Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια νεαρή κοπέλα από την Γκάνα βρίσκεται δολοφονημένη μέσα σε μια λίμνη αίματος στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και η ομάδα του θα κληθούν να εξιχνιάσουν μια υπόθεση που τυλίγεται σαν κουβάρι γύρω τους, ενώ ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Η δίνη στην οποία θα βρεθεί ο αστυνόμος, το παρελθόν του αλλά και η σχέση με τον προφυλακισμένο γιο του θα τον αναγκάσουν να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί προκειμένου να ρίξει φως στην υπόθεση και τελικά στον ίδιο τον εαυτό του. Σε μια κοινωνία που αδυνατεί να προστατεύσει τον αδύναμο κανείς δεν μπορ...

Η ιδέα να περάσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές σε ένα βουνό δεν αρέσει καθόλου ούτε στον Κωστή ούτε στη Διαμαντία. Βαρετό! Όμως ο μπλε καταρράκτης, η σπηλιά που αναπνέει, το χρυσάφι στις ρίζες της αρχαίας βελανιδιάς, ο στοιχειωμένος νερόμυλος τους περιμένουν... Και η Σιλουανή θα τους δείξει τα μονοπάτια, μετατρέποντας την κάθε μέρα σε μια καινούρια περιπέτεια. "Η "Σιλουανή" είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα για παιδιά και εφήβους. Όλα ξεκίνησαν από ένα γράμμα που μου έδωσε η μαθήτριά μου Σιλουανή την τελευταία της μέρα στο δημοτικό. "Αυτό, κύριε, είναι για σας", μο...

Μια νεαρή κοπέλα από την Γκάνα βρίσκεται δολοφονημένη μέσα σε μια λίμνη αίματος στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και η ομάδα του θα κληθούν να εξιχνιάσουν μια υπόθεση που τυλίγεται σαν κουβάρι γύρω τους, ενώ ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Η δίνη στην οποία θα βρεθεί ο αστυνόμος, το παρελθόν του αλλά και η σχέση με τον προφυλακισμένο γιο του θα τον αναγκάσουν να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί προκειμένου να ρίξει φως στην υπόθεση και τελικά στον ίδιο τον εαυτό του. Σε μια κοινωνία που αδυνατεί να προστατεύσει τον αδύναμο κανείς δεν μπορ...

Ένα περίεργο τηλεφώνημα διακόπτει την καθημερινότητα ενός συγγραφέα. Η μυστηριώδης γυναικεία φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής τού λέει ότι οι ΜακΓκάφιν θέλουν να τον προσκαλέσουν σε δείπνο για να του αποκαλύψουν τη λύση στο μυστήριο του σύμπαντος. Σύντομα θ’ ανακαλύψει ότι πρόκειται για μια πρόσκληση συμμετοχής στην Ντοκουμέντα του Κάσελ, τη θρυλική έκθεση σύγχρονης τέχνης. Η αποστολή του συγγραφέα θα είναι να καθίσει να γράφει κάθε πρωί σε ένα κινέζικο εστιατόριο στα προάστια της πόλης, μετατρέποντας τον εαυτό του σε μια ζωντανή καλλιτεχνική εγκατάσταση. Στο Κάσελ, ο...

Οι "Παιδικοί έρωτες", το πρώτο βιβλίο της σειράς Σχολή Ανήσυχων Γονέων, προέκυψε από μαγνητοφωνημένες βραδινές συζητήσεις του συγγραφέα με μια ομάδα γονέων. Ανήσυχων για αυτά που συμβαίνουν στα παιδιά τους, στο σπίτι, στο σχολείο, στην κοινωνία. Ανήσυχων επειδή δεν επαναπαύονται αλλά ζητούν να μάθουν. Ξεκινώντας κάθε φορά από κάποιο συγκεκριμένο ερώτημα γονέα, τοποθετώντας το στο γενικό του πλαίσιο και προσφέροντας θεωρητικά και επιστημονικά κλειδιά, ο διάλογος τότε, το βιβλίο τώρα, προσπαθεί να δώσει απαντήσεις και να δημιουργήσει νέα ερωτήματα. Όλα αυτά μοιάζουν, και ε...

