Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Λίτσα, η Σακουλίτσα είναι κάτι περισσότερο από ένα οικολογικό παραμύθι. Μέσα από αυτό, τα παιδιά εκπαιδεύονται σε θέματα που αφορούν στην ανακύκλωση με ασκήσεις και παιχνίδια που τα παιδαγωγούν και ταυτόχρονα, τα ψυχαγωγούν. Παράλληλα, λαμβάνουν αξίες και μηνύματα όπως, το να κυνηγάνε τα όνειρά τους και να πιστεύουν στην αληθινή φιλία, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα κοριτσάκι και μια... Σακούλα σούπερ μάρκετ. Γιατί η φιλία είναι πέρα από διαφορετικότητες! Κεντρική ηρωίδα της ιστορίας είναι η Λίτσα, η Σακουλίτσα. Πόσο θα ήθελε να είχε "γεννηθεί" δερμάτινη τσάντα ή βαλίτσ...

Μια φορά κι έναν καιρό γεννήθηκε σε μιαν ακρούλα τ' ουρανού, ο Φωτεινούλης, ένα μικρό αστεράκι διαφορετικό απ' όλα τα άλλα. Η απεραντοσύνη τ' ουρανού δεν το βοήθησε να λύσει το μεγάλο του πρόβλημα, και έτσι, ταξίδεψε στη Γη όπου ένα μικρό αγοράκι του 'δειξε τον τρόπο να γίνει ένα υπέροχο αστέρι. Κι ο Φωτεινούλης αναγνωρίζοντας τη βοήθεια του μικρού αγοριού... σσσσ! Είναι μυστικό!!!!! Ένα παραμύθι γεμάτο μηνύματα αγάπης και συντροφικότητας, που θα εξάψει τη φαντασία του μικρού παιδιού.

"Στην αρχή, οι γιατροί εξέταζαν μόνο τον Μένι. Παρακολουθούσαν μόνο τη δική του εξέλιξη. Κάποτε μας είπαν να πάμε και τον Νιέμ. Άρχισαν να εξετάζουν κι αυτόν, κυρίως για να έχουν ένα μέτρο σύγκρισης με τον Μένι. Η ίδια περιοχή που παρουσιάζει μιαν ανώμαλη συμπεριφορά στις ακτινογραφίες του Μένι, διαπιστώθηκε ότι έχει μιαν αστάθεια και στις ακτινογραφίες του Νιέμ. Ήταν δύσκολο να το διαπιστώσουν στην αρχή, γιατί η αστάθεια ήταν και εξακολουθεί να είναι μικρή, αλλά είναι οπωσδήποτε υπαρκτή. Μας φοβίζει το ότι μπορεί κάτι να διαταράξει τον εγκέφαλο του Νιέμ, κι αυτό να τον οδη...

Ξαφνικά, στέκομαι στο χείλος του πεζοδρομίου μιας πολυσύχναστης λεωφόρου. Δεν θυμάμαι πώς βρέθηκα στο συγκεκριμένο σημείο. Δεν υπάρχει κάποιος πρόλογος για την ιστορία τούτη. Απλά στέκομαι εκεί που στέκομαι. Νιώθω πως το σώμα μου έφτασε στον τόπο αυτό πριν αφιχθεί η συνείδησή μου. Υποθέτω ότι θέλω να διασχίσω κάθετα τη λεωφόρο, αλλά δεν στέκομαι καν σε διάβαση πεζών. Στρέφομαι προς τα εκεί όπου νόμιζα ότι ήταν η διάβαση και αρχίζω να περπατώ. Η πορεία μου δεν θα έπρεπε να διαρκέσει πολύ, αλλά κατά έναν παράξενο λόγο, η διάβαση, που νόμιζα ότι είχα δει, δεν υπήρχε.

Όταν μεγαλώσεις, θα σε πάρω να γνωρίσεις την Ελλάδα, την πατρίδα μας. Να δεις τα ψηλά βουνά, τον Όλυμπο, τον Κίσαβο, εκεί που κατοικούσαν οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων. Θα δεις τους λουλουδιασμένους κάμπους με τα χρυσά στάχυα. Τις θάλασσες και τις χρυσογάλαζες ακτές που κάνουν τους Έλληνες να ταξιδεύουν στα πέρατα του κόσμου. Θα δεις και τα αμπέλια με τις χρυσές ελιές. Πατέρα, αλήθεια, οι ελιές είναι χρυσές; Όταν τις χαϊδεύει ο ήλιος, λάμπει ο καρπός σαν το χρυσάφι. Όμως είναι πιο σπουδαίος κι απ' το χρυσάφι. Επιτέλους, πότε θα πάμε, πατερούλη μου, σ' αυτή την όμορφη πατρίδα;...

Τα καλοκαίρια της δεκαετίας του '80 διαρκούσαν τρεις ολόκληρους μήνες. Είχαν παιδιά που παραθέριζαν με τον παππού και τη γιαγιά στο χωριό, γιατί οι γονείς εργάζονταν. Είχαν παγωτό ξυλάκι με επικάλυψη που δεν ήταν σοκολάτα. Είχαν μπάνια πρωί και απόγευμα. Είχαν γάιδαρο, κατσίκα και κότα. Είχαν ηλεκτρονικά στο καφενείο που δούλευαν με πενηντάρικο και λεβιέ, όχι με οθόνη touch screen και €. Το "Καλοκαίρι του Ευκλείδη" είναι ένα από αυτά. Δεύτερο προσωπικό βιβλίο λογοτεχνίας της υποψήφιας για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης του 'Διαβάζω' Κωνσταντίνας Τασσοπούλου, περιέχει όλα τα...