Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει λουκιάνεια έργα που έχουν ως κύριο θέμα τη "Σάτιρα φιλοσοφίας και φιλοσοφούντων": "Βίων πράσις" και "Αναβιούντες ή Αλιεύς". Προηγείται μια εισαγωγή, όπου παρουσιάζεται η κατάσταση της φιλοσοφίας κατά τον δεύτερο μεταχριστιανικό αιώνα, οι διάφορες απόψεις που υποστηρίχτηκαν για τη σχέση του Λουκιανού με τη φιλοσοφία, καθώς και η αντιμετώπιση των φιλοσόφων στα λουκιάνεια έργα. Ο διάλογος "Βίων πράσις" διαδραματίζεται με σκηνικό ένα σκλαβοπάζαρο, στο οποίο ο Δίας, με τη βοήθεια του Ερμή, παρουσιάζει για πούλημα τους εκπροσώπους των σημαντικότερων...

Περιλαμβάνονται οι πραγματείες του Φίλωνα του Αλεξανδρινού "Περί του πάντα σπουδαίον ελεύθερον είναι", "Υποθετικά" ή "Υπέρ Ιουδαίων απολογία" και "Περί βίου θεωρητικού" ("Περί αρετών, Βιβλίο τέταρτο").

Ο τόμος περιέχει το δεύτερο μέρος του "Προτρεπτικού επί φιλοσοφίαν", καθώς και, ως παράρτημα, τα "Χρυσά έπη των Πυθαγορείων".

Ο δεύτερος τόμος περιλαμβάνει άλλα τέσσερα λουκιάνεια έργα που έχουν ως κύριο θέμα τη "Σάτιρα φιλοσοφίας και φιλοσοφούντων": "Συμπόσιον ή Λαπίθαι", "Δραπέται", και δύο "Νεκρικούς διαλόγους" (4 και 6) στους οποίους διακωμωδούνται φιλόσοφοι. Το "Συμπόσιον ή Λαπίθαι" αποτελεί την οξύτερη διακωμώδηση και κριτική του Λουκιανού για τη συμπεριφορά των σύγχρονών του φιλοσόφων. Πρόκειται για διήγηση των γεγονότων που διαδραματίστηκαν σε ένα γαμήλιο συμπόσιο, όπου είχαν προσκληθεί και πολλοί φιλόσοφοι, οι οποίοι συγκρούστηκαν μεταξύ τους και χειροδίκησαν με εξαιρετική αγένεια, απρ...

Το "Περί του Πυθαγορικού βίου" είναι το πρώτο από τα 10 βιβλία που έγραψε ο Ιάμβλιχος σχετικά με τον πυθαγορισμό. Ο Ιάμβλιχος προτείνει ένα καινούργιο πρόγραμμα φιλοσοφίας, το οποίο υποστηρίζεται από τις αρχές και τον τρόπο του βίου των Πυθαγορείων, έτσι όπως παρουσιάζεται μέσα από τη ζωή και τη διδασκαλία του Πυθαγόρα και των μαθητών του. Η σημασία του κειμένου είναι μεγάλη καθώς, ενώ γράφεται σε μιαν εποχή με έντονο φιλοσοφικό και θρησκευτικό χαρακτήρα -αυτήν της ύστερης Αρχαιότητας (4ος αιώνας μ.Χ.)- αναφέρεται στον Πυθαγόρα και τον αρχαίο πυθαγορισμό (6ος αιώνας π.Χ.)....

Οι "Ομηρικοί ύμνοι" είναι ένα σώμα από τριαντατέσσερα ποιητικά συνθέματα με χρήση του "δακτυλικού εξαμέτρου", τυπικού στίχου των ομηρικών επών Ιλιάδας και Οδύσσειας. Η συλλογή αυτή ύμνων αναφέρεται κυρίως σε θεούς και σε θεές του αρχαίου ελληνικού δωδεκαθέου, αλλά και σε άλλες θεότητες, σε μυθικούς ήρωες, σε επώνυμες προσωποποιήσεις φυσικών στοιχείων (στη Γη, στον Ήλιο, στη Σελήνη) κι ένα σε ανώνυμους "ξένους". Για μερικές θεότητες υπάρχουν περισσότεροι από έναν ύμνοι· οι περισσότεροι από τους ύμνους αυτούς έχουν διψήφιο ή και μονοψήφιο αριθμό στίχων και ασφαλώς είναι "προο...

