Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Σκιά γυναίκα" είναι μια ποιητική σύνθεση αρχιτεκτονικά δομημένη με αρχή, μέση, τέλος(;) καθώς και με πολλές διακυμάνσεις. Ένα κείμενο που βλέπει την Ελλάδα ως γυναίκα βουτηγμένη στα πάθη της παλεύοντας με τα μέσα και τα έξω της. Η Ελλάδα ως σταλιά στον ωκεανό των αμφιβολιών της Ιστορίας αλλά και της κατά συνθήκη προσωπικής τραγωδίας του καθενός. Ένα ποίημα σε 25 πράξεις που γράφτηκε για να ζήσει μέσα στην εποχή του.

Ένα κορίτσι μεγαλώνει σ' ένα ορεινό χωριό της Κρήτης στη δεκαετία του 1960. Τραγικά γεγονότα, αντιφάσεις, απώλειες και περίεργες συγκυρίες το σημαδεύουν. Διαταράσσεται ψυχικά, και παλεύει με σκιές και φαντάσματα. Δεν καταφέρνει να κοινωνικοποιηθεί, φοβάται τους ανθρώπους, ζει σιωπηλό σαν αγρίμι, σ' έναν κόσμο χτισμένο από μυστικά. Με τις ευαίσθητες κεραίες του αντιλαμβάνεται και τον παραμικρό κραδασμό κι όλα μετατρέπονται σε εφιάλτες. Γράφει σε εκθέσεις ό,τι σκέφτεται και στη συνέχεια κρύβει τα χαρτάκια στην εσοχή ενός βράχου. Στο περιεχόμενο των εκθέσεων φανερώνονται με απ...

Ο Φάνης Μαργαρώνης είναι τραγουδοποιός, ιδρυτικό μέλος και κιθαρίστας των KollektivA. Κόλλησε το μικρόβιο της ρoκ από μικρός και δυσκολεύεται να το ξεπεράσει. Έχουν κυκλοφορήσει καμιά 100αριά τραγούδια του και ανακατεύεται με τα ροκ συγκροτήματα από πάντα. Έχει πολλές άλλες ιδιότητες, οι οποίες όμως είναι μάλλον άσχετες με το συγκεκριμένο βιβλίο. Το "Πώς να φτιάξετε ένα ροκ συγκρότημα" δημιουργεί με ζωντανό ύφος και χιούμορ μια σύνδεση ανάμεσα στο χτες και το σήμερα της ροκ μουσικής στην Ελλάδα. Συμβουλεύει τους νέους μουσικούς που θέλουν να στήσουν -και κυρίως να κρατήσ...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Από τα φυτά, που άφησες να φροντίζω όσο λείπεις, το ένα έβγαλε σύννεφα, το άλλο περιστέρια. Έλα εσύ κι εγώ σου φυλάω σπόρους βροχής και στοργικούς ανέμους. Χαίρε, προσμένοντας κι οι δυο.

Συνάδελφε είσαι δω δε σε βλέπω στο σκοτάδι κι αυτός ο δεκανέας της αλλαγής αργεί τι ώρα νάναι κρυώνω. Κι εγώ κρυώνω άναψε ένα σπίρτο τι ώρα νάναι πώς θα ξαναπιστέψουμε στον κόσμο τι ώρα νάναι. Η πύλη αμπαρωμένη ο δρόμος έρημος σαν πεταμένα κόκκαλα τα φυλάκια στο σκοτάδι κι αυτός ο δεκανέας της αλλαγής Θέ μου αργεί γιατί φυσάει ο άνεμος. Τι ώρα νάναι μες στη νύχτα τι ώρα νάναι μες στη βροχή τι ώρα νάναι απόψε σ' όλη τη γη! Τι ώρα νάναι. [...]

Ο Άλκης Αλκαίος, ο ποιητής που παρίστανε τον στιχουργό -σύμφωνα με τον Θάνο Μικρούτσικο-, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές-στιχουργούς των τελευταίων δεκαετιών στο ελληνικό τραγούδι. Οι στίχοι του, διαρκώς ταλαντευόμενοι μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας, συμπλέκουν αρμονικά το ερωτικό με το κοινωνικό, ενώ δεσπόζουσα θέση δίνεται -ειδικά κατά την πρώτη στιχουργική του περίοδο, αυτή του Εμπάργκο- στην ιστορία και τη μυθολογία. Ορισμένα διαρκώς επανερχόμενα μοτίβα, ένα "εσύ" κυρίαρχο και παντοδύναμο, καθώς και η σύζευξη ρεαλισμού και παραμυθικού/παραμυθιακού στο...

Το δέκατο ποιητικό βιβλίο, "Παραπάτημα στη Χαρά", του Σωτήρη Παστάκα, ψυχιάτρου και ιδρυτή της Επιθεώρησης Ποιητικής Τέχνης "Ποιείν", www.poiein.gr, εγκαινιάζει τη νέα ποιητική σειρά "Ποιείν" των εκδόσεων Μετρονόμος. Ακολουθώντας τη διαδοχή των χρωμάτων της ίριδας και μακριά από κάθε είδους ποιητικούς περιορισμούς και ωραιοποιήσεις μονολογεί ποιητικά προσωπογραφώντας τον εαυτό του παρέχοντας ταυτόχρονα το εισιτήριο σε κάθε αναγνώστη να εντοπίσει τη δική του θέση μέσα στο "κάδρο" που λέγεται "Ζωή". Η γνώριμη λεπτή ειρωνεία, η ρέουσα αφηγηματικότητα και ο ιδιόρρυ...

Ο Μάκης Σεβίλογλου, βρίσκει ένα "Παράθυρο ανοιχτό" και κάνει ένα ταξίδι στην καρδιά και τη μνήμη, ανασύρει παιδικές αναμνήσεις και βιώματα και μας μιλά για την πιο γλυκειά του πατρίδα, τα παιδικά του χρόνια στον τόπο καταγωγής του, τους ανθρώπους , τη γλώσσα τους και την καθημερινή τους ζωή, που αν και δύσκολη, ήταν ωστόσο πιο ανέμελη, πιο όμορφη και πιο αληθινή. Μέσα από αυτό το ταξίδι, μοιράζεται μαζί μας καθημερινές ιστορίες και βιώματα που τον έκαναν να αγαπήσει τη δημοτική παράδοση και μας κερνάει, 13 παραδοσιακά τραγούδια από τη Ήπειρο και τα Γρεβενά, ειδωμένα απ’ το...

Η πρώτη ποιητική συλλογή του Νίκου Τόμπρα,ενός ποιητή που αποφασίζει να εκδώσει στα χρόνια της βαθιάς του ωριμότητας έχοντας αφομοιωμένα τα βιώματα και τις ποιητικές του καταβολές τα οποία συνδιαλέγονται με ένα προσωπικό ποιητικό ύφος.

ΜΕΡΙΜΝΑ Η ησυχία ήταν απόλυτη - εννοώ για τους άλλους, γιατί εγώ είχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς (από μια εξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια) - εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα, σαν τη μυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδια που σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα.