Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "μονολιθικό" κράτος και η "μονοδυναμική" κοινωνική διάρθρωση τα οποία τείνουν να διαμορφωθούν στον τόπο μας είναι ξένα προς το ελληνικό πνεύμα και αντίθετα προς την παράδοσή του. Η δύναμη του Ελληνικού και η ουσία του Πνεύματός του βρίσκεται στο ότι: στη λατρεία του Θείου, στην αναζήτηση της αλήθειας, στην αξιοποίηση του ωραίου, στην προσήλωσή του προς το αγαθό και στην οργάνωση της Πολιτείας βρήκε, αναγνώρισε και εφάρμοσε ό,τι ο Ηράκλειτος τόσο επιγραμματικά διατύπωσε: "Εκ των διαφερόντων την καλλίστην αρμονίην".

"Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να φέρει τον Πλάτωνα, τον άνθρωπο και τα έργα του, κοντά στον αναγνώστη, κι αυτό με τη μεγαλύτερη δυνατή πληρότητα, αλλά τίποτε άλλο. Θα ήθελε να κάνει κι άλλους να τον αγαπήσουν όπως τον αγαπώ εγώ, να γίνει και για άλλους, στη σχέση τους με το αιώνιο και τη ζωή, αυτό που ήταν για αναρίθμητους ανθρώπους από τότε που έζησε, αλλά που στις μέρες μας [...] είναι για πολύ λίγους. Γι' αυτό και απευθύνομαι με την αρμόζουσα περίσκεψη όχι μόνο στους ειδικούς συναδέλφους, αλλά θέλω να γνωρίσουν τα έργα του κι άλλοι και να δώσουν στη μελέτη τους τον καλ...

Με κάλεσαν οι Αμερικανοί το 1988 και μου είπαν: "Στρατηγέ, ξέρουμε ποια ακριβώς θέση έχεις στη Νέα Δημοκρατία, τι δουλειά κάνεις και θέλουμε να συνεργαστούμε. Θέλουμε τη συνεργασία σου, γιατί έχουμε αποφασίσει να τελειώσουμε το ΠΑΣΟΚ μια κι έξω". Πήγα στη Νέα Υόρκη και εκεί συνάντησα τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα μαζί με ένα άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος της αμερικανικής κυβέρνησης. Συμφωνήσαμε σε όλα και ήρθα στην Αθήνα. Οι Αμερικανοί σχεδίαζαν την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και θεωρούσαν τη Νέα Δημοκρατία πολύτιμη για να βοηθήσει ως κυβέρνηση στις εξελίξεις στις βαλκανι...

Όχι χωρίς ιδιαιτέραν συγκίνησιν παραδίδω εις την δημοσιότητα την παρούσαν έκδοσιν του Συμποσίου. Είναι ο πρώτος τόμος σειράς εκδόσεων, η οποία, ιδρυθείσα κατά το έτος της 100ετηρίδος του Αδαμαντίου Κοραή, του μεγάλου αρχηγέτου των νεωτέρων Ελλήνων φιλολόγων, πραγματοποιεί ό,τι είναι, ό,τι πρέπει να είναι το όνειρον κάθε Έλληνος φιλολόγου, δια τον οποίον η Αρχαιότης είναι κάτι περισσότερον παρά επάγγελμα. Και είναι το πρώτον βιβλίον, το οποίο τολμώ να παρουσιάσω εις ευρυτέραν δημοσιότητα ένα δείγμ' από τον τρόπον, που εκατάλαβα και αγάπησα ως τώρα τον Πλάτωνα. Τώρα που το βλ...

[...] Ο Ηρώνδας έγραψε "μίμους", λογοτεχνικό είδος προορισμένο για απαγγελία, όπου το κλίμα που κυριαρχεί είναι αυτό των καθημερινών σκηνών σε αστικό κατά κανόνα περιβάλλον, με ρεαλισμό, με ολοκληρωμένους τους χαρακτήρες των λαϊκών ανθρώπων του, που εκδηλώνουν σταθερές συμπεριφορές μέσα από την εικονογράφηση υποθέσεων της προσωπικής ζωής τους, με δεδομένα μοτίβα στα οποία επανέρχεται, ζωντανούς διαλόγους, συχνά ελάχιστα ευπρεπείς, όπως τουλάχιστον το εννοούμε σήμερα - μια πιστή, εν τέλει, καταγραφή της ζωής, τοιχογραφία ηθών και προσώπων, με ειρωνική ματιά, με πολλά στοιχεί...

"Το Μυθιστόρημα της Λευκίππης και του Κλειτοφώντα", μολονότι εντάσσεται στην ευρύτερη μυθιστορηματική παράδοση της ύστερης αρχαιότητας, ξεχωρίζει από τα άλλα ομοειδή έργα του συγγραφέα, λόγω της έξυπνης αφηγηματικής τεχνικής του, που καταφέρνει να συνδυάσει την αμεσότητα και ζωντάνια του πρωτοπρόσωπου αφηγητή με τις βαθύτερες γνώσεις και αναλύσεις που μπορεί να προσφέρει ένας τριτοπρόσωπος αφηγητής.

