Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η χρήση και η εκμετάλλευση των άλλων ζώων από τον άνθρωπο βασίζεται στην αντίληψη ότι η ζωή τους δεν έχει αξία ή τουλάχιστον δεν έχει την ίδια αξία με αυτήν του ανθρώπου, συνεπώς αυτά δεν αξίζουν ηθική αντιμετώπιση. Βρίσκονται στον κόσμο για τη διευκόλυνση του ανθρώπου και ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να τα χρησιμοποιεί κατά βούληση για τις ανάγκες του και την προώθηση των συμφερόντων του. Η αντίληψη αυτή ονομάζεται ανθρωποκεντρισμός και, με αυτό το νόημα, κατέχει μια σημαντική θέση στη σύγχρονη συζήτηση για την Ηθική των Ζώων (Animal Ethics). Το παρόν βιβλίο αποτελείται...

Η νύφη του Ιούλη, ένα συνθετικό-βιωματικό ποίημα εμπνευσμένο από πρόσφατο οδοιπορικό του ποιητή στο κατεχόμενο, από τον τουρκικό στρατό, βόρειο μέρος της Κύπρου. Όπως εκμυστηρεύεται, ήταν για εκείνον μια αποκαλυπτική, συγκλονιστική εμπειρία, "καθώς στην ηλικία των σαράντα πέντε ετών, έστω ως επισκέπτης, είδα για πρώτη φορά την πατρίδα μου ολόκληρη. Για πρώτη φορά, οι αφηγήσεις και οι περιγραφές της μάνας μου και του τζυρού μου, που κατάγονται από την κατεχόμενη Ακανθού και την Αμμόχωστο αντίστοιχα, έγιναν ζωντανή εικόνα, βίωμα και αίσθημα. Ένιωσα πραγματικά ότι ένα χαμένο κ...

Αυτό είναι ένα κυνήγι χαμένου θησαυρού, και είναι αληθινό, και εγώ θα είμαι εκεί, όταν τον βρούμε, σκεφτόταν η Καλοτίνα με καρδιοχτύπι. Πριν την πάρει ο ύπνος από το παράθυρό της που έβλεπε στη θάλασσα, είδε ένα πεφταστέρι που αιωρήθηκε για μια στιγμή μόνο διαγράφοντας την τροχιά του και πρόλαβε να ευχηθεί. Μόνο που δεν ήξερε πως σ’ αυτό το κυνήγι υπήρχαν κι άλλοι εκτός από τους Ιταλούς ...

Ο Φίλιππος βρίσκεται σε κώμα ύστερα από μια απόπειρα αυτοκτονίας μέσω της οποίας προσπάθησε να ξεφύγει από το παρελθόν του, τις σκέψεις του, τα τραύματά του και από ένα μέλλον που στα μάτια του φάνταζε ζοφερό και αβάσταχτο. Ο αναγνώστης καταλαμβάνει μια θέση στο μυαλό του και μαζί με εκείνον παρακολουθεί τον αγώνα που διεξάγει για να ορθωθεί μπροστά στους εφιάλτες του. Με μεγάλο ρίσκο, τόλμη και δέος θα ταξιδέψει στο σκοτεινό του παρελθόν, στις Ερινύες που τον καταδίωκαν και στις ερμηνείες που τον στοίχειωναν. Θα συναντήσει νοερά όσους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του,...

"Το κείμενο είναι το φάντασμα του κόσμου. Η απομακρυσμένη του σκιά. Η ενσωμάτωση των λέξεών του. Η διάχυσή τους. Η διασπορά της ανωνυμίας τους. Μία αργή, εκστατική εξαΰλωση, που δουλεύει σε βάθος, φέρνοντας το φως, ένα αρρωστημένο και ανύσταχτο φως. Την ανονείρευτη μέρα. Γιατί οι λέξεις δεν αποδίδουν το όνειρο. Οι λέξεις αποδίδουν τη ζωή. Την αποδίδουνε στο θάνατό της. Στην ηχώ της. Μία ηχώ που κάνει το χώρο απροσπέλαστο και τον χρόνο έναν νεκρό χρόνο. Γιατί αυτό είναι ο χρόνος. Αυτό ήταν πάντα. Το απροσπέλαστο. Η μοναξιά της αναμονής του. Μια μοναξιά που επιστρέφει τις λέξ...

ΩΔΗ Σημαίνει "δούλα" ή "οικοδέσποινα" ή "κυρία" κι έχει αμιγώς εβραϊκή καταγωγή. Για αδερφή έχει μια πόρνη, την Μαρία και τον Χριστό υπεδέχθη μ' όψη ταπεινή. Είσαι για λύπηση όταν του Ιουλίου τα βράδια, αντί να πίνεις καμιά μπύρα σ' ένα μπάρ, ψάχνεις η ρίμα να μπλεχτεί σε παραγάδια όπου το "θα" χάνει στην πάλη με το "Μάρ-". Έλα επιτέλους στην Αθήνα να σε δούμε! Άσ' τον Καβάφη, τους Maudits, την Decadence... Ποιος ξέρει; Ίσως πιο καλά να γνωριστούμε και να γυρίσουμε μια πρόστυχη sequence.

