Στο φάρο
Woolf Virginia 1882-1941
Ύψιλον (1995)
Η Βιρτζίνια Γουλφ βρίσκεται μέσα στη μεγάλη παράδοση της δυτικής λογοτεχνίας και συναριθμείται με τον Προυστ και τον Τζόυς στην τριάδα των μεγάλων καινοτόμων πεζογράφων που άνοιξαν νέους δρόμους στο ευρωπαϊκό μυθιστόρημα τις τρεις πρώτες δεκαετίες του αιώνα. Από τους κύριους και πιο μαχητικούς πρωταγωνιστές του "μοντερνισμού" (της σημαντικότερης μεταστροφής που έγινε, μετά το ρομαντισμό, στο ύφος και την ευαισθησία), είχει πλήρη επίγνωση του γεγονότος πως η επανάσταση στο ύφος ήταν αναγκαία συνέπεια μιας αλλαγής στάσης και προοπτικής. Ωστόσο, δεν της διέφευγε πως τελικά "ο...
Ελλάδα και Μάης μαζί
Woolf Virginia 1882-1941
Ύψιλον (1996)
Η Ελλάδα είναι χωρίς αμφιβολία η πιο όμορφη χώρα που έχει απομείνει. Οι άνθρωποι είναι πιο συμπαθητικοί που γνώρισα ποτέ. Όλοι χαμογελάνε. Γιατί δεν μου είπες ότι η Ελλάδα είναι τόσο όμορφη; Αυτή η θάλασσα ήταν παρθένα. Κι έκοψα άγρια κρίνα και κίτρινα αστεράκια που δεν τα 'χα ξαναδεί, και μικρά βυσσινιά, μωβ, μπλε, άσπρα λουλουδάκια, σαν μαργαρίτες. Ολόκληρο το βουνό ήταν κόκκινο από τα ηλιάνθεμα και τις παπαρούνες. Τα ξενοδοχεία λάμπουν από καθαριότητα. Κρυστάλλινη θάλασσα και πεντακάθαρη άμμος. Είναι τρέλα να χάνει κανείς τα καλύτερά του χρόνια πασχίζοντας να πλουτίσει,...
Ιστορίες των κρονόπιο και των φάμα
Cortázar Julio 1914-1984
Ύψιλον (1996)
Συγγραφέας κυρίως διηγημάτων και μυθιστορημάτων, ο Κορτάσαρ, κάνει στους "Κρονόπιο και Φάμα" -που θεωρείται βιβλίο-καμπή στο έργο του- έναν διάλογο με τον αναγνώστη. Μέσα από δικούς του μονολόγους με κύρια χαρακτηριστικά την καταγγελία της σύγχρονης πραγματικότητας, την περιφρόνηση για οποιαδήποτε καθημερινή συνήθεια που παρέχει τη σιγουριά της αυτοκαταστροφής, καλεί τον σύγχρονο άνθρωπο να υποβάλλει τη σκέψη του σε καινούργιους ερεθισμούς που θα τον βοηθήσουν να δημιουργήσει νέες σχέσεις με τα πράγματα και το περιβάλλον για μια ουσιαστικότερη ζωή. Περιέχονται οι ενότητε...
Το τριακοστό έτος. Η Undine φεύγει
Bachmann Ingeborg 1926-1973
Ύψιλον (1996)
Γνώρισα έναν άντρα, τον έλεγαν Χανς κι ήταν αλλιώτικος από όλους τους άλλους. Γνώρισα ακόμη έναν και ήταν κι εκείνος αλλιώτικος από όλους τους άλλους. Ύστερα έναν που ήταν τελείως αλλιώτικος από όλους τους άλλους και λέγονταν Χανς, τον αγάπησα. Τον συναντούσα στο ξέφωτο και πηγαίναμε μακριά, χωρίς σκοπό, στην πεδιάδα του Δούναβη ήταν, φεύγαμε πάνω στου Λούνα παρκ την τεράστια ρόδα, στον Μέλανα Δρυμό ήταν, κάτω απ' τα πλατάνια στις μεγάλες λεωφόρους, έπινε μαζί μου Pernod. Τον αγαπούσα. Στεκόμασταν σ' έναν σιδηροδρομικό σταθμό, στον βορρά, και το τραίνο έφευγε πριν τα μεσάνυ...