Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν γεμάτοι φαντασία και χιούμορ. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα που είχαν εφεύρει, ήταν και μερικά πολύ τρομακτικά τέρατα. Σ' αυτό το βιβλίο που φιλοτέχνησε εξαιρετικά και με πολύ κέφι η Αλέξια Οθωναίου παρελαύνουν, η Μέδουσα, ο Άργος, ο Πήγασος, οι Σειρήνες, η Λερναία Ύδρα, ο Μινώταυρος, ο Κέρβερος, οι Κύκλωπες, ο Κένταυρος, η Σφίγγα, η Έχιδνα κ.α. και μαζί με όλους αυτούς θα δούμε και τι ρόλο έπαιξαν η Ήρα, ο Ερμής, ο Περσέας, η Αθηνά, οι 9 Μούσες, ο Οδυσσέας, ο Αχιλλέας, ο Οιδίποδας, ο Δίας κτλ. Για να δούμε τι θυμάσαι από τα μυθολογικά τέρατα της αρχαίας...

Όποτε λένε ότι η ποίηση πια αργοπεθαίνει, ένα αγερι φυσά από "εκεί που σμίγουν τα βουνά με το μελτέμι και αγκαλιάζεται η βροχή με τα καυτά μας ρούχα", διαπερνά τα στεγανά της παγωμένης μας καρδιάς και νοιώθουμε πάλι το "Γιατί" της Δημιουργίας... Ο Χρήστος Μιχαήλ μας ποτίζει ευγενή δηλητήρια, άλλα πίνοντας τα, νοιώθουμε μεθυσμένοι από την αθανασία του ποιητικού λόγου..... Αγέρι πρώτο Μέσα στις φλέβες μας κυλά η ευωδιά που περισσεύει που αναβλύζει απ’ τα χωράφια της βροχής σέρνοντας πίσω της τα χνότα και τα ρήματα από τα κόκκινα σοκάκια μέχρι τα ματωμένα κλ...

Μια φορά και ένα καιρό σε ένα δωμάτιο μαγικό ήταν συγκεντρωμένα όλα τα ζωντανά του βασιλείου των ζώων. Μόνο που αυτά τα ζώα δεν ήταν αληθινά ήταν κούκλες θεάτρου από αυτές που χρησιμοποιούν, οι κουκλοπαίχτες στα κουκλοθέατρα. Αυτές οι κούκλες όμως ήταν διαφορετικές από τις άλλες που ήδη γνωρίζετε. Ήταν οι κούκλες ενός κουκλοπαίχτη, που ποτέ κανείς δεν είχε δει. Το μόνο που ήξεραν για δαύτον ήταν ότι τον έλεγαν Αίσωπο και ότι ήταν πολύ σοφός άνθρωπος. Κάποιοι πίστευαν ότι κρυβότανε γιατί ήταν καμπούρης και άσχημος, με μια μύτη γαμψερή, δυο χείλη σαν μπαλόνια και όψη μελαμψή....

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν... τα Ξωτικά ετοιμάζουν τα δώρα των Χριστουγέννων, η Γυναίκα του Αϊ-Βασίλη ψήνει λαχταριστά γλυκά και τα παιδιά όλου του κόσμου προσμένουν τη μεγάλη βραδιά. Όμως, η Μάγισσα Ανακατωσούρα μαγεύει τα χριστουγεννιάτικα αγαθά, κι ο Αϊ-Βασίλης αρχίζει τα χασμουρητά... Μόνο τον Μιασταλίτσα δεν πιάνουνε τα ξόρκια, γιατί είναι ο πιο μικρός από τα Ξωτικά. Θα μπορέσει αυτός ο ήρωας, ο τοσοδά μικρούλης, να σώσει τα Χριστούγεννα;

Διαβάζοντοs αυτό το βιβλίο, όταν φτάσειs στο τέλοs θα έχεις μάθει να μετράs μέχρι το 20, αλλά θα ξέρειs και πολλά άλλα πράγματα. Θα δειs υπέροχες ζωγραφιέs με έναν θορυβώδη κύριο κόκορα, με παπαγαλάκια, με άλογα, γατάκια, σκυλάκια, γουρουνάκια, κοτοπουλάκια, ψαράκια, περιστέρια, γλάρουs, κύκνουs, παγώνια, αρκουδάκια, σκιουράκια, χελιδόνια, λαγουδάκια κ.α. Λοιπόν τι λεs, ξεκινάμε το μέτρημα;