Το έμβρυο δεν "ξέρει" τίποτα για τον τρόπο της ύπαρξής του μετά τη γέννηση - για τη μετά τον θάνατό του ζωή. Κανένα έμβρυο δεν "γύρισε πίσω" ποτέ, να ξαναγίνει έμβρυο μετά τη γέννησή του, ποτέ δεν επέστρεψε ως βρέφος στα έμβρυα, να τα "πληροφορήσει" ποια θα είναι η υπαρκτική τους πραγματικότητα μετά τη γέννησή τους! Ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή με πλήρη άγνοια και απόλυτη μοναξιά, όπως και φεύγει από τα εγκόσμια με πλήρη άγνοια για την πραγματικότητα τη μετά τον θάνατό του. Πραγματικότητα, ίσως, ανάλογη με τη διαφορά ανάμεσα στο έμβρυο και το λογικό υποκείμενο.

Η "Χαρά του πολεμιστή" συγκεντρώνει δέκα από τα αρτιότερα διηγήματα του κορυφαίου Αμερικανού διηγηματογράφου Τομπάιας Γουλφ. Επιλεγμένα από το σύνολο του έργου του, τα διηγήματα της ανθολογίας ξεδιπλώνουν ένα γοητευτικό πανόραμα της καθημερινότητας, με τις μικρές χαρές και λύπες της, γεμάτο χιούμορ, ευαισθησία και συγκρατημένη μελαγχολία. Είτε στη νωθρή ενδοχώρα είτε στις πολύβουες μεγαλουπόλεις, είτε ως γιοι που πασχίζουν να συμφιλιωθούν με τους γονείς τους είτε ως νάρκισσοι που υποχρεώνονται παρά τη θέλησή τους να ωριμάσουν, οι ήρωες του Γουλφ έρχονται αντιμέτωποι με διλή...

Όμως, τί είδους τερατώδης ομοιοπαθητική θα ήταν αυτή; συνέχισε να αναρωτιέται για την αδιανόητη εντέλει πιθανότητα να εξαγοράσει με κλεμμένα λεφτά μια σχεδιαζόμενη ληστεία. Μπορεί μιας κλοπής τα χρήματα να φέρουν το Καλό; συνέχισε να βομβαρδίζεται από τις συνέπειες των εξωφρενικών και παράλογων συλλογισμών του, ουσιαστικά προφάσεων, για να δικαιολογήσει την πράξη του, κι όταν σηκώθηκε απ' το παγκάκι αισθάνθηκε πως εκείνος ο αόρατος θώρακας που τον περιέβαλλε εδώ και αρκετό καιρό είχε αρχίσει να κομματιάζεται. Ξεφλουδιζόταν, εγκαταλείποντάς τον γυμνό στη μέση εκείνου του ρυπ...

O BSCURUS Στριφογυρίζει ο ανεμοδείχτης Εκρήγνυται όλος ο πλανήτης Μέσα στις στάχτες βυθισμένο σκούρο πανσέληνο φεγγάρι δες το, μας γνέφει ερειπωμένο το τελευταίο ετούτο βράδυ Μπήγει ο ένας το μαχαίρι πονάει ο άλλος και το ξέρει ότι ο κόσμος δεν ξεχνά και πως το λάθος μαρτυρά Σηκώνει δείκτη σαν πιστόλι τον ψεύτικο έρωτα σκοτώνει Πεθαίνει απόψε ο ποιητής για την αλήθεια μιας ζωής γέρνει σιγά, τα μάτια σβήνει φυσάει αέρας και τα κλείνει Πάνω στη γη είναι νεκρός ο έρωτάς του ο σκοτεινός

To 1969 η ζωγράφος Έμμα Ρέγιες έστειλε στον φίλο της ιστορικό Χερμάν Αρσινιέγας την πρώτη από τις είκοσι τρεις επιστολές που περιγράφουν τις σκληρές συνθήκες μέσα στις οποίες κύλησε η παιδική της ηλικία. Ο φίλος της συγκλονίστηκε από τις επώδυνες αυτές αναμνήσεις κι αποφάσισε να δείξει τα κείμενα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος ενθάρρυνε τη Ρέγιες να συνεχίσει το γράψιμο. Η αλληλογραφία κράτησε ως το 1997· σ' αυτό το διάστημα, ο Αρσινιέγας κατάφερε να πάρει την έγκριση της Έμμα Ρέγιες για να εκδώσει τις επιστολές μετά τον θάνατό της. Με μια γραφή που ξεχωρίζει γι...

