Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συνοδευτικός τόμος του μουσικού έργου, περιέχει τα κείμενα: - Juan Carlos Moreno: "Στράους και "Σαλώμη": η πρώτη σπουδαία όπερα του συνθέτη από το Μόναχο", "Μουσικό σχόλιο: μια όπερα με θέμα την παράβαση και την υπεροψία" και "Σύνοψη" (μτφρ. Αυγή Σαράφη) - Το λιμπρέτο του Hedwing Lachmann, βασισμένο στο ομότιτλο δράμα του Oscar Wilde, στο γερμανικό πρωτότυπο και σε μετάφραση της Αυγής Σαράφη.

Η αγάπη του κοινού για το έργο του Ροντέν φαίνεται ότι δεν έπαψε ποτέ να μεγαλώνει, τόσο ανάμεσα στους "εκλεκτούς" -ο Ρίλκε έλεγε ότι όποιος είχε διανύσει ήδη ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, "εδώ θα ανακαλύψει την ίδια τη ζωή, σε όλες της τις διαστάσεις"-, όσο και ανάμεσα στους "πολλούς", πάντα διψασμένους για καλλιτεχνικές εικόνες στις οποίες να προβάλουν τις εικόνες της ψυχής τους -"Ο σκεπτόμενος" ή "Το φιλί" είναι από τα πιο κοινά έργα των λεγόμενων "φανταστικών μουσείων". Άλλωστε, κανένας σύγχρονος γλύπτης -και βέβαια κανένας γλύπτης του 19ου αιώνα- δεν θα άξιζε να μπει...

Μεγάλη ποικιλία από σαλάτες με ρύζι και πιάτα με βάση το κριθάρι, το σιτάρι, το κεχρί και, φυσικά, το πλιγούρι και το κουσκούς μπορούν να απαοτελέσουν ελαφρά και δροσερά πρώτα πιάτα σ' ένα καλοκαιρινό μενού. Άγριο ρύζι με κοτόπουλο και λαχανικά, πράσινο ριζότο με γαρίδες, μεσογειακό σιτάρι και κριθάρι με κάππαρη και ελιές είναι μερικές από τις εύκολες και γρήγορες συνταγές που σας προτείνουμε σε αυτό το βιβλίο. Ακολουθούν συμβουλές για το κρασί που ταιριάζει σε κάθε πιάτο, καθώς και ιδέες για τη διακόσμηση του τραπεζιού σε ασιατικό στιλ. Ένα μέρος από τις συνταγές του τό...

Η Σαμψούντα είναι μια πόλη με μακρά ιστορία και έντονο ελληνικό παρελθόν. Το παρελθόν αυτό δεν είχε γραμμική πορεία. Άλλοτε, το ελληνικό στοιχείο άκμαζε και η πόλη μεσουρανούσε και άλλοτε έπεφτε στην αφάνεια. Η πιο πρόσφατη εποχή ακμής της πόλης και του Ελληνισμού ήταν ο 19ος αιώνας και οι αρχές του 20ού, λόγω της καπνοκαλλιέργειας και του εξαγωγικού εμπορίου καπνών. Οι σημερινοί κάτοικοι της Σαμψούντας δεν γνωρίζουν πολλά για το ελληνικό παρελθόν της πόλης και απολύτως τίποτα για τις σφαγές των Ελλήνων. Όμως η ανακάλυψη των ελληνιστικών τάφων στο λόφο της Αμισού συνέδεσ...

Ο Σεζάν έχει θέση "κλειδί" στη εξέλιξη της τέχνης τον 20ο αιώνα. Tο έργο του καθόρισε σε μεγάλο βαθμό ό,τι επρόκειτο να συμβεί και η απήχησή του φτάνει ως τις μέρες μας. H σύνδεσή του με τους ιμπρεσιονιστές είναι τόσο στενή που δύσκολα θα τον ξεχωρίζαμε απ’ αυτούς, όμως προχώρησε πιο πέρα, για να υπερασπιστεί με πείσμα -συχνά και με δύστροπη εμμονή- και, τελικά, να επικυρώσει τον δικό του τρόπο να "βλέπει" και να αποδίδει ζωγραφικά τον κόσμο. Ό,τι υπάρχει, ό,τι βλέπουμε, δεν είναι ανεξάρτητο, όλα δομούνται οργανικά: αυτή η ιδέα δεσπόζει στο έργο του. "O Σεζάν", γράφει ο...

