Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τόμος αυτός, δεύτερος της σειράς " Η αρχαία ελληνική σκέψη στο νεοελληνικό λόγο", αναφέρεται στους προσωκρατικούς φιλοσόφους και στους σοφιστές· περιέχει επίσης πολλές ιστορικές φράσεις. Από τους προσωκρατικούς φιλοσόφους μεγάλες μορφές υπήρξαν ο Ηράκλειτος ο Εφέσιος με το γνωστό "πάντα ρει" και ο Δημόκριτος ο Αβδηρίτης με τη θεωρία "τα άτομα και τον κενόν". Ξεχωριστή θέση κατέχουν οι Ίωνες φιλόσοφοι Θαλής, Αναξίμανδρος και Αναξιμένης, επειδή είναι οι πρώτοι που εζήτησαν να ερμηνεύσουν την προέλευση και τη λειτουργία του κόσμου από φυσικά αίτια και όχι με μύθους: "από το...

Ποιες συνθήκες έκαναν τον άνθρωπο να δεχτεί την ιστορικότητά του; Ποιες ανάγκες οδήγησαν τη σκέψη του στην απόφαση να γράψει ιστορία και να διαφυλάξει το παρελθόν ως άξιο ενδιαφέροντος και αναδιήγησης; Η κύρια γραμμή, πάνω στην οποία ο συγγραφέας επιχειρεί να αρθρώσει μια απάντηση, προσανατολίζεται στην ανάδειξη της ουσιαστικής συνάφειας ανάμεσα στον ιστορικό και τον πολιτικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ύπαρξης: ο άνθρωπος πήρε την απόφαση να γράψει ιστορία τη στιγμή που συνέλαβε την πολιτική διάσταση του πεπρωμένου του, τη στιγμή δηλαδή που συνειδητοποίησε ότι υφίσταται ως υπ...

Τι είναι μια θρησκεία δίχως έναν και μοναδικό Θεό, δίχως Εκκλησία, δίχως κλήρο, δίχως δόγμα και "πιστεύω", δίχως υπόσχεση αθανασίας; Το να σκιαγραφείς την εικόνα της επίσημης θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων σημαίνει ότι, επιχειρώντας να απαντήσεις στο ερώτημα αυτό, προβληματίζεσαι πάνω στη φύση της πίστης σ' αυτό το είδος της συναλλαγής με το θείον, πάνω στις σχέσεις του πιστού με τους θεούς του, πάνω στην αυστηρά καθορισμένη θέση που κατέχει το άτομο στην όλη οργάνωση του ιερού. Το θρησκευτικό στοιχείο, καθώς εμπλέκεται στους θεσμούς της πόλεως, εμφανίζεται σταθερά προσαν...

"Θέλω να σου πω δηλαδή πως δεν έχεις τίποτε από μένα να ακούσεις. Πως μόνο την αργία των πραγμάτων μπορώ να μεταφέρω. Πως η γλώσσα μόνο το κενό της μπορεί να μιλήσει. Γιατί οι λέξεις είναι άδειες. Γιατί στη μοναξιά όλα είναι άδεια. Όλα υπομένουν το κενό τους, τον χωρισμό τους απ' τον κόσμο, τη μεγάλη τους στέρηση. Το ανέφικτο ενός τόπου. Αυτό είναι η μοναξιά. Οι γέφυρες που έχασαν την ισορροπία τους και πλέουν σε χίλια κομμάτια. Αναμνήσεις όλα και ίχνη γραφής".