Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"...Μέσα σε τόσο λίγο χρόνο συνέβησαν τόσα πολλά... κι αυτός ακόμα κοιμόταν! Η μεγάλη ηδονή έμοιαζε να του έδωσε τη χαύνωση εκείνη που έχουν τα ξαπλωμένα κακτοειδή φυτά με τα φαρδιά σαρκώδη φύλλα πάνω σ' ένα πεζούλι από πέτρα ζεστή το καλοκαίρι. Στο σώμα του δεν υπήρχε η ασυνέχεια του χώρου, παρόλο που έμοιαζε καμωμένο από ορατούς, απειροελάχιστους κόκκους σκουρόχρωμης, ζεστής άμμου... και η σχισμή στη μασχάλη του φαινόταν σαν ξεκομμένη από το υπόλοιπο σώμα του. Κι ενώ είχε το χέρι διπλωμένο πίσω από το κεφάλι του, η σχισμή έχαινε σκιερή, υγρή, σχεδόν λαμπερή, σαν ένα μυστ...

Ο Νίκος Φωτιάδης είναι ένας άφοβος άνθρωπος με ελεύθερο πνεύμα και ανήσυχη νόηση. Σε αυτόν αναγνωρίζει τον σεμνό μα όχι σεμνότυφο ελευθερόφρονα σκεπτόμενο άνθρωπο που βιώνει την ρήση του Σολωμού: "Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό". Σοβαρός χωρίς σοβαροφάνεια και ανυποχώρητος μέσα στη διαλογική του ετοιμότητα, με ευθυκρισία και επιμονή δίχως εμμονή στις θέσεις του επιχειρηματολογεί εξαντλητικά. [...] Παρότι άφοβος άνθρωπος, ο Νίκος Φωτιάδης δεν είναι αθεόφοβος. Θα τον ονόμαζε άνθρωπο ένθεο κι άθρησκο μάλλον. Είναι ένθεος, επειδή έχει Θεό, τον θεό...

Αποτυχημένος καλλιτέχνης βρίσκει μια δεύτερη ζωή ως πληρωμένο κυβερνητικό τρολ. Πλήρως ενταγμένος μετανάστης πληρώνει ακριβά τη γνώμη του για το δημοψήφισμα. Σαραντάρης φιλελεύθερος ροκάς, παντρεμένος με παιδί, προσπαθεί να ικανοποιηθεί. Λογοτεχνία του φανταστικού, τρεις ιστορίες που κανονικά δεν μπορούν να συμβούν. Άνθρωποι που κατοικούν στην περιφέρεια του συστήματος γίνονται ήρωες για μια μέρα.

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Μάγκι ΜακΕλρόι, που γράφει για ένα περιοδικό γαστρονομίας, έμεινε χήρα πριν από ένα χρόνο, όταν ο άντρας της σκοτώθηκε σε ατύχημα. Τώρα μαθαίνει ξαφνικά ότι μια γυναίκα στην Κίνα έχει καταθέσει αγωγή περί πατρότητας που εμπλέκει τον άντρα της. Η Μάγκι είναι αναγκασμένη να ταξιδέψει στο Πεκίνο για να ξεκαθαρίσει την υπόθεση. Μια που θα βρίσκεται εκεί ούτως ή άλλως, η αρχισυντάκτριά της προτείνει μια συνέντευξη με τον ανερχόμενο Εβραιοκινέζο σεφ Σαμ Λιανγκ. Ο Σαμ μυεί την Μάγκι στην κινέζικη αντίληψη ότι το φαγητό πρέπει να τρώγεται πάντα μέσα σε έ...

Για να επιβιώσεις σε αυτό τον κόσμο, πρέπει να προσαρμοστείς, να κάνεις υποχωρήσεις - να κάνεις ένα συμβιβασμό. Για σεξουαλική και συναισθηματική επιβίωση χρειάζεσαι ένα γάμο. Για οικονομική επιβίωση χρειάζεσαι μια δουλειά, καριέρα, επιτυχία. Αυτή είναι η εκπληκτική, αξέχαστη ιστορία ενός ανθρώπου που δραπετεύει από τον συμβιβασμό του. Ο Έντι Άντερσον πνίγεται πίσω από τη μάσκα του "ανθρώπου που τα έχει όλα", είναι ένα δυναμικό στέλεχος, εξαιρετικός συγγραφέας, παντρεμένος με την υπομονετική Φλόρενς που τον αγαπάει, κολλημένος με τη συναρπαστική και όμορφη Γκουέν, όταν...

