Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ακουγόταν ένα τραγούδι από το ράδιο που είχαν ανοίξει πριν από πολλές ώρες και δεν του έδιναν πια καμιά σημασία. Ήταν ένα ξένο τραγούδι που έλεγε: "Θα σ' αγαπώ για πάντα!" Τι όμορφο που ήταν, τι γλυκιά μελωδία, τι ουσιαστικές λέξεις! Άπλωσε το χέρι του κι άγγιξε το πρόσωπό της. Εκείνη πήγε και κάθισε δίπλα του και εκείνος άνοιξε την αγκαλιά του και την έκλεισε μέσα της, τόσο τρυφερά. Σαν να ήταν η πρώτη, αλλά και η τελευταία τους αγκαλιά. Τι ειρωνεία! Κι όμως μπορεί να ήταν. Δεν το ήξεραν...

Υπάρχουν μερικά παιδιά που δεν μοιάζουν με όλα τα άλλα. Κάποια γεγονότα στη ζωή τους και κάποιες καταστάσεις τις οποίες μπορεί να βιώσουν, σκοπό έχουν να τα κάνουν πιο δυνατά, πιο ώριμα και πιο συνεσταλμένα. Υπάρχουν γονείς που είναι πιο σκληροί σε σχέση με κάποιους άλλους πιο στοργικούς και αξιαγάπητους. Όμως αξίζουν όλοι την αγάπη μας. Πολλές φορές, η ζωή δεν μας φέρεται όπως μας αξίζει, όμως ό,τι κι αν περάσουμε, ακόμα και μέσα από καταιγίδες αν περπατήσουμε, καλό θα είναι να το αντιμετωπίζουμε ψύχραιμα και ώριμα. Όπως έκανε κι ο μικρός μας φίλος, ο Δομίνικος. Ένα παιδί...

Ούτε κι εγώ ο ίδιος θυμάμαι πια πόσο καιρό περιπλανιέμαι. Όλα ξεκίνησαν ξαφνικά Όταν άνοιξα τα μάτια μου και συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι σε έναν ξένο κι άγνωστο κόσμο. Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω εάν είναι όλα αυτά πραγματικότητα. Μήπως είμαι ξύπνιος μέσα σε ένα όνειρο; Περιφέρομαι ψάχνοντας για απαντήσεις. Πρέπει να βρω ποιος είμαι, πώς βρέθηκα εδώ. Οι απορίες μου, όλα αυτά που πρέπει να ξεδιαλύνω, άρχισαν να περιπλέκονται σαν τους κρίκους μιας αλυσίδας επάνω μου. Τη νιώθω να με πλακώνει! Να με πνίγει! Στ' αλήθεια, τι μου συμβαίνει; Πρέπει να βρω για ποιον λόγο βρίσκομαι...

Ό,τι αξίζει ο άνθρωπος, είναι ο εαυτός του. Να είναι αληθινός, να στέκεται απέναντι, να προχωρά αξιολογώντας το δώρο της ζωής. Μικρές καθημερινές διηγήσεις, δοσμένες με χιούμορ και πικρία, ανθρώπων που βίωσαν την κρίση, παρέα με τη θλίψη, με τον ψυχίατρο, με τη φίλη ή ακόμη και τον ηλεκτρονικό φίλο, το Facebook. Όχι σε αμάσητα "πρότυπα", συνταγές που μας καθηλώνουν. Πόσες "διασημότητες" θα αντέξει ακόμη ο οργανισμός, πόσα διλήμματα και "πρέπει"... Σημεία των καιρών που έρχονται να αναδείξουν την καθημερινότητα όσων βίωσαν την ανεργία, τη μετανάστευση των δικών τους ανθ...

Τα τελευταία εννέα χρόνια γράφω διάφορα κείμενα, τα οποία αφορούν διαφορετικά θέματα, που όλα άπτονται με την καθημερινότητα. Έχω μαζέψει αρκετά από τα κείμενα αυτά και τα έχω κατατάξει σε πέντε κατηγορίες-κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο, σκιαγραφώ χαρακτήρες που διασταύρωσαν το μονοπάτι της ζωής μου. Στο δεύτερο, αφουγκράζομαι τις προσωπικές μου ανησυχίες και στο τρίτο, αναφέρομαι στον έρωτα. Στο τέταρτο, απαριθμώ μερικά σύντομα κείμενα που χαρακτηρίζονται από τη γλαφυρότητα μιας λυρικής αφήγησης, ενώ στο πέμπτο και τελευταίο, συμπεριέλαβα κάποια σύντομα διηγήματα που εξιστορ...

Αισθητική πλαστική χειρουργική: μια προσωπική επιλογή. Πώς θα διαχειριστώ αποτελεσματικά τη διαδικασία της επέμβασης και τα συναισθήματά μου; Σε τι να αντισταθώ και ποιοι είναι οι "σύμμαχοί" μου στο δρόμο για τη βελτίωση της εξωτερικής μου εμφάνισης; Πώς θα βιώσω θετικά το "πέρασμα" από το "πριν" στο "μετά", κάνοντας όχι μόνο πιο εύκολη τη διαδρομή μου αλλά ανακαλύπτοντας και νέους προορισμούς; Πώς θα ανταποκριθώ καλύτερα στην "πρόκληση" της αλλαγής της εικόνας μου και θα απολαύσω μακροχρόνια τα οφέλη της; Μπορώ να διατηρήσω τον προσωπικό μου μύθο της αισθητικής χειρουργική...

