Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο "Προς δέκα επιστολή - Τα ανεπίδοτα", είναι ένα πολύ σημαντικό έργο. Πολύ σημαντικό ως ενέργεια, πολύ τολμηρό για την ίδια του τη φύση... ...Αξίζει καθένας να μελετήσει αυτό το βιβλίο. Πα να διαπιστώσει μία πραγματικά σημαντική συνουσία. Τη γνώμη. Το σμίγειν της ποιητικής γραφής, με την εικαστική μορφή. Τα πάθη. Την προσωπική περιπέτεια. Κώστας Γεωργουσόπουλος

Στη φιλοσοφία υπήρξε κάποτε μια εποχή του θανάτου του Θεού. Η δική μας, προσθέτει ο Μισέλ Ονφρέ, είναι μάλλον η εποχή της επιστροφής του. Γι' αυτό και σήμερα, κατά το συγγραφέα, παρουσιάζεται επείγουσα η ανάγκη για μια αθεϊα τεκμηριωμένη, στοιχειοθετημένη, αταλάντευτη και μαχητική. Η "Πραγματεία περί αθεολογίας" όχι μόνο σημείωσε τεράστια επιτυχία, πουλώντας μόνο τον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας της στη Γαλλία πάνω από 400.000 αντίτυπα, κάτι που την έφερε μακράν στην πρώτη θέση των δοκιμίων, αλλά προκάλεσε και οξύτατη πολεμική στους κύκλους της διανόησης, και όχι μόνο, και έγιν...

Γράφουν οι: Λαμπρόπουλος, Κωνσταντίνος - Τσαρδανίδης, Χαράλαμπος - Μηλιός, Γιάννης - Χαραλαμπίδου, Αννίκα - Φακιολάς, Αναστάσιος - κ.ά

Η τυχαία συνάντηση του Σαντιάγο Σαβάλα, πρώην εξεγερμένου φοιτητή και νυν δημοσιογράφου, και του νέγρου Αμπρόσιο, πρώην σοφέρ του πλούσιου πατέρα του πρώτου, και η τετράωρη κουβέντα τους στο καπηλειό Κατεντράλ γίνεται ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο δεκάδες διάλογοι και συνομιλίες που διεξάγονται παράλληλα ζωγραφίζουν τον καμβά της σύγχρονης ιστορίας του Περού. Νεαροί επίδοξοι επαναστάτες, μιγάδες υπηρέτες, στρατιωτικοί και πλουτοκράτες, μετρέσες, εργάτες, μέλη της κυβέρνησης, ασφαλίτες και τσιράκια, εμπλέκονται σε τούτο το μαραθώνιο συζητήσεων, που φέρνει στο φως σχέ...

Ένας καθηγητής σύγχρονης ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στον Καναδά, είναι βέβαιος ότι ο θάνατος των γονιών του, το 1967 και το 1968, συνδέεται με τη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντυ. Στο μυθιστόρημα εκτυλίσσονται παράλληλα η έρευνα που κάνει ο καθηγητής για τον θάνατο του πατέρα του -διάσημου ψυχιάτρου που δουλεύει αποκλειστικά με τη μέθοδο της ύπνωσης, ο οποίος εγκατέλειψε τη Γαλλία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού προηγουμένως είχε πάρει μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών- και η προσωπική και πολιτική διαδρομή του Ρόμπερτ Κένεντυ. Ο Μπόμπυ, ό...

Περού, δεκαετία του '50. Σε μια ερημιά ένας νεαρός σμηνίτης βρίσκεται δολοφονημένος, αφού προηγουμένως έχει βασανιστεί άγρια. Δυο άνδρες της χωροφυλακής -ένας υπομοίραρχος και ένας χωροφύλακας- αναλαμβάνουν την εξιχνίαση του εγκλήματος. Ο αναγνώστης δεν αργεί να υποψιαστεί πού πρόκειται να οδηγήσει η αστυνομική έρευνα μόλις κλείσει τον κύκλο της. Στην πορεία όμως παραπλανητικές ενδείξεις καί αναπάντεχες εξελίξεις αλλάζουν το στίγμα και την εικόνα του πυρήνα ενοχής. Η απαράμιλλη τεχνική του Μάριο Βάργκας Γιόσα προσδίδει στην περιγραφή μια ένταση βασανιστική που καθηλώνει,...

Η Παγκόσμια Ακαδημία Πολιτισμών, με πρόεδρο τον Ελί Βιζέλ (βραβείο Νόμπελ ειρήνης), διοργανώνει κάθε χρόνο ένα διεθνές Φόρουμ, στο οποίο τα μέλη της Ακαδημίας και ειδικοί σε διάφορους τομείς ασχολούνται με ένα θέμα της κοινωνίας μας. Θέτοντας το ερώτημα "Ποιά παγκοσμιοποίηση;", η Ακαδημία επέλεξε να προβληματιστεί πάνω σε ένα ζήτημα που συχνά γίνεται αφορμή για επιπόλαιες εκτιμήσεις. Στη διάρκεια των εργασιών ήρθαν στην επιφάνεια αρκετά σημαντικά ζητήματα: Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι καινούργιο φαινόμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ούτε βέβαια συνίσταται στην απλή...

[...] Τα κείμενα που ανθολογούνται στο ανά χείρας βιβλίο, πεζά αλλά και ποιήματα, ποικίλλουν σε μέγεθος και μορφή και προέρχονται από το "Βιβλίο της ανησυχίας" του Μπερνάρντο Σοάρες, την "Ποίηση" του Άλβαρο ντε Κάμπος, τον "Φύλακα των κοπαδιών" και τα "Ασύνδετα ποιήματα" του Αλμπέρτο Καέιρο, το "Μήνυμα", τις "Μυθοπλασίες του διαλείμματος", την "Ώρα του Διαβόλου", τον "Φάουστ" και τα "Γράμματα στην Οφέλια" του Φερνάντο Πεσσόα. Είτε πρόκειται για αυτοτελείς ενότητες που διαβάζονται ως μικρές ιστορίες, όπως τα λήμματα "ηθική" ή "ήλιος", είτε για θραύσματα λόγου που συνιστούν π...

"Οι λέξεις ξεχύνονταν από μέσα του σαν ένα είδος ματωμένου ιδρώτα, έβγαιναν από τις άκρες των δάχτυλων του, ξεπηδούσαν από τον βραχνιασμένο του λαιμό σαν φίδια που σφάδαζαν· τις έγραφε με την καρδιά του, με το μυαλό, με τον ιδρώτα, με το κορμί του· τις έγραφε με το αίμα του, με την ψυχή του· ξεχύνονταν από την έσχατη μυστική πηγή και ουσία της ίδιας του της ζωής. Και στις λέξεις εκείνες βρισκόταν συμπυκνωμένη η μορφή της πικρής του ανεστιότητας, της αβάσταχτης λαχτάρας του, του οργιαστικού του πόθου να επιστρέφει. Σ' εκείνες τις ξέφρενες και τσακισμένες φράσεις βρισκόταν σ...