Η μνημειώδης και γεωμετρική αρχιτεκτονική της φιλοσοφίας του Σπινόζα μπορεί πολύ εύκολα να μας τρομάξει. Ωστόσο, η φιλοδοξία του Σπινόζα ήταν να πάρει τον αναγνώστη από το χέρι και να τον οδηγήσει προς την Ευδαιμονία, δηλαδή προς την πλήρη άνθηση των δυνατοτήτων του. Η φιλοσοφική θεωρία του είναι ένα εργαλείο, εκπληκτικά αποτελεσματικό, για να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, ενεργούμε και νιώθουμε. Πώς να κατανοήσουμε τα συναισθήματά μας; Πώς να βρούμε την ελευθερία αποδεχόμενοι τους περιορισμούς της; Πώς να μεταμορφώσουμε την θλίψη σε χαρά, την εξάρτηση σε πίστη σ...

Ανοίκειοι τόποι, η τελετουργία του ταξιδιού, η διαχείριση της μνήμης μέσα στην άλλοτε ασφαλή κι άλλοτε επίφοβη ουδετερότητα χώρων που γίνονται προσωρινά οικείοι (δωμάτια ξενοδοχείων, αίθουσες αναμονής αεροδρομίων, κουπέ τρένων). Η βιαστική εκχώρηση κάθε διεκδίκησης που προϋποθέτει σάρκα και σώμα και αισθήσεις στην ασφάλεια της γραφής, ως σωτηρία αλλά και ως υπεκφυγή. Η αγωνία να οικοδομεί διαρκώς ο αφηγητής με λέξεις μια ταυτότητα, ένα ιδιότυπο εισιτήριο για να ακυρώνει σε κάθε διαδρομή στην πραγματικότητα, με ολοένα πιο απαιτητική πρόβλεψη για επιστροφή. Αυτά τ...

"Κανένα άλλο βιβλίο για δίαιτες δεν διαβάζεται τόσο ευχάριστα. Κανένα άλλο δεν έγινε μπεστ σέλερ τόσο γρήγορα" (Stern). Τις καλές μέρες, που η θέληση είναι πιο σιδηρά κι από την Θάτσερ, αυτές τις σπάνιες μέρες, μπορείς να απωθήσεις τις φωνές που σου ζητάνε να καταβροχθίσεις τις πιο πλούσιες σε θερμίδες τροφές. Όμως τις περισσότερες φορές τις ακούς τόσο ευχάριστα, όσο και οτιδήποτε άλλο που σε προφυλάσσει από δυσάρεστες αλήθειες. Το ξέρω γιατί και στη δική μου περίπτωση αυτοί οι φιλικοί "υποβολείς", οι διαφθορείς και άθλιοι κόλακες, βρίσκονται μονίμως επί το έργον με ένταση...

Ένα ποιητικό υπαρξιακό έργο για τη Συνείδηση και το Ασυνείδητο τον Έρωτα και το Θάνατο τη Ζωή και την Τέχνη...

Ο "Ξανακερδισμένος Παράδεισος" αναφέρεται στον πειρασμό του Ιησού από τον Σατανά στην Έρημο, και σφύζει από επιβλητικές περιγραφές τοπίων άγριας ερημιάς και διαλόγους μεταξύ τους, με τέτοια ζωντάνια και πειστικά εκατέρωθεν επιχειρήματα έτσι που ο αναγνώστης αποζημιώνεται πολλαπλώς, και η όποια έλλειψη δράσης σε αυτό το ωραίο ποιητικό έργο περνάει απαρατήρητη.

