Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Εύη Πεπέ συνέγραψε το βιβλίο "Κριτήρια αξιολόγησης, γραμματική της αρχαίας ελληνικής" σε 40 θεματικές ενότητες, 279 τεστ με τις λύσεις τους. Για πρώτη φορά οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να διορθώσουν και να βαθμολογήσουν μόνοι τα γραπτά τους. Για πρώτη φορα ο μαθητής έχει ό,τι χρειάζεται γι την "τελική επανάληψη". Για πρώτη φορά ο εκπαιδευτικός μπορεί να κάνει τόσο γρήγορα και μεθοδικά τις επαναλήψεις.

Η ΟΜΙΧΛΗ Η ομίχλη έχει σκεπάσει τα πάντα. Και τι όμορφα, τι ωραία να κρύβεσαι μέσα της! Τι ευχάριστα να περπατάς τώρα στους δρόμους της πόλης! Να μη βλέπεις πια θλιμμένα πρόσωπα, σε κάδους βρόμικους, σε αδειανούς σταθμούς και παγερές πλατείες! Τι ωραία να ζεις μέσα στο όνειρο της ομίχλης και να ελπίζεις, έστω, για άλλες πολιτείες!

"Πώς να προσεγγίσει κανείς ένα μύθο; Εάν ακολουθήσει τη φαντασία του, παρασυρμένος από την αίγλη του Μέγα Αλέξανδρου, κινδυνεύει να λοξοδρομήσει και να οδηγηθεί σε υπερβολές. Προτίμησα να πατήσω πάνω στις πηγές: Πλούταρχο, Αρριανό, Κούρτιο", δηλώνει ο συγγραφέας του έργου. Σε μια εποχή που ο Αλέξανδρος είχε θεοποιηθεί, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη γήινη πλευρά του - στον εκρηκτικό χαρακτήρα του-, ειδικά όταν έπινε... Στα βάθη της ανατολής, ένα βράδυ, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου, πάνω στο μεθύσι, διέπραξε ένα ειδεχθές έγκλημα: σκότωσε τον άνθρωπο που του είχ...

Ήρωες των ιστοριών αυτού του βιβλίου, είναι αληθινοί άνθρωποι με αισθήματα, συναισθήματα, που έκλαψαν, γέλασαν, πόνεσαν, που πάτησαν αγκάθια και μάτωσαν, αλλά πάλεψαν και προχώρησαν. Ναι, η ζωή δεν είναι μόνο με ροδοπέταλα στρωμένη. Κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του fb, διαδικτυακοί φίλοι, άνοιξαν τα κατάβαθα της καρδιάς τους και μου εκμυστηρεύτηκαν τα βιώματά τους, που στο πέρασμα του χρόνου έγιναν αναμνήσεις. Αιχμαλωτισμένες αναμνήσεις. Αν ελευθερωθούν αυτές, τότε κι αυτοί ελεύθεροι θα είναι. Μερικοί από αυτούς τους φίλους, είχαν τρυφερές ιστορίες να πουν. Ο καθένας τη...

Οι άνθρωποι πορεύονται ουσιαστικά μόνοι στη ζωή που τους δόθηκε. Βιώνουν πολλά επίπεδα συντροφικότητας και μοναξιάς μέσα στο χρόνο. Αγωνίζονται, αποζητώντας το καλύτερο, ποθούν, προσπαθούν κάθε φορά από νέες αφετηρίες με αμφίβολο αποτέλεσμα. Κάποιες φορές ζουν νικηφόρα την αποτυχία τους αλλά και το αντίστροφο: πετυχαίνουν μια νίκη ζωής που οι ίδιοι θεωρούν αποτυχία. Οι ιστορίες αυτού του βιβλίου, κάποιες βασισμένες σε αληθινές διαδρομές, αναπλάθουν ανθρώπινα μονοπάτια μέσα στο χρόνο. Τα δικά σας συμπεράσματα και συγκριτικά αποτελέσματα είναι κρυμμένα στις γραμμές της όπο...

''Αλλεπάλληλα στρώματα, αιώνια θραύσματα ιστορίας αποκαλύπτονται απροκάλυπτα με τη ελάχιστη ανακίνηση και ανακαίνιση, κάτι σαν το αυτόματο ξεφλούδισμα που οδηγεί σε συνθήκες και τεχνοτροπίες πάτσγουερκ τους τοίχους μερικών παραλιακών πολυκατοικιών, από την υγρασία θέλεις, από τον δύστροπο ήλιο, την πολυκαιρία και την αποκάλυψη αργά και βασανιστικά κάτι λεπρών και ηττημένων από τη ζωή αρχιτεκτονικών δομών και προσωπείων τους. Κάποια απλωμένα σεντόνια, κάτι παλιόπανα, ανθεκτικοί μουσαμάδες κάπου-κάπου, πρόχειρα στερεωμένα όλα με καρφιά στους τοίχους των πολυκατοικιών, δεμένα...

