Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με βάση την εμπειρία που έχουν περιγράψει διάφοροι οι οποίοι έφτασαν στον "Άλλο κόσμο" και ξαναγύρισαν, η συγγραφέας επιχειρεί να κάνει αυτό το ταξίδι για λογαριασμό του ήρωα της. Μετωπική σύγκρουση -Ι.Χ. με νταλίκα- και ο Άγγελος μένει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε κώμα. Τότε, κάπου εκεί ανάμεσα, στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου, αρχίζει ένα ταξίδι αυτογνωσίας και συνειδητοποίησης. Μετωπική σύγκρουση. Κώμα. Συνάντηση με νεκρούς φίλους και συγγενείς. Συνάντηση που καταφέρνει να τον κάνει να συναισθανθεί ότι εκείνο που αξίζει στη ζωή είναι η ποιότητα των ανθρώπινω...

Συχνά μνημονεύεται η φράση του Νίτσε "Ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς", εδώ όμως ισχύει το ό,τι δεν μας σκοτώνει μπορεί και να μας κάνει να σπάσουμε. "Άνοιξα την ντουλάπα μου και έβγαλα δύο μεγάλα κουτιά. Τα ακούμπησα πάνω στο κρεβάτι και τα άνοιξα. Το περιεχόμενό τους, ενώ έπρεπε να το είχα πετάξει, ήταν ακόμη εδώ, για ώρα ανάγκης. Όπως τώρα. Για να μου φέρει το παρελθόν, που ήθελα να ξεχάσω, κατάμουτρα. Να το δω σαν θηρίο μπροστά μου και επιτέλους να μην τρομάξω. Να το αντιμετωπίσω και να το νικήσω. Αμ δε. "Με χέρι που έτρεμε άρχισα να χαζεύω επιστολές...

Με λένε Στέλα (με ένα λάμδα), μικρή με φώναζαν Σταλίτσα, κι αυτή είναι η ιστορία μου. Είμαι 27 ετών και τα τελευταία 13 χρόνια της ζωής μου πάσχω από νευρική ανορεξία. Παλεύω εδώ και τρία χρόνια να νικήσω την ασθένεια κι ακόμη δεν έχω κερδίσει. Αποφάσισα να αφηγηθώ την ιστορία μου, ελπίζοντας ότι θα καταφέρω να δω τον εαυτό μου όπως είναι, ότι αυτήν τη φορά ο καθρέφτης θα μου πει την αλήθεια. Στέκομαι μπροστά σας αδύνατη, αδύναμη, γυμνή, ελπίζοντας να βοηθήσω άλλα κορίτσια που παλεύουν με τον ίδιο δαίμονα, που αναζητούν το δικό τους καθαρτήριο πάνω από λεκάνες τουαλέτας, πο...

Eίναι ακριβώς από τα βιβλία που χαίρεσαι να διαβάζεις. Ένα βιβλίο με αφηγηματική μαεστρία, εξαιρετική σκιαγράφηση χαρακτήρων, εναλλαγή ρόλων, τόπων και χρόνων. Λεπτομέρειες ναυτοσύνης, πολιτικές σκέψεις, δομημένη λογοτεχνικότητα. Τέχνασμα αναδρομών που κινεί γρήγορα την πλοκή. Ταξίδι σε "χαμένες" και "κερδισμένες" υποσχέσεις, σε Λατινική Αμερική, Ευρώπη, Ελλάδα, Ασία, σε γυναίκες-σύμβολα. Αυτοβιογραφικό δόσιμο, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Ονειροπόλημα της νιότης, πληγές ενός "περπατημένου" άντρα, ένα ιδιόμορφο οιδιπόδειο και ένα ασίγαστο γυναικείο πάθος που εξυφαίνει...

Κάποιος παριστάνει ότι πήγε στα θυμαράκια· είναι κι αυτό μέρος του σχεδίου... Ο Νίκος αποφασίζει να εξαφανιστεί (μη μαρτυρήσετε σε κανέναν το γιατί). Σκηνοθετεί την αυτοκτονία του, πίνει κονιάκ στην κηδεία του και τραβάει καλοκαιριάτικα τον κολλητό του στην Αμοργό. Τι το κακό υπάρχει σε αυτό; Μα δεν πήγαν στο νησί για τουρισμό: Στήνουν μία καλοκαιρινή κομπίνα. Μέσα σε 7 μέρες πρέπει να οργανώσουν μία έκθεση ζωγραφικής για να καταφέρουν να αρπάξουν 220.105 ευρώ απ' το χαροκαμένο πατέρα! Με τι πίνακες όμως; Η μόνη λύση είναι να τους κλέψουν από κάπου. Αλλιώς, θα βουλιάξει...

