Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δε θ' αποχτήσω ποτέ την αντοχή εκείνων των μανάδων που γεννούσανε απάνω στο τραπέζι ή ανάμεσα σε δύο καρέκλες, όπως γεννήθηκα κι εγώ. Δε θ' αποχτήσω ποτέ την αντοχή εκείνων των γυναικών που σήκωναν στην Κατοχή τους πεθαμένους απ' την πείνα, γιατί είχανε πιότερη δύναμη από τους άντρες. Σε όλη τους τη ζωή προετοιμάζονταν για ένα οδυνηρό τοκετό. (προμετωπίδα του βιβλίου)

Κραύγασε κάτι κραδαίνοντας το μαχαίρι. Βγήκε έξω στο φωτισμένο πεζοδρόμιο. Άφησε το μαχαίρι να πέσει. Ακούστηκε ένας μεταλλικός ήχος. Παραπάτησε, έφερε το χέρι στο κεφάλι, γύρισε κι έτρεξε. Κάποιος σήκωσε το μαχαίρι· το άφησε να ξαναπέσει. Ακούστηκε ο ίδιος μεταλλικός ήχος. Οι μπάτσοι ήρθαν γρήγορα. Η γαλάζια λάμψη απ' τον προβολέα του περιπολικού χτυπιότανε πάνω στα τζάμια. Άνοιξαν την πόρτα με πάταγο κραδαίνοντας τα κλομπ. [...]

"Γυναίκες καθισμένες σε τραπέζι χαρτοπαιξίας είναι η πρώτη εικόνα του φιλοσοφικού μυθιστορήματος της Άννας Μανωλοπούλου Σκούφα. Οι γυναίκες αφηγούνται ιστορίες σε ένα κείμενο που έχει διάσπαρτους ποιητικούς στίχους. Η έκδοση κοσμείται με ζωγραφιές του Γιάννη Μόραλη" αναφέρει η εφημερίδα Το Βήμα. Περιέχονται τα διηγήματα: "Ο γάμος", "Η δίκη των αγγέλων", "Το χαμάμ", "Το τελευταίο όνειρο της Μαργαρίτας" και "Το υπόγειο με τους καθρέφτες".

Περιέχονται τα διηγήματα: "Τα τελώνια", "Το πιπερόδεντρο", "Η χημική σύσταση του γιασεμιού", "Ο δραπέτης", "Μαράλ όπως Μαρία", "Ο άγγελος", "Νεκτάριος ο έσχατος", "Ως φαίνεται, θάματα γίνουνται πάντα...", "Ο Τριστάνος, η Ιζόλδη και ο Ναζίμ", "Τυπόπιτες, μπουγάτσες κ.λπ.", "Τρία πρόσωπα για έναν εφιάλτη", "Επίσκεψη" και "Ζωή μυστική".

[...] "Το ενδιαφέρον μου στράφηκε στην αρχαιολογία. Μελέτησα και παρακολούθησα το ερευνητικό έργο των Ελλήνων και ξένων αρχαιολόγων που την περίοδο εκείνη βρισκόταν σε έξαρση: Αρχαία Αγορά Αθηνών, Μυκήνες, Πύλος, ακτές της Αττικής. [...] Τα πρώτα μου ποιήματα που χρονολογούνται από την εποχή εκείνη, τα έγραψα στα γαλλικά. Τη ζωή μου είχε σφραγίσει ο γάμος μου με τον Γάλλο φιλέλληνα δημοσιογράφο Jean Delamotte. Μαζί του ζούσα την ιστορία και τα προβλήματα της σύγχρονης Ευρώπης." [...] Μαριάννα Κεφαλά - Delamotte

Η ΑΝΝΑ ΑΧΜΑΤΟΒΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΛΟΥΜΠΙΑΝΚΑ* Τη φλόγα έσβησε μια παγερή πνοή στέκω εδώ ξεχασμένη άμετρο χρόνο περνούν κορίτσια που μου γνέφουνε μετά γυναίκες μετά γριές μετά τίποτε κι εγώ περιμένω αλήθεια τι; -ντυμένη στα μαύρα- γιατί; το σώμα μου κύρτωσε η μορφή μου ρυτίδιασε ας τραβήξω το σάλι τα μαλλιά μου να σιάξω μα τι νόημα έχει απ' τα Ουράλια ως πέρα στης Καμτσάτκας τα μέρη κανείς δεν απόμεινε. Μια καμπάνα ακούω μονάχα μια καμπάνα βαριά με αρχαίο τρόπο φτιαγμένη μες στη ρώσικη γη κοχλάζει ο μπρούντζος στη χωμάτινη μήτρα κι οι τεχνίτες διαρκώς να χτυπ...