Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτή η κοπέλα είναι καταπληκτική! Και είναι ερωτευμένη μαζί σου... Αυτά είναι τα λόγια που ψιθυρίζει στο αυτί του αφηγητή ο άγνωστος Μάρκους μέσα σ’ ένα υπόγειο μπαρ και εξαφανίζεται, αναγκάζοντάς τον να αναθεωρήσει ολόκληρη τη σχέση του με την αιώνια φίλη του, την Άντα. Οι επόμενες μέρες βρίσκουν τους δύο νέους να τριγυρνούν μαζί στους δρόμους του Μονάχου, και έπειτα να ταξιδεύουνε νοητικά στο κοινό τους παρελθόν στην Κρήτη, στην Αθήνα, στη Σκιά των Δεινοσαύρων, στο Έρημο Παλάτι και σ’άλλους τόπους πλασμένους απ’ την ύλη των ονείρων. Το "Ίζαρ" είναι μια ιστορία για τ...

"Ένας ποιητικός διάλογος xaiku! Δυο ποιητές ενώνουν τις φωνές τους στο ίδιο βιβλίο, εξερευνώντας τα όρια της φαντασίας και του λόγου σε άγνωστα ύδατα, βαθιά κι αχαρτογράφητα".

Το Αρχαίο δράμα είχε δυο βασικούς τρόπους έκφρασης, τον τραγικό και τον κωμικό-σατιρικό! Το νεοελληνικό δράμα αντίστοιχα, μπορεί επίσης να ιδωθεί με διάθεση σπαρακτική για το "κακό που μας βρήκε", αλλά και με σκωπτική, γιατί η χρεοκοπία της χώρας-οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, κοινωνική- ήρθε νομοτελειακά, αν αναλογιστούμε τι συντελέστηκε από την καλοκαιρινή βραδιά αποβίβασης του "Εθνάρχη", την περιλάλητη "Αλλαγή" του "Χαρισματικού", έως και τις ... βαρκούλες του Καστελλόριζου και το σουρεαλιστικό σκηνικό που είχε και έχει στηθεί στη χώρα. Ας προσεγγίσουμε, λοιπόν, τ...

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι αποκλειστικά οι μεταφράσεις αρχαίων λυρικών ποιητών του Δημητρίου Γρ. Βερναρδάκη. Αυτές εμπεριέχονται σε δύο μελέτες του, οι οποίες αναφέρονται στον αρχαίο αιολικό λυρισμό, καθώς και στην ποιητική του Συλλογή "ΨΑΠΦΑ", στην τρίτη ενότητα της οποίας μεταφράζονται, εκτός των αιολικών, και άλλοι αρχαίοι λυρικοί ποιητές. Οι δύο μελέτες του είναι: - "Η δεκάτη Μούσα Σαπφώ η Λεσβία". Η μελέτη αυτή πρωτοδημοσιεύθηκε στο Ημερολόγιο της Μεγάλης Ελλάδος του Γ. Δροσίνη και η πρώτη αναδημοσίευση έγινε στην εφημερίδα της Μυτιλήνης "Ελεύθερος Λόγος...

Σήμερα είναι πια σε όλους γνωστό το συγγραφικό έργο και το ταλέντο τού δημοσιογράφου Νίκου Λαμπρόπουλου. Είναι επιπλέον κοινώς αποδεκτό, πως από το σύνολο τού μεγάλου του έργου, οι "Θρυαλλίδες", (το πρώτο του μυθιστόρημα), είναι το πιο έντονο, το πιο καλογραμμένο, εκείνο που και μόνο του εάν υπήρχε, θα ήταν αρκετό για να προσδώσει στο συγγραφέα του τον τίτλο τού σημαντικού λογοτέχνη. Μετά το θάνατό του πολλές λεπτομέρειες έγιναν γνωστές, (σε βαθμό μάλιστα υπερβολής), οι επανεκδόσεις των βιβλίων του ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και το ενδιαφέρον τού κόσμου ήταν τόσο, που η...

Τα μικρά θεατρικά έργα της συλλογής: "Το θαύμα του θανάτου και άλλα μονόπρακτα", δεν είναι έργα που αναπτύσσονται και εξελίσσονται στο χρόνο, όπως θα ήταν ένα τυπικό θεατρικό έργο ανεξάρτητα του αριθμού των πράξεων του, αλλά συμβάντα. Συμβάντα όμως δραματικά στην ιστορία των προσώπων και του χώρου τους, ευρύτερου ή μη. Συμβάντα αναπόφευκτα από τα λάθη, τον τρόπο ζωής, τις συνήθειες ή την αλαζονεία των προσώπων. των πρωταγωνιστών ή / ή και άλλων, και τα οποία υπονοούνται ή αναφέρονται κάπως. Συμβάντα καθοριστικά και μοιραία για τη συνέχεια. Οι περισσότερες από τις υποθέσεις...

Απ΄όλα τα παραμύθια αυτού του τόπου, ετούτη είναι μια ιστορία κάπως θλιμμένη. Με τέλος αβέβαιο, με κίτρινα σημάδια μες στο πολύ σκοτάδι του καιρού. Μια ιστορία για σκιές μέσα από τις εσοχές της πόλης που δεν την διαβάζουν στα παιδιά. Πλάι στ΄άλλα, τ΄ανίκητα παραμύθια του καιρού μας, ετούτο διαθέτει αρκετή αλήθεια. Λάμπει μες στους καθρέφτες της πόλης και είναι γραμμένο για έκπτωτους λαούς, για δρόμους έκπτωτους.

