Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ακούγοντας τόσο συχνά ότι βρισκόμαστε σε μια συντηρητική στιγμή της ιστορίας, αυθόρμητα θα περιμέναμε κάτι εντελώς αντίθετο απ ό,τι είναι η ανάδειξη του ξέκωλου, στην πραγματικότητα όμως ταιριάζει τέλεια αν το καλοσκεφτούμε. Η κουλτούρα του ξέκωλου στην ουσία δεν είναι προοδευτική, είναι εμπορική. Το νόημα της κουλτούρας του ξέκωλου δεν είναι ν' ανοίξουμε το μυαλό μας στις δυνατότητες και τα μυστήρια της σεξουαλικότητας. Είναι το να επαναλαμβάνουμε αενάως μια συγκεκριμένη -και ιδιαίτερα εμπορική- συντόμευση του τι είναι σέξι. Το βιβλίο αυτό δεν μιλάει για τη βιομηχα...

Ποια είναι η πνευματική φυσιογνωμία του νεοελληνικού παρόντος και ποιες είναι οι προοπτικές του; Εξακολουθεί άραγε να αντηχεί μέσα στον σημερινό ψυχισμό ο λαϊκός πολιτισμός και τα κοιτάσματα της μεταφυσικής παράδοσης του τόπου; Πώς μετέχει, την ίδια στιγμή, ο πλάνητας και ανέστιος Νεοέλληνας στη μοίρα του νεότερου, μεταπαραδοσιακού δυτικού κόσμου; Παρακολουθώντας τα ίχνη του κεντρικού ήρωα της μυθιστορηματικής τριλογίας του Γιάννη Κιουρτσάκη, η οποία φέρει τον τίτλο "Το ίδιο και το άλλο", οι τέσσερις συγγραφείς του ανά χείρας μικρού τόμου εγείρουν εκ νέου το επείγον ερώτημα...

Περπατούσα για πολλές ώρες. Δεν ήμουν σίγουρος πού ήθελα να φτάσω, αλλά τίποτε άλλο δεν είχα να κάνω παρά να συνεχίσω να περπατάω. Ήταν όλα πολύ μπερδεμένα μες στο κεφάλι μου, σκεφτόμουν οτιδήποτε εκτός από την πραγματικότητα, για να μην αντιλαμβάνομαι πόσο παράλογο ήταν αυτό που έκανα. Τίποτα δεν είμαστε όλοι, συλλογιζόμουν, παρά ένα μικρό μέρισμα του Είναι. Με το νου μας, αμείλικτη δικαστική εξουσία, πουθενά να μην λογοδοτεί. Η επιλεκτική μας μνήμη να νομιμοποιεί τις πράξεις. Και το σώμα να μάχεται για εξιλέωση από την ενοχή για την αδυναμία να ζήσουμε όπως η καρδιά ορίζε...

Όταν εμφανίζονταν εικόνες της στο μυαλό του, το σώμα της, το μελαγχολικό γέλιο της, τα τρυφερά λόγια της, σηκωνόταν κι έβγαινε αμέσως έξω. Δεν μπορούσε να ξεφύγει. Μεταμφίεζε την επιθυμία να σταματήσουν οι τύψεις σε σατανική επιθυμία δολοφονίας. Πώς μπορούσε κανείς να εκφράσει μουσικά την επιθυμία για φόνο; Μια τελετουργική δολοφονία επί σκηνής, όπου οι νότες θα απεικόνιζαν τον ψυχικό κόσμο του θύτη (το θύμα θα παρέμενε βουβό). Θα έκανε ο ίδιος τον δολοφόνο, παίζοντας σαξόφωνο. Η κοπέλα, ντυμένη στα μαύρα, θα γονάτιζε κάτω από μια γκιλοτίνα (η λήθη;) που σαν σε όνειρο θα κα...

