Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έχουμε όλοι το αίσθημα ότι διαθέτουμε δυνατότητες που πρέπει να αξιοποιήσουμε, θησαυρούς που πρέπει να αποκαλύψουμε. Θα θέλαμε πολύ να μπορούσαμε να αναπτυχθούμε όπως πρέπει και κάνουμε πολλά πράγματα με αυτό το σκοπό. Όμως αυτές οι ενέργειες μας αφήνουν συχνά μια αίσθηση ανολοκλήρωτου. Πώς μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας ένα έργο που καθρεφτίζει αυτό που είμαστε και για το οποίο θα μπορούμε να είμαστε περήφανοι; Η φιλοσοφία του Αριστοτέλη βρίσκεται στους αντίποδες των πικρών φαρμάκων που συστήνουν οι στωικοί φιλόσοφοι, που προτιμούν την ασκητική ύπαρξη. Ο Αριστοτέλης μας...

Μπορώ να είμαι αλλιώς Καθώς απ' το γυρτό μπαλκόνι τ' ουρανού Κυλούσε ο ένας ήλιος μετά τον άλλον Ως την κορυφή της σηκωμένης μου μύτης Τις κορυφές του στήθους και των χειλιών, Αμέσως άσπρισε ένας πόθος σε χνούδι νεότητας. Μπορώ να είμαι απλώς η σουρικάτα σου Τεντωμένη σε χορδή από τον ουρανό δεμένη Με μάτια μύγδαλα στους ορίζοντες της γης Όλους τους ήλιους να φανατίζω στην ουρά μου. Αν σου φανεί μονότονη η υψομετρία της ερήμου Και μοναχικό το απόβραδο της σπηλιάς Απ' τις οάσεις την πιο αγαπημένη σου να βρεις Και να με τοποθετήσεις μέσα κεκλιμένη Ανατολ...

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ Του Γ.Χ. Ζωή είναι η κατάφαση στην άγνοια, ποιητή. Δεν έχουμε πολύ καιρό και για άλλες απαντήσεις. Ο χρόνος όλος είναι η απόσταση από το ένα κομμάτι μου στο άλλο Κι ενώ όλα θα συμβαίνουν, περιμετρικά των ματιών, Εγώ ακόμη θα ψάχνω την πιο κατάλληλη λέξη. Η ιστορία της όρασης γράφεται από τους άλλους, ποιητή. Και μέχρι, βέβαια, τα μάτια να δουν τον εαυτό τους Δεν θά 'χουμε ποτέ στ' αλήθεια γνωριστεί. Με κάποια προσποιητή αμηχανία,...

"Τότε ήταν που μπήκα. Δεν ξέρω ποιος μου άνοιξε. Κάποιος απ' όλους πρέπει να βρήκε το κουράγιο, ή απλά ν' απόρησε τόσο που έφτασε ως την εξώπορτα γυρεύοντας πίσω της απαντήσεις. Πρώτος πέρασε ο καπνός. Μπόλικος, ξαφνικά απελευθερωμένος απ' το καινούριο άνοιγμα που του προσφέρθηκε, από τη φύση του διαχυτικός και επεκτατικός όσο κανένας, απλώθηκε στο χολ. Ανεπίσημα καλεσμένος, με κάποια καθυστέρηση, ακολούθησα. Όλοι φάνηκαν να με περιμένουν άτυπα, - με πόση ανακούφιση αιφνιδιάστηκαν! Τόσο φαίνεται υπολόγιζαν την άφιξή μου ώστε με παθιασμένη αφέλεια βιάστηκαν να μου δώσουν...

Mια οικογένεια, τρεις γενιές, η ιστορία ενός ολόκληρου λαού. Στην παραμεθόριο περιοχή της Ηπείρου, στα Γιάννινα, το 1950, ο Ζαφείρης είναι παιδί. Και αφηγείται. Τη ζωή του, τις δυνατότητές του, τις χαρές, τις λύπες του, τις απογοητεύσεις του, που διαμορφώνονται σε συνάρτηση με τα βιώματα των προηγούμενων γενιών. Την απελευθέρωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την μικρασιατική καταστροφή, τις ληστοσυμμορίες της δεκαετίας του '30, την κατοχή και τον εμφύλιο, γεγονότα που συγκλόνισαν συθέμελα την κοινωνία, ανύψωσαν κάποιους, καταβαράθρωσαν άλλους, αλλά δεν άφησαν κανέ...