Σε τούτη τη συλλογή υπάρχει το κυριώτερο μέρος του διηγηματογραφικού έργου της Αλέξανδρας Παπαδοπούλου (1867-1906). Πρόκειται για την πρώτη ελληνίδα πεζογράφο. Πρώτη, αφού η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (1801-1832) το μόνο πεζό που έγραψε ήταν η αυτοβιογραφία της. Άνθρωπος με προοδευτικές απόψεις, έγραφε πάντα στην απλή Δημοτική. Γνώρισε διώξεις και την χλεύη των συντηρηιτικών κύκλων της Πόλης. Χρησιμοποίησε εφτά (!) ψευδώνυμα για να αποφεύγει τις διώξεις λόγω του φύλου της αλλά και των απόψεων της (: Σατανίσκη, Σάνκο Πάνσας, Βυζαντίς, Βοσπορίς, Ανατολίτισσα, Θρακοπούλα)...

Εν μέσω ποδοσφαιρικής περιόδου, κρυαγών, ιαχών και ψηλοκρεμαστών ...προβληματισμών, το βιβλίο του Δημήτρη Δημητριάδη είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Για όσους τολμούν δυνατά "σουτ" στις μικρές περιοχές της σκέψης, ενόσω οι κερκίδες βρίθουν από φανατικούς οπαδούς που αλαλάζουν...

Πόσες φορές άραγε σταθήκαμε ξάγρυπνοι κάτω από το φως των αστεριών ψάχνοντας στο ουράνιο σύμπαν την απάντηση για το τι είναι αγάπη; Πόσες φορές την ψάξαμε σε γελαστές καρδιές, σε λαβωμένα δάκρυα, σε ήχους στεναγμών; Τη βλέπαμε να σεργιανά στις τρυφερές σελίδες ενός κοριτσίστικου ημερολογίου κρυμμένη σε αναμνήσεις για κείνο το πρώτο νεανικό σκίρτημα με τον ξανθομάλλη Paul, να ακουμπά χαμένη στον παράνομο έρωτα του Μάνου με τη Χριστίνα, να ξεγλιστρά στη βαριά σκιά της Λευκής σελίδας, στις πελάδες του Μεσολογγίου, να δραπετεύει στον Πάνο και την Αμαλία, ακροβάτες μιας Καμπύ...

Στο “Δυτικά των Λιμνών” η Ανατολή “χορεύει” τη Δύση ένα πρωτόγνωρο χορό. Ο αναγνώστης ξεκινά από τους “anonymοus”, το κολτάν, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και χάνεται στα βάθη της Ανατολής: περπατά στο όρος Σινά, τριγυρνά στην Αλεξάνδρεια, προσπαθεί να ορίσει φιλοσοφικά την Κόλαση και τον Παράδεισο, συναντά την Υπατία, βρίσκεται στην Κύπρο αναλύει παπύρους, χειρόγραφα και όλα αυτά συνδυάζοντας την αγωνία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος με την ενάργεια ενός ιστορικού αφηγήματος και τον στοχασμό ενός φιλοσοφικού δοκιμίου. Ίσως το πιο συναρπαστικό ιστορικό αφήγημα, που γράφτηκε σ...

Η παρούσα συλλογή ρεμπέτικων, σκοπό έχει την κατάδειξη μια ς νέας μορφής ρεμπέτικου, του νεορεμπέτικου, που εδώ και λίγα χρόνια, έχει αρχίσει να εμφανίζεται στην Ελληνική Μουσική Σκηνή, αναδεικνύοντας καταστάσεις και χρησιμοποιώντας εκφράσεις και λέξεις του σήμερα, χωρίς να απομακρύνεται από την ουσία της ύπαρξής του, που είναι ο έρωτας, η προβολή κοινωνικών θεμάτων της καθημερινότητας και ο μάγκικος χαρακτήρας του.

Η παρούσα έκδοση "Εκατό χρόνια θέατρο των Ελλήνων στην Αυστραλία (1910-2010)" της Ελένης Τσεφαλά προσφέρει τεκμηριωμένα και πληρέστατα την θεατρική Οδύσσεια των Ελλήνων στην Αυστραλία. Το έργο της Τσεφαλά αποτελεί καίριο δείγμα του οδυσσειακού πλουν της ελληνικής διασποράς. Η συγγραφέας για να πλησιάσει με πληρότητα το θέμα της, και για να αποφύγει μια σημαντική μεν αλλά περιορισμένη σε θεατρολογικά απλά προβλήματα έρευνα, και να αναγνώσει το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η θεατρική, κυριολεκτικά, εποποιία, μελετά τις υποκείμενες στην θεατρική περιπέτεια...