Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η σειρά "Εκδρομή στην Κουζίνα!" απαρτίζεται από τρία βιβλία: "Το αβγό", "Η ντομάτα", "Η μπανάνα". Κάθε βιβλίο της σειράς αποτελεί ένα ερέθισμα προς τον μικρό αναγνώστη ώστε να εξοικειωθεί με μία τροφή κάθε φορά και να προσπαθήσει να "παίξει" με αυτήν μέσα στο χώρο της κουζίνας του σπιτιού του ετοιμάζοντας ένα μικρό γεύμα. Με τη βοήθεια του παιγνιώδους λόγου του συγγραφέα και την ευφάνταστη εικονογράφηση της Δωροθέας Λαμπρινοπούλου το παιδί καλείται να ζήσει μια περιπέτεια μέσα στον κόσμο των τροφών και των γεύσεων. Σε μια εποχή όπου το πρόβλημα της λανθασμένης δι...

Ποιήματα, σημειώσεις και σπαράγματα συνθέτουν την υποβλητικά σκοτεινή γλώσσα του Συμεών Βάλα. Ενός σχεδιάσματος που υποκρίνεται το ποίημα στην ολότητά του ή ενός ποιήματος που επικαλείται τον λόγο στην αποσπασματική εκφορά του. Άλλωστε, το ποίημα είναι πάντα η φωνή του ποιήματος και η φωνή του Συμεών Βάλα είναι ο ίδιος ο Συμεών Βάλας. Άρνηση ή πίστη, η φωνή του εν λόγω ποιήματος φέρνει τα βήματα του αναγνώστη μπροστά στο άγνωστο πρόσωπο ενός νέου άντρα. Και τότε, ανεβαίνει μέσα του -σαν δράμα- το παρακάτω ερώτημα: Ποιος είναι, τελικά, ο Συμεών Βάλας; [Αδύτου μηνός. Νύ...

Αν η ποίηση αποτελεί το θεμέλιο μύθο περιγραφής των ανθρωπίνων παθών, με το Μαύρο βαμβάκι δοκιμάζω, όπως δοκιμάζει κανείς με τον τρόπο γραφής του, την εκδήλωση και συμπύκνωση ενός ανοιχτού συναισθήματος με λυρική διάθεση αναστοχασμού. Να περάσω, όσο περνάει κανείς, στο υπαρξιακό ημίφως ζητώντας να βρω εικόνες που, στο σύνολό τους, δημιουργούν το αίσθημα μιας πιθανής ενατένισης. Να συγκεράσω τελικώς το κάποτε δίχως τόπο "εγώ" σε σχέση με τους άλλους, τολμώντας μια θέση στο αίτημα προσδιορισμού του στο θνητό σώμα της ανθρωπότητας, με ό,τι συνεπάγεται η όποια θυμική κα...

[...] Ο Μπαρτολομέο Μπελβιντέρο, ο πατέρας του δον Ζουάν, ήταν ένας γέρος ενενήντα χρόνων, που είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ασχολούμενος με εμπορικές επιχειρήσεις. Είχε διασχίσει πολλές φορές τις μυστηριώδεις χώρες της Ανατολής και είχε αποκτήσει τεράστια πλούτη και γνώσεις ακόμη πιο πολύτιμες, έλεγε, απ' το χρυσάφι και τα διαμάντια, στα οποία δεν έδινε πια καμία σημασία, "Προτιμώ ένα δόντι από ένα ρουμπίνι, και την εξουσία από τη γνώση" αναφωνούσε κάποιες φορές χαμογελώντας. Σ' αυτό τον καλό πατέρα άρεσε ν' ακούει τον δον Ζουάν να του διηγείται κάποια νεαν...

"Οκτώ μήνες, σκέφτηκε ο Σίμος. Οκτώ μήνες για μια καινούργια ζωή. Αξίζει. Κατέβηκε δυο δυο τα σκαλιά μέχρι την εξώπορτα κι εκεί, στο απέναντι κτίριο, για μια στιγμή, νόμισε πως την είδε πως ίσως είχαν κάνει λάθος απ' τη Σοχνούτ που του είχαν πει πως δεν έχουν στοιχεία της· πως ήταν η Μαζάλ, όπως τη θυμόταν, με το πράσινο φουστάνι της, τα αέρινα βήματά της. Έτρεξε να την προλάβει αλλά η γυναικεία φιγούρα είχε εξαφανιστεί στους δρόμους της Αθήνας· λάθος, σκέφτηκε σίγουρα θα είχε κάνει λάθος". Η νουβέλα της Λουκίας Δέρβη "Ομπρέλες στον ουρανό" τοποθετείται χρονικά σε μία α...

