Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χάρτινες ψυχές Δεν είμαστε τίποτ' άλλο από χάρτινες ψυχές άλλες είναι χρωματιστές, άλλες μονόχρωμες κι άλλες λευκές άλλες σκληρές, από χοντρό χαρτόνι ανθεκτικό (ματ ή ιλουστρασιόν) άλλες λεπτές σα τσιγαρόχαρτα άλλες κοινές, από απλό χαρτόνι εκτυπωτή κι όταν πλησιάζει η ώρα του εργοστασιακού χαρτοπολτού άλλες βρέχονται άλλες καίγονται άλλες σκίζονται ή φθίρονται άλλες λεκιάζονται ή κιτρινίζουνε άλλες πιάνουν έντομα κι άλλες τις παίρνει ο Θεός στα χέρια του και τις φτιάχνει οριγκάμι.

Ο έρωτας δεν προσδιορίζεται ούτε από τον εαυτό του. Η ανθρώπινη ψυχολογία, άβυσσος. Τα συναισθήματά μας, έννοιες αφηρημένες. Η έμπνευση δε χαλιναγωγείται. Και κάπως έτσι εγένετο Χάος. Ό,τι δεν μπορείς να καταλάβεις, νιώσε το.

Κάπου, κάποτε, στο κοντινό μέλλον... Η Γη έχει επιτέλους εκδικηθεί τον άνθρωπο για την κακομεταχείριση που έχει υποστεί εδώ και αιώνες. Ύστερα από διάφορες φυσικές καταστροφές, κάθε οργανωμένη κοινωνία έχει καταρρεύσει... Η Γη έχει μετατραπεί σε μια αφιλόξενη κόκκινη έρημο, όπου οι λιγοστοί επιζώντες προσπαθούν να επιβιώσουν όπως μπορούν. Τώρα, πέντε διαφορετικοί χαρακτήρες, μέσα από προφητείες που επαληθεύονται, οράματα που τους δείχνουν τον δρόμο και διάφορες συγκυρίες, συναντιούνται, και θα αναλάβουν να προσπαθήσουν να κάνουν τον κόσμο ξανά φιλόξενο και όμορφο. Μα για...

Το βιβλίο αυτό είναι ένα φωτογραφικό ιστορικό λεύκωμα για το οποίο δούλεψα συλλέγοντας στοιχεία και εικόνες, επισκεπτόμενος δεκάδες μουσεία και βιβλιοθήκες επί 40 χρόνια. Η ιστορία του βιβλίου αρχίζει από την ανακάλυψη της φωτιάς, που χρησιμοποιείται για φωτισμό το 75000 π.Χ. Είναι τότε, που εμφανίστηκαν οι πρώτες βαθουλωτές πέτρινες πλάκες, επάνω στις οποίες εναπόθεσε ο άνθρωπος λίπος ανακαλύπτοντας τις πρώτες λάμπες. Πολλοί μελετητές αμφισβητούν αυτά τα στοιχεία. Όλοι, όμως, συμφωνούν ότι το 20000 π.Χ. υπήρχαν λάμπες με φιτίλι από φυτικές ίνες και ιχθυέλαιο. Διατρέχοντας...

Η πάπια και ο πάπιος μετά από ένα πολύ κουραστικό ταξίδι βρίσκουν έναν νέο τόπο να εγκατασταθούν, που είναι έτσι ακριβώς όπως τον ονειρευόντουσαν. Η φιλόξενη ιτιά τους χαρίζει απλόχερα τον ίσκιο της και το γάργαρο ποταμάκι που κυλάει ήρεμα διασχίζοντας το καταπράσινο λιβάδι τους υπόσχεται με το τραγούδι του μέρες ευτυχίας. Θα τα καταφέρουν άραγε να μείνουν σ' αυτό το καταπληκτικό μέρος και να δημιουργήσουν εκεί το νέο τους σπιτικό; Πάντως η κότα και ο κόκορας, οι νέοι τους φίλοι, είναι πολύ πρόθυμοι να τους βοηθήσουν.

Σε µια πολυάσχολη εποχή που οι προτεραιότητες των ανθρώπων ισορροπούν µεταξύ ύλης και συναισθηµάτων, δύο τρυφερά παραµύθια που µέσα από τις περιπέτειες των ζώων του δάσους, θέλουν να µας υπενθυµίσουν για µια ακόµη φορά, τη σηµασία της οικογένειας και τη µεγάλη δύναµη της αγάπης, που µπορεί να κάνει τον κόσµο µας καλύτερο και όχι µόνο στα παραµύθια!

Το "Φύγαμε για ελληνικά!" είναι ένα βιβλίο που προσφέρει στους ξένους σπουδαστές της νέας ελληνικής γλώσσας, μέσου επιπέδου (Β1), ευκαιρίες για εκγύμναση των δεξιοτήτων τους στην κατανόηση γραπτού και ακουστικού λόγου καθώς και για εμπλουτισμό του λεξιλογίου τους. Ελάτε, λοιπόν, μαζί μας, διαβάστε, ακούστε, γράψτε ελληνικά και - πάνω απ' όλα - διασκεδάστε! "Φύγαμε για ελληνικά!" (Off we go to learn Greek!) is a book that offers foreign students of Modern Greek who are at an intermediate language level (B1), opportunities to practise their reading and listening comprehens...