Τα κείμενα που περιέχονται στο βιβλίο αυτό υπερβαίνουν ό,τι αντιλαμβανόμαστε ως υπό στενή έννοια Ιατρική. Με συνιστώσες τους την επιστημονική γνώση, την προσωπική εμπειρία αλλά και τον κοινωνικό προβληματισμό του γράφοντος, διερευνούν, σε ένα ευρύτατο πεδίο, φαινόμενα και εκδηλώσεις, συνήθειες και συμπεριφορές της καθημερινότητας όλων μας, με τη φιλοδοξα να συμβάλουν στη βελτίωσή της.

Τι μπορεί να συμβεί, όταν ένα ετερόκλητο σύνολο από πρόσωπα -ταλαντούχοι όμως όλοι τους στην τέχνη της εξαχρείωσης και βουλιμικοί για εξουσία και πλούτο- αποφασίζουν να συνάψουν σχέσεις ανταλλαγής πολιτικών, οικονομικών και σεξουαλικών συμφερόντων; Η ρεαλιστική όσο και σαρκαστική αφήγηση μιας ιστορίας διαπλοκής και διαφθοράς, απάτης και προδοσίας, που παρακολουθεί την ασθματική αναρριχητική πορεία των "ηρώων" στον τραχύ πολιτικοκοινωνικό κορμό που σήπεται επικίνδυνα υπό το βάρος τους. Η κρυφή γοητεία της κυριαρχίας και η χωρίς όρους επιδίωξή της, μέσα σε μια πραγματικότητ...

Το Κακό, η λεγόμενη γκρίζα ζώνη της ζωής, ενδιέφερε ανέκαθεν την Τέχνη και όχι μόνον. Η παθολογία του κοινωνικού βίου είναι ο μέγας κοινός τόπος όλων των λογοτεχνιών του κόσμου. Το κείμενο-μαρτυρία είναι η ακτινογραφία της δεδομένης συγκυρίας, ενίοτε τραγικής. Να θυμηθούμε εδώ το αριστουργηματικό μυθιστορηματικό ντοκυμανταίρ του Τρούμαν Καπότε, το "Εν ψυχρώ", στο οποίο πρωταγωνιστούν, ως γνωστόν, τυπικοί εγκληματίες που φονεύουν κατά συρροήν αθώα άτομα, μεταξύ των οποίων και ανηλίκους. Ακόμη πιο συναρπαστική είναι η περιπτωσιολογία εκείνη που αφορά στα αδικήματα της ίδιας τ...

[...] "Ο ηγεμόνας" αποτελείται από 26 κεφάλαια. Στα 11 πρώτα περιγράφονται οι διάφοροι τύποι ηγεμονιών, στα κεφάλαια 12-14 γίνεται λόγος για τα είδη στρατών που υπάρχουν και στα 15-24 -που προκάλεσαν και τις περισσότερες αντιδράσεις- για το ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά των ηγεμόνων. Στο κεφάλαιο 25 εξετάζεται η επίδραση της τύχης στις πολιτικές καταστάσεις και το 26 αποτελεί έκκληση για την απελευθέρωση και ενοποίηση της Ιταλίας. Το ύφος του έργου, απλό, χωρίς στολίδια, δεν είναι αυτό που θα ταίριαζε σε μια σχολαστική πραγματεία της εποχής. Οι λατινικοί τίτλοι των κε...

Το 1905 έγινε στο Λονδίνο η μεταθανάτια έκδοση ενός έργου του Όσκαρ Ουάλιντ, στο οποίο δόθηκε ο τίτλος "De profundis". Στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης ο Ρόμπερτ Ρας, αγαπημένος φίλος του συγγραφέα, έγραφε: "Το βιβλίο δεν απαιτεί ιδιαίτερα μεγάλη εισαγωγή και σχεδόν καμία εξήγηση. Το μόνο που έχω να σημειώσω είναι ότι ο φίλος μου το έγραψε τους τελευταίους μήνες της φυλάκισής του, ότι ήταν το μόνο έργο που έγραψε στο διάστημα που ήταν στη φυλακή και ότι ήταν το τελευταίο έργο σε πρόζα που έγραψε". Η έκδοση του "De profundis" το 1905 αποτελούσε συρραφή αποσπασμάτων ενός πολ...

Μάνα Γκρέκα. Μια ιδιόμορφη γυναίκα, που στον χαρακτήρα και τη προσωπικότητά της περιλαμβάνονται αντιφατικά στοιχεία. Ένας τύπος ηρωικός και συγχρόνως θύμα, ένας άνθρωπος ολοκληρωμένος και αυτόματα αυτοκαταστροφικός. Μια ύπαρξη συντονισμού και απορύθμισης.

