Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Δέκα ιστορίες και ένα γράμμα" λοιπόν ή, καλύτερα, μία ιστορία με πολλές αφηγήτριες, μία σύνθεση πολυφωνική για τη γυναίκα, τη σύγχρονη, την πολύπλευρη, τη μόνη. Μικρά διηγήματα που προέκυψαν ως σχόλια του λογοτεχνικού διαλόγου ανάμεσα στις τρεις συγγραφείς του βιβλίου, τη Βάνα Κουλουρίδου, την Αγνή Μεταξά και την Αριέττα Μουργινάκη. Στιγμιότυπα από καθημερινότητες που κυλούν παράλληλα, οικείες εικόνες, της ίδιας ζωής, τελικά, που ξετυλίγει παντού και πάντοτε το ίδιο τραγούδι, όσο κι αν αλλάζει η ορχήστρα.

Η Βιρτζίνια Γουλφ, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι δεν έζησε μία, αλλά πολλές ζωές, δοκιμάζοντας τα πάντα: τη μοναξιά, την κοσμικότητα, τους πολιτικούς αγώνες, την τρέλα, την ανεξαρτησία, τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις, το γάμο. Έζησε συναρπαστικά, τόλμησε όσο λίγες γυναίκες της εποχής της, και αποφάσισε η ίδια τη στιγμή που αυτή η ζωή έπρεπε να τελειώσει. Οι φίλοι της εξυμνούσαν την ομορφιά της, τη μοναδικότητά της, τη γοητεία της. Στα έργα της δεν στέκεται στην "στέρεα ουσία" του κόσμου, αλλά προσπαθεί επίμονα να δει κάτω από την επιφάνεια, να αποκαλύψει το σχέδιο πίσω από το...

Αυτό το βιβλίο είναι γι' αυτούς που θέλουν να χάσουν βάρος. Για όλους όσοι δεν μπορούν να αντισταθούν στην πολυφαγία. Γιατί έχεις λιγούρες που είναι τόσο ισχυρές όσο το στερητικό σύνδρομο αυτών που είναι εθισμένοι στην ηρωίνη ή στη νικοτίνη; Δεν είσαι αδύναμος, ούτε αχόρταγος. Δεν είσαι κοιλιόδουλος, αλλά ούτε και χωρίς αντιστάσεις. Παλεύεις με μία δύναμη σε ωριαία βάση που θα νικούσε και την ισχυρότερη θέληση. Η Zoe Harcombe εργάστηκε επί είκοσι χρόνια ερευνώντας τις αιτίες της παχυσαρκίας. Το αποτέλεσμα των ερευνών της είναι αυτό το βιβλίο, το πρώτο που στ' αλήθεια εξ...

Προσδόκιμο όριο ζωής "Από καθαρά στατιστική άποψη", είπε ο Κοσλόβσκι, "ως άνθρωπος που δεν καπνίζω θα μπορούσα να καπνίσω εφτά χρόνια περισσότερο από έναν καπνιστή". Έκτακτα μέτρα Απαγορεύεται από τούδε και στο εξής να γράφονται οποιαδήποτε βιβλία, να τυπώνονται ή να εκδίδονται, προτού διαβαστεί μέχρι τελευταίας σελίδας το ήδη υπάρχον διαθέσιμο στοκ. [...] Ο Μίχαελ Άουγκουστιν που γράφει κάτι πολύ έξυπνα κείμενα, τόσο έξυπνα που, ενώ, σε πρώτη ανάγνωση, μοιάζουν απλά καλαμπούρια, όταν τα ξαναδιαβάζεις, ανακαλύπτεις ότι κάποια απ' αυτά (αρκετά, θα έλεγα) είναι π...

Το βιβλίο του Σωτήρη Ρούσσου, πανεπιστημιακού και έμπειρου αναλυτή των ζητημάτων της Μέσης Ανατολής και του κόσμου του Ισλάμ, εστιάζει το ενδιαφέρον του στην περίοδο των ραγδαίων εξελίξεων στη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ευρασία, στη "Μεγάλη κρίση της Δυτικής Ασίας", που χαρακτηρίζεται από την μαζική αμερικανική στρατιωτική επέμβαση. Η μεταψυχροπολεμική εποχή στην περιοχή σφραγίζεται από τέσσερις σημαντικές εξελίξεις: την ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ και την αμερικανική στρατιωτική επέμβαση το 1990, την ειρηνευτική διαδικασία του 1993 και την ουσιαστική κατάρρευσή της το 1999,...