To 1969 η ζωγράφος Έμμα Ρέγιες έστειλε στον φίλο της ιστορικό Χερμάν Αρσινιέγας την πρώτη από τις είκοσι τρεις επιστολές που περιγράφουν τις σκληρές συνθήκες μέσα στις οποίες κύλησε η παιδική της ηλικία. Ο φίλος της συγκλονίστηκε από τις επώδυνες αυτές αναμνήσεις κι αποφάσισε να δείξει τα κείμενα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος ενθάρρυνε τη Ρέγιες να συνεχίσει το γράψιμο. Η αλληλογραφία κράτησε ως το 1997· σ' αυτό το διάστημα, ο Αρσινιέγας κατάφερε να πάρει την έγκριση της Έμμα Ρέγιες για να εκδώσει τις επιστολές μετά τον θάνατό της. Με μια γραφή που ξεχωρίζει γι...

Ο Άλεκ Ρος, ένας από τους κορυφαίους ειδικούς σε θέματα καινοτομίας, εξηγεί τι πρόκειται να συμβεί στον κόσμο μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Συνδυάζοντας την αφήγηση με την οικονομική ανάλυση, δίνει μια ζωντανή και τεκμηριωμένη άποψη για το πώς οι σαρωτικές παγκόσμιες τάσεις επηρεάζουν τον τρόπο που ζούμε, σημειώνοντας τα εμπόδια που θα αναδυθούν αλλά και το πώς θα μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Ως ανώτερος σύμβουλος καινοτομίας του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, συνεργάστηκε με τη Χίλαρι Κλίντον, ταξίδεψε σε σαράντα μία χώρες, διερευνώντας τις τελευταίες εξελίξεις σε...

Όλες οι ιστορίες που αγάπησα ήταν ποτάμια, θα ήθελα, όμως, αυτήν που αποφάσισα να πω, να τη δείτε σαν θάλασσα: ποιος θα την εξαντλήσει; Οπωσδήποτε όχι εγώ. Tο έχω, όμως, καημό να τη φτάσω και να μπω στο ανεξάντλητο. Αναφέρομαι στο μυστήριο του Λόγου και πάω να το τελέσω στην αυλή μιας παιδικής ηλικίας. Εκεί παρατάσσω τα κάστρα μου, με στάχτες του Άουσβιτς, άμωμα δάκρυα του Τορίνο, χώμα της Πράσινης Γραμμής, στίχους της Σιβηρίας, προσκυνήματα αθωνικά και κάτι περιπάτους στις στοές της Αθήνας. Αν δεν κάνω λάθος, ο αφρός θα λέγεται Κρόνακα, τουτέστιν Χρονικό. Τα άλλα, πιθανώς...

Πώς ζούμε και πώς αγαπάμε, όταν ξέρουμε ότι όλα αυτά που μας νοιάζουν κάποια στιγμή θα πάψουν να υπάρχουν; Φεβρουάριος 1862. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος μαίνεται, ενώ ο αγαπημένος εντεκάχρονος γιος του προέδρου Λίνκολν βρίσκεται βαριά άρρωστος και, παρά τις προβλέψεις για ανάρρωση, τελικά πεθαίνει. Στις 22 Φεβρουαρίου του 1862, δύο μέρες μετά τον θάνατό του, ο Γουίλι Λίνκολν κηδεύτηκε σε μαρμάρινη κρύπτη στο κοιμητήριο της Τζόρτζταουν. Εκείνο το βράδυ, ο Αβραάμ Λίνκολν φθάνει μόνος στο νεκροταφείο, θέλοντας να περάσει χρόνο με το άψυχο σώμα του γιου του. Κατά τη διάρ...

Πώς ζούμε και πώς αγαπάμε, όταν ξέρουμε ότι όλα αυτά που μας νοιάζουν κάποια στιγμή θα πάψουν να υπάρχουν; Φεβρουάριος 1862. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος μαίνεται, ενώ ο αγαπημένος εντεκάχρονος γιος του προέδρου Λίνκολν βρίσκεται βαριά άρρωστος και, παρά τις προβλέψεις για ανάρρωση, τελικά πεθαίνει. Στις 22 Φεβρουαρίου του 1862, δύο μέρες μετά τον θάνατό του, ο Γουίλι Λίνκολν κηδεύτηκε σε μαρμάρινη κρύπτη στο κοιμητήριο της Τζόρτζταουν. Εκείνο το βράδυ, ο Αβραάμ Λίνκολν φθάνει μόνος στο νεκροταφείο, θέλοντας να περάσει χρόνο με το άψυχο σώμα του γιου του. Κατά τη διάρ...