Η παγκοσμία ηγεμονία των Η.Π.Α. έκανε ακόμα πιο ολοκληρωτικό το καθεστώς της αμερικανοκρατίας (της ξένης εξάρτησης και κηδεμονίας) στην Ελλάδα. Η επιβολή της πολιτικής οικονομικής και στρατιωτικής βορειοαμερικανικής κηδεμονίας συνοδεύτηκε από την κυριαρχία του αμερικάνικου τρόπου ζωής στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Το νέο στυλ ζωής σήμαινε το ξέκομμα από τη φυσιολογική εξέλιξη των πολιτιστικών αξιών και της κουλτούρας του ελληνικού λαού. Ακόμα κι ο ελληνικός αστικός πολιτισμός (που ήταν πάντα ξενόδουλος) ξεχαρβαλώθηκε. "Το πολύτιμο και πολύτομο ως τώρα έργο του ιστορικο...

"Το έργο αυτό είναι αποκαλυπτικό και συνθετικό, αφού ο συγγραφέας του όχι μόνο μας περιγράφει τα γεγονότα, αλλά βασισμένος σε πλούσια τεκμηρίωση, τα φωτίζει, τα ερμηνεύει, δίνει απαντήσεις σε μεγάλα ερωτήματα, μια που τα χρόνια τούτα (1940-1974) είναι τα πιο σύνθετα και αποφασιστικά της σύγχρονης Ελλάδας." (Δημήτρης Σταμέλος, "Ελευθεροτυπία") "Ιστορεί και εξηγεί αυτό το βιβλίο και η δεύτερη προσφορά του το καθιστά πολύτιμο εγχειρίδιο που πρέπει να διαβαστεί από κάθε Έλληνα, ο οποίος την ιδιότητά του ως πολίτη δεν αρκείται να την έχει μόνο στο δελτίο ταυτότητας. Γιατί, η...

Ο Σαρλ Μπετελέμ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μαρξιστές θεωρητικούς της μεταπολεμικής περιόδου. Στο τρίτομο έργο του Οι ταξικοί αγώνες στην ΕΣΣΔ θίγεται για πρώτη φορά το ζήτημα της αλληλεπίδρασης των κοινωνικών μετασχηματισμών και της εξέλιξης του μπολσεβίκικου «ιδεολογικού συστήματος». Καρπός ενδελεχούς και μακροχρόνιας έρευνας, είναι μια οξυδερκής, σφαιρική μαρξιστική ανάλυση της σοβιετικής ιστορίας και πραγματικότητας, που περιγράφει τη φύση των ζυμώσεων που έλαβαν χώρα στο πέρασμα του χρόνου και των κοινωνικών δυνάμεων που τις υποκίνησαν. Ο πρώτος τόμος επιχε...

Ο Σαρλ Μπετελέμ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μαρξιστές θεωρητικούς της μεταπολεμικής περιόδου. Στο τρίτομο έργο του Οι ταξικοί αγώνες στην ΕΣΣΔ θίγεται για πρώτη φορά το ζήτημα της αλληλεπίδρασης των κοινωνικών μετασχηματισμών και της εξέλιξης του μπολσεβίκικου «ιδεολογικού συστήματος». Καρπός ενδελεχούς και μακροχρόνιας έρευνας, είναι μια οξυδερκής, σφαιρική μαρξιστική ανάλυση της σοβιετικής ιστορίας και πραγματικότητας, που περιγράφει τη φύση των ζυμώσεων που έλαβαν χώρα στο πέρασμα του χρόνου και των κοινωνικών δυνάμεων που τις υποκίνησαν. Στον δεύτερο τόμο το...

"Ο Νίκος Ψυρούκης ανήκει στην ομάδα των μελετητών της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Ερευνητικό και άγρυπνο πνεύμα, με λαμπρή θεωρητική κατάρτηση, μεθοδικότητα και συνέπεια, έδωσε μια σειρά από αναλύσεις πολιτικών και κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων των τελευταίων σαράντα χρόνων. Το έργο του "Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας", γραμμένο στα χρόνια της δικτατορίας, αποτελεί μια τολμηρή σύνθεση των εσωτερικών εξελίξεων ύστερα από την έκρηξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για ιστορία, για παράθεση δηλαδή γεγονότων, αλλά για ανατομία μιας πολυδιάστατης εποχής....