[...] Τα κείμενα αυτά είναι έργο ενός φιλάργυρου του βιώματος. Αυτός ο φιλάργυρος όμως είναι αισθητής και διανοούμενος. Κι έχει ταυτόχρονα την επιτηδειότητα των ποιητών να συνδυάζει απροσδόκητα τις παρατηρήσεις διαφορετικών τόπων και χρόνων, να μεταφράζει τον έναν τόπο στον άλλο (χάρισμα του ταξιδιώτη Ουράνη) και τον ένα χρόνο στον άλλο (χάρισμα της παράδοσης του Σεφέρη). Αξίζει την ανάγνωσή μας, στο βαθμό που καταφέρνει να του προσδώσει το "έτσι" του ο συγγραφέας, ο Σάυλοκ της παρατήρησης. [...] Εάν σταθείς απέναντι στο βιβλίο με διάθεση αμφισβήτησης -και πολύ περισσότε...

Ψυχαναλυτές με προβλήματα ψυχικό, ψυχαναλυτές-σχιζοφρενείς, ψυχαναλυτές-δολοφόνοι. ψυχαναλυτές-ψυχαναλυτές. Κι απ' την άλλη, ψυχαναλυόμενοι σε ανάγκη, ψυχαναλυόμενοι από συνήθεια, ψυχαναλυόμενοι από περιέργεια, ψυχαναλυόμενοι από βαριεστιμάρα. Όλοι αυτοί παρελαύνουν περιπαθώς απ' τα διηγήματα που έχουν συγκεντρωθεί σ' αυτό το βιβλίο και προσπαθούν να βγουν στην επιφάνεια και να μιλήσουν στον αναγνώστη όχι μόνο γι' αυτό που έχουν "πάθει", αλλά για όλα εκείνα που νομίζουν ότι έχουν πάθει. Και οι ψυχαναλυτές βρίσκονται στο δρόμο των ψυχαναλυόμενων όχι μόνο για να τους βοηθήσου...

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Μάγκι ΜακΕλρόι, που γράφει για ένα περιοδικό γαστρονομίας, έμεινε χήρα πριν από ένα χρόνο, όταν ο άντρας της σκοτώθηκε σε ατύχημα. Τώρα μαθαίνει ξαφνικά ότι μια γυναίκα στην Κίνα έχει καταθέσει αγωγή περί πατρότητας που εμπλέκει τον άντρα της. Η Μάγκι είναι αναγκασμένη να ταξιδέψει στο Πεκίνο για να ξεκαθαρίσει την υπόθεση. Μια που θα βρίσκεται εκεί ούτως ή άλλως, η αρχισυντάκτριά της προτείνει μια συνέντευξη με τον ανερχόμενο Εβραιοκινέζο σεφ Σαμ Λιανγκ. Ο Σαμ μυεί την Μάγκι στην κινέζικη αντίληψη ότι το φαγητό πρέπει να τρώγεται πάντα μέσα σε έ...

"Μην κοιτάξεις" είπε ο Τζον στη γυναίκα του, "αλλά δυο τραπέζια πιο πέρα κάθονται δύο γεροντοκόρες που προσπαθούν να με υπνωτίσουν". Η Λόρα, μπαίνοντας αμέσως στο νόημα, προσποιήθηκε με κομψό τρόπο ότι χασμουριέται κι ύστερα τέντωσε πίσω το κεφάλι της σαν να αναζητούσε στον ουρανό ένα ανύπαρκτο αεροπλάνο. "Ακριβώς πίσω σου" πρόσθεσε ο Τζον. "Γι' αυτό δεν πρέπει να γυρίσεις αμέσως - θα προδοθείς". Η Λόρα έκανε το αρχαιότερο κόλπο του κόσμου, έριξε κάτω την πετσέτα της κι έπειτα έσκυψε και τη μάζεψε ψαχουλευτά από τα πόδια της, ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά πάνω από τον αρισ...