[...] Ο Μπερνάρ ντε Μοντραγκού ήταν ένας πολύ όμορφος άντρας, ψηλός, με φαρδιές πλάτες, ευτραφής και με καλοφτιαγμένη όψη· χωριάτης ωστόσο, και μυρίζοντας περισσότερο δάσος παρά μπουντουάρ και σαλόνια. Παρ' όλα αυτά, η αλήθεια είναι ότι δεν άρεσε στις κυρίες όσο θα έπρεπε να τους αρέσει, έτσι ομορφάντρας και πλούσιος που ήταν. Και ο λόγος ήταν η ντροπαλοσύνη του, η ντροπαλοσύνη και όχι η γενειάδα του. Οι κυρίες ασκούσαν επάνω του μια ακαταμάχητη έλξη και του προκαλούσαν αξεπέραστο φόβο. Όσο του άρεσαν, άλλο τόσο τις φοβόταν. Ιδού η προέλευση και η γενεσιουργός αιτία του κακ...

Στη βιογραφία του για τον Αριστοτέλη Ωνάση, ο δημοσιογράφος του Νουβέλ Ομπσερβατέρ Φρανσουά Φορεστιέ παρουσιάζει δύο πλευρές ενός αδίστακτου και γοητευτικού ανθρώπου. Πώς αυτό το αμούστακο παλικαράκι έγινε ένας από τους πιο δυναμικούς κι αμφιλεγόμενους κροίσους του πλανήτη; Τι μεσολάβησε μέχρι να ταυτιστεί με τη φιγούρα του κοντού γεροδεμένου άντρα με τα χοντρά γυαλιά και τα τσαλακωμένα κοστούμια, που ράγισε την καρδιά μιας Κάλλας και παντρεύτηκε τη διασημότερη χήρα του 20ού αιώνα, την Τζάκι Κένεντι, έχοντας μονίμως τους πράκτορες του ΡΒΙ στο σβέρκο του και τους παπαράτσι...

Όπως επισημάνθηκε και είναι πρόδηλο η Καμιένσκα αντιστάθηκε σε όλες τις φιλολογικές τάσεις και μόδες πλάθοντας μια ποίηση που έδωσε έκφραση στην ιδέα ενός διαλόγου μεταξύ ανθρώπου και Θεού, με ένα τρόπο κατάλληλο για το δικό μας αιώνα, δηλαδή παραπλανητικά ανάλαφρο, με λιτές λυρικές αποστροφές και με κυρίαρχη την παρουσία της σιωπής σαν υψηλού μέσου αίσθησης και συνείδησης της ανθρώπινης φύσης ("Σωπαίνω άρα υπάρχω" είναι η παραλλαγή της καρτεσιανής φόρμουλας που της αποδίδεται), για να φτάσει όποιος βαθιά υποφέρει στην αυτοϋπέρβαση. Δημιούργησε έτσι μια προσωπική γλώσσα...

Ο Αμερικανός Λάρυ Ντάρελ, μετά την τραυματική εμπειρία του ως πιλότος της πολεμικής αεροπορίας κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, επιστρέφει στην πατρίδα του, το Σικάγο. Εκεί ξαναβρίσκει τους φίλους και τις καθημερινές συνήθειές του, παρευρίσκεται σε κοινωνικές εκδηλώσεις και επανασυνδέεται με τον παιδικό του έρωτα, την Ισαβέλα. Κάτι όμως έχει αλλάξει. "Ο πόλεμος κάτι έκανε στον Λάρυ" παρατηρεί ο κηδεμόνας του, και έχει απόλυτο δίκιο. Αρνούμενος την προκαθορισμένη πορεία μιας ζωής περιχαρακωμένης στις αστικές συμβάσεις, ο Λάρυ αρνείται τις ανώτερες πανεπιστημιακές σπουδές, τις πρ...

Κάθε πρωί την ίδια ώρα ο ήλιος και το μικρό αγόρι συναντούσαν τη θάλασσα. Έριχναν ο ένας στον άλλον μια ματιά και ξεκινούσαν μεθοδικά τη δουλειά τους. Ο ήλιος να υψώνεται τ' αγόρι να συλλέγει. Αδιάκοπα κι οι δυο τους. Μέχρι ο ήλιος να μεσουρανήσει μέχρι ο μικρός να γεμίσει τον γυάλινο δίσκο του. Με αχιβάδες. Αποκλειστικά κίτρινες. Όσο περισσότερες σωρεύονταν -θραύσματα ηλιαχτίδων- τόσο περισσότερα παιδιά τραβούσαν γύρω τους. Σιωπηλά θαύμαζαν εκείνα, κι απορούσαν. Γιατί τις μαζεύει, πώς τις εντοπίζει, πώς τον λένε, τι τις κάνει, γιατί δεν τους μιλά; Σκυμμ...

