Ο Προύστ και τα σημεία
Deleuze Gilles 1925-1995
Κέδρος - Ράππα (1977)
Η Μαντλέν, η μητέρα και η γιαγιά, η μνήμη, κτλ. έχουν ζημιώσει πάρα πολύ τον Προύστ. Τόσες φυλακές όπου αυτοαιχμαλωτίζεται, και όπου ο αναγνώστης κινδυνεύει να τον φυλακίζει, αλλά και να ξεγλιστράει, να δραπετεύει αλλού. Τούτο το βιβλίο, με την αναθεωρημένη σημερινή τελική μορφή του, προσπαθεί να αναλύσει την εκπομπή των σημείων που ξεκινάνε από τους διάφορους πυρήνες του Προύστ, κατόπιν το σύνολο μιας μηχανής που παράγει αυτά τα σημεία, καθώς επίσης και τις γραμμές της απόδρασης, ολόκληρο το έργο της "Αναζήτησης", και, τέλος, το πιο ανησυχητικό πρόσωπο αυτού του έργου, την...
Ο ταξικός αγώνας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο
De Ste Croix G. E. M. (Geoffrey Ernest Maurice) 1910-2000
Κέδρος - Ράππα (2005)
Τούτο το τόσο εμπεριστατωμένο και με πλουσιότατη τεκμηρίωση βιβλίο, αν και περιέχει πολλά που ασφαλώς θα είναι άγνωστα, και στους περισσότερους ιστορικούς των αρχαίων χρόνων καθώς και στους κλασικούς φιλόλογους, είναι γραμμένο κυρίως για τον "κοινό αναγνώστη", και τους ιστορικούς των μεσαιωνικών και των σύγχρονων χρόνων, τους κοινωνιολόγους, και για όσους ασχολούνται με τις πολιτικές ιδεολογίες, με την πρώιμη χριστιανική σκέψη, ή ακόμα και με τη μελέτη του μαρξισμού. Ξεκινώντας με την τάξη ως μία σχέση εκμετάλλευσης, θέλει να αποδείξει ότι οι έννοιες τάξη και ταξικός αγώνας...
Ο φωτεινός θάλαμος
Barthes Roland 1915-1980
Κέδρος - Ράππα (1983)
Ο Μάρπα συγκλονίστηκε σφόδρα όταν σκοτώθηκε ο γιος του, κι ένας από τους μαθητές του τού είπε: "Πάντοτε μας λέγατε ότι τα πάντα είναι αυταπάτη. Με το θάνατο του γιου σας τι γίνεται, δεν είναι, μήπως, μια αυταπάτη;" Και ο Μάρπα απάντησε: "Ασφαλώς, αλλά ο θάνατος του γιου μου είναι μια υπερ-αυταπάτη." (απόσπασμα από την "Πρακτική της Θιβετιανής οδού")
Συμβάντα
Barthes Roland 1915-1980
Κέδρος - Ράππα (1990)
"Μπαίνω στη θέση εκείνου που κάνει κάτι, και όχι σ' εκείνου που μιλάει για κάτι: δεν μελετάω ένα προϊόν, αναλαμβάνω μια παραγωγή. Καταργώ τον λόγο περί του λόγου. Ο κόσμος δεν έρχεται πια προς εμένα με τη μορφή ενός αντικειμένου, αλλά με τη μορφή γραφής, δηλαδή μιας πρακτικής. Περνάω σ' έναν άλλο τύπο γνώσης (σ' εκείνον του Ερασιτέχνη)..." Roland Barthes