Ο Εμιλιάνο Φουκαρίνι, τελευταίος νόθος απόγονος των Μεδίκων στη σημερινή εποχή, επιχειρεί στην παράλογη ηλικία των τριάντα εννέα χρόνων του το πρώτο ταξίδι στη γη των προγόνων του, τη Φλωρεντία, με τις ευχές και τις αρχαίες οδηγίες τους. Από το παλάτσο του της Βενετίας ξεκινά ένα πρωί να απαλύνει με ένα νέο ταξίδι την ανία της μοναχικότητάς του. Παρά την τραυματική παιδική εμπειρία του για τη σκληρότητα της πραγματικότητας, που εξαιτίας της ζούσε χωρίς την ανθρώπινη επαφή, στο φλωρεντινό ταξίδι του ερωτεύεται με σφοδρή απειρία την Ισαβέλλα Μπουκαρίνι. Πρόκειται για την εκπ...

Αμέσως μόλις ο χώρος βυθίστηκε στο σκοτάδι, το βλέμμα του έπεσε στον καθρέφτη. Στο βάθος, πλάι στο δικό του είδωλο, είδε τη φωτισμένη από κάποια αόρατη πηγή μορφή ενός μεσόκοπου άντρα με σακουλιασμένα μάτια και σουφρωμένα χείλη, σαν σχισμή κομμένη με ξυράφι. Φορούσε ένα μακρύ ράσο που κατέληγε στο δάπεδο και που το αριστερό του τμήμα ήταν λευκό με μαύρο μανίκι ενώ το δεξί μαύρο με λευκό μανίκι. Στο αριστερό τμήμα υπήρχε μι’ ασημόχρωμη απεικόνιση του ήλιου με ανθρώπινα χαρακτηριστικά και πολλές μικρές κυματοειδείς αχτίδες, ενώ στο δεξί ένα χρυσωπό μισοφέγγαρο, επίσης με χαρα...

Το παρόν υπόμνημα φιλοδοξεί να αξιοποιήσει την πρόοδο και την εξέλιξη της διεθνούς επιστημονικής έρευνας, αναδεικνύοντας πτυχές του ρητορικού κειμένου, οι οποίες δεν έχουν ακόμα συζητηθεί εκτενώς και αποτιμηθεί δεόντως στην ελληνόγλωσση βιβλιογραφία. Θέματα όπως η "επιτέλεση" (γνωστή κυρίως με τον αγγλικό όρο performance) και σύγχρονες θεωρίες για την αναμόχλευση συναισθημάτων, την επίδραση της ρητορικής γλώσσας στο ακροατήριο των λόγων και τη χρήση στρατηγημάτων πειθούς είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης διεθνούς επιστημονικής έρευνας και συγγραφής, τα ο...

Το παρόν υπόμνημα φιλοδοξεί να αξιοποιήσει την πρόοδο και την εξέλιξη της διεθνούς επιστημονικής έρευνας, αναδεικνύοντας πτυχές του ρητορικού κειμένου, οι οποίες δεν έχουν προσώρας συζητηθεί εκτενώς και αποτιμηθεί δεόντως στην ελληνόγλωσση βιβλιογραφία. Πέρα από τα κατά τεκμήριο παραδοσιακά χαρακτηριστικά ενός υπομνήματος -ήτοι την κατατοπιστική και λεπτομερή εισαγωγή, που συνοδεύεται από μετάφραση του αρχαιοελληνικού πρωτοτύπου-, στο ανά χείρας υπόμνημα δίνεται έμφαση στον σχολιασμό του κειμένου υπό το πρίσμα των πορισμάτων της σύγχρονης διεθνούς έρευνας και με γνώμονα την...

"Όμορφος είναι ετούτος ο κόσμος, πανέμορφος, με τις χαρές και τις λύπες του, τις γλύκες και τα φαρμάκια του, τον ήλιο και το φεγγάρι... Λένε -κι όποιος μπορεί το πιστεύει- ότι Αυτός που τον έφτιαξε, όταν τον είδε, δάκρυσε, παραλόγισε και, ίσως, πέθανε απ' την πολλή χαρά του.

Με αυτόν τον τρόπο, άνοιγε διάλογο με τον θεό για την τύχη του κόσμου. Κι αυτό του έδινε δύναμη να υπομείνει τα πάνδεινα. Έφτασε μάλιστα στο σημείο, να αναλογίζεται με τρόμο την ημέρα που θα σταμάταγε το μαρτύριο του ασβεστωμένου κύκλου. Έτσι, ένα πρωινό αντί να οδηγηθεί στο σημείο όπου οικειοθελώς εγκατέλειπε το σώμα του, βρέθηκε στο χειρουργείο εκστρατείας του στρατοπέδου. "Είστε εντελώς τρελοί" διαμαρτυρήθηκε ο Περικλής. "Η θέση μου είναι κοντά στα περιστέρια, στις κουρούνες και στον μάγειρα της οχτωβριανής επανάστασης. Εκείνον με το σουβλερό μουσάκι, όταν τάισε με μπλιγ...