Καλοκαίρι, κάτω από το εκτυφλωτικό φως του γαλλικού Νότου, στη Νίκαια που φλέγεται απ' τον καύσωνα, η δεκαεννιάχρονη βιολοντσελίστρια Πωλίν Αρλέ θα γνωρίσει έναν έρωτα βουβό και αδιέξοδο που θα σημαδέψει για πάντα τον βαθύ ήχο της μουσικής της. Η αφόρητη ζέστη, ο ήχος του βιολοντσέλου που σέρνεται ηδονικά στο άδειο σπίτι, ο καυτός αέρας που τυλίγει τα γυμνά σώματα, το ραγισμένο άγαλμα του μικρούλη έρωτα, η αποκαλυπτική εμπειρία της απόλυτης σιωπής, λειτουργούν ως σκηνικό μιας ιστορίας γύρω από τη ζωή, τον έρωτα και το θάνατο. Εξήντα τρία χρόνια μετά, ένας παλιός θαυμαστής...

Πόσο καλά απωθημένο μπορεί να είναι το παρελθόν; Πώς μπορεί κανείς να βγει απ' αυτό και να γίνει κάποιος άλλος; Τι ρόλο μπορεί να παίζουν δυο-τρία ψευδώνυμα, το Πολυτεχνείο, ένα διατηρητέο κτίριο, ένας ανιψιός, η Αθήνα και το Παρίσι; Αυτό είναι το φόντο της "Αναπάντητης κλήσης" που, μέσα από τις εναλλαγές των προσώπων που αφηγούνται την οπτική τους για τη ζωή, για ένα τουλάχιστον πολύ συγκεκριμένο κομμάτι της, προσπαθεί να ανιχνεύσει το τώρα ως αντικαθρέφτισμα του τότε, με τους ήρωες, εκόντες άκοντες, να συντονίζονται μέσα από κοινούς δρόμους που άλλοι πάλεψαν να αλλάξ...

Νέος εν δυνάμει συγγραφέας. Καμάρι της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας. Υποψήφιος Νομπελίστας. Τελματωμένος γραφιάς. Εσώκλειστος νοσοκομείου. Συνομιλητής τρελών. Ένοικος ύποπτων ξενοδοχείων και κάδων σκουπιδιών. Σεκιουριτάς. Υπάλληλος τραπέζης. Ερευνητής σατανιστικών τελετών. Παλιόφιλος. Το ίδιο πρόσωπο ή διαφορετικά; Πού κρύβεται η αλήθεια; "Η Ρόζα στη μέση". Και η αλήθεια, επίσης. Γιατί κανείς δεν ξέρει πού θα τον οδηγήσει ο αυτοσαρκασμός. Κανείς δεν μπορεί, ίσως ποτέ, να μάθει πού θα τον ξεβράσει η θάλασσα του πάθους. Αλλά ούτε κι αυτό μπορεί να έχ...

Μέχρι να συναντήσει τον άγνωστο μυστηριώδη άντρα που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή της η Κατερίνα πίστευε ότι κανείς, ποτέ, δε θα στρεφόταν εναντίον της. Γελάστηκε. Μπήκε στο στόχαστρο, στο μάτι του κυκλώνα. Είχε ένα πιστόλι στα πλευρά, κι ύστερα, στην Ασφάλεια, γυμνή, πέρασε δύσκολες ώρες. Ενδίδοντας σ' έναν παράξενο αδιέξοδο έρωτα έμεινε εκτεθειμένη στον κίνδυνο του δημόσιου λιθοβολισμού. Ο Αγαμέμνονας που ανέλαβε να γράψει το τέλος της τραγωδίας της, κατάφερε να θεοποιήσει την Κατερίνα και παράλληλα να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της δικής του τραγωδίας. Η κάθαρση ήρθε από...

'Υστερα από μια αποτυχημένη ληστεία σε υποκατάστημα τραπέζης μιας μικρής πόλης, ο Τζιάκομο Χόντερερ το σκάει με τη μηχανή του. Στη συνέχεια, κλέβει ένα αυτοκίνητο, γεγονός που άθελά του τον καθιστά επιπλέον απαγωγέα ενός ανήλικου κοριτσιού: στο πίσω κάθισμα του πολυτελούς αυτοκινήτου κάθεται η δωδεκάχρονη διάσημη ηθοποιός Μαλού φορώντας ένα κοστούμι αγγέλου. Η Μαλού με τον σοφέρ της ήταν καθ' οδόν για το νυχτερινό γύρισμα της νέας της ταινίας, σε μια απομακρυσμένη λίμνη μέσα στο δάσος. Εκεί την περιμένει με ανυπομονησία το κινηματογραφικό συνεργείο, και κυρίως η παραγωγός τ...