Το πρόβλημα του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος έτσι όπως μεταπολεμικά διαμορφώθηκε, αποτελούσε τη συνέχιση της επαναστατικής κληρονομιάς που ο ελληνικός λαός δημιούργησε στα 1940-1944. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι αποτελούσε τη νέα μορφή της λαϊκής αντιϊμπεριαλιστικής πάλης που είχαν αρχίσει οι έλληνες εργαζόμενοι από τον καιρό της ιταλικής φασιστικής επιδρομής ενάντια στη χώρα τους. Πολύ σωστά παρατηρεί ο Κομνηνός Πυρομάγλου: "Κατά ένα τρόπο, ο απελευθερωτικός αγών των Κυπρίων είναι συνέχεια του Αγώνος Αντιστάσεως εις την Ελλάδα..."

"Μια έξοχη ανάλυση γεγονότων, κινημάτων, σχέσεων και συνεπειών ... ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα" (Asa Briggs) Στις αρχές του 17ου αιώνα εκδόθηκαν δυο μανιφέστα τα οποία, σε αντιστοιχία με τη μαγεία, την αλχημεία και την Καμπάλα, διακήρυσσαν τη χαραυγή μιας νέας περιόδου αυξημένων γνώσεων και δυνάμεων πάνω στη φύση. Αυτά τα ανώνυμα έγγραφα (δημοσιεύονται στο Παράρτημα του ανά χείρας βιβλίου) είχαν γραφτεί για λογαριασμό της "Αδελφότητας του Ροδόσταυρου". Από τότε, αυτό το μυστηριώδες κίνημα έχει υπάρξει αντικείμενο μεγάλης περιέργειας, εικασιών και ενδιαφέροντος. Στο θαυ...

Δον Ζουάν: Εγώ δεν ξέρω τι θα πει αγάπη; Βεβαίως και ξέρω. Είναι ευφημισμός για τη βαρεμάρα. Βαριέσαι να βλέπεις τον σύντροφό σου, σιχαίνεσαι να σε ακουμπάει, αλλά λες: "Είναι ο άνθρωπός μου!". Στην πραγματικότητα όλοι ξέρουμε ότι συγκίνηση προσφέρει μόνο το πρώτο φιλί. Από το δεύτερο και μετά κάνουμε υπομονή.

Ο όρος αναδασμός είναι συνθέτη λέξη: ανά και δασμός. Η λέξη δασμός προέρχεται από το αρχαίο ρήμα δαίω που σημαίνει διαιρώ και περί γης διαμοιράζω. Σημαίνει διανομή ορισμένων πραγμάτων. Αναδασμός σημαίνει την εκ νέου διανομή των διανεμηθέντων με τη συγκέντρωση της κατεχόμενης και πολυμεταχειρισμένης ιδιοκτησίας ενός εκάστου ιδιοκτήτη. Η άγνοια του αγροτικού πληθυσμού για την αξία του αναδασμού και ο φόβος για τα αποτελέσματα της όλης διαδικασίας εκτελέσεως του (μήπως χάσουν το καλό τους χωράφι, το περιβόλι, εσπεριδοειδή, οπωρώνα ή χωράφια, αμπέλια, ελιές κ.λπ. και πάρουν...

"...Η μαμή δίπλα της, μια νεαρή γειτόνισσα, στο πλευρό της, κι ο Αθανάσιος στην αυλή. Η γέννα δεν πήρε πολύ. Το μωρό γεννήθηκε καλά, η Ορσιλία πήρε την κόρη της στην αγκαλιά της και πετούσε απ' τη χαρά της, ευχαριστούσε τον Θεό για το θείο δώρο που της έστειλε. Έβγαλε απ' το λαιμό της το μενταγιόν που της είχε χαρίσει η γιαγιά της λίγο πριν πεθάνει και το κρέμασε στο νεογέννητο. Είχε γι' αυτήν μεγάλη συναισθηματική αξία, αλλά έκρυβε και μια προφητεία που ήλπιζε κάποτε να πραγματοποιηθεί. Όταν η γιαγιά της το κρεμούσε στο λαιμό, της είχε πει: "Να το προσέχεις σαν τα μάτια σο...

