Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτό το έργο του Τσβάιχ είναι ένα από τα πιο αδικημένα αριστουργήματα, καθώς ο πρωτότυπος τίτλος "Καστελιόν κατά Καλβίνου" δημιουργεί την παρεξήγηση ότι το θέμα του είναι μια "παλαιά θεολογική διαμάχη" και ως εκ τούτου δεν μας αφορά. Εκδόθηκε το 1936, δηλαδή την εποχή των Μουσολίνι, Χίτλερ και Στάλιν, της ανόδου και κυριαρχίας των ολοκληρωτισμών. Η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης, για την οποία αγωνίστηκε ο Καστελιόν, το πιο θεμελιώδες δηλαδή ανθρώπινο δικαίωμα που πρώτο καταλύει κάθε τυραννία και επιβουλεύεται κάθε εξουσιαστής, ήταν το μέγα θέμα που επέλεξε ως καταλλ...

"Γίναμε αμέσως φίλοι, εμείς οι ασύμπτωτοι φίλοι. Δηλαδή εγώ φυσιολογική γυναίκα κι εσύ αφύσικος άντρας, σύμφωνα τουλάχιστον με τους υποκριτικούς κανόνες του λεγόμενου πολιτισμού, εγώ ερωτευμένη με τη ζωή κι εσύ ερωτευμένος με τον θάνατο." (Οριάνα Φαλάτσι) Η σχέση ανάμεσα στην Οριάνα και στον Πιέρ Πάολο είναι από τις πλέον γοητευτικές και εκρηκτικές ιστορίες αγάπης-μίσους της λογοτεχνίας και των ηθών του ιταλικού εικοστού αιώνα. Συγγραφείς πρώτου μεγέθους, ανηλεείς μαχητές, πρόσωπα εγκωμιασμένα και μαζί λοιδορημένα από την κοινή γνώμη της εποχής, οι αντίρροπες προσωπικότη...

Η "Πάπισσα Ιωάννα" του Εμμανουήλ Ροΐδη, ένα κλασικό έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας, κυκλοφόρησε το 1866 δημιουργώντας σκάνδαλο με τη δριμεία σάτιρα των εκκλησιαστικών πραγμάτων και επισύροντας την αποκήρυξή της από την Εκκλησία και τη δικαστική δίωξη του συγγραφέα της από την ελληνική πολιτεία. Παρ' όλα αυτά όμως το σατιρικό ύφος της κέρδισε τους αναγνώστες και το μυθιστόρημα γνώρισε τεράστια επιτυχία. Είναι το μόνο ελληνικό μυθιστόρημα του 19ου αι. που εξακολουθεί να μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες και να βρίσκει ανταπόκριση σε ένα διεθνές αναγνωστικό κοινό. Το έργο φαιν...

Ένας ερευνητής ανακαλύπτει μια σειρά ιδιογράφων σημειωμάτων του Εμμανουήλ Ροΐδη, του συγγραφέα της Πάπισσας Ιωάννας. Ένα από αυτά επικρίνει μια κλεψίτυπη ανατύπωσή της· σ' ένα άλλο, ο Ροΐδης τονίζει ότι παρά να ιδεί έναν φίλο του αχάριστο, καλύτερα να τον κλάψει πεθαμένο. Το πιο μυστηριώδες σημείωμα φαίνεται να σχολιάζει μια επικείμενη ιδιωτική εκτέλεση, υπονοώντας μάλιστα ότι ο Ροΐδης θα εμπλεκόταν κάπως σε αυτήν, χωρίς όμως να προσδιορίζεται ποιος θα ήταν το θύμα. Η ανεύρεση ενός ακόμα σημειώματος του Ροΐδη, στο οποίο περιγράφονται οι συνθήκες του θανάτου του δημοσιογρ...

"Θα πρέπει να επισημανθεί ιδιαιτέρως η παρουσίαση από τον συγγραφέα της ελκυστικής πρότασης για την καθιέρωση "εκπαιδευτικής επιταγής". Η υιοθέτηση του μέτρου θα απάλλασσε την εκπαίδευση από τον κρατισμό και τη γραφειοκρατία αλλά δεν θα την στερούσε από την κρατική χρηματοδότηση. Επίσης, ορθότατα ο συγγραφέας δίνει έμφαση στην ελληνική μοναδικότητα του κρατικού μονοπωλίου της ανώτατης εκπαίδευσης, το οποίο όχι μόνο δεν επιτρέπει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά συγχρόνως αναπαράγει ένα αποτυχημένο συγκεντρωτικό και γραφειοκρατικό πρότυπο που με τη σειρά του επ...

"Ο Μαρκ Λίλα έχει γράψει ένα νηφάλιο και οξυδερκές βιβλίο για τους πολιτικούς στοχαστές και αναλυτές της ανθρώπινης κατάστασης που έχουν αναδειχθεί σε πολιτισμικούς ήρωες της εποχής μας. Σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζει τις ιδέες τους καλύτερα από ό,τι αυτοί οι ίδιοι. Ο Λίλα προσεγγίζει τους πρωταγωνιστές του με κατανόηση, όχι όμως και με συμπάθεια. Τους παρέχει τη δυνατότητα μιας δίκαιης δίκης, βρίσκει όμως την υπεράσπισή τους ανεπαρκή. Όλοι έχουν διαπράξει -άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο- ένα αδίκημα πρώτου βαθμού: ήταν απερίσκεπτοι για τις συνέπειες των ιδεών τους"....

Όταν γίνεται λόγος για τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή, το μυαλό μας πηγαίνει, σχεδόν αυτόματα, όχι σε κάποια συγκεκριμένα ιστορικά πρόσωπα που κατείχαν αυτό το αιμοσταγές αξίωμα, αλλά σε κάποιο λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό έργο. Συνήθως το μυαλό μας πηγαίνει στον θρύλο του Μεγάλου Ιεροεξεταστή του Ντοστογιέφσκι ή στον διάσημο πίνακα του Γκρέκο. Για να αποδειχθεί ακόμη μία φορά ότι η τέχνη "αποθανατίζει". Ο Στέφαν Άντρες (1906-1970) πρέπει να είχε σαφή συνείδηση της αλήθειας αυτής όταν μέσα στον γερμανικό ζόφο του 1935 έγραφε τη νουβέλα "Ο Γκρέκο ζωγραφίζει τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή"....

Η ελληνική κρίση μέσα από τις σελίδες της Athens Review of Books. 45 δοκίμια από 33 γνωστούς επιστήμονες για τη δεκαετία 2001-2011 της κίβδηλης ευμάρειας, όπου μεσουράνησε ο οίστρος της ακολασίας. "Ακολασίας" με όλες τις σημασίες της λέξης, δηλαδή τόσο την ατιμώρητη διασπάθιση των ευρωπαϊκών κονδυλίων και των δανείων, του δημόσιου πλούτου, όσο και την ασωτία, τον εκμαυλισμό, τις επιδιώξεις άκοπου πλουτισμού αλλά και κατασυκοφάντησης της επιχειρηματικότητας, των δημιουργικών δυνάμεων και δραστηριοτήτων, φαινόμενα που εν γένει εντάσσονται σε έναν -καβαφιστί- εθνικό βίο ενήδον...