Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τον Μάρτιον του 1948 κοντά στις τόσες άλλες συμφορές που προκάλεσε στη χώρα μας το ΚΚΕ, πρόσθετε και το Παιδομάζωμα. Επρόκειτο περί ενός νέου εγκλήματός του με το οποίον απεκορύφωνε την τραγωδία του Ελληνικού λαού. Η είδησις, απροσδόκητη, απίστευτη και καταπληκτική, ότι αρπάζονται παιδιά κατά χιλιάδες από την μαρτυρικήν ύπαιθρο και οδηγούνται στο Παραπέτασμα, κατετάραξε την Ελλάδα και συνεκίνησε βαθειά όλον τον πολιτισμένον κόσμο. [...]

Στην οικογένειά μου υπήρχαν δύο αφηγητές, τους οποίους ευγνωμονώ για τις αξέχαστες στιγμές που έζησα, ακούγοντάς τους. Ήταν ο παππούς μου και ο θείος μου. Όλα τα παραμύθια που αφηγούνταν σ' εμάς τα παιδιά, τα μακριά χειμωνιάτικα βράδια, συχνά κάτω από το μελαγχολικό ουρλιαχτό της χιονοθύελλας, όταν η φωτιά στο τζάκι μας έπαιρνε τη μορφή ενός από τους ήρωες αυτών των παραμυθιών, ζεσταίνοντάς μας και αντιδρώντας με συμπάθεια σε όλα τα καπρίτσια της παιδικής φαντασίας μας. Και τώρα η ίδια, σαν αφηγητής πια, θέλω να σας διηγηθώ τα παραμύθια, τα οποία αφηγόντουσαν ο παππούς μο...

[...] Ημείς όμως εις την παρούσαν περιγραφήν εφροντίσαμεν να σταχυολογήσωμεν όλα εκείνα τα ουσιώδη σημεία του κοινωνικού βίου του αειμνήστου Άνακτος και να φέρωμεν εις φως όλα τα χαριτωμένα εκείνα ανέκδοτα δια τα οποία ο βασιλεύς εκείνος προσείλκυσε την αγάπην των υπηκόων του. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Τοιούτον το έργον ημών, μεθ' όλας τας παρομαρτούσας δυσκολίας και ατελείας, έχομεν την τόλμην να παρουσιάσωμεν εις το σεβαστόν κοινόν, με την πεποίθησιν ότι η μεν νέα γεννεά θα διδαχθή εκ του εθνικού του παρελθόντος και θα αισθανθή τας εθνικάς της υποχρεώσεις. Οι αγωνισθέντες και επιζώντες, θα χαίρωσι διότι συνέδεσαν τα ονόματά των με τα των ενδόξων προγόνων των. Διά δε τους υπέρ της απελευθερώσεως αδελφών πεσόντας, οίτινες παράδειγμα άξιον μιμήσεως εις τας επερχομένας γεννεάς εγένοντο, μνημόσυνα πάντοτε υπέρ αυτών θα τελή η Ιστορία, εκτός της ευγνωμοσύνης του Βορειοηπειρω...

Τι είναι, αι σημεριναί Αθήναι, όλοι δα το βλέπομεν. Τι θα είναι εις το μέλλον, ημπορούμεν εξ αναλογίας να το ιδούμε και αυτό με τα μάτια της φαντασίας μας. Πως τας είδεν όμως, εις τα 1833, η Γερμανική φρουρά, η κοινώς γνωστή ως Βαυαρική και ως Βασιλική, όταν ήλθε να καταλάβη την Ακρόπολιν των Αθηνών σκλαβωμένην τόσους αιώνας, αυτό θα προσπαθήσω να σας εκθέσω. [...] (αντί προλόγου του ακαδημαϊκού Δ. Γρ. Καμπούρογλου)

