα, το νου και τον εγκέφαλο, εισάγοντας τη σύγχρονη γλωσσολογική έρευνα στο αναπτυσσόμενο επιστημονικό πεδίο της νευροεπιστήμης. Ο τόμος αρχίζει με μια διαφωτιστική εισαγωγή από τους επιμελητές της αγγλικής έκδοσης Adriana Belletti και Luigi Rizzi. Ακολουθούν μερικά από τα πρόσφατα γραπτά του Chomsky σχετικά με τα θέματα αυτά, καθώς και μια διεισδυτική συνέντευξη στην οποία ο Chomsky προσφέρει την εναργέστερη και κομψότερη εισαγωγή στη σύγχρονη θεωρία. Η εισαγωγή αυ...
Βυζάντιο και Βενετία
Nicol Donald M.
Παπαδήμας Δημ. Ν. (2004)
Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί τις διπλωματικές, πολιτιστικές και εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Κωνσταντινούπολης και της Βενετίας από την ίδρυση της Βενετικής δημοκρατίας μέχρι την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Δείχνει πως οι Βενετοί, ενώ ήταν απόμακροι υπήκοοι και σύμμαχοι της Κωνσταντινούπολης, επωφελήθηκαν από την Τέταρτη Σταυροφορία το 1024 και, παρά τη θανάσιμη αντιζηλία τους με τους Γενοβέζους, απέκτησαν δική τους αποικιακή αυτοκρατορία και κατέληξαν να ελέγχουν εξολοκλήρου τη βυζαντινή οικονομία. Παράλληλα, ο συγγραφέας υπογραμμίζει τους σπουδαιότερους πολιτιστικο...
Βάτραχοι
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Παπαδήμας Δημ. Ν. (2006)
Μπορεί οι "Βάτραχοι" να μην είναι το πιο δημοφιλές έργο του μεγάλου κωμικού, γιατί έχουμε τη "Λυσιστράτη", την ευνόητη προτίμηση των θερινών φεστιβάλ. Μπορεί να μην είναι το ιδεολογικώς πιο "επίκαιρο" σε κάθε εποχή, γιατί υπάρχει η "Ειρήνη", αλλά το συνολικώς ανώτερο κατά τη γνώμη μου, είναι οι "Βάτραχοι", ιδιαίτερα λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που παρουσιάζει ο "Αγών" (λογοτεχνική κριτική, στ. 830-1137). Άρα η "Λυσιστράτη" προτιμάται για φεμινιστικούς λόγους, η "Ειρήνη" για πολιτικούς και οι "Βάτραχοι" για φιλολογικούς. [...]
