Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ιστορία του αυτοκινήτου γράφεται στους δρόμους ως μια απρόβλεπτη διαδρομή. Συνδέει τον Χένρυ Φορντ με την Κοκό Σανέλ, τον Τεντέν με τον Τζέημς Ντην. Βάζει τους εκπατρισμένους εργάτες της Σιτροέν να διαμαρτύρονται παρέα με τους εκτοπισμένους των πόλεων. Στις αρχές του 21ου αιώνα, ενώ η διεθνής οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, το αυτοκίνητο δεν είναι πλέον σύμβολο ελευθερίας αλλά μέρος του προβλήματος. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Τι θα συμβεί στο μέλλον; Ο Ηλίας Καφάογλου μας ξεναγεί στη μεγάλη περιπέτεια της αυτοκίνησης.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 ο διάσημος και δημοφιλής καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου -μάλλον μεσόγειος, ίσως έλληνας, σίγουρα μεσήλικας- περιμένει σε διεθνές αεροδρόμιο τον έλεγχο των εισιτηρίων κρατώντας από το χέρι τη νεαρή ερωμένη του. Κοιτώντας γύρω ζει μια πικρή αναδρομή των αιτημάτων και των εκπτώσεων των παιδιών του Μάη του 1968 -της γενιάς του- και σιωπηρά της απευθύνεται χωρίς να ξέρει. Πώς η Ελίζ -η 27χρονη βορειοευρωπαία, διδακτορική φοιτήτρια της Φιλοσοφίας του Δικαίου, σχεδιάστρια φωτιστικών και ακτιβίστρια αφιερωμένη στην υπόθεση του Νερού στον πλανή...

Ο Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν, ο επιλεγόμενος Μολιέρος (1622-1673), υπήρξε ο κορυφαίος Γάλλος κωμωδιογράφος και τα περισσότερα, από το σύνολο των τριάντα τριών, έργα του επιβιώνουν θριαμβευτικά μέχρι σήμερα στις διεθνείς σκηνές. Επηρεασμένος από τους Ρωμαίους Πλούτο και Τερέντιο, όπως και από την κομέντια ντελλ' άρτε, μετέτρεψε τους ανθρώπινους τύπους σε χαρακτήρες, μεγεθύνονταάς τους με σατιρικό κέφι αλλά και χρωματίζοντας τους με αρκετή πικρία. Ο "Φιλάργυρος", ο "Ταρτούφος", ο "Κατά φαντασίαν ασθενής" και ο "Αρχοντοχωριάτης" είναι από τα γνωστότερα αριστουργήματά του. Ανάμεσα σε...

Στο έργο αυτό οι συγγραφείς ανιχνεύουν τους σημασιακούς σχηματισμούς ανάμεσα στην μπενγιαμινική ιδέα του μύθου και τις ιδέες του ωραίου, της γλώσσας, της ελευθερίας και του τραγικού σε όλα τα έργα του Μπένγιαμιν και τις συγκρίνουν με διάφορες άλλες βαρύνουσες παραδοσιακές ερμηνείες του μύθου.

Το χιούμορ, η απομύθευση, ο αυτοσαρκασμός, η τρυφερότητα, το παθιασμένο αγκάλιασμα της ζωής αναμιγνύονται αιφνιδιαστικά στις ψηφίδες του παράδοξου ετούτου μωσαϊκού. Όποιος ανοίξει το ποιητικό αυτό βιβλίο θα καταλάβει ίσως το γιατί: η μορφολογική του εκζήτηση το καθιστά εγχείρημα εκδοτικά τουλάχιστον πολύ παρακινδυνευμένο.

Με το βιβλίο αυτό του Γιώργου Βέη, που εκδίδεται στη συνέχεια της ποιητικής του συλλογής "Λεπτομέρειες κόσμων", η οποία απέσπασε πέρυσι το Βραβείο Ποίησης "Λάμπρος Πορφύρας" της Ακαδημίας Αθηνών, προστίθεται ένα προωθημένο περιεχόμενο στην έννοια της δημιουργικής γραφής. Προβάλλονται γενικές ανθρώπινες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα η επανασύνδεση του εγώ με το εσύ σε βάση ισότητας, η ειλικρινής συμφιλίωση μας με τη Φύση, οι συναφείς οικολογικές μας ευθύνες και η απεξάρτησή μας από τα είδωλα, τα ινδάλματα και τις ψυχοφθόρες συνθήκες ενός ψευδεπίγραφου κόσμου.

Δεν είναι γνωστό πώς διαφημίστηκε την εποχή του (1844) το βιβλίο αυτό, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι λέξεις "έρωτες", "πάθη", "περιπέτειες" και "δολοπλοκίες της Αυλής" θα κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα, παροτρύνοντας το αναγνωστικό κοινό να βυθισθεί στην κυριολεξία σ' αυτό το ανεξάντλητα ευρηματικό και καθ' ολοκληρίαν απολαυστικό μυθιστόρημα. Αργότερα, με τη μετάφρασή τους στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και την ανάδειξη τους σ' ένα από τα δημοφιλέστερα βιβλία όλων των εποχών. "Οι τρεις Σωματοφύλακες" πέρασαν στη συνείδηση του κοινού και των κριτικών ως υπόδειγμα...

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται όλα τα ποιήματα του Τάσου Δενέγρη που περιέχονται στις συλλογές: "Θάνατος στην πλατεία Κάνιγγος" (1975), "Το αίμα του λύκου" (1978), "Θειάφι και αποθέωση" (1982), "Ακαριαία" (1985), "Το πνεύμα της άμυνας" (1999), καθώς και τα τελευταία ποιήματά του.

