Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στα λεφτά ή στη ζωή; Σε τι πιστεύετε εσείς; Όλοι σ' αυτό το βιβλίο πιστεύουν σε κάτι, κι αυτό μπορεί να μην είναι απαραίτητα ο καλός θεός. Η γιαγιά π.χ. πιστεύει στα μανιτάρια, ένα παιδί στη σοκολάτα, μανάδες στον μεγάλο έρωτα και στην αγαπημένη οικογένεια, πατεράδες, στην ελευθερία, η δασκάλα στη δικαιοσύνη, οι φοιτητές αρχικά σε διάφορες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας όπως η κίνηση "Ατομική ενέργεια - Όχι - ευχαριστώ" και αργότερα στον πολλαπλασιασμό των χρημάτων τους. Όσο τα πιστεύει κανείς, όλα αυτά φαίνεται να λειτουργούν. Ή μήπως όχι; Τι πιο χρήσιμο υπάρχει από τα λεφτά, λ...

... Καθισμένη στα γόνατα του πατέρα της στο γραφείο, κοιτάζοντας τα κύματα στο τέλος του δρόμου να χτυπιούνται σε έναν κουρελιασμένο αφρό και να ραντίζουν τον κυματοθραύστη, η Άλις έμαθε να γελάει με την καταστροφική μεγαλοσύνη των στοιχείων της φύσης. Τα φουσκωμένα μοβ και μαύρα σύννεφα σκίζονταν με εκτυφλωτικές φωτεινές αστραπές και οι βροντές έκαναν το σπίτι να τρέμει συθέμελα. Αλλά με τα δυνατά μπράτσα του πατέρα της γύρω της και τον σταθερό καθησυχαστικό χτύπο της καρδιάς του στα αφτιά της, η Άλις πίστευε πως ήταν με κάποιον τρόπο συνδεδεμένος με το θαύμα της μανίας έξ...

Ο Λάτρων είναι ο μοναδικός στοχαστής που δημιούργησε η αρχαία Ρώμη. Ενώ ο Λουκρήτιος και ο Σενέκας οφείλουν τα πάντα στην Ελλάδα, ο Λάτρων αμφισβήτησε την ελληνική σκέψη. Έλεγε: "Η λογική σκέψη είναι ό,τι πιο αισθηματικό διαθέτει ο άνθρωπος". Ή πάλι: "Δεν έχω υπόψη μου κανένα φάρμακο για τη σοφία". Δικό του, τέλος, είναι και το γνωμικό: "Κανένας δεν είναι καλός με τη θέλησή του". Συνέθεσε λόγους και αντιλογίες από τα οποία δεν έχει σωθεί κανένα. Ο Μάρκος Πόρκιος Λάτρων γεννήθηκε στην Κόρδουα το 696 έτος Ρώμης (-57 της δικής μας εποχής). Όταν ήταν παιδί, έχασε τη μνήμη του...

Η φυγή είναι μια ιστορία για έναν απαγορευμένο έρωτα που γίνεται πραγματικότητα μόνο και μόνο επειδή τα δύο πρόσωπα δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Η Άννα και ο Αποστόλης -δυο άνθρωποι που φαινομενικά ανήκουν σε διαφορετικούς κόσμους- αψηφούν τα σκληρά ήθη της επαρχίας διεκδικώντας το δικαίωμά τους στην ευτυχία. Αλλά, η ευτυχία τους ξεγλιστράει: στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, ανάμεσα σε μνήμες πολέμου και εγκλημάτων, σε κλίμα δηλητηριασμένο, γεννιέται αυτός ο απρόσμενος έρωτας, ένας έρωτας σκανδαλώδης και μοιραίος. Καθώς η Άννα κι ο Αποστόλης αναζητούν έναν τρόπο να ζήσουν, ο...

Ο Εβραϊκός εθνικισμός, πιο γνωστός ως σιωνισμός, έχει μια ιστορία περίπου εκατό ετών. Το ίδιο και ο αραβικός. Δύο επίφοβοι εχθροί, που γεννήθηκαν την ίδια εποχή και κατασκεύασαν την ταυτότητά τους βασισμένοι σε ένα εδαφικό όραμα, στην ανάδειξη της έννοιας του λαού, στη δύναμη της γλώσσας και στηριγμένοι στην ιστορία, τους μύθους και τα όνειρα. Σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα ο παναραβισμός και ο σιωνισμός έρχονται σε αντιπαράθεση, λιγότερο ή περισσότερο ειρηνικά ανάλογα με τις περιόδους, αλλά ουσιαστικά χωρίς ποτέ να εξετάζουν το ενδεχόμενο οικοδόμησης μιας σύνθετης οντότ...

"Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος αναπτύσσει κάποιες αντιλήψεις σχετικά με τη ζωή και το θάνατο. Και οι αντιλήψεις αυτές συνιστούν ήδη φιλοσοφία -αν και συνήθως δεν χαρακτηρίζονται από κριτική στάση-, καλή ή λιγότερο καλή φιλοσοφία. Ακόμα και οι προσδοκίες για το τι θα πρέπει να προσφέρει η ζωή, τι μπορεί κανείς να επιτύχει στη ζωή, είναι κατά βάση φιλοσοφικές αντιλήψεις για τη ζωή. Με αυτή την έννοια, πιστεύω πραγματικά ότι όλοι οι άνθρωποι είναι φιλόσοφοι." Ο -βιεννέζικης καταγωγής- φιλόσοφος Καρλ Ράιμουντ Πόππερ (1902-1994), υπήρξε ένας από τους στοχαστές με τη μεγαλύτερη επίδ...

Οι λίγες ώρες που ο πατέρας καθυστερεί, ενώ η γυναίκα του και τα δύο παιδιά κάθονται στο τραπέζι περιμένοντάς τον, είναι αρκετές για να μετατρέψουν τη μικρή οικογένεια, που η ισορροπία της κρέμεται από μια κλωστή, σε έναν σωρό, όπου στοιβάζονται τα θραύσματά της. Οι τρεις τους κάθονται γύρω από ένα βουνό από μύδια, που ανοίγοντας παράγουν αηδιαστικούς ήχους. Εκτός από τον πατέρα κανείς από τους τρεις δεν τρώει με ιδιαίτερη ευχαρίστηση μύδια. Σε αυτό το απροσδόκητο διάλειμμα από τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, αρχίζουν να κουβεντιάζουν μεταξύ τους. Έτσι δημιουργείται ξαφνικ...

Τι κοινό μπορεί να έχουν ο άγιος Ιωσήφ και ο Οβελίξ, η πόρνη του Μεσαίωνα και ο διαιτητής του μπέηζμπωλ, οι καρμηλίτες και οι λουόμενοι της Μπελ Επόκ, οι γελωτοποιοί της Αναγέννησης και οι κατάδικοι στα κόμικς, όσοι κοιμούνται με πιτζάμες και οι Αβράκωτοι της Γαλλικής Επανάστασης; Φορούν όλοι ριγέ, δείγμα της τοποθέτησής τους στα όρια της κοινωνικής ευταξίας ή και έξω από αυτήν. Το ριγέ, δομή νόθα, αποτέλεσε στη Δύση για καιρό σημείο αποκλεισμού και υπέρβασης. Ο Μεσαίωνας θεωρούσε τα ριγέ υφάσματα διαβολικά ενώ στη νεότερη κοινωνία παρέμειναν ως ενδυματολογικό γνώρισμα των...

- Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, 1988. - Ταχεία Βιέννη-Βουδαπέστη, μεσοπόλεμος. - Παρίσι, ατελιέ καλλιτεχνών, δεκαετία του '60. - Υπερταχεία Βρυξέλλες-Παρίσι, 1999. - Το πλοίο φτάνει στο λιμάνι του Ρεθύμνου. Ανατολή. Νάταλι, Άλισον, Βέρθα, Αθηνά. Αριστερόχειρες, αφηρημένες, αδέξιες, αστείες. Η σκυτάλη της αφήγησης περνάει από τη μια στην άλλη. Και ταξιδεύουμε από πόλη σε πόλη, από δεκαετία σε δεκαετία. Άτακτα. Μπρος πίσω. Είκοσι ιστορίες. "Η μέρα που λέγεται σήμερα", είναι ένα άθροισμα στιγμών, που μοιάζουν να διασώθηκαν απ' το φακό του φωτογράφου. Στιγμιότυπα τ...