ΧΗΜΕΙΑ Πόσο λίθιο παραπάνω χρειάζεται, ανθρακικό ή θειικό ή ό,τι να 'ναι, 300mg, 600mg, 1g, 1kg; Να σου το δώσω να γλιτώσεις απ' την παραπανίσια λάμψη, απ' την παραπανίσια σκόνη. Να μπορέσεις να το δεις, αυτό το καθαρό, το πράσινο του γρασιδιού το ανέφελο, άντε και με τις δυο σου πασχαλίτσες. Λιβάδι μου. Η Νίνα Γιαννοπούλου συλλέγει για μας με σιγουριά, σκύβει στην αθωότητα και εστιάζει στις μικρές λεπτομέρειες με μικρές κοφτερές ματιές. [...] Μετρημένοι στίχοι, τάξη στο χάος, περιγραφή -περίγραμμα- σε πάθη και ταξίδια, εικόνες και καταστάσεις. Μια σταλιά αν...

Μετά το θάνατο του Ασπρογένη, δεξιοτέχνη στο ταρ, (μουσικό όργανο, πρόδρομος της κιθάρας), ο πρωτότοκος γιος του Χοσεΐν κληρονομεί το ταρ του πατέρα του. Όμως, παρόλο που τα ταρ πάντα "παραδίνονται" στους αρπισμούς των πρωτότοκων κληρονόμων, το συγκεκριμένο όργανο αντιστέκεται στις προσπάθειες του Χοσεΐν· κάτω από τα δάχτυλά του δεν μοιάζει τίποτε παραπάνω από ένα στεγνό, άκαμπτο ξύλο, χωρίς σφρίγος - ήχοι ξεροί ενός οργάνου που πενθεί. Έτσι, μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Νουρ, ο Χοσεΐν ξεκινά ένα ταξίδι για το Αρνταμπίλ, όπου ο καλύτερος οργανοποιός της χώρας θα μπορέσ...

Αν "η ζωή του δημιουργού είναι η τέχνη του" και αν "η τέχνη γεννάει ζωή", τότε ποιος είναι ο ρόλος του έρωτα, και γιατί τόσοι και τόσοι δημιουργοί υποτάχθηκαν σ' αυτόν με πάθος; Το θέμα εξετάζεται από τον Henry James με ειρωνική αλλά βαθιά ανθρώπινη ματιά, καθώς ο έρωτας, η δημιουργικότητα, η χαρά της ζωής, η αφοσίωση και η έμπνευση συγκρούονται και επαναπροσδιορίζονται, προβάλλοντας τη βαθιά εξάρτηση της τέχνης της ζωής από την ίδια την τέχνη, αφήνοντας να εννοηθεί πως μπορεί ενίοτε η απόλαυση να καταστέλλει τη δημιουργία, αλλά εξίσου συχνά η παραγωγή ενός έργου μπορεί να...

- Ένα επεισόδιο από τη ζωή του Μαρέν Μαραί - Ένας νεαρός Μακεδόνας (Ο Αριστοτέλης) αποβιβάζεται στο λιμάνι του Πειραιά - Το τελευταίο μάθημα μουσικής του Τσενγκ Λιεν Το "Μάθημα μουσικής" του Πασκάλ Κινιάρ κινείται ανάμεσα στο μυθιστόρημα και το δοκίμιο, αναζητώντας την χαμένη ηχητική πατρίδα μας. Γιατί υπάρχουν τόσο λίγες γυναίκες που γράφουν μουσική; αναρωτιέται ο Κινιάρ. Ίσως επειδή τα αγόρια στην εφηβεία αναγκάζονται να αλλάξουν δέρμα σαν το φίδι, να χάσουν τη φωνή τους, μαζί και την παιδικότητά τους. Το "σπάσιμο" της φωνής, η απώλεια των σοπράνο τόνων του παιδιού...