Μέσα από την πυκνή αλληλογραφία του Φρειδερίκου Νίτσε με φιλικά και συγγενικά του πρόσωπα, ο αναγνώστης βλέπει έκπληκτος αυτό τον μείζονα στοχαστή της παγκόσμιας φιλοσοφίας γυμνό από τον βαρύ θεωρητικό οπλισμό του, να καταγίνεται με τα απλά και ασήμαντα, να ταλαιπωρείται από την πεζή καθημερινότητα, να διστάζει στις σχέσεις του με τις γυναίκες, να τρομάζει, να ερωτεύεται και να μισεί, πάντα αμέτρως και παράφορα. Γίνεται έτσι, ο αναγνώστης, μάρτυρας της υποβόσκουσας σύγκρουσης ανάμεσα στο αέναο φιλοσοφικό σύμπαν του Ζαρατούστρα και την κλειστοφοβική, αυστηρή λουθηρανική α...

Καλοκαίρι, κάτω από το εκτυφλωτικό φως του γαλλικού Νότου, στη Νίκαια που φλέγεται απ' τον καύσωνα, η δεκαεννιάχρονη βιολοντσελίστρια Πωλίν Αρλέ θα γνωρίσει έναν έρωτα βουβό και αδιέξοδο που θα σημαδέψει για πάντα τον βαθύ ήχο της μουσικής της. Η αφόρητη ζέστη, ο ήχος του βιολοντσέλου που σέρνεται ηδονικά στο άδειο σπίτι, ο καυτός αέρας που τυλίγει τα γυμνά σώματα, το ραγισμένο άγαλμα του μικρούλη έρωτα, η αποκαλυπτική εμπειρία της απόλυτης σιωπής, λειτουργούν ως σκηνικό μιας ιστορίας γύρω από τη ζωή, τον έρωτα και το θάνατο. Εξήντα τρία χρόνια μετά, ένας παλιός θαυμαστής...

Ο Λάτρων είναι ο μοναδικός στοχαστής που δημιούργησε η αρχαία Ρώμη. Ενώ ο Λουκρήτιος και ο Σενέκας οφείλουν τα πάντα στην Ελλάδα, ο Λάτρων αμφισβήτησε την ελληνική σκέψη. Έλεγε: "Η λογική σκέψη είναι ό,τι πιο αισθηματικό διαθέτει ο άνθρωπος". Ή πάλι: "Δεν έχω υπόψη μου κανένα φάρμακο για τη σοφία". Δικό του, τέλος, είναι και το γνωμικό: "Κανένας δεν είναι καλός με τη θέλησή του". Συνέθεσε λόγους και αντιλογίες από τα οποία δεν έχει σωθεί κανένα. Ο Μάρκος Πόρκιος Λάτρων γεννήθηκε στην Κόρδουα το 696 έτος Ρώμης (-57 της δικής μας εποχής). Όταν ήταν παιδί, έχασε τη μνήμη του...

Ο Λέοναρντ Κοέν, τραγουδοποιός, ποιητής, πάντοτε στοχαστικός, μιλάει για τον εαυτό του, τον έρωτα, τη θρησκεία, άλλους καλλιτέχνες. Αποσπάσματα από συνεντεύξεις του αναδεικνύουν την ιδιαίτερη προσωπικότητά του και τον τρόπο σκέψης του. "Τον περισσότερο καιρό παίζουμε ένα έργο που εμείς οι ίδιοι έχουμε γράψει, στο οποίο είμαστε ο ήρωας, και συνήθως είναι ένα πολύ στενάχωρο έργο, διότι αυτός ο ήρωας θα ηττάται διαρκώς". "Υπάρχει μια γενικευμένη συνωμοσία εναντίον των εραστών επειδή οι άνθρωποι πραγματικά δεν θέλουν να βλέπουν άλλους ανθρώπους ευτυχισμένου και η εμπειρία...

ΜΑΘΗΜΑ ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ Ακινησία σημαίνει να ανοίγεις Να διατρέχεσαι από αγρίμια ανεξιχνίαστα Να γίνεσαι εκείνος που κανένας δεν σε ξέρει Ποτέ πριν και πάντα μετά. Δώσε δώσε δώσε το βλέμμα σου na να μπορέσει να γίνει ο τοίχος τόπος Προορισμός και καταγωγή του φορτίου της προσμονής Των αινιγμάτων το πελώριο κάτοπτρο.

