Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παρόλο που η ψυχολογία και η θρησκεία θεωρούνται ότι είναι "στεγανά διαμερίσματα" και μεταξύ τους υψώνονται "σινικά τείχη", ωστόσο χάρη στη μεσολάβηση της ψυχολογίας της θρησκείας τέτοια νοητά τείχη κατεδαφίζονται. Από τα ερείπιά τους προκύπτει το δομικό υλικό για την ανέγερση μιας γέφυρας που συνδέει τις δύο όχθες ενός ποταμού. Αυτό το βιβλίο είναι ένα σκαρίφημα αυτής της γεφύρωσης ανάμεσα στην ψυχολογία και τη θρησκεία. Θέματα που πραγματεύεται είναι το ερώτημα του θανάτου στις θρησκείες, ο ανθρώπινος πόνος, το ζήτημα της βίας σε σχέση με τη θρησκεία, η ψυχοσωματική οντότ...

Ο Δον Ζουάν του Χάντκε, μια φιγούρα απρόσμενη. Περπατά προς τα πίσω, αγαπά όλες τις γυναίκες, που φυσικά είναι όλες πανέμορφες, κι εκείνες τον αγαπούν επίσης. Ιδιαιτέρως όλες εκείνες οι πεντάμορφες που δεν τις συναντάς πια στο δρόμο, ούτε σε ταξίδι, ούτε μέσα στη βουή του πλήθους. Ιδιαιτέρως εκείνες που ζουν αποτραβηγμένες στ' απόσκια σαν τις λαφίνες του δημοτικού μας τραγουδιού. Εκείνες που σ' αυτόν αναγνωρίζουν τον άντρα, τον εραστή, τον Σωτήρα. Σωτήρα από τι; Απλώς Σωτήρα. Κάθε μέρα και σε άλλη χώρα, ο Δον Ζουάν του Χάντκε ζει μια διαφορετική ιστορία με μια διαφορετική...

Δύο νουβέλες με φόντο την κοινωνική και πολιτική ατμόσφαιρα της Πράγας των αρχών του 1900, εποχής αναταραχών λίγο πριν το τέλος της αυστριακής κυριαρχίας, όταν στην πόλη αρχίζει να γίνεται έκδηλος ο διχασμός μεταξύ Γερμανών και Τσέχων. Οι "Δύο ιστορίες της Πράγας" αποτελούν, χάρη στην ακριβή περιγραφή των τοποθεσιών, έναν ποιητικό οδηγό για τους επισκέπτες και τους θαυμαστές της Πράγας. Είναι το τελευταίο νεανικό έργο του Ρίλκε, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την πόλη της νιότης του, και ταυτόχρονα μια αφετηρία για τα μεταγενέστερα ταξίδια του.

Ένα πρωινό Ιουλίου, στις όχθες του Σηκουάνα, στο χωριό Ορσιβάλ, δυο λαθραλιείς και λαθροκυνηγοί ανακαλύπτουν το κατακρεουργημένο πτώμα της κόμισσας Μπέρθας ντε Τρεμορέλ. Στον πύργο Βαλφεϊγί το σπίτι της κόμισσας είναι άνω κάτω, και ο κόμης ντε Τρεμορέλ άφαντος. Οι υποψίες στρέφονται κατά των λαθροκυνηγών κι ενός υπηρέτη, αλλά η άφιξη του δαιμόνιου αστυνόμου Λεκόκ στρέφει αλλού την αστυνομική έρευνα, με αναπάντεχα αποτελέσματα. Ο Εμίλ Γκαμποριό, πατέρας του σύγχρονου αστυνομικού μυθιστορήματος, μας προτείνει μια δαιδαλώδη αφήγηση με κύρια συστατικά στοιχεία το μυστήριο, τ...

Ένα από τα μεγαλύτερα κλασσικά έργα της γιαπωνέζικης λογοτεχνίας. Δημοσιευμένο σε συνέχειες (1905 και 1906) στο λογοτεχνικό περιοδικό "Hototogisu" ξεπέρασε πολύ γρήγορα τα σύνορα της χώρας των Χρυσανθέμων και η γάτα άρχισε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Έχει μάλιστα στο ενεργητικό της και δύο κινηματογραφικές ταινίες (1935 και 1975).

Το όνομά μου είναι Ντόρα Μάαρ. Ανάμεσα στους φίλους μου, τον Ζορζ Μπατάιγ, τον Πολ Ελυάρ, τον Μαν Ρέι, τον Μπρασαϊ, είχα μια κάποια φήμη ως φωτογράφος. Συνάντησα έναν άντρα. Ήταν η μεγαλοφυΐα. Ήταν η ζωή. Ήταν ο σπαραγμός. Μου ζήτησε να τον ακολουθήσω χωρίς να κοιτάξω πίσω μου, κι αν σήμερα επιστρέφω σ' αυτό που υπήρξε ο έρωτάς μας, το κάνω γιατί εκείνος έχει μόλις πεθάνει. Το έλεγαν Πάμπλο Πικάσο. Ήταν ένας έρωτας τρελός. Κι όταν ο έρωτας ξεθώριασε, απέμεινε μονάχα η τρέλα. Ο Πικάσο με σχεδίασε με μια τρυφερότητα σαν να έπλεκε δαντέλα, και με ζωγράφισε σε όλες μου τις φάσ...

Ένας τόμος που συγκεντρώνει τα δύο μυθιστορήματα της Ρουμανοελβετίδας συγγραφέως, "Γιατί βράζει το παιδί στην πολέντα" και "Το ράφι των στερνών εκπνοών". Στο πρώτο μυθιστόρημα, η μικρή ηρωίδα ζει σε δύο κόσμους: ο ένας ταυτίζεται με το "σπίτι" και συνίσταται στη φωτεινή πολύχρωμη καθημερινή ζωή μέσα στο τσίρκο και το τροχόσπιτο, ο άλλος σχετίζεται με τη σκαιά πλευρά αυτής της καθημερινότητας, που είναι οι διαρκείς περιοδείες και το αίσθημα ότι δεν ανήκεις πουθενά. Δελεασμένη από τις ανέσεις και τη ζωή στη Δύση η οικογένεια έχει εγκαταλείψει τη Ρουμανία τρέφοντας αυταπάτε...

"Εξομολογούμαι σοι, πάτερ, κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις". Έκτοτε οι σοφοί και οι συνετοί εκδικήθηκαν για τα καλά: θρυμματίζοντας τα Ευαγγέλια, κατάφεραν να τα μετατρέψουν σε μια στοίβα από τόσο ετερόκλητα μεταξύ τους κομμάτια ώστε να χάνουν το νόημά τους. Δεν θα πουν όμως την τελευταία λέξη! Ο Ρενέ Ζιράρ πιστεύει, όπως κι η Σιμόν Βέιλ, ότι τα Ευαγγέλια, πριν ακόμη καταστούν μια θεωρία περί Θεού, είναι μια θεωρία περί ανθρώπου. Μια χάρτα των βιαιοπραγιών μέσα στις οποίες κλείνεται η ανθρωπότητα εξαιτίας...