Επόμενος τη παροτρύνσει του σεβαστού φίλου μου κ. Νεοκλέους Καζάζη, καθηγητού του εθνικού Πανεπιστημίου και προέδρου του "Ελληνισμού", προβαίνω εις την εν δυνατή βραχυλογία εξιστόρησιν των συμβαμάτων, των λαβόντων χώραν κατά την χρονικήν περίοδον 1770-1821 εν Ελλάδι, και ιδία εν Πελοποννήσω, τη ακροπόλει της Ελλάδος, κατά Στράβωνα, αρυόμενος τας πληροφορίας ταύτας εκ διαφόρων ιστορικών πηγών, ημεδαπών τε και ξένων, κατά καιρούς γραφεισών εν τε βιβλίοις και εν περιοδικοίς συγγράμμασιν. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Μέσα εις την γιγαντομαχίαν του 1821 σελαγίζει, ως το φωτεινότερον μετέωρον, υπέρλαμπρον των άλλων ο γέρων Κολοκοτρώνης. Δεν υπάρχει δευτέρα γνώμη ότι ο γέρως του Μωρηά (ως απεκαλείτο) ήτο η ψυχή της Ελληνικής Επαναστάσεως. Δεν υπάρχει δευτέρα γνώμη ότι ο Πελοποννήσιος στρατηγός ήτο ο πλατύτερον σκεφθείς διά την επανάστασιν, διά το μέλλον του Γένους. Η Παγκόσμιος Ιστορία επέδειξε πολλούς ήρωας και ετίμησε πολλούς εξ αυτών. Αλλ' οι ήρωες αυτοί δεν είναι δυνατόν να συγκριθώσι με τον Κολοκοτρώνην. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ότε κατά το θέρος του 1917 μετά την εκ Θεσσαλονίκης επάνοδον και εγκατάστασιν εις την εξουσίαν της πολιτικής μερίδος των Φιλελευθέρων ήρχισαν και νόμοι περί της δημοτικής εκπαιδεύσεως να ψηφίζωνται και νέαι θέσεις να ιδρύωνται και μεγάλαι υποσχέσεις να παρέχωνται υπέρ της λειτουργίας των δημοτικών σχολείων, πάντες όσοι από πολλών ετών παρηκολούθουν τους υπέρ ανορθώσεως των σχολείων τούτων αγώνας και των πολιτευομένων και των παιδαγωγών και των διδασκάλων εχάρησαν χαράν μεγάλην, επειδή ήλπισαν ότι τέλος θα ευτυχήσωμεν ν' αποκτήσωμεν δημοτικήν εκπαίδευσιν, αξίαν μεν του μεγάλ...

[...] Εις τα θυελλώδη γεγονότα, που θα ίδη ο αναγνώστης εξιστορούμενα εις το παρόν βιβλίον, υπάρχει μία μορφή εμπνευστού και πρωταγωνιστού, που επέρασε πλέον εις τον κόσμον του θρύλου. Σπανίως οι οραματισταί μεγάλων ιδεών και συνάμα ηρωϊκοί εκτελεσταί των αφήνουν τόσον αδράν, τόσον προσωπικήν θα ελέγαμεν, την σφραγίδα των επί του επιτελεσθέντος έργου. Κατ' αυτόν τον τρόπον η εξιστόρησις της δράσεως των είναι συνάμα και η διαπραγμάτευσις των συμβάντων εθνικών γεγονότων μεγαλειώδους ανατάσεως. Ο Θύμιος Δεδούσης είναι ο πρωταγωνιστής των δραματικών αυτών γεγονότων. [...]...

[...] Η δίκη ήρχισεν υπό ατμόσφαιραν τρομοκρατίας και υπό λογοκρισίαν αυστηροτάτην. Εις τας εφημερίδας επεβάλλετο η δημοσίευσις ενός νόθου δελτίου πρακτικών, ενώ η παράδοσις των αληθών πρακτικών εις την δημοσιότητα επεφυλάσσετο διά το απώτερον μέλλον ως μία σπουδαία συμβολή προς την Ιστορίαν, μία οφειλομένη υπηρεσία προς την Αλήθειαν, μία πολύτιμος εκδούλευσις προς το Δίκαιον. Την πρωίαν της 31ης Οκτωβρίου, ημέραν Δευτέραν, οι οκτώ κατηγορούμενοι, ήχθησαν ενώπιον του Εκτάκτου Στρατοδικείου. [...] (απόσπασμα από το βιβλίο)

Ο γράψας αυτάς τας σελίδας δεν ηυτύχησε να λάβη μέρος εις τον πόλεμον. Είναι και αυτή μία απλή και ανυπολόγιστος υπηρεσία την οποίαν δεν έχουν όλοι την τύχην να προσφέρουν εις την πατρίδαν των και εις τον εαυτόν των. Επέρασεν όμως ο γράψας τα μέρη που έγιναν αι κυριώτεραι μάχαι, όταν ακόμη τα πτώματα ήσαν άταφα και η ατμόσφαιρα εμύριζε μπαρούτι. Και επροσπάθησε, τας εντυπώσεις από τα θέαμα και τας διηγήσεις των πραγμάτων, να τας συγκεντρώση εις ολίγας σελίδας, αι οποίαι δεν είναι ιστορία, αλλά θα ημπορούσαν να εύρουν θέσιν εις το περιθώριον της ιστορίας. Την ψυχήν των ανθ...

