Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μιλώντας για την παρακμή και την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ως και "τον κοινωνικό θρίαμβο της αρχαίας εκκλησίας" βλέπουμε τα γεγονότα που σχετίζονται με αυτή την "αξιομνημόνευτη επανάσταση" (σύμφωνα με την αξιομνημόνευτη φράση του Γίββωνα) από την πλευρά των νικητών. [...] Στον νικητή ανήκουν τα λάφυρα -και η ιστορία. Και όταν ένας μεταγενέστερος ιστορικός, ακόμα και ένας από τους πιο φημισμένους, αναλαμβάνει να αναδιατυπώσει το αφήγημα περί "του κοινωνικού θριάμβου της αρχαίας εκκλησίας", κοιτάζοντάς το από την οπτική των ηττημένων και όχι του νικητή και συνεπώς περι...

...Ό,τι κι αν κάνω σήμερα, το θεωρώ επείγον. Όταν λέω πως οποιαδήποτε στιγμή της μέρας ή της νύχτας μπορεί να αντιμετωπίσω το θάνατο είμαι απλώς αντικειμενικός. Το ότι σκέφτομαι το θάνατο δεν με ενοχλεί, όπως ίσως μερικούς άλλους ανθρώπους. Ποτέ δεν πίστευα πως θα ζήσω αρκετά ώστε να γεράσω. Ακόμα και προτού γίνω μουσουλμάνος - όταν ήμουν ένας αβανταδόρος στη ζούγκλα του γκέτο κι ύστερα ένας εγκληματίας στη φυλακή- πάντα είχα στο μυαλό μου ότι θα πέθαινα από βίαιο θάνατο... Ο Μάλκολμ Χ υπήρξε ο φλογερότερος ηγέτης του κινήματος των μαύρων στις ΗΠΑ στις δεκαετίες του '50 κα...

Στην ατομική ιδιοκτησία ως "μήτρα εξουσίας, ανισότητας, εγκληματικότητας, σκοταδισμού και ανηθικότητας" αναφέρεται το νέο δοκίμιο του Κώστα Λάμπου, συνεχίζοντας την αντι-συμβατική του κριτική, που τόσο εύστοχα ανέλυσε στα προηγούμενα έργα του, για την εδραίωση του απόλυτου ατομικισμού στην τρίτη χριστιανική χιλιετία. "Κατά τη μεγάλη περίοδο", γράφει, "της ανθρώπινης ιστορίας χωρίς ατομική ιδιοκτησία, που διήρκεσε εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, κατά την οποία το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε από αγελαίο τροφοσυλλεκτικό τετράποδο σε κοινωνικά σκεπτόμενο δίποδο...

Η γενιά της Αντίστασης έζησε και έδρασε με την προσδοκία μιας μελλοντικής κοινωνικής ευτυχίας. Ανάμεσα στο προσωπικό και το πολιτικό, το ατομικό και το συλλογικό συμφέρον, έδωσε προτεραιότητα στο "γενικότερο καλό"... ...Η μαζικότερη και η δυναμικότερη εμφάνιση των γυναικών στην Αντίσταση γίνεται ακριβώς στην πιο αιματηρή φάση της Κατοχής. Είναι η περίοδος που οι οργανώσεις υιοθετούν ως μέσο πάλης κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις που γίνονται αποκλειστικά από γυναίκες. Σε αυτή τη φάση σχηματίζονται οι διμοιρίες ανταρτισσών και οι γυναίκες αναλαμβάνουν επικίνδυνα ή "αντρικά"...

Η γέννηση (γένεση) μιας Αυθεντίας δεν πρέπει να συγχέεται με τα εξωτερικά σημεία της "αναγνώρισής" της. Είναι αλήθεια ότι η Αυθεντία υπάρχει μόνον εφ' όσον "αναγνωρίζεται": ο Κύριος είναι Κύριος του Δούλου του μόνον εφ' όσον ο δεύτερος τον "αναγνωρίζει" ως τέτοιο (ή "αναγνωρίζει" τον εαυτό του ως Δούλο), κ.λπ. Άρα, μπορούμε να πούμε ότι η γένεση της Αυθεντίας είναι η γένεση της "αναγνώρισής" της απ' όσους θα υποταχτούν σ' αυτήν. Ωστόσο, για τον ίδιο ακριβώς λόγο μπορούμε να πούμε -επειδή είναι το ίδιο πράγμα- ότι η Αυθεντία καθιδρύεται απ' όσους υποτάσσονται σ' αυτήν: είτε...