Η περιγραφή της επιστημονικής διαδρομής του Γιάννη και της Έφης Σακελλαράκη, που περιλαμβάνει ανασκαφές, συγγραφικό έργο και δημοσιεύσεις, ταξίδια για διεθνή συνέδρια, επιτυχίες και απογοητεύσεις, ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, τα τεκταινόμενα στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Η συγγραφέας, μέσα από μια μυθιστορηματική αφήγηση, περιγράφει την κοινή τους πορεία και το πώς αισθάνθηκαν, έδρασαν και αντέδρασαν, με συγκεκριμένη λογική, αισθητική και ήθος, μέσα και έξω από τον αρχαιολογικό κόσμο.

ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕ Ήταν σ' απόσταση ψιθύρου. Κι έτσι νόμιζε πως όλα θα μπορούσε να τα πει. Χωρίς ν' ακουσθεί απ' όσους βέβαια δεν θα έπρεπε να μάθουνε το μυστικό προώρως. Τα χαμηλόφωνα όμως, ακριβώς, τόσο πολύ προφυλαγμένα και με τα σώματα κοντά να τα μιλάνε μεγάλη περιέργεια γεννάνε για όλα αυτά τα έτσι ειπωμένα. Γι' αυτό σε απόσταση ψιθύρου όσα λέγονται τη φαντασία ακόμα πιο πολύ την προκαλούνε. Μιλάτε δυνατά όσοι θα θέλατε κάποια να μη φανούν, και ακουσθούνε.

Όλες οι ιστορίες που αγάπησα ήταν ποτάμια, θα ήθελα, όμως, αυτήν που αποφάσισα να πω, να τη δείτε σαν θάλασσα: ποιος θα την εξαντλήσει; Οπωσδήποτε όχι εγώ. Tο έχω, όμως, καημό να τη φτάσω και να μπω στο ανεξάντλητο. Αναφέρομαι στο μυστήριο του Λόγου και πάω να το τελέσω στην αυλή μιας παιδικής ηλικίας. Εκεί παρατάσσω τα κάστρα μου, με στάχτες του Άουσβιτς, άμωμα δάκρυα του Τορίνο, χώμα της Πράσινης Γραμμής, στίχους της Σιβηρίας, προσκυνήματα αθωνικά και κάτι περιπάτους στις στοές της Αθήνας. Αν δεν κάνω λάθος, ο αφρός θα λέγεται Κρόνακα, τουτέστιν Χρονικό. Τα άλλα, πιθανώς...

Το μόνο που ήθελε ο καημένος ο Ντάνκαν, ήταν να ζωγραφίζει. Όταν όμως άνοιξε την κασετίνα του, βρήκε ένα σωρό γράμματα που όλα τους έλεγαν το ίδιο: τα παρατάμε! Το Μπεζ είχε κουραστεί να είναι η σκιά του Καφέ. Το Μπλε χρειαζόταν ένα διάλειμμα μετά από τόση δουλειά ενώ το Ροζ ζητούσε απλώς να χρησιμοποιηθεί. Το Πράσινο δεν είχε παράπονα αλλά ζητούσε να φιλιώσουν το Κίτρινο με το Πορτοκαλί. Τι μπορούσε να κάνει ο Ντάνκαν; Ο πρωτοεμφανιζόμενος Drew Daywalt και ο αγαπημένος εικονογράφος Oliver Jeffers δημιουργούν μια ολοζώντανη και ευφάνταστη ιστορία που θα κάνει τα παιδιά ν...

Μα αυτό είναι το θέμα μ' εσένα σε έχω διαλέξει εξαντλητικά απέναντι σ' όλες. Τις κέρδισες. Δεν ξέρω αν έχασαν είμαι εδώ. Εσύ όμως λείπεις εσύ μόλις έφυγες. Στο τέρμα της ανηφόρας μπες στο φεγγάρι και πέτα.