Τρεις ιστορίες αληθινές σαν παραμύθι, μια αφήγηση που κυλάει όμοια με φως ολόγιομης σελήνης στις πλαγιές απόκρημνου σκοταδιού, κλυδωνίζεται σε θάλασσες, μεταφράζει τη σιωπή των βράχων. Πραγματικότητα ανεκπλήρωτη σαν όνειρο, μνήμη με θέα στο Άλλοτε, βλέμμα που ξεναγεί στον κόσμο τούτο και στον άλλο. Έρωτας και Θάνατος σ' ένα διάλογο σώμα με σώμα.

Με τον τίτλο "Ελληνική ανθολογία" είναι γνωστή μια συλλογή 4.000 περίπου επιγραμμάτων, που στο μεγαλύτερο μέρος τους σώζονται στο χειρόγραφο της Παλατινής Βιβλιοθήκης της Χαϊδελβέργης (αριθ. gr. 23), του οποίου ένα τμήμα βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού (αριθ. gr. suppl. 384). Η συλλογή αυτή του Παλατινού χειρογράφου, γνωστή ως "Παλατινή ανθολογία", διαμορφώθηκε στα τέλη του 10ου αι. μ.Χ. στηριγμένη σε μια προηγούμενη Ανθολογία των Κων. Κεφαλά (αρχές 10ου αι.), που κι αυτός με τη σειρά του είχε βασιστεί σε προηγούμενες ανθολογίες του Μελέαγρου από τα Γάδαρα, το...

Με τον τίτλο "Ελληνική ανθολογία" είναι γνωστή μια συλλογή 4.000 περίπου επιγραμμάτων, που στο μεγαλύτερο μέρος τους σώζονται στο χειρόγραφο της Παλατινής Βιβλιοθήκης της Χαϊδελβέργης (αριθ. gr. 23), του οποίου ένα τμήμα βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού (αριθ. gr. suppl. 384). Η συλλογή αυτή του Παλατινού χειρογράφου, γνωστή ως "Παλατινή ανθολογία", διαμορφώθηκε στα τέλη του 10ου αι. μ.Χ. στηριγμένη σε μια προηγούμενη Ανθολογία των Κων. Κεφαλά (αρχές 10ου αι.), που κι αυτός με τη σειρά του είχε βασιστεί σε προηγούμενες ανθολογίες του Μελέαγρου από τα Γάδαρα, το...

Το λαμπρό και πολυτάραχο πεπρωμένο μιας από τις ενδοξότερες πόλεις της ιστορίας, που στη διαδρομή της από τις απαρχές της έως τις μέρες μας δικαίωσε την προφητεία του αρχαίου ποιητή: "Πόλη καλότυχη της πολεμάρχου Αθηνάς, που 'δες πολλά, πολλά που έπαθες και υπόφερες, αετός στα σύννεφα θα γίνεις για πάντα."

Το Β΄ βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη: στο προοίμιο και στην κυρίως πραγματεία περί κόσμου. Το προοίμιο με τη σειρά του χωρίζται σε τρία μέρη, που αντιστοιχούν σε ανάλογα χωρία του Τίμαιου: α) στην προσευχή, που ερμηνεύει το χωρίο του Τίμαιου 27c 1 - d 2. β) στην παράκληση των ακροατών που αντιστοιχεί στο χωρίο 27d 2-4 του Τίμαιου. γ) στη διατύπωση των υποθέσεων (αξιωμάτων, δεδομένων) που αντιστοιχεί στο χωρίο 27d 5 - 28b 5 του Τίμαιου. Ο Τίμαιος, ακολουθώντας την αποδεικτική μέθοδο των γεωμετρών, ξεκινά τη μελέτη του κόσμου και της φύσης από κάποιες δεδομένες υποθέσεις-α...

Το β΄ μέρος του Β΄ βιβλίου, το οποίο πραγματεύεται το τμήμα του Τίμαιου από το 29b έως το 31b, χωρίζεται σε δύο μεγάλες ενότητες: Α) Ο καθορισμός του είδους των λόγων που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την τελετή του σύμπαντος, καθώς και του τρόπου με τον οποίο πρέπει να αποδεχτούν τους λόγους αυτούς οι ακροατές (348.13-355.15). Β) Η τελική αιτία για την οποία συνέστησε ο δημιουργός τον κόσμο, καθώς και η φύση του υποδείγματος με βάση το οποίο τον συνέστησε (355.18-458.11). Η δεύτερη αυτή ενότητα χωρίζεται σε τρεις επιμέρους υποενότητες, εκ των οποίων η τρίτη αποτελεί ουσ...