Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αιθίοπες, Άραβες. Παραδόσεις της Αφρικής. Γοργόνες, Άτλαντας, Τιτάνες, Διόνυσος.

Βιβλία Ζ΄-Θ΄. Καλύτερη δυνατή οργάνωση της δημοκρατίας και της ολιγαρχίας με σκοπό την προστασία τους. Περιγραφή του άριστου πολιτεύματος. Θεμελιώδεις αρχές και σκοποί της παιδείας στην άριστη πολιτεία. Η αγωγή των νέων. Γυμναστική και μουσική.

Συνέχεια της συζήτησης των Δειπνοσοφιστών. Ειδικότερη αναφορά σε θαλασσινά και είδη ψωμιού.

Βιβλία Θ΄ΙΓ΄. Ενδεικτικά θέματα: Η φιλοστοργία των ελεφάντων, η θαλάσσια αλεπού, ζευγάρωμα θαλάσσιων και χερσαίων ζώων, ο δειλός κροκόδειλος, το μνημονικό των ελεφάντων, ο αρσενικός λαγός που γεννάει κ.ά.

Έρευνα κυρίως για το κριτήριο (κανόνα) της αλήθειας και δευτερευόντως για την ίδια την αλήθεια. Έρευνα για τον άνθρωπο στον βαθμό που αποτελεί ενεργητικό παράγοντα στην κρίση της αλήθειας.

Τα περισσότερα και εκτενέστερα αποσπάσματα των ερμητικών κειμένων (λόγοι του Ερμή, λόγοι της Ίσιδας, ανεξάρτητα αποσπάσματα) προέρχονται από τον Στοβαίο.

Ολοκλήρωση της ερμηνείας των ονείρων. Ονειρομαντεία.

Στην 11η θέση των λόγων του Λιβάνιου τοποθετείται ο εγκωμιαστικός λόγος του ρήτορα για την πατρίδα του, γνωστός ως "Αντιοχικός".

Περί γενέσεως Άβελ και ων αυτός τε και ο αδελφός αυτού Κάιν ιερουργούσιν Ερμηνεία του χωρίου 4.2-4 της Γενέσεως. Περί του το χείρον τω κρείττονι φιλείν επιτίθεσθαι Ερμηνεία του χωρίου 4.8-15 της Γενέσεως, που αναφέρεται στον φόνο του Άβελ από τον Κάιν.

Αποσπάσματα σχετικά με το έργο του Ποσειδώνιου από τον Γαληνό, τον Αέτιο, τον Πλούταρχο, τον Μάρκο Αυρήλιο κ.ά.

Η ιστορία της Ρώμης από τους αρχαιότατους χρόνους μέχρι το 264 π.Χ. Πληροφορίες από ιστορικές πηγές που δεν σώζονται. Βιβλίο Γ΄.

Βιβλία Ε΄-ΣΤ΄. Θεωρία των λόγων και των αναλογιών. Θεωρία των ομοίων σχημάτων.

Από τους διάλογους του πνευματικού του γενάρχη, ο Πρόκλος, εκτός από την Πολιτεία, υπομνημάτισε τον Κρατύλο τον Παρμενίδη, τον Τίμαιο, τον πρώτο Αλκιβιάδη, τον Φίληβο, τον Θεαίτητο, τον Σοφιστή. τον Φαίδρο, τον Φαίδωνα και τμήματα του Συμποσίου - και ίσως τον Πρωταγόρα, τον Γοργία και τους Νόμους. Από τα υπομνήματα αυτά πολλά δεν σώζονται και άλλα έχουν μερικό ως προς το σχολιαζόμενο σύγγραμμα χαρακτήρα. Η "Πολιτεία" είναι ο διάλογος που αποτέλεσε κεντρικό σημείο αναφοράς για το πλατωνικό έργο. Σύμφωνα με τους καθορισμούς του υποτίτλου της, το αντικείμενο της είναι "περί δ...

[...] Το έβδομο βιβλίο αρχίζει με αναφορά στον τρόπο με τον οποίο άσκησε την εξουσία ο Μαξιμίνος, ένας άνθρωπος ταπεινής καταγωγής που κατάφερε να φτάσει στον θρόνο της Ρώμης, όπου πολιτεύθηκε με σκληρότητα και αυθαιρεσία. Γίνεται λόγος για το πώς αντιμετώπισε τη συνωμοσία του Μάγνου και στη συνέχεια για την εκστρατεία στους Γερμανούς, για την αντιμετώπιση των επιδρομών στον Δούναβη. Τότε συνάντησε την αντίδραση της συγκλήτου και του λαού, την οποία κατέστειλε βίαια - όπως βίαιος και αυταρχικός ήταν στο σύνολο της πολιτικής του. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην εξέγερση τη...

Ύμνοι: Συλλογή 6 λογοτεχνικών ύμνων προς τιμή του Δία, του Απόλλωνα, της Άρτεμης, της Δήλου, της Αθηνάς και της Δήμητρας. Αν και η σύνδεση με τη λατρευτική πράξη είναι κυρίαρχη σε αρκετούς από αυτούς, δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν όντως απαγγέλθηκαν κατά τη διάρκεια κάποιων εορτών. Οι ύμνοι χαρακτηρίζονται από βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα και βρίθουν από σπάνιες παραδόσεις του απώτατου παρελθόντος σχετικά με τους θεούς. Αβέβαια αποσπάσματα: Όλα τα αποσπάσματα από χαμένα ποιήματα του Καλλίμαχου, όπως αυτά σώζονται μέσα σε έργα νεότερων συγγραφέων και δεν μπορούν να ενταχ...

Στον 3ο τόμο περιλαμβάνονται οι σημαντικότατοι λόγοι του Δίωνα που έχουν τον τίτλο Τρωικός και Ολυμπικός. Στον πρώτο από αυτούς ο Δίων ασκεί σφοδρή κριτική στον Όμηρο και υποστηρίζει ότι διαστρεβλώνει τα γεγονότα του Τρωικού Πολέμου στην προσπάθειά του να γίνει αρεστός στους βασιλείς των Αχαιών. Σύμφωνα με την πραγματική εκδοχή των γεγονότων, την οποία υποστηρίζει ότι πληροφορήθηκε από κάποιον Αιγύπτιο ιερέα, ο Πάρης δεν έκλεψε την Ελένη, αλλά την πήρε νόμιμα από τους γονείς και τους αδερφούς της, ως ισχυρός βασιλιάς της Ασίας. Προσβεβλημένοι οι υπόλοιποι Έλληνες μνηστήρες,...

Στο Δ΄ βιβλίο εξετάζονται οι αντίστροφες προτάσεις ορισμένων προτάσεων του Γ΄ βιβλίου και αποδεικνύονται με τη μέθοδο της εις άτοπον απαγωγής. Επίσης εξετάζονται τα σημεία συνάντησης των κωνικών τομών μεταξύ τους ή με περιφέρεια κύκλου. Το Ε΄ βιβλίο, που σώζεται στα Αραβικά, ασχολείται με το θέμα των "ελαχίστων" και των "μεγίστων", δηλαδή με τις μέγιστες και τις ελάχιστες ευθείες που μπορεί να φέρει κανείς προς την περίμετρο των κωνικών τομών από διάφορα σημεία είτε του άξονα είτε μεταξύ του άξονα και της τομής είτε εκτός της τομής.