... Καθισμένη στα γόνατα του πατέρα της στο γραφείο, κοιτάζοντας τα κύματα στο τέλος του δρόμου να χτυπιούνται σε έναν κουρελιασμένο αφρό και να ραντίζουν τον κυματοθραύστη, η Άλις έμαθε να γελάει με την καταστροφική μεγαλοσύνη των στοιχείων της φύσης. Τα φουσκωμένα μοβ και μαύρα σύννεφα σκίζονταν με εκτυφλωτικές φωτεινές αστραπές και οι βροντές έκαναν το σπίτι να τρέμει συθέμελα. Αλλά με τα δυνατά μπράτσα του πατέρα της γύρω της και τον σταθερό καθησυχαστικό χτύπο της καρδιάς του στα αφτιά της, η Άλις πίστευε πως ήταν με κάποιον τρόπο συνδεδεμένος με το θαύμα της μανίας έξ...

Τι ήταν τα αστέρια για τους αρχαίους; Μεγάλοι πύρινοι λίθοι ή φωτεινές θεότητες του στερεώματος; Τι σχήμα είχε η γη μας, επίπεδο ή σφαιρικό; Κι αν ήταν επίπεδη, τι κρυβόταν κάτω από αυτή; Μήπως τα αιώνια σκοτεινά δώματα του Άδη; Κι έπειτα, γιατί ο ήλιος άλλαζε συνεχώς την πορεία του δείχνοντας το χρόνο στο μεγάλο ρολόι του Ζωδιακού Κύκλου; Και τέλος, η σελήνη που έλαμπε τις νύχτες, το πιο όμορφο αστέρι του ουρανού, είχε δικό της φως ή αντικατόπτριζε το φως του ήλιου; Και οι πλανήτες γιατί διέγραφαν τόσο απρόβλεπτες τροχιές, γυρνώντας καμιά φορά προς τα πίσω; Στις απαρχέ...

Ουγγαρία 1956. Η εξέγερση έχει κατασταλεί, τα τανκς περιπολούν στους δρόμους και κάθε ελπίδα για μια καλύτερη, ή έστω αλλιώτικη ζωή σβήνει. Χιλιάδες πρόσφυγες διαφεύγουν στη Δύση. Ανάμεσά τους μια γυναίκα, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών. Αναζητώντας μιαν άλλη τύχη, επιβιβάζεται σε ένα τρένο για τη Γερμανία, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς λέξη αποχαιρετισμού. Ο πατέρας πουλάει σπίτι και κτήμα, και μαζί με τα δυο παιδιά του ξεκινούν ένα μακρύ ταξίδι, μια περιπλάνηση ανά τη χώρα. Σταθμοί τους συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, σε πόλεις και χωριά. Κάθε άφιξη ακολουθείται αργά ή γρήγορα απ...

Στα δεκατρία διηγήματα του βιβλίου, ο Κωνσταντίνος Πουλής προσεγγίζει με υποδόρια ειρωνεία ζητήματα φλέγοντα της εποχής και άλλα λιγότερο φλέγοντα, πιάνοντας πάντα κέντρο στο τέλος κάθε ιστορίας, αγγίζοντας χαμηλόφωνα και ουσιαστικά το αβάσταχτα ελαφρύ και τραγικό της ανθρώπινης συγκυρίας. Ο συγγραφέας μας μιλάει για το σήμερα, τελικά, αλλά αυτό είναι μόνο ένα προσωπείο, αφού φροντίζει με τον παιγνιώδη τρόπο του να ξεσκονίσει από οτιδήποτε εφήμερο τον πυρήνα των ιστοριών του.

Μια εξαιρετική νέα έρευνα, προσεγμένη και ισορροπημένη, με αφηγηματική πειθώ που οδηγεί τον αναγνώστη με αμείωτο ενδιαφέρον από το θάνατο της Πλαθ στη γέννησή της και πάλι πίσω σε εκείνον το φρικτό θάνατο. (Observer). Το καταπληκτικό βιβλίο του Ronald Hayman "Ο θάνατος και η ζωή της Σύλβια Πλαθ" αποκαλύπτει άγνωστες έως τώρα λεπτομέρειες για τη σχέση της Πλαθ με τον Χιουζ. (Time out). Ο κ. Hayman νιώθει εμφανώς τρυφερότητα και συμπόνια για το αντικείμενό του. Δεν εξωραΐζει τα ελαττώματά της και χειρίζεται την ψυχαναλυτική συζήτηση με εγκράτεια και διορατικότητα. (New Y...