Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το μήνυμα αυτού του βιβλίου επιτρέψτε μου να πω ότι είναι το σημαντικότερο που θα μπορούσε να συλλάβει ο νους: ότι εμείς τα ανθρώπινα όντα μπορούμε να τραφούμε με την υψηλότερη ποιότητα τροφής όσο και γαστρονομίας, και μάλιστα το ίδιο καλά για πάντα· ότι μπορούμε να το πετύχουμε αυτό χωρίς να είμαστε βάναυσοι με τα ζώα και χωρίς να καταστρέφουμε τον υπόλοιπο κόσμο και να αφανίζουμε άλλα είδη· ότι αν φερθούμε σωστά θα δημιουργήσουμε ανθρώπινες κοινωνίες πραγματικά ζηλευτές, συνεργατικές και ειρηνικές. Κι αυτό θα επιτευχθεί κτίζοντας πάνω στις παραδοσιακές τεχνολογίες: γνωρί...

Σκουπίδια, άχρηστα, ελεεινά ανθρωπάκια της δεκάρας αυτό ήσασταν, και όμως κάνατε τους έξυπνους, τους σπουδαίους, υποταγμένοι στις φαντασιοπληξίες του μυαλού σας! Πού πήγαν τα όνειρά σας, πού σας ταξίδεψαν; Μα φυσικά, πού αλλού... στα σκοτάδια της ψυχής σας. Τι με κοιτάτε; Αφήστε με να σας πω αλήθειες, ελευθερώστε τη φωνή μου, για να δείτε την πραγματικότητα στα μάτια σας και στην ψυχή σας. Γιατί από όλα όσα έχουν ως τώρα συμβεί, τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρηθεί χαμένο για την ιστορία μας. Φτάνει πια, δεν θέλω να ακούσω τίποτε άλλο, κατάλαβα, όμως πες μου μόνο αυτό, μια λέ...

"Ο Νίκος Ψυρούκης ανήκει στην ομάδα των μελετητών της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Ερευνητικό και άγρυπνο πνεύμα, με λαμπρή θεωρητική κατάρτηση, μεθοδικότητα και συνέπεια, έδωσε μια σειρά από αναλύσεις πολιτικών και κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων των τελευταίων σαράντα χρόνων. Το έργο του "Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας", γραμμένο στα χρόνια της δικτατορίας, αποτελεί μια τολμηρή σύνθεση των εσωτερικών εξελίξεων ύστερα από την έκρηξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για ιστορία, για παράθεση δηλαδή γεγονότων, αλλά για ανατομία μιας πολυδιάστατης εποχής....

Το πρόβλημα του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος έτσι όπως μεταπολεμικά διαμορφώθηκε, αποτελούσε τη συνέχιση της επαναστατικής κληρονομιάς που ο ελληνικός λαός δημιούργησε στα 1940-1944. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι αποτελούσε τη νέα μορφή της λαϊκής αντιϊμπεριαλιστικής πάλης που είχαν αρχίσει οι έλληνες εργαζόμενοι από τον καιρό της ιταλικής φασιστικής επιδρομής ενάντια στη χώρα τους. Πολύ σωστά παρατηρεί ο Κομνηνός Πυρομάγλου: "Κατά ένα τρόπο, ο απελευθερωτικός αγών των Κυπρίων είναι συνέχεια του Αγώνος Αντιστάσεως εις την Ελλάδα..."

Η παγκοσμία ηγεμονία των Η.Π.Α. έκανε ακόμα πιο ολοκληρωτικό το καθεστώς της αμερικανοκρατίας (της ξένης εξάρτησης και κηδεμονίας) στην Ελλάδα. Η επιβολή της πολιτικής οικονομικής και στρατιωτικής βορειοαμερικανικής κηδεμονίας συνοδεύτηκε από την κυριαρχία του αμερικάνικου τρόπου ζωής στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Το νέο στυλ ζωής σήμαινε το ξέκομμα από τη φυσιολογική εξέλιξη των πολιτιστικών αξιών και της κουλτούρας του ελληνικού λαού. Ακόμα κι ο ελληνικός αστικός πολιτισμός (που ήταν πάντα ξενόδουλος) ξεχαρβαλώθηκε. "Το πολύτιμο και πολύτομο ως τώρα έργο του ιστορικο...

"Το έργο αυτό είναι αποκαλυπτικό και συνθετικό, αφού ο συγγραφέας του όχι μόνο μας περιγράφει τα γεγονότα, αλλά βασισμένος σε πλούσια τεκμηρίωση, τα φωτίζει, τα ερμηνεύει, δίνει απαντήσεις σε μεγάλα ερωτήματα, μια που τα χρόνια τούτα (1940-1974) είναι τα πιο σύνθετα και αποφασιστικά της σύγχρονης Ελλάδας." (Δημήτρης Σταμέλος, "Ελευθεροτυπία") "Ιστορεί και εξηγεί αυτό το βιβλίο και η δεύτερη προσφορά του το καθιστά πολύτιμο εγχειρίδιο που πρέπει να διαβαστεί από κάθε Έλληνα, ο οποίος την ιδιότητά του ως πολίτη δεν αρκείται να την έχει μόνο στο δελτίο ταυτότητας. Γιατί, η...