Ο Φρίξος, το φίλαυτο φταπόδι, απ' όλες τις λέξεις που είχε μάθει στο σχολείο, μία αγαπούσε και χρησιμοποιούσε κάθε μέρα. "ΕΓΩ, ΕΓΩ, ΕΓΩ", ακουγόταν δυνατά από το στόμα του και όλα τα πλοκάμια σηκώνονταν ψηλά για να τα δει η δασκάλα και να του δώσει τον λόγο.

"Ενώ παρατηρούσα τον κήπο από το τζάμι του παραθύρου, μου ήρθε η ιδέα ν' ανοίξω το πλαϊνό ντουλάπι της βιβλιοθήκης. Ήταν κι αυτό τίγκα στο χαρτομάνι. Ανάμεσα σε διάφορα χαρτιά πήρε το μάτι μου ένα τετράδιο πενηντάφυλλο που έγραφε απέξω: ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ. Το πήρα στα χέρια μου, κάθισα στο γραφείο και άρχισα να διαβάζω το περιεχόμενό του. Ανάμεσα στις σελίδες κατά διαστήματα υπήρχαν αποξηραμένα λουλούδια. Διαπίστωσα διαβάζοντας ότι το τετράδιο περιείχε τον κωδικό που μου άνοιξε τον δρόμο για τον ηδονικό βίο του Ευγένιου Κουμάντου. Ήταν μια νωπογραφία της ερωτικής καθημερινότητας το...

Τι γίνεται όταν φοβάται η πεθερά; Από πότε ο μεγαλύτερος εχθρός είναι η Μάνα; Kι όταν χτυπά ο θάνατος; Ο τρόμος της Κικής, της πόρνης, του μετανάστη, το αγόρι χωρίς όνομα, ο τρόμος της παρουσιάστριας, του "νέου" τσιγκούνη, της "άλλης", ο τρόμος της γηραιάς κυρίας, Μάνα-Ψάρι με Σκορπιό, ο τρόμος της τίγρης... Η Γιούλη, η Ρίτα, ο Μεγάλος Λουκάς, η Καρολίνα, ο Θωμάς Πάπας, η Κιμ, ο Άλεξ Σαπίρο, ο Δρ. Α.Μ., η Κατερίνα Σακά, ο Αμπντούλ, ο Πέτρος, η Δωροθέα, η Ευδοξία, ο Μποφόρ, η Ευτυχία, η Μυρσίνη, η Ελπίδα... Άλλοι ήρωες με μικρά ονόματα, άλλοι με ονοματεπώνυμα, άλλοι ανώνυμοι...

Μια Αληθινή Ιστορία, με σκληρές εικόνες και λεπτομερή, ανατριχιαστική ή ακόμη και επίπονη για κάποιους διήγηση, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο έμφαση στα γεγονότα, σκαλίζοντας την πληγή, ατενίζοντας το παρελθόν. Υιοθετώντας πλέον μια νέα στάση ζωής μέσα από ένα νέο τρόπο σκέψης, έχοντας ισχυρή θέληση και την επιθυμία να μοιραστώ μαζί σας την πτώση και αναγέννησή μου, ανοίγω τα "χαρτιά" μου και ξεδιπλώνομαι μέσα από το σκοτάδι βγαίνοντας στο Φως. Όχι μόνο ως ανάγκη και ξέσπασμα, αλλά και ως άμεμπτο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, όπου μέσα από την γραφή θα μοιραστώ μαζί...

Ο μικρός Αλέξης έκπληκτος ανακαλύπτει πως και τα ζώα έχουν αισθήματα. Καταλαβαίνει πόση ανάγκη έχουν το χάδι και τη φροντίδα μας, κι έτσι μαθαίνει να τα σέβεται και να τα αγαπάει. Τελικά, δεν είναι και τόσο δύσκολο να γίνουμε φίλοι! Πραγματικά δυνατός δεν είναι αυτός που επιβάλλεται στα ζώα με τη δύναμή του, αλλά αυτός που τα προστατεύει.

Θα μπορούσε ο εγωισμός της Φιλίτσας, της όμορφης τριανταφυλλιάς, να την αφήσει να βοηθήσει τη Χλόη, τη μικρή και άσχημη κάμπια; Πόσο εύκολο είναι να συνυπάρξουν οι δυο τους, να ανεχθεί η μια την άλλη και να αναπτυχθεί μεταξύ τους φιλία; Και όταν πάψει να έχει ανάγκη η μια την άλλη, μπορούν εύκολα να ξεχάσουν όλα όσα μοιράστηκαν;

Φαντάζει δύσκολο. Να γράψει κανείς για τη ζωή και για το έργο του Φιδέλ Κάστρο δεν είναι αμελητέα υπόθεση. Αποφάσισα να πάρω το ρίσκο. Τι λες; Θα τα καταφέρεις; Κοίτα... Είναι... να μην πεισμώσω!... Άμα πεισμώσει ο άνθρωπος... Αν... βάλω... Μωρέ, θα βάλω τα δυνατά μου. Και... Σαν πάρεις το βιβλίο μου στα χέρια σου, μη διστάσεις, αν κάτι τέτοιο περάσει από τον νου, να με... στριμώξεις. Μόνο σου λέω: φρόντισε, σε παρακαλώ, να με διαβάσεις με το πρέπον ενδιαφέρον. [...] Δες με καθαρή ματιά. Κρίνε αντικειμενικά. Ό,τι και να πιστεύεις, αποφάνσου: απλά, συνειδητά, αμερόληπτ...