Μια διαφορετική αφήγηση για την 11η Σεπτεμβρίου κάνει ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ, το νέο παιδί-θαύμα της αμερικανικής λογοτεχνίας, ψάχνοντας τον "πάτο της θλίψης" μέσα από τα μάτια ενός εννιάχρονου παιδιού. "Το επίτευγμα του Φόερ είναι ότι μιλώντας με όρους εντελώς ατομικούς καταφέρνει να εμπλέξει έμμεσα το πολιτικό στοιχείο στην αφήγηση. Γιατί, τι άλλο αν όχι κριτική στη χώρα του είναι η αντιπαραβολή της 11ης Σεπτεμβρίου με τη Δρέσδη, όπου οι Σύμμαχοι επέδειξαν εκδικητική μανία; Τα ερείπια γίνονται ο εφιάλτης αυτών που επιζούν, οι οποίοι μάλιστα, συνήθως, δεν μοιράζονται με...

"Δεν ξέρει τ' όνομά μου, δεν ρώτησε ποτέ. Τις νύχτες με φωνάζει "Έσθερ". Η προφορά του είναι βαριά, μάλλον γερμανική, μα μεταξύ μας μιλάμε πάντα στη γλώσσα μου. Ανάβει τσιγάρο και μου το δίνει. Καπνίζω μόνο όταν είμαστε μαζί. Ο καπνός πλημμυρίζει το χώρο, θαμπώνει τα μάτια μου. Ώρες αργότερα, όταν κοιμηθεί, θα μείνω ξάγρυπνη να παρατηρώ το πρόσωπό του, ν' αφουγκράζομαι τη βαριά αναπνοή του, περιμένοντας. Σύντομα, εφιάλτες θα ταράξουν τον ύπνο του, "Έσθερ" θα φωνάξει, "Έσθερ" και τα χέρια του θα αναζητήσουν το κορμί μου στο σκοτάδι. "Έσθερ" - κι ύστερα σιωπή. Πριν κοιμηθούμε...

Η λέξη κυκλώνιο παραπέμπει στο δηλητηριώδες υλικό "Ζyklon Β" το οποίο οι Ναζί χρησιμοποιούσαν για τη δολοφονία των εγκλείστων στο Άουσβιτς με βιομηχανικό τρόπο. Η λέξη παραπέμπει επίσης στην καταστροφική θύελλα που ονομάζουμε στη μετεωρολογία κυκλώνα. Στην προσωπικότητα του επιζήσαντος δημιουργείται μία σχάση με τρόπο που η μνήμη να φαίνεται ότι είναι κάποιου Άλλου. Κάποιος Άλλος είναι αυτός που πορεύτηκε δια μέσου του κυκλώνα και το ποίημα αρθρώνει την αποσπασματική αφήγηση αυτού του Άλλου, προσπαθώντας να αναδείξει ένα ελάχιστο από την οδύνη της διαδρομής του και εμμέσ...

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Γιάννη Α. Φίλη, "Δυτικά του Ομήρου" που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μελάνι, είναι μια αναζήτηση του αρχέγονου πάθους της ζωής που οδηγεί τον άνθρωπο μέσα από τις ιδιοτροπίες του χρόνου, σχεδόν με βιολογική αναγκαιότητα. Αυτό το πρωτογενές πάθος ξεδιπλώνεται στις δύο ενότητες που έχει το βιβλίο και σε τόπους που ο ποιητής έχει ζήσει: την Ασίνη, το Ναύπλιο, τα Χανιά, την Κεντρική και Βόρεια Αμερική. Το βιβλίο ξεκινάει με την πρώτη θάλασσα που ο ποιητής μικρός εβίωσε "τότε που οι πανταχόθεν λέξεις / εξηγούσαν τα έργα των ανθρώπων αλάθ...