Ακούγοντας τόσο συχνά ότι βρισκόμαστε σε μια συντηρητική στιγμή της ιστορίας, αυθόρμητα θα περιμέναμε κάτι εντελώς αντίθετο απ ό,τι είναι η ανάδειξη του ξέκωλου, στην πραγματικότητα όμως ταιριάζει τέλεια αν το καλοσκεφτούμε. Η κουλτούρα του ξέκωλου στην ουσία δεν είναι προοδευτική, είναι εμπορική. Το νόημα της κουλτούρας του ξέκωλου δεν είναι ν' ανοίξουμε το μυαλό μας στις δυνατότητες και τα μυστήρια της σεξουαλικότητας. Είναι το να επαναλαμβάνουμε αενάως μια συγκεκριμένη -και ιδιαίτερα εμπορική- συντόμευση του τι είναι σέξι. Το βιβλίο αυτό δεν μιλάει για τη βιομηχα...

"...Το Σχολείο Σάμμερχιλ ιδρύθηκε το 1921 και είναι ακόμη και σήμερα μπροστά από την εποχή του. Ο Νιλ απαγόρευσε κάθε σωματική τιμωρία των παιδιών από την ημέρα που άνοιξε το σχολείο. Όλα τα παιδιά είχαν πάντα την ελεύθερη επιλογή να παρακολουθήσουν μαθήματα ή να βγουν έξω και να παίξουν, ενώ είχαν και δικαίωμα ψήφου στις τακτικές συναντήσεις όπου αποφασίζονταν πολλοί σχολικοί κανόνες. Το Σάμμερχιλ είναι η παλαιότερη δημοκρατία των παιδιών στον κόσμο..." Zoe Neill Readhead "...Πολλοί συνετοί γονείς θα διαπιστώσουν κατάπληκτοι το μέγεθος του καταναγκασμού και της βίας π...

Είναι γνωστό πως κανένας άνθρωπος δεν επέλεξε τη θρησκεία και την πίστη του, αλλά, με το που γεννιέται, του τη φυτεύουν στο κεφάλι, και την καλλιεργούν συστηματικά και σκόπιμα και από ιδιοτέλεια τα κατά τόπους σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία. Γνωστό είναι επίσης ότι όλες οι θρησκείες επιβλήθηκαν με τη βία των εξουσιών και λειτούργησαν ως ιδεολογίες υποταγής σε αυτές τις εξουσίες. Γνωστό είναι ακόμα ότι πολλοί λαοί αναγκάστηκαν να αλλάξουν τη θρησκεία τους με αυτήν του εκάστοτε κατακτητή τους, γιατί ακριβώς η κάθε εξουσία διασφαλίζει την κυριαρχία της και μέσω της επι...

Ο άνθρωπος σήμερα οφείλει να γνωρίσει το ευρύτερο πολιτιστικό του περιβάλλον, να αναζητήσει τις παγκόσμιες αξίες του ανθρώπου και ως πολίτης του κόσμου να αποκτήσει μία ανανεωμένη θεώρηση της φύσης και του ανθρώπου. Επιπλέον χρειάζεται να εναρμονίσει τις αντιθέσεις μεταξύ της φιλοσοφίας της Δύσης και της φιλοσοφίας της Ανατολής, και να κατακτήσει με την εξάσκηση της αρετής την ευδαιμονία.

Πέρα απ' τον άγριο παραλογισμό της συμβίωσής μας ίσως αποκομίσαμε κάτι, όπως ακριβώς οι θεριστές τον παλιό καιρό που έβγαιναν στα θερισμένα χωράφια και μάζευαν ό,τι είχε απομείνει απ' τη σοδειά για να φτιάξουν ένα καρβέλι ψωμί. Όταν κι οι δυο μας θα έχουμε πια πεθάνει, ίσως κάτι να ξεχωρίσει μέσα απ' το χάος, ένα τελευταίο ίχνος αγάπης, όπως η βέρα στο ραφάκι. Κι ίσως τα παιδιά των παιδιών μας να κοιτάζουν τις φωτογραφίες μας και να καμαρώνουν για μας απλώς και μόνο επειδή ζήσαμε σε τούτη τη γη και θα 'πρεπε να μας τιμήσουν τουλάχιστον γι' αυτό. Και κάπου εκεί ίσως υπάρχει...

Η σημερινή βαθιά οικονομική κρίση δεν είναι, βέβαια, ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία του συστήματος της οικονομίας της αγοράς που καθιερώθηκε εδώ και περίπου δύο αιώνες. Είναι όμως η πρώτη παγκοσμιοποιημένη κρίση, με την έννοια ότι ο παγκόσμιος χαρακτήρας της δεν είναι, όπως στον μεσοπόλεμο, απλώς αντανάκλαση της κρίσης σε κάποιες κύριες καπιταλιστικές οικονομίες, αλλά αποτελεί οργανικό και αναπόσπαστο τμήμα της ίδιας της γένεσης και εξέλιξης της. Το δεύτερο σημαντικό ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως δεν είναι μόνο οικονομική αλλά τμήμα μιας ακόμη σοβαρότερης πολυ...

Ο Κάρλος Φουέντες αφηγείται ότι, διασχίζοντας κάποτε μαζί με ένα Βορειοαμερικάνο συγγραφέα τα χωριά της κοιλάδας της Μορέλος, "σταματήσαμε σ' ένα ανώνυμο χωριό, ξεχασμένο από τους οδικούς χάρτες και από τις πινακίδες κυκλοφορίας. Ρωτήσαμε έναν αγρότη πώς ονομαζόταν το χωριό. Μας απάντησε: Γκαρντούνιο, σε καιρό ειρήνης- Ζαπάτα, σε καιρό πολέμου". Αυτό που ούτως ή άλλως ο Φουέντες δεν καταγράφει είναι ότι ο χωρικός έδινε τη συγκεκριμένη απάντηση σε δυο ανθρώπους της πόλης, άγνωστους, ένας τους με όψη γκρίνγκο και, συνεπώς, πιθανόν εχθρικούς και σίγουρα ξένους προς τους αγρότε...