Από το 1979 η εφημερίδα "Le Monde" δημοσίευε κάθε εβδομάδα μια συζήτηση με προσωπικότητες από τον χώρο του πολιτισμού. Ο επιμελητής του παρόντος τόμου Christian Delacampagne, με σπουδές φιλοσοφίας και ο ίδιος, γνωστός συγγραφέας και αρθρογράφος της "Le Monde", συγκέντρωσε συνεντεύξεις γνωστών φιλοσόφων -πολλοί από τους οποίους δεν βρίσκονται πλέον εν ζωή- για να τους ρωτήσει για ζητήματα που παραμένουν επίκαιρα: για τη μελαγχολική αδυναμία μας να προσδώσουμε νόημα στον βίο μας, για τη βία ως συστατικό στοιχείο του ανθρώπινου πολιτισμού, για την πίστη, την αέναη διερώτηση...

Μετά 20 είκοσι έτη στην "κρυψίβουλη" -υπό το προσωπείον Απίκιος- γαστρονομική συγγραφική του περιπέτεια, ο Γιάννης Ευσταθιάδης, αποκαλύπτει το πρόσωπο, υπογράφοντας το βιβλίο "Απίκιος Άπαντα". Ο λόγος είναι απλός: ο κύκλος της γαστρονομικής ενασχόλησής του (πλην του τρώγειν) έχει κλείσει οριστικά, άρα ο όρος Άπαντα, κυριολεκτεί. Tα "Άπαντα του Απίκιου", είναι ένα βιβλίο που άλλοτε με εσπεριδοειδή οξύτητα -σαν φλούδα μανταρινιού στα μάτια-, κάποτε πικρό στον ουρανίσκο -όπως τα αγριόχορτα του βουνού- και συχνά γλυκό -σαν λιγωτική σαντιγί του ευτράπελου-, προσπαθεί να συνδ...

Το βιβλίο "Όλοι οι πόλεμοι πρέπει να τελειώνουν", στο οποίο αναφέρεται και ο Κόλιν Πάουελ στην αυτοβιογραφία του με εγκωμιαστικά σχόλια, χαρακτηρίζοντάς το ως το βιβλίο που επηρέασε τη συλλογιστική του σχετικά με τον τρόπο που θα τελείωνε τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, αναφέρεται με αναλυτικό τρόπο στα πολυπληθή και σημαντικά εμπόδια που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς στην προσπάθειά του να τερματίσει έναν πόλεμο. Αναφέρεται σε μία δηλαδή έκφανση της πολεμικής στρατηγικής που σε πολλές περιπτώσεις και με δραματικό τρόπο αγνοείται συστηματικά. Το συγκεκριμένο βιβλίο εξετάζει τ...

"... Το βράδυ, στο δικό μου δωμάτιο, ήμουν και πάλι ήρεμος, μπορώ να πω κεφάτος. Το σκέφτηκα καλά και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η αντίδρασή του στην φάρσα μου, πολύ σωστή, έπεφτε, ωστόσο, σ' ένα ουρανομήκες κενό που, παρ' όλη την φαντασία με την οποία μου έπαιξε ένα τέτοιο παιχνίδι ο κ. Βάλλας, δεν θα μπορούσε ποτέ να βυθομετρήσει. Εξάλλου εγώ εξακολουθώ και είμαι ολοζώντανος, ενώ μια κούκλα είναι πάντα μια κούκλα..." Με αφορμή συμβάντα της καθημερινής ζωής, πιεστικές εσωτερικές ή αντικειμενικές καταστάσεις, όνειρα που έρχονται στον ύπνο και βασανίζουν τους ήρωες κι αφ...

Με ένα προσωπικό στυλ που μαρτυράει επιρροές τόσο από Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, Καρούζο όσο και από Ρίλκε, Τσβετάγεβα αλλά και Μπέκετ, το "Στον κήπο με τις σαλαμάνδρες" μιλάει για τον έρωτα, τον θάνατο, το χρόνο, τις γυναίκες, την ίδια την ποίηση, με μια γλώσσα αφαιρετική, συχνά σκληρή, σαν μόνιμη απορία πως μπορεί "...κάτι να παραμένει σιωπηλό στα όρια του σκισίματός του".