Ανατροφή Λείπω Λείπεις Λύπη Οικόσιτο ρήμα. Το είχε δέσει η μάνα μ' ένα λουρί από το πόδι μου για να μου κάνει συντροφιά όταν εκείνη λύπη. Ξέρω καλά τους χρόνους του και τις συνήθειές του. Καμιά φορά, στο τρίτο πρόσωπο βγάζει τη μάσκα και απλώνεται με ήττα. (Εκτός κι αν κάτι δεν έμαθα καλά. Από παιδί.)

ΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Πάνω σε δίγαμμα, πίσω από κόππα και σαμπί ανάμεσα σε ξεχασμένα γράμματα πανάρχαιων επιγραφών ανακαλύπτω χαραγμένα τα αρχικά σου. Σε κάτι συνδηλώσεις άφατες σε κάτι παύσεις και σιωπές του ονόματός σου ο αντίλαλος ακούγεται. Στις ανεπαίσθητες πτυχές των λέξεων στο βάθος διπλωμένων νοημάτων διακρίνεται η μορφή σου. Τόπος συνάντησής μας μόνιμος το ίζημα των λέξεων. Το κάτω κάτω της γραφής.

Στο εσωτερικό κάθε σκέψης και πράξης θροΐζουν πάντα άλλες εκδοχές της. Μήπως ήθελε η ωραία Ελένη να ξεφύγει και από τον Μενέλαο και από τον Πάρη; Τι θα 'χε γίνει αν είχε κερδίσει ο Δημοκρατικός Στρατός στον Εμφύλιο; Μήπως οι αμυνόμενοι είχαν σκοπίμως προκαλέσει των εχθρών την εισβολή; Τέτοιες αντιγεγονικές εκδοχές αναδύονται από του σπονδυλωτού αυτού βιβλίου τις ιστορίες, αν διαβαστούν δύο φορές. Διάβασε πρώτα την αριστερή σελίδα. Ύστερα να ζευχθεί κάθε αράδα με την απέναντί της. Οπότε η αριστερή και η δεξιά σελίδα θα γίνουν μία. Έτσι είναι στημένες οι ιστορίες ο...

[...] Ο Μπαρτολομέο Μπελβιντέρο, ο πατέρας του δον Ζουάν, ήταν ένας γέρος ενενήντα χρόνων, που είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ασχολούμενος με εμπορικές επιχειρήσεις. Είχε διασχίσει πολλές φορές τις μυστηριώδεις χώρες της Ανατολής και είχε αποκτήσει τεράστια πλούτη και γνώσεις ακόμη πιο πολύτιμες, έλεγε, απ' το χρυσάφι και τα διαμάντια, στα οποία δεν έδινε πια καμία σημασία, "Προτιμώ ένα δόντι από ένα ρουμπίνι, και την εξουσία από τη γνώση" αναφωνούσε κάποιες φορές χαμογελώντας. Σ' αυτό τον καλό πατέρα άρεσε ν' ακούει τον δον Ζουάν να του διηγείται κάποια νεαν...

Ο κόσμος ως συνεκτικός ιστός και τα πράγματα που τον απαρτίζουν δεν είναι περατωμένο έργο. Είναι ανεξάντλητα ανολοκλήρωτος και ανοιχτός. Η φανερή ορατότητα των πραγμάτων είναι δυνατή γιατί αγγίζει μια μυστική ορατότητα μέσα στο σώμα, δομεί μια εσωτερική ηχώ. Δεν ρίχνουμε το βλέμμα μας στον κόσμο παρά ριχνόμαστε στον κόσμο μέσω του βλέμματος σαν να κάνουμε ένα άλμα στο κενό, αποχωριζόμενοι τα αυτονόητα σχήματα της νόησής μας. "Το βιβλίο του χώματος" αναρωτιέται για τη φύση του πραγματικού και για την επινόηση, για το βλέμμα που σκέφτεται και τις αισθήσεις που ζητούν το αν...

