Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΔΥΟ ΤΡΙΣΤΙΧΑ Όταν τ' ανώνυμα άνθη την πέτρα ραγίζουν αντάρτη ταπεινέ ανιδιοτελή λάμπρυνε λάμπρυνε την ψυχή μου όταν το στόμα την αλαλία καταπιεί χώμα και σκόνη κι αέρας ας μείνει (ένα κλαδί το δάχτυλό μου να 'ρχονται τα πουλιά). (από την ενότητα "Τα πουλιά") ΑΦΗΓΗΜΑ Μικρό παιδί πότε μεγάλωσε πότε αντρειώθηκε πότε γκριζάρισαν τα μαλλιά του· και καλοκαίρια και χει- μώνες χελιδονίσματα ανθών και πρωτοβρόχια· να' ταν για πάντα κόκκινη η στέγη του σπιτιού η ροδιά να 'ταν στον παράδεισο της αυλής -πώς όμως πέρασαν τα χρόνια αφού το μαύρο κλάμα νύχτωνε δι...

Η "Αυτογραφία" πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Διαβάζω" το 2003 σε δώδεκα συνέχειες. Στην παρούσα έκδοση τα κείμενα παρουσιάζονται αναθεωρημένα.

Γεννιόμαστε στη γλώσσα και στη νόηση επειδή στον ορίζοντα της βρεφικής εποπτείας η μάνα είναι και χαρά παρουσίας αλλά και οδύνη απουσίας- επειδή η επιθυμία της τροφής είναι πόθος σχέσης. Ο άνθρωπος είναι λογικός επειδή είναι ύπαρξη ερωτική, ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου είναι η ζωή ως σχέση, όχι ως ατομοκεντρική επιβίωση. Το βιβλίο "πατάει" σε αυτή την εμπειρική πρόταση για να αναζητήσει κριτήρια κριτικής αντιπαράθεσης με την επικαιρική πραγματικότητα των αντιφάσεων του πολιτισμού μας, της παρακμής του κοινωνικού γεγονότος, της ριζικής αλλοτρίωσης του πολιτικού συστήμα...

Το "Κήρυγμα ηρωισμού" εντόπισα στο Τμήμα Χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης (Φ. 1019/ΙΒ΄). Αποτελείται από σαράντα δύο σελίδες, με το ίδιο υδατογραφημένο, χειροποίητο χαρτί που χρησιμοποιήθηκε στην α' έκδοση του "Αλαφροΐσκιωτου", σε παραπλήσιο σχήμα (29χ21)· η γραφή της πένας του Σικελιανού είναι αναγνωρίσιμη και σχετικώς ευανάγνωστη· μεγαλογράμματη, καλλιγραφημένη, αραιών αράδων γραφή, φανερώνει ότι αυτό το χειρόγραφο είχε ενώπιόν του ο ποιητής εκείνο το χειμωνιάτικο βράδυ του 1909. (από τα προλεγόμενα του Κώστα Μπουρναζάκη)

[...] Όσα ξεδιαλέγω, μπορεί να μην είναι όλα φτασμένα ποιήματα (και να μην ανήκουν στον "πυρήνα"), σχετίζοντα, όμως, με την τέχνη ή και τους ομότεχνους, καθώς και με το δικό του "εκόμισα εις την τέχνην", για την οποία δείχνει τέτοια αφοσίωση, ώστε και πάλι σε αυτή, "στην τέχνην" (μιλάει ο ίδιος) "ξεκουράζομαι απ' τη δούλεψή της". Από εκεί και πέρα, ειδικά για έναν άξιο ποιητή σαν τον Καβάφη, το ξεδιάλεγμα παύει να έχει κατατοπιστικό ή διδαχτικό -καθώς λέγαμε νωρίτερα- χαραχτήρα (πολλά μαθαίνει κανένας από τους δασκάλους ή τους άξιους ποιητές) και καταλήγει σε διάλεγμα ελεύθ...

Μπορούμε να μιλάμε για "οντολογία της σχέσης"; Είναι έκφραση συνεπής στο νοηματικό περιεχόμενο (σημασία) των λέξεων που τη συγκροτούν, συνεπής (και ως σύνθεση σημασιών) στη γλωσσική λογική; Η απάντηση στο ερώτημα θα είναι θετική αν καταδείξουμε ότι το γεγονός που σημαίνεται με τη λέξη "σχέση" μπορεί (σε κάποιες περιπτώσεις) να έχει "οντολογικό" περιεχόμενο. Ότι μπορεί η "σχέση" να συνιστά υπαρκτικό γεγονός: "τρόπο" υπάρξεως ή και "ιδρυτικό" υπάρξεως γεγονός. [...]