Μετά τον εμφύλιο, που άρχισαν οι διαχωρισμοί μεταξύ καλών και κακών Ελλήνων, χειροτέρεψαν τα πράγματα. Βλέπεις, εμείς ήμασταν τα κομμούνια. Και δε μας έδιναν δουλειά, ούτε τα γκάβαλα των γαϊδουριών από τις πόρτες των σπιτιών τους να καθαρίσουμε. Και δεν είχαμε ούτε ένα τοσοδά κομματάκι γης δικό μας, έστω για τάφο. Όσο για γράμματα, άσ' το καλύτερα. Κάποιες τάξεις του δημοτικού, κι αυτές με το ζόρι. Και μήπως ήξερα και καμιά τέχνη; Σκαφτιάς ήμουνα. Έναν κασμά κι ένα φτυάρι μού είχε αφήσει ο συχωρεμένος ο γέρος μου κληρονομιά. Στα είκοσι πέντε μου χρόνια είχα γυναίκα με φουσκ...

Τα διηγήματα της Στέργιας Κάββαλου είναι σαν μικρά πικρά εσπρέσο ριστρέττο. Έτσι, χωρίς ζάχαρη. Μια και κάτω, και μετά η ανάβεις τσιγάρο, η σηκώνεσαι να φύγεις. Αν ήταν ζωγράφος θα ήταν οπαδός του κυβισμού. Αν ήταν αρχιτέκτων θα έκανε μινιμαλισμό. Η γραφή της είναι στεγνή, κοφτή, στερημένη από το περιττό, και στολισμένη απ το αναγκαίο. Οι προτάσεις δεν φενακίζουν, είναι μικρές και καθαρές, που όταν φτάσουν όμως στο μυαλό ξεδιπλώνονται και δείχνουν μεγαλύτερες. Είναι μια γραφή noire αλλά με έναν ήχο από viola da gamba... To σημείο της τελείας στα καλυτέρα του...

Ιστορίες για ανθρώπους που δε χωράνε Ιστορίες σαν αυτές που ακούμε τυχαία και μας μένουν για χρόνια μετά Όταν η Γη και ο Ουρανός γράφονταν με κεφαλαία, κι ήταν ακόμα ερωτευμένο ανδρόγυνο καταχωρισμένο στο ληξιαρχείο του Σύμπαντος, το Σκότος διαφέντευε όλη την πλάση. Ζούσε σ’ ένα αχανές παλάτι φτιαγμένο από μαύρο αχάτη. Από ’κεί αγνάντευε τον κόσμο και κάπου κάπου μαύριζε η καρδιά του... Σήμερα η Μαύρη Τρύπα μπεκροπίνει μοναχή της σ’ ένα κακόφημο μπαρ, γεμάτο αστρόσκονη. Το πρώτο ξαδέρφι της, το σκοτάδι, πέφτει σαν ψιλό αλάτι σε ανοιχτές πληγές, και οι άνθρωποι ξερνούν...

Δεκατρία -του θανάτου και της ζωής- γράμματα. Αποβάλλουν το ανυπόφορο. Σπάνε χορδές. Εδώ σπάνε καρδιές. Αν οι ψυχές ίπτανται πλανητικά σκουπίδια σε ρόδες ποδηλάτου, τα κορμιά αυτοσχέδια σβαρνίζουν σε δρόμους του πιο kinky νου. Θηλυκά ζόμπι στις εποχές. Σέρνονται. Σηκώνονται. Κατατονικά. Δυναμικά. Καμία σώμα υγιές, καμία νους υγιής. Εαυτοί που μοιάζουν τέλειοι εχθροί. Κάνουν τους λογαριασμούς να κλείνουν. Τους ξανανοίγουν. Με προδιάθεση αμοιβαίας συμφιλίωσης. Συμμαχούν να πολεμήσουν τις μέρες. Τις κακές. Αν δεν πατήσεις το τακούνι στην άσφαλτο, δεν έχεις δρόμο. Αν δε βάλεις...

Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν γεμάτοι φαντασία και χιούμορ. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα που είχαν εφεύρει, ήταν και μερικά πολύ τρομακτικά τέρατα. Σ' αυτό το βιβλίο που φιλοτέχνησε εξαιρετικά και με πολύ κέφι η Αλέξια Οθωναίου παρελαύνουν, η Μέδουσα, ο Άργος, ο Πήγασος, οι Σειρήνες, η Λερναία Ύδρα, ο Μινώταυρος, ο Κέρβερος, οι Κύκλωπες, ο Κένταυρος, η Σφίγγα, η Έχιδνα κ.α. και μαζί με όλους αυτούς θα δούμε και τι ρόλο έπαιξαν η Ήρα, ο Ερμής, ο Περσέας, η Αθηνά, οι 9 Μούσες, ο Οδυσσέας, ο Αχιλλέας, ο Οιδίποδας, ο Δίας κτλ. Για να δούμε τι θυμάσαι από τα μυθολογικά τέρατα της αρχαίας...