Μοναδική φιλοδοξία της μελέτης αυτής είναι η συμβολή στην ανάλυση του χαρακτήρα της ελληνικής κοινωνίας με την έναρξη μιας συστηματικής συζήτησης για το φαινόμενο της εξάρτησης, όπως παρουσιάζεται σε παγκόσμια κλίμακα και συγκεκριμένα μέσα στον ελληνικό χώρο. Βασική πεποίθηση του συγγραφέα είναι ότι το πρόβλημα της κοινωνικής αλλαγής είναι άρρηκτα δεμένο με το πρόβλημα της δομής των οικονομικών σχέσεων γενικά και των σχέσεων μέσα στη συγκεκριμένη παραγωγή (στη διαδικασία εργασίας) που επικρατούσαν στη δεδομένη χρονική στιγμή ειδικότερα. Αυτό, όμως, δεν λέγεται με τη συνηθι...

Αυτός ο ξανθός άντρας δεν είναι συγγενής κανενός εκτελεσμένου, δεν έχει πάει καν στην Παταγονία, ούτε θέλει να σκοτώσει επειδή του έταξαν τίποτα πενταροδεκάρες. Ονομάζεται Κουρτ Γκούσταφ Βίλκενς. Είναι ένας Γερμανός αναρχικός της τολστοϊκής τάσης, εχθρός της βίας. Πιστεύει ωστόσο πως, σε ακραίες περιπτώσεις, η μοναδική απάντηση οφείλει να είναι η βία. Και θα εκπληρώσει αυτό που πιστεύει ότι αποτελεί μια ατομική πράξη απόδοσης δικαιοσύνης. Ο Βαρέλα είναι νεκρός. Δεκαεφτά σοβαρά τραύματα: δώδεκα από τη βόμβα συν πέντε σφαίρες στο πάνω μέρος του κορμιού (δύο από αυτές του δ...

Στο βιβλίο αυτό, που εκδόθηκε σε μια πρώτη μορφή το 1997, παρακολουθούμε τις διαδικασίες συγκρότησης της εργατικής τάξης στην Ελλάδα από την τελευταία περίοδο της Τουρκοκρατίας μέχρι και την περίοδο του Μεσοπολέμου, καθώς και τις διαδικασίες συγκρότησης και ανάπτυξης του ελληνικού εργατικού κινήματος. Ο συγγραφέας, μέσα και από αυτό του το έργο, επιδιώκει τη διερεύνηση των όρων διεξαγωγής της ταξικής-κοινωνικής αντιπαράθεσης, υποστηρίζοντας ότι ήταν αυτή -και όχι κάποιοι "αντικειμενικοί νόμοι" οικονομικής εξέλιξης- που καθόρισε την ίδια την εμφάνιση και διαμόρφωση της εργα...

Όλοι και όλες μας γεννάμε κάποιες στιγμές στη ζωή μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Μπορεί να γεννάμε παιδιά, ή ακόμα ιδέες, καλλιτεχνικά δημιουργήματα, ομάδες και κοινότητες, επιστημονικές εφευρέσεις ή κήπους! Για κάθε έναν και κάθε μία μας, η διαδικασία αυτή ισοδυναμεί με τη γέννηση ενός δικού μας "θείου βρέφους". Με κόπο και αγωνία, αλλά και με απόλαυση, το δημιούργημα βγαίνει από το σκοτάδι στο φως και αποκτάει οντότητα. Έτσι ο τοκετός είναι κάτι που ενδιαφέρει όλους και όλες μας. Το βιβλίο αυτό προσφέρει πληροφορίες για την εξέλιξη ενός τοκετού, από την προετοιμασία...

Η θεωρία της εξέλιξης δεν είναι απλώς ένα αδρανές στοιχείο μιας θεωρητικής επιστήμης. Είναι επίσης, και αναπόφευκτα, μια δυνατή λαϊκή διήγηση για την καταγωγή του ανθρώπου. Κάθε τέτοια αφήγηση έχει συμβολική δύναμη. Είμαστε ίσως ο πρώτος πολιτισμός που δεν καθιστά τον συμβολισμό κύρια λειτουργία της. Οι περισσότερες ιστορίες για την καταγωγή του ανθρώπου πρέπει να έχουν επινοηθεί καθαρά με στόχο να παίξουν συμβολικό και ποιητικό ρόλο. Οι υποθέσεις για το πώς δημιουργηθήκαμε και από πού προερχόμαστε αιχμαλωτίζουν αναπόφευκτα τη φαντασία μας, διαμορφώνουν τις απόψεις μας για...

Ο στοχασμός του Μέσαρος εκδιπλώνεται με βάση το πρόγραμμα μιας διαλεκτικής άρνησης της αλλοτρίωσης. Διαλεκτική άρνηση σημαίνει υπέρβαση-ξεπέρασμα και συνάμα διατήρηση του δεδομένου που αρνούμαστε. Σ' αυτή τη συνάφεια χρειάζεται να πούμε πως η αλλοτρίωση από μόνη της δεν είναι κάτι το αρνητικό με την τρέχουσα έννοια της λέξης. Κάθε έργο του πολιτισμού, κάθε τι που δημιουργεί ο άνθρωπος -πνευματικό ή υλικό αγαθό- είναι μια αλλοτρίωση, μια πραγμοποίηση του εαυτού. Η ίδια η πολιτική και κοινωνική ζωή, η πολιτική κοινότητα είναι μια αλλοτρίωση του εαυτού, του ιδιωτικού μας εαυτο...