Όταν μπήκε, και μπόρεσα να τον δω πιο καθαρά κάτω από το αχνό φως της λάμπας, τρόμαξα με την εμφάνισή του. Ήταν κάτωχρος και αποστεωμένος, με αστραφτερά μάτια που προεξείχαν και πρόδιδαν ότι το ψυχικό του σθένος ήταν μεγαλύτερο από το σωματικό. Όμως, αυτό που σόκαρε περισσότερο ήταν το πρόσωπό του που ήταν τυλιγμένο με γάζες και ένα μεγάλο κομμάτι κάλυπτε το στόμα του.

"Είναι μια από αυτές τις υποθέσεις, όπου η τέχνη του συλλογισμού θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί περισσότερο για την ανάλυση των λεπτομερειών, παρά για τη συλλογή των στοιχείων. Η τραγωδία είναι τόσο ασυνήθιστη, τόσο καθοριστική και τόσο σημαντική για πολλούς ανθρώπους, ώστε έχουν αναπτυχθεί ένα σωρό σενάρια και υποθέσεις. Το δύσκολο είναι να απομονώσει κανείς τα γεγονότα -αυστηρά και μόνο αυτά- από τα φληναφήματα των επαϊόντων και των δημοσιογράφων".

"Πρόκειται, όμως, για μια τόσο παράλογη υπόθεση, που δίσταζα να σας μιλήσω γι' αυτήν. Από την άλλη, παρότι ασήμαντη, είναι αναμφίβολα παράξενη· και γνωρίζω ότι σας αρέσει καθετί πέρα από τα συνηθισμένα. Κατά τη γνώμη μου, όμως, το ζήτημα εμπίπτει περισσότερο στην αρμοδιότητα του δόκτορα Γουότσον από ό,τι στη δική μας". "Ασθένεια;" ρώτησα εγώ. "Παράνοια, χωρίς άλλο. Και μάλιστα το πιο παράξενο είδος. Θα περιμένατε, τη σήμερον ημέρα, να τρέφει κανείς τόσο μίσος για τον Μεγάλο Ναπολέοντα, ώστε να καταστρέφει κάθε εικόνα του;"

Ο άντρας που μπήκε ήταν νέος, γύρω στα είκοσι δύο, περιποιημένος και κομψά ντυμένος με φινετσάτους και λεπτούς τρόπους. Η ομπρέλα, που έσταζε στα χέρια του, και το μακρύ, γυαλιστερό αδιάβροχό του μαρτυρούσαν την κακοκαιρία που επικρατούσε έξω. Κοίταξε γύρω του ανήσυχος υπό το φως της λάμπας, και μπόρεσα να διακρίνω ότι το πρόσωπό του ήταν χλομό και τα βλέφαρά του βαριά, σαν αν τον τυραννούσε μεγάλη στενοχώρια.

Πράγματι, όταν κανείς επισκέπτεται τη Σικελία ή βλέπει φωτογραφίες από το φυσικό περιβάλλον και τα μνημεία της, νομίζει ότι βρίσκεται στην Πελοπόννησο! Οι δύο περιοχές είναι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος, έχουν παρόμοια γεωλογική σύσταση και συγγενές κλίμα. Τα χαρακτηριστικά αυτά, καθώς και ο πλούτος και η θέση της στο κέντρο της Μεσογείου, αποτέλεσαν καθοριστικούς παράγοντες για την επιλογή της από τους αρχαίους Έλληνες ως ένας από τους πρωιμότερους στόχους των ναυτικών τους επιχειρήσεων και των αποικιακών τους δραστηριοτήτων. Ήδη από την εποχή του Χαλκού, τολμηροί Μινωίτε...