Δέκα ιστορίες που μας τις διηγούνται δέκα αγόρια και που η μία μπαίνει μ' ένα περίεργο τρόπο μέσα στην άλλη. Ο ένας είναι ετοιμοθάνατος, ο άλλος delivery boy, ο επόμενος αξιωματικός του στρατού, ένας μουσικός, ένας που δουλεύει σε τηλεοπτικό στούντιο, ένας δημόσιος υπάλληλος, ένας φοιτητής, ένας ταξιτζής κι' ένας επαγγελματίας ζιγκολό. "Ο Νίκος Μουρατίδης είναι πρωτοπόρος. Ήταν πάντα. Και απόλυτα λαϊκός. Τα διαβάζω από μακριά, απ' το μέλλον προς τα 'δω και με γοητεύουν. Χαμογελάω και συγκινούμαι. Μιλάει για μας σαν εμάς." (Σταμάτης Κραουνάκης) "Το χαρακτηριστικό στοι...

Οι εκδόσεις "Τετράγωνο" εγκαινιάζουν μια σειρά βιβλίων με τον τίτλο Notebook. Βιβλία που θα είναι σαν τα σημειωματάρια γνωστών ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης. Ξεκινάμε με το Notebook μιας μεγάλης δασκάλας του κινηματογράφου της τηλεόρασης και του θεάτρου. Γιατί, το να διαβάσουμε τις σημειώσεις αυτής της γυναίκας, να μπούμε μέσα στις σκέψεις της, και στην ζωή της, να δούμε φωτογραφίες και ενθυμήματα από την καριέρα της, είναι πάρα πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον. Το βιβλίο αυτό είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για όσους ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με το σινεμά,...

"Ήττα δεν είναι να σκέφτεσαι τους φόβους σου, ήττα είναι να φοβάσαι τις σκέψεις σου". Ο Μανόλης φόρεσε το μαγιό του και ξεκίνησε να πάει προς τη μικρή παραλία, να συναντήσει και τους υπόλοιπους. Ο ήλιος, διαγράφοντας την καθημερινή του τροχιά, πήγαινε προς τη δύση του σκορπώντας ένα φως που γλύκαινε τα πάντα τριγύρω. Τα δυνατά τους γέλια τον έκαναν να κοντοσταθεί και να τους χαζέψει για λίγο από μακριά. Ο Άλκης με τον Μίμη κολυμπούσαν, ο Παντελής με την Εύη έπαιζαν ρακέτες, ο μικρός παράβγαινε στο τρέξιμο με τα σκυλιά και οι μεγάλοι, αραχτοί, κάτι έλεγαν και χασκογελούσα...

Όποτε λένε ότι η ποίηση πια αργοπεθαίνει, ένα αγερι φυσά από "εκεί που σμίγουν τα βουνά με το μελτέμι και αγκαλιάζεται η βροχή με τα καυτά μας ρούχα", διαπερνά τα στεγανά της παγωμένης μας καρδιάς και νοιώθουμε πάλι το "Γιατί" της Δημιουργίας... Ο Χρήστος Μιχαήλ μας ποτίζει ευγενή δηλητήρια, άλλα πίνοντας τα, νοιώθουμε μεθυσμένοι από την αθανασία του ποιητικού λόγου..... Αγέρι πρώτο Μέσα στις φλέβες μας κυλά η ευωδιά που περισσεύει που αναβλύζει απ’ τα χωράφια της βροχής σέρνοντας πίσω της τα χνότα και τα ρήματα από τα κόκκινα σοκάκια μέχρι τα ματωμένα κλ...

Η Πηνελόπη Δέλτα δεν είναι "μεγάλη" μόνο στη συνείδησή μας, είναι αντικειμενικά "Μεγάλη Ελληνίδα", πρωτοπόρα για την εποχή της και με απίστευτη δραστηριότητα. Η μυθιστορηματική βιογραφία της Πηνελόπης Δέλτα, είναι πέρα για πέρα αληθινή. Στηρίζεται και στην παραμικρή της λεπτομέρεια σε πληροφορίες που περιλαμβάνονται σε έντυπες πηγές ή σε συμπεράσματα που εξάγονται με ασφάλεια από τα γραφόμενα στις πηγές. Θα είναι μια μυθιστορηματική βιογραφία που θα συγκλονίσει τους αναγνώστες. Οι πηγές, με βάση τις οποίες συντάχθηκε η Βιογραφία και που πήρε πολλά χρόνια έρευνας για...

