Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Πασκουάλ Ντουάρτε και η οικογένειά του είναι τα τραγικά θύματα μιας κοινωνικοπολιτικής δομής που αγνοεί τον ίδιο τον άνθρωπο, που τον αφήνει στην τύχη του και στην τύχη ενός ανύπαρκτου Θεού ο οποίος, παρ' όλα αυτά, δεσπόζει μες στο μυαλό του και κατατρέχει την κάθε του πράξη. Ο Θεός συγχέεται με τη μοίρα: ό,τι είναι γραφτό να γίνει θα συμβεί, και γι' αυτό δεν είναι κανένας υπεύθυνος. Μόνο που τελικά αυτός που θα πληρώσει είναι ο ίδιος ο Πασκάλ Ντουάρτε και η οικογένειά του. Όταν, στα 1942, εκδόθηκε "Η οικογένεια του Πασκουάλ Ντουάρτε", μια νέα ώθηση δόθηκε στην ισπα...

Έχουν πει ότι οι μεγαλύτεροι πεζογράφοι είναι οι ποιητές. Στην περίπτωση του Μπρόντσκι αυτό αληθεύει πέρα για πέρα. Η οικονομία του λόγου και το ανάλαφρο ύφος του αφήνουν ένα άρωμα ιδιοφυίας, που διασώζεται στη μεταφορά του κειμένου από γλώσσα σε γλώσσα. Το δοκιμιακό πεντάγωνο που σας παραδίδουμε εδώ μεταφρασμένο αναφέρεται σε θέματα που αφορούν στην Ελλάδα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Την Ελλάδα του Καβάφη, την Ελλάδα του Βυζαντίου, τη μούσα Κλειώ, την ελληνική γλώσσα του Μάρκου Αυρήλιου, αλλά και την ελληνική ποιητική παράδοση που διαπνέει τα έργα των κορυφαίων Λατίνων π...

"Έχω ύψος εξήντα έξι εκατοστά, σώμα συμμετρικό, τα μαλλιά μου είναι κόκκινα και σκληρά, τα φρύδια μου σμίγουν· το πρόσωπό μου είναι αγένειο αλλά κατά τ' άλλα σαν των άλλων ανθρώπων. Δεν είμαι γελωτοποιός. Εγώ είμαι νάνος και μόνο νάνος· αλλά έχω και φαρμακερή γλώσσα που μπορεί πότε πότε να προσφέρει τέρψη στους γύρω. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαι και γελωτοποιός τους. Τ' αφεντικά μου, ιδίως ο Πρίγκιπας, μου φέρονται πολύ καλά. Κι εγώ τους υπηρετώ όσο μπορώ καλύτερα. Άλλωστε, μόνο εγώ ξέρω όλα τα μυστικά τους. Έχω πάει και στον πόλεμο. Έχω κι εγώ μπήξει το σπαθί μου στη σάρκα τ...

"Όταν τον ρώτησα "τι να σου μεταφράσω ελληνικά", δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Νερούδα μου ζήτησε να μεταφέρω ελληνικά το "Εστραβαγάριό" του - αφού κοιτάχτηκε με παράξενη χαρά με τη Ματίλντε, με την οποία ξεφώνισαν σχεδόν μαζί: "Ελ Εστραβαγάριο, νατουραλμέντε!" Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι το αφιερώνω στον μεγάλο της ποίησής μας, τον Γιάννη Ρίτσο. Το "Εστραβαγάριο" είναι λεπταίσθητα λυρικο-χιουμοριστικό, σαν να 'ρχεται από κλίματα σαν το δικό μας και, όταν το 'γραφε, σαν να ένιωθε πολύ Έλληνας, όλων των εποχών. Είναι βιβλίο δύσπεπτο για ανθρώπους λιγότερο θρεμμένου...

Τα "Τέλματα" και "Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης" είναι δύο από τις τρεις αλληγορικές φάρσες που έγραψε ο Ζιντ. Το 1893, θέλοντας να ξεφύγει από την πνιγηρή ατμόσφαιρα των λογοτεχνικών σαλονιών και να απελευθερωθεί από την πουριτανική διαπαιδαγώγησή του, ο νεαρός Αντρέ Ζιντ φεύγει για ένα ταξίδι στη Βόρεια Αφρική, όπου ανακαλύπτει την απόλαυση και την ηδονή. Επιστρέφοντας μεταμορφωμένος και αναζητώντας μια διέξοδο στην αποξένωση που ένιωθε, αποφασίζει να γράψει τα "Τέλματα", όπου η γραφή του, απελευθερωμένη πια όπως κι εκείνος, τον οδηγεί στη σύλληψη της ιδέας της ελεύθερης...