Η εκπαιδευτική έρευνα στην Ελλάδα, ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών ευρωπαϊκών και αμερικανικών χωρών, αποπειράται αλλαγές στην επικοινωνία μεταξύ του ακαδημαϊκού και του επαγγελματικού χώρου. Σ' αυτό το βιβλίο καταγράφονται καινοτόμες δράσεις στο χώρο του βρεφονηπιακού σταθμού, στη συνεργασία και στην έρευνα, που έχουν ως αποτέλεσμα την παραγωγή μιας νέας και σύνθετης παιδαγωγικής γνώσης. Με έμφαση στον παιδαγωγό της πράξης, και ιδιαίτερα στον κοινωνικά σύνθετο ρόλο του στο βρεφονηπιακό και στον παιδικό σταθμό, παρουσιάζονται η πορεία και τα αποτελέσματα της παρούσα...

Είναι γνωστή η σχέση του Μπέκετ με τη ζωγραφική και έχει επαρκώς σχολιασθεί από τους μελετητές του. Με αφορμή τις παράλληλες εκθέσεις των δύο Ολλανδών ζωγράφων Μπραμ και Γκερ βαν Βέλντε, ο Μπέκετ γράφει τα κείμενα του βιβλίου αυτού, ανοίγοντας μια συζήτηση για τη μοντέρνα τέχνη, πάντοτε επίκαιρη και καίρια, συνδέοντας με τρόπο αναπόφευκτο τη ζωγραφική με τη λογοτεχνία.

Στις σελίδες του βιβλίου αυτού μπαινοβγαίνουν πασίγνωστες προσωπικότητες όπως ο Χένρυ Φορντ, ο Τζ. Π. Μόργκαν, ο Αντρέ Σιτροέν, συντροφιά με τους με τους πρώτους απεργούς στις αυτοκινητοβιομηχανίες και τα πρώτα θύματα από αυτοκινητικά δυστυχήματα. Γραμμένο το 1929, σε μια εποχή άκρατης πίστης στη επιστήμη και την πρόοδο, το έργο αυτό καταφέρνει να προβλέψει το απόγειο αλλά και την έκβαση του έρωτά μας με το αυτοκίνητο.

[...] Με την "Ντίαρντρη των θλίψεων", ο Συνγκ επιστρέφει στο ύφος των Καβαλάρηδων στη θάλασσα. Ένας κελτικός μύθος του δίνει την αφορμή για μια μεγαλειώδη, απλή, κυνική, αλλά και ρομαντική και ζοφερή τραγωδία. Δεν πρόλαβε να τη χτενίσει τελειωτικά, όμως, όπως είναι, "θα πλησιάσει τη μεγαλοφυία του Σαίξπηρ", όπως λέει ο Αλλαρντάις Νικολλ, και "όπως τα χρόνια θα περνούν, θα προβάλλει όλο και πιο πολύ σαν ένας από τους κυριότερους δραματικούς συγγραφείς του αιώνα". [...]

Η "Πορσελάνη" περιλαμβάνει 44 διηγήματα για νεκρές φύσεις όπως μας τις δίδαξε η ζωγραφική. Ισάριθμα αντικείμενα ή συνθέσεις αντικειμένων αφηγούνται ιστορίες, συμβάντα, περιστατικά και αποκωδικοποιούν τη ζωή. Ένα διαρκές παιχνίδι με τον παρελθόντα χρόνο και την πανταχού παρούσα μνήμη.

Μια συρραφή από δεκαεπτά σύντομες ιστορίες που στο σύνολό τους φτιάχνουν ένα εξαιρετικό αφήγημα.

Θυμάστε την Κοκκινοσκουφίτσα; Αυτή με το καλαθάκι και τον κακό λύκο... "Ε!... Μεγάλωσε πια! Βρήκε δουλειά, έφτιαξε το παλιό το σπίτι της γιαγιάς της και ζούσε εκεί, κοντά στο δάσος με μια μεγάλη παρέα, τον σκύλο της τον Βερίκοκο, τον κούκο Κήρυκο, τις γάτες της τη Σύρε και την Έλα, τον Σολ το αηδόνι κι άλλους πολλούς... Ακόμα και τον λύκο τον Λυκούργο άρχισε να ξεφοβάται. Ένα απόγευμα που είχε στο σπίτι της γιορτή πρωτάκουσε για τα σκοτεινά σχέδια μιας μεγάλης εταιρίας. Κάποιοι φαίνεται ήθελαν να εκμεταλλευτούν την περιοχή του δάσους χτίζοντας πολυτελή σπίτια. Στην αρ...

Ο Καστοριάδης είχε θέσει με ιδιαίτερη δριμύτητα το θέμα του νοήματος αλλά και του μέλλοντος της καλλιτεχνικής δημιουργίας πολύ προτού ξεσπάσει η διαμάχη για "την κρίση της σύγχρονης τέχνης". Η διάγνωσή του ήταν ζοφερή. Η παρούσα κατάρρευση της καλλιτεχνικής δημιουργίας είχε βαριές επιπτώσεις τόσο για το παρελθόν όσο και για το μέλλον. Για το παρελθόν, καθόσον "εκεί όπου δεν υπάρχει παρόν δεν υπάρχει ούτε και παρελθόν". Για το μέλλον, καθόσον "η ζωντανή μνήμη του παρελθόντος και ο σχεδιασμός ενός εκτιμημένου μέλλοντος εξαφανίζονται ταυτόχρονα". Δυστυχώς, στο τελευταίο τέταρτ...