Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ονόχωνος ποταμός, που περνάει από τον Πύργο Κιερίου, τους θερινούς μήνες τρέχει αργά, είναι αργόσυρτος. Αυτό, γιατί μικρή ποσότητα νερού ρέει στην κοίτη του. Συστάδες από βρύα, καλάμια, αρμυρίκια, λυγαριές, ρίγανη πού και πού, πλατάνια, φτελιάδες, ιτιές και άλλα, ευδοκιμούν στις όχθες του. Το ποτάμι κατά μήκος σχηματίζει μαιάνδρους, αναβαθμίδες, θύλακες, απλωταριές, βάθες, πίδακες, και σωρούς λάσπης και άμμου (αποτέλεσμα της ισχυρής ροής των ρευμάτων κατά τους χειμερινούς μήνες). Σε αυτό το ποτάμι τρία παιδιά Πυργιώτικα με μαύρα βρακοπαντέλονα και γυμνό κορμί στέκονταν πά...

Δεν νομίζω ότι απομακρύνομαι πολύ από την πραγματικότητα, εάν αναφέρω πως έχει κιόλας διαρρεύσει μια δεκαετία από τότε που άρχισα ν' ασχολούμαι με την "Παρωδική μικρογραφία μυθιστορημάτων" έως την περάτωση της τυπογραφικής διαδικασίας της έκδοσης. [...] Το εξ υποκειμένου ενδιαφέρον για το έργο, πέραν των εξ αντικειμένου παραπάνω λόγων, έχει δίδυμη αφορμή· πρώτα, είναι η ενασχόλησή μου εδώ και πολλά χρόνια με την ιστορία της μεταφρασμένης στα ελληνικά ξένης λογοτεχνίας, της οποίας πρώτος καρπός είναι η εξάτομη "Βιβλιογραφία των μεταφράσεων" που έχει αρχίσει ήδη να τυπώνεται...

Δυο ελεγειακά ποιήματα του W. H. Auden (1907-1973), του επιφανέστερου ποιητή της γενιάς του (της βρετανικής γενιάς του '30), από τη συλλογή "Another Time" ("his best collection of poetry"), βιβλίο που τύπωσε μόλις έφτασε στη Νέα Υόρκη, το 1939, εγκαταλείποντας την Ευρώπη, το Δεύτερο Πόλεμο και την επέλαση του φασισμού. Το πρώτο ποίημα είναι το "Πένθιμο μπλουζ" ("Funeral Blues"), για το θάνατο του αγαπημένου. Γράφτηκε το 1936 για ένα θεατρικό έργο των Ώντεν και Ίσεργουντ, με μουσική του Μπέντζαμιν Μπρίττεν, ο οποίος αργότερα το συμπεριέλαβε στον κύκλο τραγουδιών Four Cab...

Δώδεκα διηγήματα απαρτίζουν το πρώτο βιβλίο της Νάσιας Διονυσίου. H Εύα αποκτά συνείδηση του εαυτού της και αυτοεξορίζεται ανατολικά της Εδέμ. Μια γυναίκα βγαίνει γυμνή από το αυτοκίνητο, αναζητώντας τον κήπο. Στην κηδεία του παππού, η εγγονή παλεύει να ζωντανέψει ένα χτυπημένο πουλί. Το φάντασμα ενός μετανάστη επιστρέφει για να ευχαριστήσει εκείνους που έσωσαν την κόρη του. Το χιόνι απλώνεται ενώ οι σκεπτικιστές διαρκώς επιφυλάσσονται. Ένας φράχτης περικυκλώνει αυτοβούλως τους ανθρώπους. Ο Ιησούς εξομολογείται τα ανείπωτα. Δύο άντρες αγωνίζονται για την επιβίωση και επι...

Κάποτε είχε ερωτηθεί η Jacqueline de Romilly, η μεγάλη Γαλλίδα ιστορικός και λάτρις του ελληνικού πολιτισμού, για ποιο λόγο έγραψε βιβλίο με τίτλο "Γιατί η Ελλάδα;" Απάντησε αποστομώνοντας τους πάντες με το απλό: "γιατί την αγαπώ, και γιατί είναι μοναδική". Με αυτήν τη φράση στο μυαλό αποτολμήσαμε ο Βαρωσιώτης Πέτρος Φιάκκας κι εγώ μια περιδιάβαση στην "ήπειρο" Καρπασία. Γιατί η ήπειρος Καρπασία, η Αχαιών Ακτή, η Ακροτίκη, η "ακροτάτη άκρη" της Κύπρου, εμπεριέχει όλη την Κύπρο, την ιστορία της, την απίστευτη και μοναδική της φύση, τα μνημεία, αλλά πέρα και πάνω από όλα την...

Εύλογα διερωτάται κανείς πώς περπατώ στις όχθες του Πεδιαίου ποταμού, αφού αυτός δε διασχίζει τη Λευκωσία όπως παλιά. Εκεί που περνούσε κάποτε ο ποταμός βρίσκεται σήμερα η πράσινη γραμμή, η διαχωριστική γραμμή που κόβει με μαχαίρι την πόλη στα δυο εδώ και μισό αιώνα. Όμως "του ποταμού εν του γελάς τζαι πιάνει το ταμάχιν του πίσω"... έλεγαν παλιά. Εύχομαι κάποια μέρα να ξανακατέβει ο Πεδιαίος ορμητικός, όπως τότε, το 1330, όταν πλημμύρισε και τα νερά του έφτασαν μέχρι την πόρτα του Αγίου Γεωργίου των Ορνίθων. Τότε θα πάρει μαζί του βαρέλια, διαχωριστικές γραμμές, πολυβολεί...