Το υστερόγραφο γράφεται στο τέλος της επιστολής. Είναι το κομμάτι που δεν συμπεριλαμβάνεται στο κυρίως σώμα της, αλλά θεωρείται απαραίτητο για να ολοκληρώσει το πνεύμα της. (Να είναι ίσως το κομμάτι εκείνο που ο αποστολέας θυμήθηκε την τελευταία στιγμή ή εκείνο που ο αποστολέας θέλει να προσέξουν περισσότερο.) Η Ουρανία μετά το τέλος της σχέσης της με τον Πάνο αρχίζει να γράφει γράμματα. Ο παραλήπτης έχει φύγει, αλλά εκείνη επιμένει σκαλίζοντας ένα δικό της υστερόγραφο. Είναι αργά; Πόσο αργά έρχεται στη ζωή της εκείνη η ώρα όταν καταλαβαίνει ότι τελικά το "ύστερα" δεν είνα...

Ένας από τους λόγους που οι γυναίκες κυρίως επιδόθηκαν στην επιστολογραφία είναι γιατί παλιά αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος να εκφραστούν λογοτεχνικά. Πολύ πριν αρχίσουν να γράφουν βιβλία, οι γυναίκες είχαν αρχίσει να εκφράζουν τα συναισθήματα, τις ελπίδες και τους φόβους τους υπό μορφή επιστολών. Στο βιβλίο αυτό διάσημες και αφανείς γυναίκες, συγγραφείς και σερβιτόρες, ποιήτριες και μάνατζερ, μοιράζονται μαζί σου την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής τους και σου δίνουν ιδέες. Τι απαντάς σε τέως εραστή που καταγγέλλει: "Μοιάζεις με σκυλί σε μάντρα γεμάτη άντρες. Τους θέλεις ό...

Μέχρι τώρα όχι μόνο δεν είχα παιδιά, αλλά δεν ήξερα κι ανθρώπους με παιδιά. Το μόνο που ήξερα ήταν πως να μην κάνω παιδιά... Τα παιδιά στον κόσμο μου ήταν εκτός μόδας. Πώς στην ευχή βρέθηκα λοιπόν να κατουράω σ' ένα πλαστικό κυπελλάκι στο ιατρείο ενός γυναικολόγου; Και γιατί μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα ο γυναικολόγος αυτός δεν ήξερε αν πρέπει να με συγχαρεί ή να μου στυστήσει μια καλή κλινική για εκτρώσεις; Αυτές ήταν οι απορίες μου μέχρι που γεννήθηκε. Μετά ήρθαν άλλες. Γιατί εξαφανίστηκαν ξαφνικά όλοι οι κανονικοί άνθρωποι -αυτοί που δεν έχουν παιδιά- απ' τη ζωή μου;...

Αν τραυματίσεις το όνειρο βγάζει αίμα; Ποιες μυρωδιές έχουν κλείσει μέσα τους οι μνήμες; Όταν οι ήχοι δεν ταξιδεύουν πού κοιμούνται; Τι χρώματα κρύβει ένα πεθαμένο ποτάμι στα χέρια του καλοκαιριού; Και πώς η μυρωδιά και μόνο της βροχής στον αέρα το ανασταίνει ξανά μες στο φθινόπωρο; Και γιατί όταν πεθαίνει ο άνθρωπος δεν ξαναζωντανεύει όπως το ποτάμι; Τι τρώει η σελήνη όταν πεινά τα μεσάνυχτα; Ακούγονται απόηχοι μυστικών φωνών μέσα στον ύπνο σου; Μπορούν οι λέξεις να κρατήσουν τη γεύση σου μετά το θάνατό σου;

Αριστερόχειρη γυναίκα σημαίνει στην κυριολεξία αδέξια γυναίκα. Και η Μαριάννε, η ηρωίδα της νουβέλας του Χάντκε, ζώντας τη ζωή μιας μοντέρνας γυναίκας ως προς το ντεκόρ και συγχρόνως τη ζωή μιας παραδοσιακής γυναίκας μέσα στην επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα, γίνεται η αριστερόχειρη, η αδέξια γυναίκα, μια γυναίκα που παίρνει ανεξήγητες αποφάσεις και επιτελεί ανεξήγητες κινήσεις. Ξαφνικά και χωρίς φανερή αιτία διώχνει τον άνδρα της, και προσπαθεί να ζήσει τον πρώτο ρόλο -ελλείψει δεύτερου. Μέσα στη μοναξιά της, χωρίς σύζυγο να τον φροντίζει και με παραμελημένο το παιδί της,...