Αυτά τα κείμενα είναι μια σειρά από άρθρα, εκδοτικά σημειώματα και ομιλίες, στα οποία, κοινός παρονομαστής είναι η θυσία για την Πατρίδα. Είναι ακριβώς η πρώτη λέξη του τίτλου "Λαμπάδες". Γιατί οι άνθρωποι που αναφέρονται στα κείμενά μου αυτά και τα γεγονότα -που κι εκείνα άνθρωποι τα ενεπνεύσθηκαν και υλοποίησαν- άναψαν σαν λαμπάδες και φώτισαν με την θυσία τους, την φλόγα τους, το όραμά τους, τον αγώνα τους τον δρόμο που εμείς καλούμεθα να συνεχίσουμε...

[...] Η γνώση της ιστορίας είναι απαραίτητη, διότι διαφορετικά δεν έχουμε μέλλον. Για την ιστορία του "Κέντρου" έχουν γραφεί λίγα και διαστρεβλωμένα. Για τη "Δεξιά", σχεδόν τίποτε. Και κάτι χειρότερο: Έγραψαν πολλοί για τη "Δεξιά", αλλά για να την παρουσιάσουν με τα χρώματα που αυτοί ήθελαν. Σ' αυτό το μικρό βιβλίο, προσπαθήσαμε πολύ συνοπτικά να καταγράψουμε την αληθινή εικόνα του Λαϊκού Κόμματος και των διαδόχων του. Θεωρούμε ότι ίσως αποβεί χρήσιμο, σε μια εποχή κατά την οποία οι ανθελληνικοί κύκλοι επιχειρούν με μανία να χαλκεύσουν την Ιστορία μας. Το βιβλίο χωρίζεται...

"Γιατί εγκαταλείφθηκε το αίτημα της αυτοδιάθεσης του κυπριακού λαού; Σε όποιον τολμάει και μιλάει εναντίον της Ενώσεως, θα ήθελα να του πω: Θα είχαμε σήμερα τα Επτάνησα ή τα Δωδεκάνησα αν ακολουθούνταν, εκείνες τις εποχές, η ίδια γραμμή; Θα είχαμε την Κρήτη; Αυτό δεν είναι σοβινιστική αντίληψη. Είναι η υπεράσπιση, του δικαιώματος, επιμένω, της αυτοδιάθεσης." (Μανόλης Γλέζος, από αγόρευση στη Βουλή των Ελλήνων, στις 21 Φεβρουαρίου 1986)

[...] Στο σημερινό πολυπλόκαμο, άναρχο και συγκρουσιακό διεθνές περιβάλλον, οι διαχει-ριστές της ελληνικής πολιτικής πρέπει να εμπεδώσουν την ρήση του Πιττακού, που διατύπωσε ότι· "Συνετών ανδρών είναι πριν γενέσθαι τα δυσχερή προνοήσαι όπως μη γένηται, ανδρείων δε γενόμενα ευ θέσθαι" δηλαδή, το καθήκον των συνετών ανδρών είναι να προνοούν, ώστε να μην επισυμβαίνουν δυσάρεστα γεγονότα, των ανδρείων δε (ανδρών) αν επισυμβούν να τα αντιμετωπίζουν θαρραλέα. Προς αυτό το πολιτικό αζιμούθιο του Πιττακού προσανατολίζεται η παρούσα έκδοση (που θα συμπεριλαμβάνει κεχωρισμένα και...

[...] Στο σημερινό πολυπλόκαμο, άναρχο και συγκρουσιακό διεθνές περιβάλλον, οι διαχει-ριστές της ελληνικής πολιτικής πρέπει να εμπεδώσουν την ρήση του Πιττακού, που διατύπωσε ότι· "Συνετών ανδρών είναι πριν γενέσθαι τα δυσχερή προνοήσαι όπως μη γένηται, ανδρείων δε γενόμενα ευ θέσθαι" δηλαδή, το καθήκον των συνετών ανδρών είναι να προνοούν, ώστε να μην επισυμβαίνουν δυσάρεστα γεγονότα, των ανδρείων δε (ανδρών) αν επισυμβούν να τα αντιμετωπίζουν θαρραλέα. Προς αυτό το πολιτικό αζιμούθιο του Πιττακού προσανατολίζεται η παρούσα έκδοση (που θα συμπεριλαμβάνει κεχωρισμένα και...