Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Είμαστε ζώα μοναχικά. Όλη μας τη ζωή παλεύουμε για λίγο λιγότερη μοναξιά. Και μια απ' τις πανάρχαιες μεθόδους μας είναι να λέμε μια ιστορία, παρακαλώντας να βρεθεί ένας ακροατής που θα πει (και θα το πιστεύει): Α, ναι, έτσι ακριβώς είναι, ή πάντως έτσι το αισθάνομαι κι εγώ".

"Νομίζετε πως ο πολιτισμός χωρίζεται απ' τη βαρβαρότητα μ' έναν χοντρό τοίχο, κι όμως εγώ λέω πως το χώρισμα είναι μια κλωστή, ή ένα φύλλο γυαλί. Λίγο να το αγγίξεις, λίγο να κάνεις πως το σπρώχνεις, και ξαναφέρνεις πίσω τη Βασιλεία του Κρόνου."

"Κάθε νύχτα, με τα μάτια καρφωμένα στο παράθυρο, ψιθύριζα τη λέξη παράλυση. Πάντα ηχούσε αλλόκοτη στ' αυτιά μου, όπως η λέξη γνώμων στον Ευκλείδη, κι όπως η λέξη σιμωνία στα θρησκευτικά. Μα τώρα την ένιωθα σαν όνομα ενός πλάσματος μοχθηρού και κολασμένου..."

"Αν ο διάβολος δεν υπάρχει, τότε πρέπει να τον δημιούργησε ο άνθρωπος, κατ' εικόνα και ομοίωσή του".

"Κι όμως, η ζωή υπάρχει! Κι εγώ, ζωντανός δεν είμαι αυτή εδώ τη στιγμή; Η ζωή μου δεν τελείωσε μαζί με τη γριά! Ορίστε, της χαρίζω τη Βασιλεία των Ουρανών -και τώρα άσε με ήσυχο, κυρά μου!"

"Ό,τι και να επινοήσεις, είναι αληθινό, δε χωράει καμιά αμφιβολία. Η ποίηση είναι θετική επιστήμη, σαν τη γεωμετρία."

"Η πεποίθηση είναι σαν τη λαιμητόμο: το ίδιο ανάλαφρη, το ίδιο βαριά".

"Ένας που δεν μπορεί να πληρώσει, βάζει εγγυητή έναν που δεν μπορεί να πληρώσει. Είναι σαν κάποιος με ξύλινα πόδια να βάζει έναν με ξύλινα πόδια να εγγυηθεί για τα κανονικά του πόδια. Κανένας τους δεν έχει να πάει πουθενά."

"Κι η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη. Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα, για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου, δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα, δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί, ούτε η πείνα μαζί με το πάχος."

"Κι η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη. Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα, για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου, δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα, δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί, ούτε η πείνα μαζί με το πάχος."

"Είναι απίστευτο πως περνάμε ολόκληρη τη ζωή μας με μάτια μισόκλειστα, αυτιά βουρκωμένα, σκέψεις ναρκωμένες. Ίσως να' ναι πιο καλά έτσι. Ίσως αυτό να κάνει τη ζωή τόσο ανεκτή και τόσο ευπρόσδεκτη."

"Χαίρεσαι που χωριζόμαστε πάλι, Εστέλα; Για μένα ο χωρισμός είναι επώδυνο πράγμα. Για μένα η ανάμνηση του τελευταίου μας χωρισμού ήταν πάντα πένθιμη και οδυνηρή." "Όμως μου είχες πει", απάντησε η Εστέλα πολύ σοβαρά, "'ο Θεός να σ' ευλογήσει, ο Θεός να σε συγχωρήσει!' Κι αφού μπόρεσες να μου το πεις τότε, δε θα διστάσεις να μου το ξαναπείς τώρα, τώρα που η δυστυχία υπήρξε ισχυρότερη από κάθε άλλη διδασκαλία και μ' έκανε να καταλάβω τι ήταν η καρδιά σου. Βασανίστηκα και υπέφερα, όμως -ελπίζω- ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος. Δείξε την ίδια κατανόηση και καλοσύνη απέναντί μου όπ...

"Χαίρεσαι που χωριζόμαστε πάλι, Εστέλα; Για μένα ο χωρισμός είναι επώδυνο πράγμα. Για μένα η ανάμνηση του τελευταίου μας χωρισμού ήταν πάντα πένθιμη και οδυνηρή." "Όμως μου είχες πει", απάντησε η Εστέλα πολύ σοβαρά, "'ο Θεός να σ' ευλογήσει, ο Θεός να σε συγχωρήσει!' Κι αφού μπόρεσες να μου το πεις τότε, δε θα διστάσεις να μου το ξαναπείς τώρα, τώρα που η δυστυχία υπήρξε ισχυρότερη από κάθε άλλη διδασκαλία και μ' έκανε να καταλάβω τι ήταν η καρδιά σου. Βασανίστηκα και υπέφερα, όμως -ελπίζω- ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος. Δείξε την ίδια κατανόηση και καλοσύνη απέναντί μου όπ...

Τα διηγήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτό το βιβλίο, "Ο χρυσός σκαραβαίος", "Η διπλή δολοφονία της οδού Μοργκ", "Η πτώση του οίκου των Άσερ", "Το κλεμμένο γράμμα" και "Στο βυθό του Μάελστρομ", μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε ως προδρόμους της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Ο αιώνιος σύζυγος έχει όλα τα γνωρίσματα της μεγαλοφυίας του συγγραφέα του. Είναι μια ψυχογραφία εραστού και συζύγου, θύματος και θύτου. Οι ήρωές του, ο Αλέξη Ιβάνοβιτς Βελτσάνινοφ και ο Παύλος Παύλοβιτς Τρουσότσκυ αντιμετωπίζουν με τρόμο ή έκσταση το ζοφερό θαύμα της ύπαρξής τους, ταπεινοί, ασήμαντοι, δαιμόνιοι και γελοίοι.