Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι γενικώς αποδεκτό ότι η ιδιοφυΐα δεν αναγνωρίζεται στη εποχή της γιατί έρχεται σε αντίθεση με αυτήν, τίθεται όμως το ερώτημα γιατί αναγνωρίζεται απο τις επερχόμενες γενιές. Το διαχρονικό έρχεται σε αντίθεση με όλες τις εποχές, καθώς τα χαρακτηριστικά μιας ορισμένης εποχής είναι αναγκαστικά συγκεκριμένα, γιατί λοιπόν μια ιδιοφυΐα, η οποία εξ ορισμού καταγίνεται με διαχρονικές και σταθερές αξίες, να τυγχάνει ευνοϊκότερης υποδοχής σε μία εποχή αντί σε μία άλλη; Στην ίδια την πράξη της συγγραφής του εν λόγω έργου, ο Πεσσόα βλέπει άλλη μια απόδειξη της ανικανότητάς του να...

Κάποιο μεσημέρι που έτρωγα μόνος μου στον Δημόκριτο, ένα εστιατόριο κοντά στο διαμέρισμά μου στην Αθήνα, εμφανίστηκες στην είσοδο του μαγαζιού και έριξες μια προσεκτική ματιά γύρω σου. Είχα τελειώσει το φαγητό μου και διάβαζα την εφημερίδα. Το βλέμμα σου με προσπέρασε όπως προσπέρασε και τους άλλους θαμώνες. Προσπάθησα να μετριάσω την απογοήτευσή μου. Συλλογίστηκα ότι είχαμε δώδεκα χρόνια να ιδωθούμε. Αναλογίστηκα όλες τις αλλαγές που είχε υποστεί στο διάστημα αυτό το πρόσωπό μου... Ατένισες για δεύτερη φορά την πελατεία. Με κοίταξες ξανά, πίστεψα ότι ήσουν έτοιμη να στραφ...

Ο τραγικός ήρωας είναι εξιλαστήριο θύμα. Ένα εξιλαστήριο θύμα είναι σημείο, σύμβολο και μορφή μεσολάβησης. Η τραγική αντίθεση βρίσκεται ανάμεσα στην οδύνη που δεν δικαιώνει τίποτε και στον μύθο που δικαιώνει τα πάντα. Σ' αυτά τα μυθικά θεοφάνεια επιτελείται μια μεταμόρφωση του σκληρού θεού σε θεό δίκαιο, και του χρόνου, που καταβροχθίζει τα πάντα, σε ιστορία που εκπληρώνει τους σκοπούς της. Στην τραγική ανθρωπολογία μόνο το όνομα του εξιλαστήριου θύματος αλλάζει. Ο μύθος της μεσολάβησης παραμένει ο ίδιος. Ο δρόμος της εξορίας από τον παράδεισο, μέχρι τον άλλο παράδεισο που...

Ο κεντρικός άξονας του "Ιερού πανικού" είναι η αναζήτηση της συνθετικής δύναμης της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και η εκ νέου επιβεβαίωσή της στον Νέο Κόσμο. Η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού, που ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα στις ΗΠΑ για την επίτευξη του παραπάνω ιδανικού, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1952 και πέθανε στους Δελφούς, στο τέλος μιας παράστασης του "Προμηθέα Δεσμώτη".

Δεκαεπτά χρόνια μετά το θάνατο του εκκεντρικού αυτοκράτορα Ιουλιανού, δύο πικρόχολη γέροι σύγχρονοί του σκαλίζουν αδιάντροπα τα ημερολόγια που εκείνος προόριζε για αυτοβιογραφία του. Το αποτέλεσμα αυτής της φανταστικής επινόησης είναι αυτό το φανταστικό αριστούργημα - μια ανάπλαση της εποχής που η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ταλαντεύεται στο ζήτημα του χριστιανισμού και διοικείται από έναν αυτοκράτορα που υπήρξε μανιώδης υποστηρικτής της αρχαίας θρησκείας, σεμνότυφος και εγκρατής, αλλά και ένας λαμπρός και εξαίρετος ηγεμόνας.

... Σας αφηγήθηκα την ιστορία μιας γης, εκεί όπου το χιόνι με τα τέσσερα χρώματα φύτρωνε σαν βαμβάκι, όπου οι άνθρωποι έκαναν σκι σε λόφους κίτρινης άμμου με χρυσαφένιους κόκκους, όπου οι άντρες ψάρευαν στην άμμο και οι γυναίκες μιλούσαν την ωραία γλώσσα των μελισσών, κι άλλες μιλούσαν τη γλώσσα των πουλιών. ... Και τώρα μαζεύω τη γλώσσα μέσα στο στόμα μου, τη διπλώνω και τη βάζω στο κουτί της. Δίνω τα χέρια και τα πόδια μου μάλλινο νήμα. Λειώνω στη φωτιά της κοχλάζουσας σιωπής. Κατοικώ τα ανεμίσια παπούτσια μου. Στους ώμους μου βγαίνουν φτερούγες! Δραπετεύω. Νοτιοδυτικά...

Την κύρια ιδέα για τούτο το μυθιστόρημα την πρωτοσυνέλαβα όταν παίζαμε με τα παιδιά μου και φίλους στο θεατρικό έργο του κυρίου Γουίλκι Κόλινς "The Frozen Deep". Με κυρίεψε η έντονη επιθυμία να περάσω την ιστορία αυτή σαν προσωπικό μου βίωμα και να βρω τρόπο να την παρουσιάσω έτσι που να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σημασία για τον προσεκτικό αναγνώστη. Όσο παίδευα την ιδέα στο μυαλό μου, τόσο αποκτούσε τη συγκεκριμένη μορφή με την οποία τελικά την απέδωσα. Και, το διάστημα που το έγραφα, το βιβλίο αυτό είχε απόλυτο έλεγχο πάνω μου. Έχω σε τέτοιο βαθμό ελέγξει τα όσα διαδ...