Οι "Ομηρικοί ύμνοι" είναι ένα σώμα από τριαντατέσσερα ποιητικά συνθέματα με χρήση του "δακτυλικού εξαμέτρου", τυπικού στίχου των ομηρικών επών Ιλιάδας και Οδύσσειας. Η συλλογή αυτή ύμνων αναφέρεται κυρίως σε θεούς και σε θεές του αρχαίου ελληνικού δωδεκαθέου, αλλά και σε άλλες θεότητες, σε μυθικούς ήρωες, σε επώνυμες προσωποποιήσεις φυσικών στοιχείων (στη Γη, στον Ήλιο, στη Σελήνη) κι ένα σε ανώνυμους "ξένους". Για μερικές θεότητες υπάρχουν περισσότεροι από έναν ύμνοι· οι περισσότεροι από τους ύμνους αυτούς έχουν διψήφιο ή και μονοψήφιο αριθμό στίχων και ασφαλώς είναι "προο...

Φυσιολογική αντίδραση του λογογράφου εναντίον των Τριάντα Τυρράνων του 404 π.Χ. και όλων των καταχραστών της εξουσίας, που επισώρευσε φόνους και δεινά στην Αθήνα, περισσότερα από την Γ’ φάση του Πελοποννησιακού πολέμου. Ο τόμος περιέχει έξι λόγους του Λυσία, που χαρακτηρίστηκαν "καταγγελτικοί": "Κατά Αγοράτου", "Κατά Αλκιβιάδου Λειποταξίου", "Κατά Αλκιβιάδου Αστρατείας", "Κατά Ανδοκίδου", "Κατά Διογείτονος", "Κατά Επικράτους".

Φυσιολογική αντίδραση του λογογράφου εναντίον των Τριάντα Τυρράνων του 404 π.Χ. και όλων των καταχραστών της εξουσίας, που επισώρευσε φόνους και δεινά στην Αθήνα, περισσότερα από την Γ’ φάση του Πελοποννησιακού πολέμου. Ο τόμος περιέχει εννέα λόγους του Λυσία, που χαρακτηρίστηκαν "καταγγελτικοί": "Κατά Ερατοσθένους", "Κατά Εργοκλέους", "Κατά Θεομνήστου Α'", "Κατά Θεομνήστου Β'", "Κατά Νικομάχου", "Κατά Παγκλέωνος", "Κατά σιτοπωλών", "Κατά Φιλοκράτους" και "Κατά Φίλωνος".

Με το παρόν έργο ολοκληρώνεται η μετάφραση και ο σχολιασμός των σωζόμενων έργων του Λυσία. Έτσι, ο αναγνώστης μπορεί να έχει μια πλήρη εικόνα ενός από τους δεινότερους ρήτορες της αρχαιότητας με τη μεγάλη ευστροφία και τη ρωμαλεότητα του πνεύματος, αφού, ως λογογράφος, προτιμήθηκε από πλείστους όσους παράγοντες της θρησκευτικής, πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της τότε Αθήνας να συντάξει τους λόγους που θα εκφωνούσαν στα δικαστήρια να υπερασπισθούν ως κατηγορούμενοι ή να καταγγείλουν ως κατήγοροι τις θέσεις τους στις εκδικαζόμενες υποθέσεις ή να εκφωνήσουν τους π...

H επικαιρότητα που απέκτησε στις μέρες μας ο Αλέξανδρος, λόγω και των κινηματογραφικών υπερπαραγωγών για αναπαράσταση της ζωής του και της πορείας του από το Δίον και την Πέλλα ως τα βάθη της Ασίας, δημιούργησε την ευθύνη στην Ελλάδα να γνωρίσει ο κάθε ενδιαφερόμενος το Μακεδόνα στρατηλάτη από τις αρχαιοελληνικές πηγές και όχι από τα φημολογούμενα που, πολλές φορές, είναι παραχαράξεις και παρερμηνείες. Ο Αρριανός έχει εντρυφήσει επί πολύ στην ιστορία της Μακεδονίας, από τη μη ιστορημένη εποχή ακόμη, με πρωταγωνιστή της τον Μεγαλέξανδρο.

H επικαιρότητα που απέκτησε στις μέρες μας ο Αλέξανδρος, λόγω και των κινηματογραφικών υπερπαραγωγών για αναπαράσταση της ζωής του και της πορείας του από το Δίον και την Πέλλα ως τα βάθη της Ασίας, δημιούργησε την ευθύνη στην Ελλάδα να γνωρίσει ο κάθε ενδιαφερόμενος το Μακεδόνα στρατηλάτη από τις αρχαιοελληνικές πηγές και όχι από τα φημολογούμενα που, πολλές φορές, είναι παραχαράξεις και παρερμηνείες. Ο Αρριανός έχει εντρυφήσει επί πολύ στην ιστορία της Μακεδονίας, από τη μη ιστορημένη εποχή ακόμη, με πρωταγωνιστή της τον Μεγαλέξανδρο.

