Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο θεωρείται κλασικό έργο εδώ και πολλά χρόνια. Καθιστά προσπελάσιμη αυτή τη γνωστική περιοχή ακόμα και σε όσους είναι λιγότερο εξοικειωμένοι με τις γλώσσες και τα έργα της αρχαιότητας. Εξετάζονται τα τρία σημαντικότερα σωζόμενα διδακτικά συγγράμματα της αρχαίας λογοτεχνικής θεωρίας: Η "Ποιητική" του Αριστοτέλη, η "Ars poetica" του Ορατίου και το σύγγραμμα "Περί ύψους" του Ψευδο-Λογγίνου, καθώς και οι κύριοι όροι τους: η φιλοσοφική, σε ανεπεξέργαστο ύφος διατυπωμένη "Ποιητική" του Αριστοτέλη του 4ου αι. π.Χ., η έμμετρη, γραμμένη μάλλον σε τόνο καθημερινής ομιλίας "Ar...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια σύντομη αλλά περιεκτική πολιτική ιστορία της αρχαίας Ρώμης, από την ίδρυση της πόλης, κατά την Εποχή του Σιδήρου στην Ιταλία, ώς τον εκτοπισμό του τελευταίου αυτοκράτορα, το 476 μ.Χ. Στο βιβλίο περιγράφονται οι λόγοι που οδήγησαν τη Ρώμη στην κατάκτηση και απορρόφηση της Ιταλίας, το ανθρώπινο δυναμικό της οποίας επέτρεψε στη Ρώμη να κατακτήση τη Μεσόγειο μέσα σε διάστημα μισού αιώνα. Οι ευθύνες που ανέλαβε ο στρατός, μετά τις κατακτήσεις αυτές, υπονόμευσαν τους πολιτικούς θεσμούς της Δημοκρατίας και ο Αύγουστος κατάφερε, ανεπαίσθητα, να εγκαθιδρύ...

Η "Αρχαϊκή λυρική ποίηση" είναι ανθολογία αρχαϊκής λυρικής ποίησης με βάση την αρετή, τον αγαθό, και συνώνυμους ή αντίθετους όρους, ερμηνεύει ηθικές αξίες και πολιτική συμπεριφορά στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία, ερευνά προβλήματα ερμηνείας και μετάφρασης της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, και προσφέρει μία ερμηνευτική προσέγγιση της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας. Ακολουθεί την μέθοδο ερμηνείας πού εισήγαγε ο A. W. H. Adkins. Καθώς οι λέξεις αγαθός και αρετή αποτελούν τους ισχυρότερους όρους επαίνου και επιδοκιμασίας, δηλώνουν επομένως την κατοχή, από εκείνους πού χρησιμοπο...

Μπορεί οι "Βάτραχοι" να μην είναι το πιο δημοφιλές έργο του μεγάλου κωμικού, γιατί έχουμε τη "Λυσιστράτη", την ευνόητη προτίμηση των θερινών φεστιβάλ. Μπορεί να μην είναι το ιδεολογικώς πιο "επίκαιρο" σε κάθε εποχή, γιατί υπάρχει η "Ειρήνη", αλλά το συνολικώς ανώτερο κατά τη γνώμη μου, είναι οι "Βάτραχοι", ιδιαίτερα λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που παρουσιάζει ο "Αγών" (λογοτεχνική κριτική, στ. 830-1137). Άρα η "Λυσιστράτη" προτιμάται για φεμινιστικούς λόγους, η "Ειρήνη" για πολιτικούς και οι "Βάτραχοι" για φιλολογικούς. [...]

Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί τις διπλωματικές, πολιτιστικές και εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Κωνσταντινούπολης και της Βενετίας από την ίδρυση της Βενετικής δημοκρατίας μέχρι την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Δείχνει πως οι Βενετοί, ενώ ήταν απόμακροι υπήκοοι και σύμμαχοι της Κωνσταντινούπολης, επωφελήθηκαν από την Τέταρτη Σταυροφορία το 1024 και, παρά τη θανάσιμη αντιζηλία τους με τους Γενοβέζους, απέκτησαν δική τους αποικιακή αυτοκρατορία και κατέληξαν να ελέγχουν εξολοκλήρου τη βυζαντινή οικονομία. Παράλληλα, ο συγγραφέας υπογραμμίζει τους σπουδαιότερους πολιτιστικο...