Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πώς μια ζωή τολμά να είναι άδεια από στιγμές Πόσο μια στιγμή τολμά να είναι ολάκερη ζωή...

Μέρα και νύχτα -κάθε που ξαγρυπνούσε- μιλούσε στο πρώτο της εγγόνι, τη μαργαριταρένια της, όπως με λατρεία την αποκαλούσε από όταν άκουσε πως είναι κοριτσάκι. Όλες οι κουβέντες που έκανε μαζί της, μοναδικές και ξεχωριστές. Υπήρχαν όμως και κάποιες που, πριν ακόμα τις ξεστομίσει, της άγγιζαν περισσότερο την καρδιά. Έπαιρνε τότε το μολύβι -γιατί αυτή την ανάγκη ένιωθε- και έτρεχε κάθε φορά να τις ακουμπήσει πάνω στο χαρτί. Κι αυτό από την ώρα που έμαθε για την ύπαρξή της, μέχρι και τη μοναδική στιγμή της γέννησής της. Κουβέντες, λοιπόν, κουβέντες απλές, τρυφερές, αστείες μα κ...

Οι Αθηναίοι Πεισθέταιρος και Ευελπίδης ιδρύουν με τη βοήθεια του βασιλιά των πουλιών την ιδανική πόλη Νεφελοκοκκυγία μεταξύ ουρανού και γης. Αυτό εμποδίζει την κνίσα να φτάσει στους θεούς. Κριτική των δημαγωγών και των νεοτεριστών της πολιτικής, σε μια από τις καλύτερες κωμωδίες του Αριστοφάνη.

Ο Ορέστης και η αδελφή του Ηλέκτρα καταδικάζονται από τους Αργείους σε θάνατο για τη μητροκτονία. Ο Ορέστης ζητάει βοήθεια από τον Μενέλαο και απελπισμένος σκέφτεται να σκοτώσει την κόρη του Μενέλαου Ερμιόνη για εκδίκηση. Η εμφάνιση του Απόλλωνα λύνει την παρεξήγηση, ο Ορέστης παντρεύεται την Ερμιόνη και ο Πυλάδης την Ηλέκτρα.

Από τα έργα του Πολυδεύκη σώθηκε μόνο το "Ονομαστικόν", ένα λεξικό συνωνύμων στο οποίο ο σοφιστής συγκέντρωσε όλους τους πιθανούς τρόπους εκφοράς νοημάτων και ονομασίας πραγμάτων. Το υλικό είναι ταξινομημένο κατά θεματικές ενότητες και όχι αλφαβητικά. Το ευρύτερο εγκυκλοπαιδικό και πραγματολογικό ενδιαφέρον που επέδειξε ο Πολυδεύκης κατά τη σύνταξη του λεξικού του καθιστά το "Ονομαστικόν" ένα πολύτιμο θησαυρό αρχαιογνωστικού ενδιαφέροντος, μέσα από τον οποίο πληροφορούμαστε πλήθος στοιχείων που αφορούν την καθημερινή ζωή ολόκληρης της αρχαιότητας.

Από τα έργα του Πολυδεύκη σώθηκε μόνο το "Ονομαστικόν", ένα λεξικό συνωνύμων στο οποίο ο σοφιστής συγκέντρωσε όλους τους πιθανούς τρόπους εκφοράς νοημάτων και ονομασίας πραγμάτων. Το υλικό είναι ταξινομημένο κατά θεματικές ενότητες και όχι αλφαβητικά. Το ευρύτερο εγκυκλοπαιδικό και πραγματολογικό ενδιαφέρον που επέδειξε ο Πολυδεύκης κατά τη σύνταξη του λεξικού του καθιστά το "Ονομαστικόν" ένα πολύτιμο θησαυρό αρχαιογνωστικού ενδιαφέροντος, μέσα από τον οποίο πληροφορούμαστε πλήθος στοιχείων που αφορούν την καθημερινή ζωή ολόκληρης της αρχαιότητας.

Η ομηρική "Οδύσσεια" μπορεί αναμφίβολα να θεωρηθεί σύμβολο της μεγάλης περιπέτειας των Ποντίων, ενός λαού με ελληνική-ιωνική καταγωγή και με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ανάμεσα σε διαρκείς πολέμους με αυτοκρατορίες και ορδές βαρβάρων, ανάμεσα σε περιόδους αυτονομίας και σκλαβιάς, οι Πόντιοι κράτησαν στις περιοχές τους μια θαυμαστή πληθυσμιακή καθαρότητα και μαζί κατάφεραν να διατηρήσουν την ελληνική εθνική συνείδηση, τα ήθη τους και τη γλώσσα τους. Τιμώντας την ιωνική καταγωγή και την ιστορία των Ποντίων, τιμώντας τα θύματα της γενοκτονίας, ο μεταφραστής της...

Συλλογή αλληγοριών σε 79 κεφάλαια. Ο Ηράκλειτος, ακολουθώντας τη σειρά των ραψωδιών των ομηρικών επών, εφαρμόζει τη φυσική, ηθική και ιστορική ερμηνεία σε ένα ευρύ πεδίο θεμάτων (ιστορίας, αστρονομίας, φυσικής, ηθικής, κοσμογονίας κ.ά.), εκθειάζοντας τον Όμηρο και αντικρούοντας τους επικριτές του, ιδίως τον Πλάτωνα και τον Επίκουρο.

Επιλέξτε λοιπόν ηρεμία ή έρωτα Τα δυο μαζί δεν πάνε

Προσπαθώντας να απαλλάξει τη Θήβα από τον λοιμό, ο Οιδίπους ανακαλύπτει ότι ο ίδιος είναι ο δράστης της πατροκτονίας και της αιμομειξίας. Η αποκάλυψη οδηγεί τη μητέρα του στην αυτοκτονία, και τον ίδιο στο να τυφλωθεί. Από τα κορυφαία δραματικά έργα της αρχαίας γραμματείας.

Ο γέροντας και τυφλός Οιδίπους οδηγείται από την κόρη του Αντιγόνη στον Κολωνό, όπου οι κάτοικοι θέλουν να τον εκδιώξουν. Η άλλη κόρη του, η Ισμήνη, φέρνει την είδηση ότι οι Θηβαίοι τον ζητούν στην πόλη τους. Ο Κρέων προσπαθεί να τον απαγάγει. Ο Οιδίπους, μέσα σε αστραπές και βροντές, κατεβαίνει στον Άδη ευλογώντας την Αθήνα και ευχόμενος για τη δόξα της. Η δικαίωση του Οιδίποδα και η διακήρυξη της αρχής ότι ο άνθρωπος ευθύνεται μόνο για τις εκού¬σιες πράξεις του.