Η "Μαγεία της Άνωσης" αποτελεί την πρώτη ποιητική συλλογή της Ελένης Τζατζιμάκη. Είκοσι τέσσερα ποιήματα, όπου ο ουσιαστικός, χαμηλών τόνων λυρισμός συναντά το δυνατό και υποφώσκον πάθος, με έναν τρόπο που παραπέμπει σε παλαιότερες ποιητικές αξίες. Είκοσι τέσσερα ποιήματα για το χρόνο, το χωρισμό, το ανέφικτο του έρωτα. Ποιήματα που συνδιαλέγονται με το ποιητικό παρελθόν, ορίζοντας μαζί του μία νέα σχέση ("Ανηρημένο"), και ποιήματα που τείνουν χείρα βοηθείας στο λάθος, με το οποίο "ξεπληρώνεις κάποιο αρχαίο χρέος/ που πλανάται ακόμη στις αιώρες των αιώνων" ("Το Λάθος")....

Στο "Μία νυξ δι' εν έτος" ο Γιάννης Πάσχος κατάφερε μες στο ελάχιστο να κλείσει το μέγιστο. Σε μικροσκοπικά φιαλίδια το μεθυστικό άρωμα μιας ζωής, πολλών επάλληλων ζωών - ν' ανοίγεις το καπάκι και να ξεχύνονται οι μυρωδιές ολόκληρου κήπου... [...] Ο Γ. Πάσχος δεν πλάθει μύθο, κατά τις κλασσικές συνταγές, τον ανακαλύπτει, ή μάλλον αρέσκεται να ντύνει μ' αίσθημα όσα οι πολλοί θα προσπεράσουν αδιάφοροι. Σ' ελάχιστες σελίδες μέσα, καταφέρνει να δέσει τους χαρακτήρες ολόφρεσκους, να σαρκάσει και ν' αγαπήσει, να φανερώσει την κρυφή του περιφρόνηση για όσους "δεν καταλαβαίνουν απ...

Η ιστορία μοιάζει γνωστή. Κι όμως, ποτέ δεν την έχουν αφηγηθεί. Η πιο ποθητή σταρ του Χόλιγουντ και ο πιο χαρισματικός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν μια σχέση που κράτησε δέκα χρόνια προτού μετατραπεί σ' ένα, στενά παρακολουθούμενο, love story. Τους ηχογραφούσε η Μαφία, τους κρυφάκουγε η KGB, η CIA βρισκόταν στο κατόπι τους· οι εραστές δεν ήταν ποτέ μόνοι. Κράτος-ηδονοβλεψίας, εκβιασμοί, δολοπλοκίες, εκλογικά μαγειρέματα, βρόμικο χρήμα, απ' όλα έχει ο μπαξές: η Μέριλιν Μονρόε, στο χείλος της τρέλας, και ο Τζον Φ. Κένεντι, στα πρόθυρα του σκανδάλου, σμίγουν. Και,...

Η Λουίζε Μπονί, επιθεωρητής της Υπηρεσίας Δίωξης Εγκλήματος του Φράιμπουργκ, 42 ετών, χωρισμένη, πρόκειται να περάσει ένα θλιβερό σαββατοκύριακο με τις σκιές του παρελθόντος (τους νεκρούς και τους 'πρώην' της ζωής της). Ωστόσο ένα ενοχλητικό τηλεφώνημα του διοικητή της υπηρεσίας διακόπτει τις αναπολήσεις της. Η Λουίζε δέχεται, με μεγάλη απροθυμία, την πιο παράξενη εντολή που έχει λάβει ποτέ στην καριέρα της. Πρέπει να εντοπίσει έναν Ασιάτη μοναχό που περιφέρεται μέσα στην πυκνή χιονοθύελλα ανατολικά του Φράιμπουργκ, φορώντας μόνο το ράσο του και σανδάλια. Πρόκειται για έ...

H Άλις Μάνεγκαν εγκατέλειψε τις Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζοντας να σβήσει το παρελθόν και τις ρίζες της, να ξεφύγει από την αγάπη του πατέρα της. Έκτοτε προσπαθεί απεγνωσμένα να ενταχθεί σε μια ξένη χώρα, να νιώσει ότι ανήκει σε έναν τόπο, να γίνει αποδεκτή. Δουλεύοντας ως διερμηνέας και μεταφράστρια στην Κίνα, η Άλις καλείται να βοηθήσει έναν Αμερικανό αρχαιολόγο να βρει τον Άνθρωπο του Πεκίνου, ένα προϊστορικό είδος ανθρώπου που είχε ανακαλυφθεί στην Κίνα, τα απολιθώματα του οποίου χάθηκαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αναζήτηση αυτή θα τους οδηγήσει σε ένα ταξίδι στις πι...