Περιεχόμενα: - Για πάντα - Θρύψαλα - Ο Ραμόν δεν είναι πια μόνος - ΟΚ computer - Ζιπρασιδόνη - ΄Ατιτλος πόνος σε μισή ιστορία - Ληγμένη Vitaμίνη - Μπιχλιμπίδια απ' το Μοναστηράκι - Ο πόνος - Το παραμύθι της Κυριακής - Για όλα φταίει αυτή η κουφάλα - Η κρουαζιέρα - Η νύχτα πλέκεται με χτύπους στη μέρα - Θανάτω θάνατον Πατήσια Στο μικρόκοσμο αυτού του βιβλίου όλα μπλέκονται γλυκά: το βαθύ σκοτάδι της νύχτας με το απαλό φως του ξημερώματος, η σκληρή αλήθεια με το παραμύθι, ο εφιάλτης με το όνειρο, η λυσσασμένη τρέλα με την ώριμη γνώση, η πονηριά με την αθωότητ...

Ένα 10χρονο αγόρι βαριέται αφάνταστα που θα μείνει στην πόλη καλοκαιριάτικα και αποφασίζει να γράψει το πρώτο του ημερολόγιο! "Αγαπητό ημερολόγιο, ονομάζομαι Πέτρος και δεν έχω ξαναγράψει ποτέ τις σκέψεις μου...ούτε δυο αράδες. Κοντεύω τα δέκα. Πέρυσι τα Χριστούγεννα σε έφερε η γιαγιά μου. Δεν είχαν βάλει την σύνταξή της στην τράπεζα και δεν μπορούσε να μου πάρει κάτι καλύτερο. Ήσουν τυλιγμένο με κόκκινες κορδέλες κάτω από το δέντρο. Αυτή η γιαγιά Φώφη, ημερολόγιο βρήκε να μου πάρει; Μα για κορίτσι με πέρασε;" Ο Πέτρος συνέχισε να γράφει κάνοντας πολλές μουντζούρες. Γ...

Με βάση την εμπειρία που έχουν περιγράψει διάφοροι οι οποίοι έφτασαν στον "Άλλο κόσμο" και ξαναγύρισαν, η συγγραφέας επιχειρεί να κάνει αυτό το ταξίδι για λογαριασμό του ήρωα της. Μετωπική σύγκρουση -Ι.Χ. με νταλίκα- και ο Άγγελος μένει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε κώμα. Τότε, κάπου εκεί ανάμεσα, στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου, αρχίζει ένα ταξίδι αυτογνωσίας και συνειδητοποίησης. Μετωπική σύγκρουση. Κώμα. Συνάντηση με νεκρούς φίλους και συγγενείς. Συνάντηση που καταφέρνει να τον κάνει να συναισθανθεί ότι εκείνο που αξίζει στη ζωή είναι η ποιότητα των ανθρώπινω...

Έξι χρόνια μετά τις σπουδές τους στο Λονδίνο, ο Άγγελος, ο Έρικ και η Ρόξι αναθεωρούν τις επιλογές τους. Τα σχέδιά τους έχουν αποτύχει. Η φιλία τους ξεθωριάζει. Παγιδευμένοι σε ρόλους που δεν τους ταιριάζουν, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους. - Ο Άγγελος τα θέλει όλα δικά του και η επιμονή της Λότα να δείξει ωριμότητα και αφοσίωση στη σχέση τους τον απομακρύνει. - Ο Έρικ ακολουθεί το αυστηρό του πρόγραμμα ως μουσικός, αλλά αισθάνεται αλλοτριωμένος και μόνος. - Η Ρόξι, μια τρανσέξουαλ γλύπτρια, δεν πιστεύει πια στον εαυτό της. - Ο Μάγκνε περνά τα κρύα χειμωνιάτ...

Eίναι ακριβώς από τα βιβλία που χαίρεσαι να διαβάζεις. Ένα βιβλίο με αφηγηματική μαεστρία, εξαιρετική σκιαγράφηση χαρακτήρων, εναλλαγή ρόλων, τόπων και χρόνων. Λεπτομέρειες ναυτοσύνης, πολιτικές σκέψεις, δομημένη λογοτεχνικότητα. Τέχνασμα αναδρομών που κινεί γρήγορα την πλοκή. Ταξίδι σε "χαμένες" και "κερδισμένες" υποσχέσεις, σε Λατινική Αμερική, Ευρώπη, Ελλάδα, Ασία, σε γυναίκες-σύμβολα. Αυτοβιογραφικό δόσιμο, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Ονειροπόλημα της νιότης, πληγές ενός "περπατημένου" άντρα, ένα ιδιόμορφο οιδιπόδειο και ένα ασίγαστο γυναικείο πάθος που εξυφαίνει...