Η συγκρότηση των 115 περί το 1962 ήταν αποτέλεσμα της αγωνιστικής έκρηξης για τα οικονομικά και ασφαλιστικά δικαιώματα τα οποία απειλούσε η κυβερνητική πολιτική. Επίσης όμως, παράλληλα με τις πολιτικές εξελίξεις, η ανάγκη εξυγίανσης της ηγεσίας και της δομής του Συνδικαλιστικού Κινήματος είχε γίνει επιτακτική. Στην πρώτη φάση εκφράστηκε με τη συσπείρωση 40 οργανώσεων. Πολλές μέσα στη ΓΣΕΕ, αλλά και άλλες που ήταν διαγραμμένες ή δεν γινόντουσαν δεκτές από την ηγεσία Μακρή. Ύστερα από ένα διάστημα έφτασαν τον αριθμό των 80 και πλέον. Στην ηγεσία των 115 αναδείχτηκαν οι Γιά...

Ο Κάρλος Φουέντες αφηγείται ότι, διασχίζοντας κάποτε μαζί με ένα Βορειοαμερικάνο συγγραφέα τα χωριά της κοιλάδας της Μορέλος, "σταματήσαμε σ' ένα ανώνυμο χωριό, ξεχασμένο από τους οδικούς χάρτες και από τις πινακίδες κυκλοφορίας. Ρωτήσαμε έναν αγρότη πώς ονομαζόταν το χωριό. Μας απάντησε: Γκαρντούνιο, σε καιρό ειρήνης- Ζαπάτα, σε καιρό πολέμου". Αυτό που ούτως ή άλλως ο Φουέντες δεν καταγράφει είναι ότι ο χωρικός έδινε τη συγκεκριμένη απάντηση σε δυο ανθρώπους της πόλης, άγνωστους, ένας τους με όψη γκρίνγκο και, συνεπώς, πιθανόν εχθρικούς και σίγουρα ξένους προς τους αγρότε...

Η σημερινή βαθιά οικονομική κρίση δεν είναι, βέβαια, ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία του συστήματος της οικονομίας της αγοράς που καθιερώθηκε εδώ και περίπου δύο αιώνες. Είναι όμως η πρώτη παγκοσμιοποιημένη κρίση, με την έννοια ότι ο παγκόσμιος χαρακτήρας της δεν είναι, όπως στον μεσοπόλεμο, απλώς αντανάκλαση της κρίσης σε κάποιες κύριες καπιταλιστικές οικονομίες, αλλά αποτελεί οργανικό και αναπόσπαστο τμήμα της ίδιας της γένεσης και εξέλιξης της. Το δεύτερο σημαντικό ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως δεν είναι μόνο οικονομική αλλά τμήμα μιας ακόμη σοβαρότερης πολυ...

Πέρα απ' τον άγριο παραλογισμό της συμβίωσής μας ίσως αποκομίσαμε κάτι, όπως ακριβώς οι θεριστές τον παλιό καιρό που έβγαιναν στα θερισμένα χωράφια και μάζευαν ό,τι είχε απομείνει απ' τη σοδειά για να φτιάξουν ένα καρβέλι ψωμί. Όταν κι οι δυο μας θα έχουμε πια πεθάνει, ίσως κάτι να ξεχωρίσει μέσα απ' το χάος, ένα τελευταίο ίχνος αγάπης, όπως η βέρα στο ραφάκι. Κι ίσως τα παιδιά των παιδιών μας να κοιτάζουν τις φωτογραφίες μας και να καμαρώνουν για μας απλώς και μόνο επειδή ζήσαμε σε τούτη τη γη και θα 'πρεπε να μας τιμήσουν τουλάχιστον γι' αυτό. Και κάπου εκεί ίσως υπάρχει...

Ο άνθρωπος σήμερα οφείλει να γνωρίσει το ευρύτερο πολιτιστικό του περιβάλλον, να αναζητήσει τις παγκόσμιες αξίες του ανθρώπου και ως πολίτης του κόσμου να αποκτήσει μία ανανεωμένη θεώρηση της φύσης και του ανθρώπου. Επιπλέον χρειάζεται να εναρμονίσει τις αντιθέσεις μεταξύ της φιλοσοφίας της Δύσης και της φιλοσοφίας της Ανατολής, και να κατακτήσει με την εξάσκηση της αρετής την ευδαιμονία.