Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

-Ο Βασίλης Ζιώγας κάνοντας ένα τεράστιο άλμα στην ήδη προχωρημένη δουλειά του, έγραψε τις "Χρωματιστές γυναίκες", ένα έργο που θα ζήλευε η δραματουργία κάθε τόπου. Καθαρό, λαμπικαρισμένο, χωρίς ίχνος από παράσιτα, ξέφτια, ουρές, αμηχανίες, είναι ασφαλώς ένα από τα δυο-τρία καλύτερα νεοελληνικά έργα. (Μηνάς Χρηστίδης, "Έθνος", 11-2-1985) -Οι "Χρωματιστές γυναίκες" του Ζιώγα είναι ένα έργο πρόκληση ως προς το θέμα και το χειρισμό του, αλλά είναι κι ένα ποιητικό οικοδόμημα σχεδόν γεωμετρικό και μουσικό. Η χρήση της γλώσσας, οι συγκοπές του ρυθμού, οι βιωμένος χρόνος των προσ...

Μου ζητάει συγγνώμη για τις απροσεξίες, τα λάθη της, τον χαμένο μου χρόνο, τους φόβους, την τρέλα της, τον χαμένο μου χρόνο. Της ζητάω συγγνώμη για τον εγωισμό μου. Για την φτώχεια μου. Για τα νεύρα μου. Για την ζήλια μου. Για τους φίλους μου. Δεν ξέρω να φτιάχνω έναν καφέ της προκοπής. "Σε έχω κουράσει", μου λέει. "Σε έχω κουράσει", της λέω. "Όταν θα γνωριστούμε θα είναι καλύτερα", μου λέει. "Όταν θα γνωριστούμε θα είναι χειρότερα", της λέω.