Ο ιός της γρίπης Η1Ν1 των χοίρων έχει αναγνωριστεί ως ένας νέος ιός, που περιέχει γονίδια από ιούς γρίπης των ανθρώπων,των πτηνών και των χοίρων. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, βήχα, ερεθισμό στο λαιμό, πόνους στο σώμα, πονοκεφάλους, κρυάδες, κόπωση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, εμετούς και διάρροιες. Σε ελάχιστες σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία, ανεπάρκεια πολλών οργάνων, ακόμη και σε θάνατο. Η περίοδος επώασης είναι δύο έως πέντε ημέρες. Οι περιπτώσεις της γρίπης των χοίρων σε υγιή παιδιά είναι ήπιες, με ελάχιστη ή καθόλου ιατρική παρέμβαση. Ε...

"Μια μέρα, μέσα σ' εκείνα τα ατέλειωτα χρόνια, μπόρεσαν να κοιταχτούν στον καθρέφτη: αντίκρισαν έναν άλλον. Αδυνατισμένοι σαν ασκητές, κομματιασμένοι απ' τα ασταμάτητα βασανιστήρια οι "όμηροι" της στρατιωτικής δικτατορίας της Ουρουγουάης, να τους περιφέρουν από στρατόπεδο σε στρατόπεδο, καταδικασμένους στη μοναξιά ενός κελιού που δεν ήταν μεγαλύτερο από φέρετρο..." (Εντουάρντο Γκαλεάνο) "Το βιβλίο αυτό του Νιάτο Ουιδόμπρο και του Μαουρίσιο Ροσενκόφ είναι ένας ύμνος στη ζωή, στην ανθρωπιά, στην ακεραιότητα του πολιτικού κρατούμενου. Είναι η αφήγηση της μακράς περιπέτειας...

Όλα ζωή που πάει ν' αγγίξει το θεϊκό και το τέλος μια ξαφνική σπαθιά κι όλα τελειώνουν, ξέρεις ο Όμηρος δεν καταδέχεται να δώσει πάνω από ένα στίχο για τον θάνατο: Τον χτύπησαν κι έπεσε κάτω και δούπησαν τα όπλα του, τον χτύπησαν και τα μέλη του παρέλυσαν, λαβώθηκε και το μαύρο κάλυψε τα μάτια του. Ένα στίχο μόνο, έτσι και στο δημοτικό τραγούδι: Και τα φουσέκια ανάψανε κι όλα φωτιά γενήκαν.

...Θα λέγαμε, ελευθεροχρόνος - αν βέβαια "το ζήτημα του ελεύθερου χρόνου" αφορούσε κυρίως τον αγώνα για τη μείωση των ωρών εργασίας. Όμως μπορούμε να τον αποκαλούμε ακόμα έτσι σήμερα, όταν η έννοια έχει μεταβληθεί σε ιδεολογία, όταν έχει εντυπωθεί βαθιά στη συνείδηση και στο ασυνείδητο, κι όταν οι δύο όροι "χρόνος" και "ελευθερία" αναφέρονται σ' αυτόν τον ιδιαίτερο χρόνο, τον ελευθεροχρόνο, που πρέπει και αυτός να ελευθερωθεί; Χρόνος απελευθερωμένος σημαίνει ολοκληρωμένη ανάπτυξη του ατόμου, και αυτό είναι η "μέγιστη παραγωγικότητα". Ο απελευθερωμένος χρόνος παράγει στ...

Η σημερινή βαθιά οικονομική κρίση δεν είναι, βέβαια, ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία του συστήματος της οικονομίας της αγοράς που καθιερώθηκε εδώ και περίπου δύο αιώνες. Είναι όμως η πρώτη παγκοσμιοποιημένη κρίση, με την έννοια ότι ο παγκόσμιος χαρακτήρας της δεν είναι, όπως στον μεσοπόλεμο, απλώς αντανάκλαση της κρίσης σε κάποιες κύριες καπιταλιστικές οικονομίες, αλλά αποτελεί οργανικό και αναπόσπαστο τμήμα της ίδιας της γένεσης και εξέλιξης της. Το δεύτερο σημαντικό ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως δεν είναι μόνο οικονομική αλλά τμήμα μιας ακόμη σοβαρότερης πολυ...