Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα έργα του αγαπημένου μας θεατρικού συγγραφέα, Στέλιου Λύτρα, σε έναν τόμο. Περιεχόμενα: "Άσμα Ασμάτων" 9 "Ο κήπος των χωρισμένων εραστών" 87 "Οι θλιμμένες σιωπές του ποταμού Οκαβάνγκο" 131 "Δάφνη" 141 "Ιουλιέτα των Μάκιντος" 167 Σημείωμα του συγγραφέα για το "Άσμα ασμάτων" 233 Επιμύθιο για "τα Θεατρικά" του Στέλιου Λύτρα από τον Απόστολο Θηβαίο

ΑΥΤΟΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΕΝΤΟΣ ΜΟΥ Χρόνια τώρα χτίζω την προσωπική μου μοναξιά και πορεύομαι. Ξυπόλητος περπατάω στις μύτες των ποδιών μου. Να μην ξυπνήσω το χειμέριο γέλιο σου. Να μην ξυπνήσω τις φωτιές των ηφαιστείων και μου κάψουν τα βήματα. Σ' αυτό το παιχνίδι επιτραπέζιας μνήμης χρόνια τώρα ψάχνω να βρω συμπαίχτη.

Η παρούσα συλλογή ρεμπέτικων, σκοπό έχει την κατάδειξη μια ς νέας μορφής ρεμπέτικου, του νεορεμπέτικου, που εδώ και λίγα χρόνια, έχει αρχίσει να εμφανίζεται στην Ελληνική Μουσική Σκηνή, αναδεικνύοντας καταστάσεις και χρησιμοποιώντας εκφράσεις και λέξεις του σήμερα, χωρίς να απομακρύνεται από την ουσία της ύπαρξής του, που είναι ο έρωτας, η προβολή κοινωνικών θεμάτων της καθημερινότητας και ο μάγκικος χαρακτήρας του.

Στο "Μοναστήρι της Πάρμας" του Stendhal (1839), ο νεαρός ήρωας του έργου Φαμπρίτσιο, ένας ένθερμος οπαδός του Βοναπάρτη που είχε βρεθεί στη δίνη της μάχης του Βατερλώ στο πλευρό του γαλλικού στρατού, για να παραπλανήσει τις φιλοαυστριακές Αρχές της πατρίδας του ως προς τα πολιτικά του φρονήματα και να αποφύγει τη σύλληψη, έπρεπε, σύμφωνα με τις συμβουλές του προστάτη του, να αποφύγει το διάβασμα βιβλίων, ειδικά εκείνων "που είχαν εκδοθεί μετά το 1720". Υποτίθεται ότι η "συμβουλή" στον Φαμπρίτσιο δόθηκε στην περίοδο της εκκλησιαστικής και πολιτικής Παλινόρθωσης, όταν πια είχ...

"Ποτέ δεν θα μιλήσω για ένα ψέμα" Μέσα απ’ τα μάτια βγαίνει μια φωτιά Ο ήλιος μόλις δύει στη θάλασσα και πέφτει Ζήταγα χρόνια με φιλιά να ’ρθεις πρωτοχρονιά Μα το όνειρο αυτό μακριά μου φεύγει Ήθελα να ’ρθεις μια φορά στην αμμουδιά Να πάρεις το φιλί που θα αφήσω Μέσα στα κύματα χορεύει μια καρδιά Θα στη γνωρίσω Έτσι μεγάλωσα σιγά- σιγά αλλάζοντας βαγόνια Που πήγαιναν στο πουθενά ευχές για χρόνια Μη με ρωτάς τι είναι η αγάπη Ποτέ δεν θα μιλήσω για ένα ψέμα Νόμιζα θα ’ρθεις μια φορά με φόρα Να ανεβούμε το βουνό ως την κορυφή Μα διάλεξες την κατηφόρα Γι...

Μια μεσολάβηση μπορεί να συμβαίνει, να ενεργεί. Μπορεί να είναι αυτό που ζητάμε πολλές φορές απεγνωσμένα. Αυτό που κάνουμε εν γνώσει μας ή και ερήμην μας για λογαριασμό κάποιου τρίτου. Ένα διάστημα που καταλαμβάνει χώρο ή και χρόνο. Δεν είναι μετρήσιμες οι μεσολαβήσεις που γίνονται στις ζωές μας. Κι η ίδια μας η ζωή άλλωστε είναι ένα χρονικό διάστημα. Ο λόγος, σε κάθε είδους γλώσσα, έχει έναν ξεκάθαρο μεσολαβητικό ρόλο. Η ποίηση έχει τον σοβαρότερο.

Η συλλογή "Καπιστράδες", ιδιωματισμοί της Λακωνικής διαλέκτου, είναι ένα σύνολο από λέξεις και εκφράσεις που συγκεντρώνω εδώ και πολλά χρόνια, παρακολουθώντας την καθομιλουμένη γλώσσα του τόπου μου και ειδικότερα τους διαλόγους, τα σχόλια και τις αφηγήσεις προσώπων της οικογένειάς μου, φίλων, συγγενών και συμπατριωτών. Δεν έχω αντλήσει από λογοτεχνία, ούτε σας παραπέμπω σε ιστορικές πηγές και επιπλέον δεν έχω πάρει ούτε έναν ιδιωματισμό από σχετικές σελίδες στο διαδίκτυο, καθώς η συλλογή αυτή είναι ,για μένα, το ημερολόγιο των παιδικών μου χρόνων αλλά και κάτι σαν το βιβ...

Ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Βορειοηπειρώτες Λογοτέχνες. ο Πέτρος Τσερκέζης, περιγράφει με ένα συναρπαστικό τρόπο το μαγικό ταξίδι της ζωής του άνθρωπου. Ένα μοναδικό μυθιστόρημα, δίπλα στον καθημερινό άνθρωπο της Βορείου Ηπείρου, των Τιράννων, της Αθήνας, δίχως διάθεση διδασκαλίας και πατριωτικές κορώνες... Σπάνια η Τέχνη συνοδεύει τόσο μαγικά την ψυχή και τα όνειρα του ανθρώπου (Γ. Δαμιανός)

Σε τούτη τη συλλογή υπάρχει το κυριώτερο μέρος του διηγηματογραφικού έργου της Αλέξανδρας Παπαδοπούλου (1867-1906). Πρόκειται για την πρώτη ελληνίδα πεζογράφο. Πρώτη, αφού η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (1801-1832) το μόνο πεζό που έγραψε ήταν η αυτοβιογραφία της. Άνθρωπος με προοδευτικές απόψεις, έγραφε πάντα στην απλή Δημοτική. Γνώρισε διώξεις και την χλεύη των συντηρηιτικών κύκλων της Πόλης. Χρησιμοποίησε εφτά (!) ψευδώνυμα για να αποφεύγει τις διώξεις λόγω του φύλου της αλλά και των απόψεων της (: Σατανίσκη, Σάνκο Πάνσας, Βυζαντίς, Βοσπορίς, Ανατολίτισσα, Θρακοπούλα)...

Ο Ρόκκος αεροβαφτίστηκε Εδουάρδος, βαφτίστηκε Ηλίας. Γεννήθηκε από την Εριέττα, ανατράφηκε από την Πολυξένη.Το πρώτο του επίθετο ήταν Δεμερούκας και το πρώτο του προσωνύμιο "Χίτλερ". Απόλαυσε τις γυναίκες, παντρεύτηκε δύο, κατέστρεψε αρκετές κι απέκτησε παιδιά ούτε κι ο ίδιος ξέρει πόσα. Το "μυστικό της βίλας Φραντζιπάνι", που διατρέχει τον μισό και πάνω προηγούμενο αιώνα και φτάνει ως τις μέρες μας, είναι μια σύγχρονη τραγωδία με έναν πρωταγωνιστή χωρίς τραγικά χαρακτηριστικά. Ο Ρόκκος δεν "πάσχει" χωρίς να φταίει. Οι γύρω του όμως, αν και όχι άμοιροι ευθυνών, έχουν πολ...

Τα μικρά θεατρικά έργα της συλλογής: "Το θαύμα του θανάτου και άλλα μονόπρακτα", δεν είναι έργα που αναπτύσσονται και εξελίσσονται στο χρόνο, όπως θα ήταν ένα τυπικό θεατρικό έργο ανεξάρτητα του αριθμού των πράξεων του, αλλά συμβάντα. Συμβάντα όμως δραματικά στην ιστορία των προσώπων και του χώρου τους, ευρύτερου ή μη. Συμβάντα αναπόφευκτα από τα λάθη, τον τρόπο ζωής, τις συνήθειες ή την αλαζονεία των προσώπων. των πρωταγωνιστών ή / ή και άλλων, και τα οποία υπονοούνται ή αναφέρονται κάπως. Συμβάντα καθοριστικά και μοιραία για τη συνέχεια. Οι περισσότερες από τις υποθέσεις...

Απ΄όλα τα παραμύθια αυτού του τόπου, ετούτη είναι μια ιστορία κάπως θλιμμένη. Με τέλος αβέβαιο, με κίτρινα σημάδια μες στο πολύ σκοτάδι του καιρού. Μια ιστορία για σκιές μέσα από τις εσοχές της πόλης που δεν την διαβάζουν στα παιδιά. Πλάι στ΄άλλα, τ΄ανίκητα παραμύθια του καιρού μας, ετούτο διαθέτει αρκετή αλήθεια. Λάμπει μες στους καθρέφτες της πόλης και είναι γραμμένο για έκπτωτους λαούς, για δρόμους έκπτωτους.

Η εξουσία ως σύστημα, παιχνίδι, μηχανισμός, στη σημερινή εποχή της ολοκλήρωσής της. Από τις διαμάχες που γίνονται για την εξουσία, η μόνη οντότητα που ποτέ δεν βλάπτεται είναι η ίδια η εξουσία. Συνήθως αυτή δυναμώνει και ο βαθμός κυριαρχίας και ελέγχου πάνω στους ανθρώπους εντείνεται. Παρ’ όλες τις αλλαγές συστημάτων που έχουν συμβεί στην ιστορία, υπάρχει ένα σύστημα που ποτέ δεν άλλαξε: η ύπαρξη εξουσίας. Το σύστημα αυτό μέσα από την αλλαγή των μορφών του επιτυγχάνει την αναπαραγωγή και την επέκτασή του. Τα χαρακτηριστικά της σημερινής υπερσυγκέντρωσής της μελετ...