Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"...τα σύνορα των πολιτισμών δεν είναι πρωτίστως γεωγραφικά όσο εσωτερικά και ανάγονται στην μεγαλειώδη προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει τον εαυτό του και να ελέγξει τη μοίρα του. Η επιθυμία, όμως, για την απόλυτη "διαφώτιση" του εαυτού και την πλήρη χειραγώγηση της ιστορίας ενέχει κάτι το ολοκληρωτικό και αυτοκαταστροφικό που αυξάνει αναπόφευκτα τον παγκόσμιο πόνο. Ο εκπολιτισμός του εαυτού προϋποθέτει αυτή την οδυνηρή επίγνωση που μετριάζει την κτητική αλαζονεία της γνώσης και επιτρέπει τη συμβίωση με το ξένο και παράξενο άλλο μας". Γιάννης Πατίλης

[...] Tο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, το οποίο θα συζητήσουμε εδών, ξεκινά στη Pόδο. O Γεώργιος Γεμιστός, ο ειδωλολάτρης φιλόσοφος, πιο γνωστός ως Πλήθων, οραματιστής τολμηρός, αρνητής και πολέμιος της θρησκείας των πατέρων του, ειδωλολάτρης, συμβουλάτορας του αυτοκράτορα και αντίπαλος του Πατριάρχη, καταδιώκεται. Μαζί του, η εξάχρονη Aϊμά. Tη ρίχνει από ένα βράχο, για να τη γλιτώσει. Εκείνη επιβιώνει. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1453, συναντούμε τον Πλήθωνα στο Mυστρά, αφοσιωμένο στην εγκαθίδρυση και εξάπλωση της παγανιστικής λατρείας. "Kατώνιει εν τω Πληθώνειω άκ...

"13 Αντικείμενα" (2003). Καθημερινά. Αδιάφορα. Ευτελή. Όπως ένα φτυάρι, μια κουδουνίστρα, ένα ζευγάρι παπούτσια. Αλλά τι θα γινόταν αν κάτι ήταν ικανό να προκαλέσει δάκρυα; Ή ένα μεγάλο πάθος; Ακόμα κι έναν πόλεμο; Η ρωμαλέα ποιητική γλώσσα, οι προκλητικές ιδέες και το μαύρο χιούμορ επιστρατεύονται εδώ για να εξερευνήσουν τη στενή προσωπική σχέση που αποκτούμε συχνά με τα απλά αντικείμενα και τη μυστική ζωή τους.

Η έκδοση του ημερολογίου αυτού, αποτελεί μιαν αναφορά τιμής στον Οδυσσέα Ελύτη, με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον θάνατό του, στις 18 Μαρτίου 1996. Η ανθολόγηση, που έγινε με γνώμονα τις επετειακές ενδείξεις ιστορικών και καλλιτεχνικών γεγονότων της κάθε ημέρας, βασίστηκε κυρίως στους δύο τόμους των πεζών κειμένων του ("Ανοιχτά χαρτιά" και "Εν λευκώ").

Ο Jeffrey Carson είναι Αμερικανός. Εδώ και κάμποσα χρόνια έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Πάρο, όπου ζει και εργάζεται. Η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα με την ποίηση είναι αρκετά ιδιότυπη. Αντιμετωπίζει με γνήσιο ενδιαφέρον την πορεία της ελληνικής ποίησης από την αρχαιότητα ως σήμερα και μάλιστα με μεγάλη ένταση προσπαθεί να "ζήσει" τους μεγάλους σταθμούς της όσο πιο άμεσα γίνεται. Προσπαθεί να τους "ζήσει", όχι ανατρέχοντας μόνο σε κείμενα, συναντώντας διανοούμενους ή ψάχνοντας σε βιβλιοθήκες, αλλά βιωματικά ερχόμενος σε καθημερινή επαφή με τη φύση, τα κτίσμ...

Ο τόμος περιέχει πέντε δοκίμια του Άρη Μπερλή: - Η πραγματικότητα και η δυνατότητα - "Σύμφωνοι, θα πεθάνουμε όλοι μας· αλλά προς τι;" - Η αισθαντικότητα ως μέσο εξόδου από την ιστορία - Η ποίηση του Ελύτη καταντίκρυ της δεινής κυριολεξίας του θανάτου - Ο πολιτικός Ελύτης και, ως επίμετρο, δύο δοκίμια του Γιώργου Κοροπούλη: - Το μενεξεδί αποτύπωμα - Περί ονομάτων ορθότητος

Τόπος: Νέα Υόρκη, Χρόνος: Τέλη της δεκαετίας του '20, λίγο πριν τη μεγάλη οικονομική κρίση. Αντίδικοι και αντικείμενο της αντιδικίας: Προσφεύγων, ο ρουμάνος γλύπτης C. Brancusi που ζει στο Παρίσι, Καθ' ου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ως πολιτικός προϊστάμενος των τελωνειακών Αρχών που δασμολόγησαν το χάλκινο έργο του Brancusi με τίτλο Πουλί στο χώρο, παρότι ο νόμος επιβάλλει ατέλεια εισαγωγής στα έργα τέχνης, ακριβώς επειδή έκριναν πως το επίμαχο "αντικείμενο" δεν ανήκε σ' αυτή την κατηγορία. Το δικαστήριο καλείται ν' απαντήσει τελεσίδικα στο ερώτημα: Το έργο του Brancusi πρέπει...