Το Απεργοδρόμιο είναι ένα έργο επιστημονικής και κοινωνικής φαντασίας, στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα που είτε έγιναν είτε πρόκειται να συμβούν. Ένα σύνολο διακεκριμένων επιστημόνων, 29 κατασκευαστών πλυντηρίων, πολιτικών, χαρτοριχτρών, μέντιουμ, μάγων και άλλων συναφών επαγγελμάτων συνεργάστηκαν για να καταγράψουν και να διαδώσουν στις γενιές του μέλλοντος τη γέννηση και την εξέλιξη του φαινομένου του Απεργοδρομίου. Πρόκειται για ένα αλληγορικό επιστημονικό βιβλίο που στηρίζεται σε γεγονότα του μακρινού παρελθόντος όπως καταγράφηκαν από τους ιστορικούς και τη συλλογική...

Το ανατολικό (Ost) τέλος (End > Ostand = Οστάνδη) είναι το όνομα μίας πόλης, πραγματικής ή φανταστικής. Είναι ακόμα ο τίτλος της τρίτης ποιητικής συλλογής της Ελένης Γαλάνη, ένα βιβλίο που επιχειρεί να διερευνήσει ζητήματα σχετικά με την ταυτότητα, τη μνήμη, την διαρκή μετακίνηση, την έννοια της πατρίδας, καθώς και τη νοσταλγία για την απώλειά της.

Στο "Αγαπημένο παιχνίδι", ο Κοέν αναδεικνύεται μαιτρ της αφήγησης, ιδιοφυής νοσταλγός, και σκληρά συμπονετικός, όπως ο Νέλσον Όλγκρεν. Οι εναλλγές της ψύχραιμης, εποπτευτικής ματιάς και της φορτισμένης με λεπταίσθητη συγκίνηση νοσταλγίας είναι συναρπαστικές. Βολικά χωρισμένο σε τέσσερα βιβλία, το μυθιστόρημα απλώνεται σε δύο δεκαετίες, από τα τέλη της δεκαετίας του 1930 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1950, και ιστορεί τις φάσεις της διάπλασης και της διαμόρφωσης ενός ποιητή που είναι εραστής της ζωής, λάτρης αθεράπευτος του κάλλους, καταγραφέας των ψυχικών και πνευματικών δι...

Η σειρά "Εκδρομή στην Κουζίνα!" απαρτίζεται από τρία βιβλία: "Το αβγό", "Η ντομάτα", "Η μπανάνα". Κάθε βιβλίο της σειράς αποτελεί ένα ερέθισμα προς τον μικρό αναγνώστη ώστε να εξοικειωθεί με μία τροφή κάθε φορά και να προσπαθήσει να "παίξει" με αυτήν μέσα στο χώρο της κουζίνας του σπιτιού του ετοιμάζοντας ένα μικρό γεύμα. Με τη βοήθεια του παιγνιώδους λόγου του συγγραφέα και την ευφάνταστη εικονογράφηση της Δωροθέας Λαμπρινοπούλου το παιδί καλείται να ζήσει μια περιπέτεια μέσα στον κόσμο των τροφών και των γεύσεων. Σε μια εποχή όπου το πρόβλημα της λανθασμένης δι...

Πολλές είναι οι αναλύσεις που γράφτηκαν και ακόμα περισσότερες αυτές που θα γραφτούν για την ελληνική και ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Το βιβλίο του Ι. Μανωλόπουλου "Το "επαχθές" χρέος της Ελλάδας - Τα σαθρά θεμέλια της Ευρωζώνης, η ευθύνη της πολιτικής ελίτ και της επενδυτικής κοινότητας" (Jason Manolopoulos "Greece's "odious" debt"), διαθέτει το πλεονέκτημα ότι ο συγγραφέας δεν "χαϊδεύει τα αφτιά" του (Έλληνα) αναγνώστη. "Το "επαχθές" χρέος της Ελλάδας" δεν είναι γραμμένο από κάποιον αντικαπιταλιστή ή πολέμιο της ελεύθερης αγοράς. Κάθε άλλο. Ωστόσο ο συγγραφέας βασίζει τη...