Με λένε Στέλα (με ένα λάμδα), μικρή με φώναζαν Σταλίτσα, κι αυτή είναι η ιστορία μου. Είμαι 27 ετών και τα τελευταία 13 χρόνια της ζωής μου πάσχω από νευρική ανορεξία. Παλεύω εδώ και τρία χρόνια να νικήσω την ασθένεια κι ακόμη δεν έχω κερδίσει. Αποφάσισα να αφηγηθώ την ιστορία μου, ελπίζοντας ότι θα καταφέρω να δω τον εαυτό μου όπως είναι, ότι αυτήν τη φορά ο καθρέφτης θα μου πει την αλήθεια. Στέκομαι μπροστά σας αδύνατη, αδύναμη, γυμνή, ελπίζοντας να βοηθήσω άλλα κορίτσια που παλεύουν με τον ίδιο δαίμονα, που αναζητούν το δικό τους καθαρτήριο πάνω από λεκάνες τουαλέτας, πο...

4 νέοι x 4 ζωές 1 κοινόβιο x 1 σύστημα Πόσοι συνένοχοι στην εξίσωση; Τέσσερις νέοι δρουν σε μια μεγαλούπολη μέχρι τα μονοπάτια της να ενωθούν με τις ψυχές τους. Παλεύουν για αξιοκρατία και διαφορετικότητα, κι όταν δεν τα καταφέρουν, θυμώνουν πάρα πολύ. Όταν νιώσουν πως η ζωή δεν τους αρέσει, προσπαθούν να την αλλάξουν με κάθε κόστος. Όταν η τέχνη τους δεν είναι αρκετή, ακολουθεί η επανάσταση. Κι όταν η επανάσταση ντύνεται τα σκοτεινά ρούχα της τρομοκρατίας, ο έρωτας φαντάζει ως μόνο αντίδοτο στη βία που όπλισε τα χέρια τους. Τι γίνεται όμως όταν οι εγκόσμιοι έρωτες...

Ιστορίες για ανθρώπους που δε χωράνε Ιστορίες σαν αυτές που ακούμε τυχαία και μας μένουν για χρόνια μετά Όταν η Γη και ο Ουρανός γράφονταν με κεφαλαία, κι ήταν ακόμα ερωτευμένο ανδρόγυνο καταχωρισμένο στο ληξιαρχείο του Σύμπαντος, το Σκότος διαφέντευε όλη την πλάση. Ζούσε σ’ ένα αχανές παλάτι φτιαγμένο από μαύρο αχάτη. Από ’κεί αγνάντευε τον κόσμο και κάπου κάπου μαύριζε η καρδιά του... Σήμερα η Μαύρη Τρύπα μπεκροπίνει μοναχή της σ’ ένα κακόφημο μπαρ, γεμάτο αστρόσκονη. Το πρώτο ξαδέρφι της, το σκοτάδι, πέφτει σαν ψιλό αλάτι σε ανοιχτές πληγές, και οι άνθρωποι ξερνούν...

Συχνά μνημονεύεται η φράση του Νίτσε "Ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς", εδώ όμως ισχύει το ό,τι δεν μας σκοτώνει μπορεί και να μας κάνει να σπάσουμε. "Άνοιξα την ντουλάπα μου και έβγαλα δύο μεγάλα κουτιά. Τα ακούμπησα πάνω στο κρεβάτι και τα άνοιξα. Το περιεχόμενό τους, ενώ έπρεπε να το είχα πετάξει, ήταν ακόμη εδώ, για ώρα ανάγκης. Όπως τώρα. Για να μου φέρει το παρελθόν, που ήθελα να ξεχάσω, κατάμουτρα. Να το δω σαν θηρίο μπροστά μου και επιτέλους να μην τρομάξω. Να το αντιμετωπίσω και να το νικήσω. Αμ δε. "Με χέρι που έτρεμε άρχισα να χαζεύω επιστολές...