Ο Rimbaud είναι σαν ποιητής και σαν άνθρωπος ένα φαινόμενο. Παιδί σχεδόν έχει συμπληρώσει το έργο του. Εκτός από τη σφραγίδα της μεγαλοφυΐας, στην ποίησή του είναι φανερή η δίψα για το απόλυτο, η αγάπη της ουσίας, η βαθειά του απέχθεια για οποιοδήποτε καθιερωμένο κενό σχήμα, στην τέχνη και στη ζωή. Πνεύμα ανήσυχο και προσωπικότητα ολοκληρωμένη, είναι ένας πνευματικός επαναστάτης που θα μπορούσε να ανήκει στον πολυτάραχο αιώνα μας πιο πολύ, παρά στο δικό του. Σαν ποιητής έχει τη μεγαλύτερη δυνατή κλίμακα: ρωμαλέος, βίαιος, εικονοκλάστης, αλλά και απέραντα εσωτερικός, με πάθο...

Αν ο λόγος της ψυχανάλυσης σκοπό έχει να δείξει τις κρυφές πτυχές του νοήματος, τότε αυτό το βιβλίο του Andre Green αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα του είδους. Με αφετηρία τη μελέτη του οιδιπόδειου στην τραγωδία παρουσιάζει διεξοδικά και πρωτότυπα τη δυναμική των συνδέσεών του με το ναρκισσισμό, τον ευνουχισμό, το μαζοχισμό και τη διαστροφή. Ενσαρκώνοντας αυτές τις θεωρητικές και κλινικές απόψεις με ήρωες και καταστάσεις από την αρχαία τραγωδία ("Ορέστεια", "Βάκχες") και την κλασική ("Οθέλλος", "Ιφιγένεια"), αναλύει τις μεταλλάξεις της γραφής και της δομής των τραγικώ...

"Ο φιλοπαίγμων μύθος" είναι το κείμενο που εκφώνησε η Κική Δημουλά κατά την τελετή υποδοχής της στην Ακαδημία Αθηνών στις 11 Νοεμβρίου 2003.

[...] Ως βιβλίο, ο "Τρίτος Δειπνοσοφιστής" είναι μια απόπειρα να ειπωθούν τα ίδια, και αιωνίως επαναλαμβανόμενα, πράγματα, με διαφορετικό τρόπο. Υπάρχει πράγματι και μια άλλη μικρή καινοτομία σ' αυτό το βιβλίο. Είναι οι συχνές αναφορές σε συγκεκριμένους ανθρώπους, μάγειρες, εστιάτορες και οινοποιούς, για τα έργα των οποίων πρέπει να είμαστε πάντοτε επιφυλακτικοί. Καλές ή κακές, οι επιδόσεις τους δεν είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουν οι ίδιες και αύριο. Αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλάζουν και οι συνθήκες. Σωστότερο, λοιπόν, θα ήταν να διαβασθούν όσες αναφορές γίνονται σ' αυτούς, όχ...

[...] Το 1999 κατ' ανάθεση του Οργανισμού Τηλεπικοινωνικών Ελλάδος ανέλαβα να συγκροτήσω μια σχολιασμένη ανθολογία κειμένων από τον Όμηρο ως τον Ελύτη. Η παρούσα έκδοση συνιστά την αναθεωρημένη μορφή της ανθολογίας εκείνης, που κυκλοφόρησε με τίτλο "Εν λόγω ελληνικώ κ' εμμέτρω και πεζώ" - δάνειο από το ποίημα του Κ.Π. Καβάφη "Εν δήμω της Μικράς Ασίας". Κάθε επιλογή είναι διαδικασία βίαιη και πολλαπλώς διαβλητή. Πιστεύω εντούτοις ότι οι περισσότεροι από τους επιλεγέντες δεν θα απουσίαζαν από καμιά ανθολογία, από κανένα Κανόνα της ελληνικής (και της παγκόσμιας) λογοτεχνίας....

[...] Με την παρούσα έκδοση το corpus των καβαφικών πεζών κειμένων πλουτίζεται κατά ένδεκα άγνωστα είτε ανέκδοτα κείμενα. Το ποσοτικό αυτό στοιχείο αποκτά διαφορετικό νόημα, αν λάβουμε υπόψη ότι με βάση τα νέα αυτά κείμενα μετατοπίζεται η αφετηρία της πεζογραφικής παραγωγής του Καβάφη από το 1886 περίπου στα 1882· πλουτίζονται με νέα τεκμήρια ορισμένες κρίσιμες για τη συγγραφική διαμόρφωσή του περίοδοι (1882-1886, 1893-1897)· προστίθενται στις γνωστές καβαφικές μεταφράσεις από το χώρο της ευρωπαϊκής ποίησης άγνωστες μεταφράσεις από το ποιητικό έργο του Browning· τεκμηριώνετ...