Η εξουσία ως σύστημα, παιχνίδι, μηχανισμός, στη σημερινή εποχή της ολοκλήρωσής της. Από τις διαμάχες που γίνονται για την εξουσία, η μόνη οντότητα που ποτέ δεν βλάπτεται είναι η ίδια η εξουσία. Συνήθως αυτή δυναμώνει και ο βαθμός κυριαρχίας και ελέγχου πάνω στους ανθρώπους εντείνεται. Παρ’ όλες τις αλλαγές συστημάτων που έχουν συμβεί στην ιστορία, υπάρχει ένα σύστημα που ποτέ δεν άλλαξε: η ύπαρξη εξουσίας. Το σύστημα αυτό μέσα από την αλλαγή των μορφών του επιτυγχάνει την αναπαραγωγή και την επέκτασή του. Τα χαρακτηριστικά της σημερινής υπερσυγκέντρωσής της μελετ...

Σε τούτη τη συλλογή υπάρχει το κυριώτερο μέρος του διηγηματογραφικού έργου της Αλέξανδρας Παπαδοπούλου (1867-1906). Πρόκειται για την πρώτη ελληνίδα πεζογράφο. Πρώτη, αφού η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (1801-1832) το μόνο πεζό που έγραψε ήταν η αυτοβιογραφία της. Άνθρωπος με προοδευτικές απόψεις, έγραφε πάντα στην απλή Δημοτική. Γνώρισε διώξεις και την χλεύη των συντηρηιτικών κύκλων της Πόλης. Χρησιμοποίησε εφτά (!) ψευδώνυμα για να αποφεύγει τις διώξεις λόγω του φύλου της αλλά και των απόψεων της (: Σατανίσκη, Σάνκο Πάνσας, Βυζαντίς, Βοσπορίς, Ανατολίτισσα, Θρακοπούλα)...

Ο Ρόκκος αεροβαφτίστηκε Εδουάρδος, βαφτίστηκε Ηλίας. Γεννήθηκε από την Εριέττα, ανατράφηκε από την Πολυξένη.Το πρώτο του επίθετο ήταν Δεμερούκας και το πρώτο του προσωνύμιο "Χίτλερ". Απόλαυσε τις γυναίκες, παντρεύτηκε δύο, κατέστρεψε αρκετές κι απέκτησε παιδιά ούτε κι ο ίδιος ξέρει πόσα. Το "μυστικό της βίλας Φραντζιπάνι", που διατρέχει τον μισό και πάνω προηγούμενο αιώνα και φτάνει ως τις μέρες μας, είναι μια σύγχρονη τραγωδία με έναν πρωταγωνιστή χωρίς τραγικά χαρακτηριστικά. Ο Ρόκκος δεν "πάσχει" χωρίς να φταίει. Οι γύρω του όμως, αν και όχι άμοιροι ευθυνών, έχουν πολ...

Η συλλογή "Καπιστράδες", ιδιωματισμοί της Λακωνικής διαλέκτου, είναι ένα σύνολο από λέξεις και εκφράσεις που συγκεντρώνω εδώ και πολλά χρόνια, παρακολουθώντας την καθομιλουμένη γλώσσα του τόπου μου και ειδικότερα τους διαλόγους, τα σχόλια και τις αφηγήσεις προσώπων της οικογένειάς μου, φίλων, συγγενών και συμπατριωτών. Δεν έχω αντλήσει από λογοτεχνία, ούτε σας παραπέμπω σε ιστορικές πηγές και επιπλέον δεν έχω πάρει ούτε έναν ιδιωματισμό από σχετικές σελίδες στο διαδίκτυο, καθώς η συλλογή αυτή είναι ,για μένα, το ημερολόγιο των παιδικών μου χρόνων αλλά και κάτι σαν το βιβ...

Ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Βορειοηπειρώτες Λογοτέχνες. ο Πέτρος Τσερκέζης, περιγράφει με ένα συναρπαστικό τρόπο το μαγικό ταξίδι της ζωής του άνθρωπου. Ένα μοναδικό μυθιστόρημα, δίπλα στον καθημερινό άνθρωπο της Βορείου Ηπείρου, των Τιράννων, της Αθήνας, δίχως διάθεση διδασκαλίας και πατριωτικές κορώνες... Σπάνια η Τέχνη συνοδεύει τόσο μαγικά την ψυχή και τα όνειρα του ανθρώπου (Γ. Δαμιανός)

Στο "Μοναστήρι της Πάρμας" του Stendhal (1839), ο νεαρός ήρωας του έργου Φαμπρίτσιο, ένας ένθερμος οπαδός του Βοναπάρτη που είχε βρεθεί στη δίνη της μάχης του Βατερλώ στο πλευρό του γαλλικού στρατού, για να παραπλανήσει τις φιλοαυστριακές Αρχές της πατρίδας του ως προς τα πολιτικά του φρονήματα και να αποφύγει τη σύλληψη, έπρεπε, σύμφωνα με τις συμβουλές του προστάτη του, να αποφύγει το διάβασμα βιβλίων, ειδικά εκείνων "που είχαν εκδοθεί μετά το 1720". Υποτίθεται ότι η "συμβουλή" στον Φαμπρίτσιο δόθηκε στην περίοδο της εκκλησιαστικής και πολιτικής Παλινόρθωσης, όταν πια είχ...