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 ο διάσημος και δημοφιλής καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου -μάλλον μεσόγειος, ίσως έλληνας, σίγουρα μεσήλικας- περιμένει σε διεθνές αεροδρόμιο τον έλεγχο των εισιτηρίων κρατώντας από το χέρι τη νεαρή ερωμένη του. Κοιτώντας γύρω ζει μια πικρή αναδρομή των αιτημάτων και των εκπτώσεων των παιδιών του Μάη του 1968 -της γενιάς του- και σιωπηρά της απευθύνεται χωρίς να ξέρει. Πώς η Ελίζ -η 27χρονη βορειοευρωπαία, διδακτορική φοιτήτρια της Φιλοσοφίας του Δικαίου, σχεδιάστρια φωτιστικών και ακτιβίστρια αφιερωμένη στην υπόθεση του Νερού στον πλανή...

"Δυο φορέματα βγήκαν στους δρόμους και πήγαιναν πιασμένα χέρι-χέρι ανεβοκατεβαίνοντας πεζοδρόμια, διασχίζοντας διαβάσεις. Είχαν εγκαταλείψει τη γυναίκα που τα φορούσε, διότι η γυναίκα εκείνη ουδέποτε γελούσε, ούτε χαμογελούσε, κι αυτό τα είχε στενοχωρήσει πολύ στο διάστημα που έμειναν μαζί της. Κι έψαχναν να βρουν την ντουλάπα κάποιας άλλης γυναίκας, χαρούμενης, για να τρυπώσουν μέσα εκεί. Και χαίρονταν και τα ίδια, καθώς τραβούσαν το δρόμο τους, και γελούσαν κι έκαναν αστεία και φάρσες στους περαστικούς, που τα έχαναν όταν τα έβλεπαν να περπατούν ανάμεσά τους και σκορπούσα...

"Δεν πείσθηκα πώς παρόμοιες δραστηριότητες του πνεύματος ή του σώματος μπορούν να χαρακτηριστούν ανθυγιεινές." (James Joyce, "Giacomo Joyce" (μτφρ. Μαντώ Αραβαντινού) Το "Finn, again ή Ο τετράγωνος τροχός" κυκλοφόρησε στις 13.10.2011 ως στοιχείο της έκθεσης του Κύριλλου Σαρρή (Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης - ΙSET, 13.10.2011 - 19.11.2011) "Οι αναγνώστες του Finnegans Wake / σημειώσεις για τον James Joyce. Περιεχόμενα: - Άρης Μπερλής, "Η φήμη θα 'ρθει σε σένα μεταξύ ύπνου και ξύπνιου". - Γιώργος Κοροπούλης: "Οκτώ παράγραφοι για τους σκοτεινούς καιρούς. -...

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται οι εισηγήσεις των επιστημόνων που έλαβαν μέρος στο διεθνές συνέδριο για τον Georg Trakl, που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2007 στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη συνεργασία της Αυστριακής Πρεσβείας. Σκοπός του συνεδρίου ήταν η παρουσίαση στο ελληνόφωνο κοινό του μείζονος αυτού αυστριακού ποιητή, ουσιαστικότερου εισηγητή του εξπρεσιονισμού στο γερμανόφωνο χώρο, η ποίηση του οποίου σφράγισε την ευρωπαϊκή λυρική νεωτερικότητα.

Στον τόμο τούτο, με τον καθοδηγητικό και πλήρη παρασημάνσεων τίτλο "In Modo misto genuino" (Εις Είδος Μιχτό αλλά Νόμιμο), συγκεντρώνεται ένα μεγάλο μέρος από την ποίηση που ο Νίκος Παπαδόπουλος λεπτούργησε μακριά από τη δημοσιότητα και την αγορά επί σαράντα χρόνια. Πρόκειται για τα έμμετρα κείμενά του, σε αυστηρές ως επιτοπλείστον φόρμες, που μέχρι σήμερα μια μικρή μόνο ομάδα λογίων είχε τη χαρά και την τιμή να γνωρίζει από χειρόγραφα ή απαγγελίες του ίδιου.

Το "Jeff Koons" (1998), είναι μια περιδιάβαση στο κλειστό περιβάλλον της σύγχρονης τέχνης, σε κάποιες ώρες της ζωής ενός καλλιτέχνη στο απόγειο της δόξας του. Ο Τζεφ Κουνς όμως δεν εμφανίζεται ποτέ, το έργο αρχίζει από την τρίτη πράξη, απουσιάζουν οι ρόλοι, οι διάλογοι, η δράση, η λογική ακολουθία. Το έργο μιλά για το κιτς και την τέχνη, για φιέστες και αθλιότητες, για την αδηφαγία του φαίνεσθαι όπως και για την επιθυμία της αυθεντικότητας.