Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο καθένας που δουλεύει στο ψυχιατρικό πεδίο και δεν δέχεται η κριτική του ενημέρωση να αμβλύνεται και να εξουδετερώνεται από τις ιδρυματοποιητικές διαδικασίες της τυπικής κατάρτισης και της καθημερινής διδαχής στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο ή στο ψυχιατρικό νοσοκομείο, έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό από ενοχλητικά ερωτήματα: γιατί βρίσκομαι εδώ; ποιος μ' έβαλε εδώ; ή γιατί έβαλα τον εαυτό μου εδώ; ποιος με πληρώνει και για ποια πράγμα; τι να κάνω; γιατί να κάνω κάτι; τι είναι το κάτι και τι είναι το τίποτα; τι είναι η ζωή και τι ο θάνατος; τι είναι υγεία και τι παραφροσύνη;....

Δίνουμε σήμερα στον Έλληνα αναγνώστη το "Βιβλίο XI" από το "Σεμινάριο" του Ζακ Λακάν, που το είχαμε προαναγγείλει στις "προσεχείς μας εκδόσεις" για πρώτη φορά πριν πέντε χρόνια. Η πραγματοποίηση της έκδοσης αυτής οφείλεται αποκλειστικά στο ζήλο, στην επιμονή και στην αξιέπαινη προσπάθεια που κατέβαλε η μεταφράστρια του έργου Ανδρομάχη Σκαρπαλέζου για να ξεπεράσει τις δυσκολίες που ορθώνονταν σε κάθε βήμα της στο να αποδώσει σωστά στα ελληνικά τόσο την ψυχαναλυτική ορολογία, την κατά το πλείστον αδόκιμη ακόμα στη γλώσσα μας, όσο και το εντελώς προσωπικό "λακανικό" ύφος. Εμεί...

"Μπαίνω στη θέση εκείνου που κάνει κάτι, και όχι σ' εκείνου που μιλάει για κάτι: δεν μελετάω ένα προϊόν, αναλαμβάνω μια παραγωγή. Καταργώ τον λόγο περί του λόγου. Ο κόσμος δεν έρχεται πια προς εμένα με τη μορφή ενός αντικειμένου, αλλά με τη μορφή γραφής, δηλαδή μιας πρακτικής. Περνάω σ' έναν άλλο τύπο γνώσης (σ' εκείνον του Ερασιτέχνη)..." Roland Barthes

Ο Μάρπα συγκλονίστηκε σφόδρα όταν σκοτώθηκε ο γιος του, κι ένας από τους μαθητές του τού είπε: "Πάντοτε μας λέγατε ότι τα πάντα είναι αυταπάτη. Με το θάνατο του γιου σας τι γίνεται, δεν είναι, μήπως, μια αυταπάτη;" Και ο Μάρπα απάντησε: "Ασφαλώς, αλλά ο θάνατος του γιου μου είναι μια υπερ-αυταπάτη." (απόσπασμα από την "Πρακτική της Θιβετιανής οδού")

Τούτο το τόσο εμπεριστατωμένο και με πλουσιότατη τεκμηρίωση βιβλίο, αν και περιέχει πολλά που ασφαλώς θα είναι άγνωστα, και στους περισσότερους ιστορικούς των αρχαίων χρόνων καθώς και στους κλασικούς φιλόλογους, είναι γραμμένο κυρίως για τον "κοινό αναγνώστη", και τους ιστορικούς των μεσαιωνικών και των σύγχρονων χρόνων, τους κοινωνιολόγους, και για όσους ασχολούνται με τις πολιτικές ιδεολογίες, με την πρώιμη χριστιανική σκέψη, ή ακόμα και με τη μελέτη του μαρξισμού. Ξεκινώντας με την τάξη ως μία σχέση εκμετάλλευσης, θέλει να αποδείξει ότι οι έννοιες τάξη και ταξικός αγώνας...