"Τώρα, πάντως, επικρατούσε νεκρική σιγή. Πατώντας με τα δυο μου πόδια στην αρχή του μόλου, σταμάτησα για ένα λεπτό, κοίταξα ψηλά τον εκτυφλωτικό ήλιο κι έπειτα τα γαλήνια νερά δεξιά, αριστερά, στο βάθος... μόνο θάλασσα, το απέραντο υπέροχο γαλάζιο. Και τότε άρχισα πάλι να τρέχω, ακόμη πιο δυνατά κι ακόμη πιο γρήγορα, ώσπου έφτασα εκεί, στο τέλος του μόλου. Χωρίς να κόψω ταχύτητα, σήκωσα τα χέρια ψηλά, τα τέντωσα, έβγαλα την πιο δυνατή κραυγή που μπορούσα να βγάλω και απογειώθηκα". Το κυνήγι του έρωτα, Η δύναμη της φιλίας ή Πώς να σας πιάσουνε στον ύπνο! Ο Φώτης θα έφτ...

Δεκατρία -του θανάτου και της ζωής- γράμματα. Αποβάλλουν το ανυπόφορο. Σπάνε χορδές. Εδώ σπάνε καρδιές. Αν οι ψυχές ίπτανται πλανητικά σκουπίδια σε ρόδες ποδηλάτου, τα κορμιά αυτοσχέδια σβαρνίζουν σε δρόμους του πιο kinky νου. Θηλυκά ζόμπι στις εποχές. Σέρνονται. Σηκώνονται. Κατατονικά. Δυναμικά. Καμία σώμα υγιές, καμία νους υγιής. Εαυτοί που μοιάζουν τέλειοι εχθροί. Κάνουν τους λογαριασμούς να κλείνουν. Τους ξανανοίγουν. Με προδιάθεση αμοιβαίας συμφιλίωσης. Συμμαχούν να πολεμήσουν τις μέρες. Τις κακές. Αν δεν πατήσεις το τακούνι στην άσφαλτο, δεν έχεις δρόμο. Αν δε βάλεις...

"Δεν μπορεί να σηκώσει τη σημαία μια Αλβανίδα..." ήταν τα λόγια του δασκάλου όταν πέτυχα τον πρώτο μου στόχο, όταν αρίστευσα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένοιωσα τον ρατσισμό να με πολεμάει με λύσσα. Και ήμουν τόσο μικρή... Τότε, δεν χωρούσα πουθενά. Παντού περίσσευα. Στην ερώτηση "λαιμητόμο" "από πού είσαι Ραφαέλα;" ως παιδί απαντούσα: από την Ελλάδα και την Αλβανία και ως έφηβη, με ένα μεγαλοπρεπέστατο ψέμα. Με λένε Ραφαέλα Τσούλα. Γεννήθηκα όταν η μητέρα μου περνούσε τα σύνορα και κουβαλάω δύο αμαρτήματα. Το επώνυμό μου και την αλβανική καταγωγή μου. Και τα δύο μου...

Ό,τι διαβάσεις σε αυτό το βιβλίο είναι αλήθεια... ή περίπου. Αν το επιλέξεις, αναλαμβάνεις πλήρως την ευθύνη των πράξεών σου... ή περίπου. Κάποιο πρωί ένας άντρας χάνεται. Θα μπορούσε να είναι μια κοινή ιστορία αν την επόμενη ημέρα κάτω από επίσης αδιευκρίνιστες συνθήκες δεν χανόταν και μια φοιτήτρια και αν την επομένη δεν χανόταν και ο εκπρόσωπος της αποκαλυπτικής τηλεοπτικής δημοσιογραφίας. Ως εδώ καλά; Όχι! Γιατί σε ρυθμούς καταιγιστικούς αρχίζουν να χάνονται ο ένας μετά τον άλλον οι άνθρωποι του δρόμου. Αδιακρίτως. Πλούσιοι, φτωχοί, άσχημοι, όμορφοι. Κάποια ρουφήχτρ...

Οι εκδόσεις "Τετράγωνο" εγκαινιάζουν μια σειρά βιβλίων με τον τίτλο Notebook. Βιβλία που θα είναι σαν τα σημειωματάρια γνωστών ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης. Ξεκινάμε με το Notebook μιας μεγάλης δασκάλας του κινηματογράφου της τηλεόρασης και του θεάτρου. Γιατί, το να διαβάσουμε τις σημειώσεις αυτής της γυναίκας, να μπούμε μέσα στις σκέψεις της, και στην ζωή της, να δούμε φωτογραφίες και ενθυμήματα από την καριέρα της, είναι πάρα πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον. Το βιβλίο αυτό είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για όσους ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με το σινεμά,...