Η επιστροφή του Αλέξανδρου από τον Υδάσπη, μέσω νέων θριάμβων και παράτολμων ενεργειών στην έρημο της Γεδρωσίας και εξερευνητικών πρωτοβουλιών του Νεάρχου στον Ινδικό ωκεανό και τον Περσικό κόλπο και η άφιξη στη Βαβυλώνα του μυστικισμού και του πλούτου. Ταυτόχρονα το τέλος του Αλεξάνδρου και οι φημολογούμενες εκδοχές του θανάτου του, με επίλογο τον απεριόριστο θαυμασμό του Αρριανού για τη μεγαλύτερη πολιτικοστρατιωτική φυσιογνωμία των αιώνων.

Με το παρόν έργο ολοκληρώνεται η μετάφραση και ο σχολιασμός των σωζόμενων έργων του Λυσία. Έτσι, ο αναγνώστης μπορεί να έχει μια πλήρη εικόνα ενός από τους δεινότερους ρήτορες της αρχαιότητας με τη μεγάλη ευστροφία και τη ρωμαλεότητα του πνεύματος, αφού, ως λογογράφος, προτιμήθηκε από πλείστους όσους παράγοντες της θρησκευτικής, πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της τότε Αθήνας να συντάξει τους λόγους που θα εκφωνούσαν στα δικαστήρια να υπερασπισθούν ως κατηγορούμενοι ή να καταγγείλουν ως κατήγοροι τις θέσεις τους στις εκδικαζόμενες υποθέσεις ή να εκφωνήσουν τους π...

Η επιστροφή του Αλέξανδρου από τον Υδάσπη, μέσω νέων θριάμβων και παράτολμων ενεργειών στην έρημο της Γεδρωσίας και εξερευνητικών πρωτοβουλιών του Νεάρχου στον Ινδικό ωκεανό και τον Περσικό κόλπο και η άφιξη στη Βαβυλώνα του μυστικισμού και του πλούτου. Ταυτόχρονα το τέλος του Αλεξάνδρου και οι φημολογούμενες εκδοχές του θανάτου του, με επίλογο τον απεριόριστο θαυμασμό του Αρριανού για τη μεγαλύτερη πολιτικοστρατιωτική φυσιογνωμία των αιώνων.

Τα "Ελληνικά", βιβλία, καλύπτουν τα γεγονότα της τρίτης φάσης του Πελοποννησιακού πολέμου (411 - 403 π.Χ.) στα τρία πρώτα βιβλία, ενώ στα υπόλοιπα τέσσερα ακολουθεί η εμπλοκή της Σπάρτης στα εσωτερικά των Περσών, ο Βοιωτικός ή Κορινθιακός πόλεμος, η Ανταλκίδεια ειρήνη καθώς και η άνοδος και πτώση της ηγεμονίας των Θηβών, πάντα με την υποστήριξη των Περσών, που οδήγησαν την Ελλάδα στην έσχατη παρακμή του Ελληνικού έθνους. Ίσως αυτή η "ακρισία και ταραχή", μετά τη μάχη της Μαντινείας το 362 μ.Χ. , με την οποία τελειώνει τα "Ελληνικά" του ο Ξενοφώντας, να προοικονομεί, ως θεία...

Τα "Ελληνικά", βιβλία, καλύπτουν τα γεγονότα της τρίτης φάσης του Πελοποννησιακού πολέμου (411 - 403 π.Χ.) στα τρία πρώτα βιβλία, ενώ στα υπόλοιπα τέσσερα ακολουθεί η εμπλοκή της Σπάρτης στα εσωτερικά των Περσών, ο Βοιωτικός ή Κορινθιακός πόλεμος, η Ανταλκίδεια ειρήνη καθώς και η άνοδος και πτώση της ηγεμονίας των Θηβών, πάντα με την υποστήριξη των Περσών, που οδήγησαν την Ελλάδα στην έσχατη παρακμή του Ελληνικού έθνους. Ίσως αυτή η "ακρισία και ταραχή", μετά τη μάχη της Μαντινείας το 362 μ.Χ. , με την οποία τελειώνει τα "Ελληνικά" του ο Ξενοφώντας, να προοικονομεί, ως θεία...