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν... τα Ξωτικά ετοιμάζουν τα δώρα των Χριστουγέννων, η Γυναίκα του Αϊ-Βασίλη ψήνει λαχταριστά γλυκά και τα παιδιά όλου του κόσμου προσμένουν τη μεγάλη βραδιά. Όμως, η Μάγισσα Ανακατωσούρα μαγεύει τα χριστουγεννιάτικα αγαθά, κι ο Αϊ-Βασίλης αρχίζει τα χασμουρητά... Μόνο τον Μιασταλίτσα δεν πιάνουνε τα ξόρκια, γιατί είναι ο πιο μικρός από τα Ξωτικά. Θα μπορέσει αυτός ο ήρωας, ο τοσοδά μικρούλης, να σώσει τα Χριστούγεννα;

"Νύχτα περίεργη και το μυαλό μου γυρίζει. Στα μύρια γεγονότα της ζωής μου. Δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Είναι πολλά αυτά που θέλω να διηγηθώ. Νομίζω πως θα εκραγώ. Θέλω ό,τι έχει συμβεί να το γράψω απόψε. Εν μία νυχτί, όπως όταν μάθαινα τους ρόλους. Μοιάζει ακατόρθωτο και είναι. Πώς να γράψεις την ιστορία της ζωής σου σε μια μόνο νύχτα; Πολλά συμβαίνουν στο διάβα μας. Και εγώ έχω ατέλειωτα γεγονότα να περιγράψω. Στιγμές πόνου, συγκίνησης, χαράς και επιτυχίας. Όλα γυρίζουν στο μυαλό μου σαν κινηματογραφική ταινία. Το φλας μπακ μιας ολόκληρης ζωής. Τι ευτυχία θα ένιωθα εάν υ...

Περιεχόμενα: - Για πάντα - Θρύψαλα - Ο Ραμόν δεν είναι πια μόνος - ΟΚ computer - Ζιπρασιδόνη - ΄Ατιτλος πόνος σε μισή ιστορία - Ληγμένη Vitaμίνη - Μπιχλιμπίδια απ' το Μοναστηράκι - Ο πόνος - Το παραμύθι της Κυριακής - Για όλα φταίει αυτή η κουφάλα - Η κρουαζιέρα - Η νύχτα πλέκεται με χτύπους στη μέρα - Θανάτω θάνατον Πατήσια Στο μικρόκοσμο αυτού του βιβλίου όλα μπλέκονται γλυκά: το βαθύ σκοτάδι της νύχτας με το απαλό φως του ξημερώματος, η σκληρή αλήθεια με το παραμύθι, ο εφιάλτης με το όνειρο, η λυσσασμένη τρέλα με την ώριμη γνώση, η πονηριά με την αθωότητ...

Ένα 10χρονο αγόρι βαριέται αφάνταστα που θα μείνει στην πόλη καλοκαιριάτικα και αποφασίζει να γράψει το πρώτο του ημερολόγιο! "Αγαπητό ημερολόγιο, ονομάζομαι Πέτρος και δεν έχω ξαναγράψει ποτέ τις σκέψεις μου...ούτε δυο αράδες. Κοντεύω τα δέκα. Πέρυσι τα Χριστούγεννα σε έφερε η γιαγιά μου. Δεν είχαν βάλει την σύνταξή της στην τράπεζα και δεν μπορούσε να μου πάρει κάτι καλύτερο. Ήσουν τυλιγμένο με κόκκινες κορδέλες κάτω από το δέντρο. Αυτή η γιαγιά Φώφη, ημερολόγιο βρήκε να μου πάρει; Μα για κορίτσι με πέρασε;" Ο Πέτρος συνέχισε να γράφει κάνοντας πολλές μουντζούρες. Γ...

Έξι χρόνια μετά τις σπουδές τους στο Λονδίνο, ο Άγγελος, ο Έρικ και η Ρόξι αναθεωρούν τις επιλογές τους. Τα σχέδιά τους έχουν αποτύχει. Η φιλία τους ξεθωριάζει. Παγιδευμένοι σε ρόλους που δεν τους ταιριάζουν, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους. - Ο Άγγελος τα θέλει όλα δικά του και η επιμονή της Λότα να δείξει ωριμότητα και αφοσίωση στη σχέση τους τον απομακρύνει. - Ο Έρικ ακολουθεί το αυστηρό του πρόγραμμα ως μουσικός, αλλά αισθάνεται αλλοτριωμένος και μόνος. - Η Ρόξι, μια τρανσέξουαλ γλύπτρια, δεν πιστεύει πια στον εαυτό της. - Ο Μάγκνε περνά τα κρύα χειμωνιάτ...