Πριν μερικά χρόνια έγραψα το βιβλίο μου "Οι αναμνήσεις μου 1941-1944". Το βιβλίο αυτό αφορούσε τις αναμνήσεις μου από τα κατοχικά χρόνια σαν διερμηνέας των Γερμανών στην Αίγινα. Απόφοιτος της Γερμανικής σχολής Αθηνών πριν λίγες εβδομάδες τότε και παραθεριστής στην Αίγινα απ' όταν γεννήθηκα, παρεκλήθην από τις τοπικές ελληνικές αρχές να αναλάβω τη θέση του διερμηνέα για ευνόητους λόγους. Το σημερινό μου βιβλίο γραμμένο πάνω στο ίδιο θέμα έρχεται να συμπληρώσει το πρώτο. Στο διάστημα που μεσολάβησε, περιήλθαν στην κατοχή μου σημαντικά και μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα για ε...

Τα ποιήματα αυτά, αποτελούν έναν συμβολικό φόρο τιμής στην Αθήνα, την πόλη που γεννήθηκα, εργάστηκα και μεγάλωσα. Την πόλη από την οποία πρόλαβα να δω και βλέπω, ένα τμήμα των μεταλλάξεών της στον καιρό που μου έχει δοθεί. Τις εικόνες που ζωγραφίζονται από αυτές τις μεταλλάξεις, όμορφες και άσχημες, τις έκλεισα εδώ μέσα.

Ένας Μεξικάνος συγκέντρωσε τα ωραιότερα δείγματα της αζτέκικης ποίησης και τα μετέφρασε στα ελληνικά -τα περισσότερα για πρώτη φορά- συνοδεύοντάς τα με ένα συνοπτικό αλλά πλούσιο ταξίδι στον κόσμο των Αζτέκων.

"Όταν τα παιδιά κοιτάζουν ένα αερόστατο που πετά ψηλά στον ουρανό, πλημμυρίζει η ψυχή τους από όμορφα όνειρα. Γεμίζει με ελπίδα, αισιοδοξία και σκέφτονται όσα θα ήθελαν να πετύχουν στο μέλλον". Στο παιδικό μυαλουδάκι του Διονύση το αερόστατο έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό και αποτελεί μέσο επίτευξης των στόχων του. Η ιστορία του Διονύση και των φίλων του έχει στόχο να μας δείξει πως όλοι ανεξαιρέτως μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας, αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να έχουμε επιμονή. Οι ήρωες του βιβλίου μας στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα: "Κυνηγήστε τα...

Το έργο αυτό, με αφορμή μια περιήγηση στο Μουσείο της Ακρόπολης, αφηγείται το συναρπαστικό ταξίδι μιας παρέας και συνάμα αποτελεί ένα εκπαιδευτικό οδοιπορικό στον γοητευτικό Κόσμο της Γνώσης, της Παιδείας και της Φιλοσοφίας. Αυτή η συναισθηματικά φορτισμένη περιήγηση στο πιο σημαντικό μουσείο του κόσμου, γεμάτη από εικόνες, παραστάσεις, μηνύματα, γνώση και ερωτηματικά, πυροδοτεί μια ακατάσχετη επιθυμία γνωριμίας και μελέτης του ιστορικού, κοινωνικού, πολιτιστικού και παιδαγωγικού πλαισίου του Ελληνικού Πολιτισμού. Με καθαρά εικονοπλαστική προσέγγιση ξεδιπλώνεται μπροσ...

Όλοι μας έχουμε έναν Αγριανθό μέσα μας. Έναν αντάρτη ανθό έτοιμο ν’ ανθίσει μέσα στην καθημερινότητά μας και να αναδείξει τη μοναδικότητα της στιγμής. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα δάκρυ. Ένα δάκρυ πόνου, χαράς, λύπης, αδικίας, έρωτα. Γιατί αυτό είναι η κάθε μας στιγμή. Ένας Αγριανθός. Μοναδικός και ξεχωριστός.

"Η οργανωμένη διαδήλωση άρχισε να κινείται άναρχα, και άλλοι να φεύγουν αριστερά, άλλοι δεξιά. Όταν οι βόμβες μολότοφ πλησίασαν το αστυνομικό σώμα, ο επικεφαλής έδωσε εντολή να κινηθούν. Άρχισαν να τρέχουν και αυτοί σε σχηματισμό και εκτοξεύτηκαν τα πρώτα δακρυγόνα. Έστριψα και χώθηκα σ' ένα στενό και απομακρύνθηκα με γρήγορο βήμα. Ήδη η ατμόσφαιρα γινόταν αποπνικτική. Στη γωνία του δρόμου ένα τσούρμο απομακρυνόταν φωνάζοντας "θάνατος στον αρχιτοκογλύφο!". Στρίβοντας, είδα τον κυρ Γιάννη, τον λόρδο γκουρού των αγορών, ξαπλωμένο στο πεζοδρόμιο. Ήταν ακίνητος με μάτια ορθάνοι...

Από το ρυάκι των παιδικών αναμνήσεων για καλοκαίρια γεμάτα κεράσια, διαμέσου του καταρράκτη των πρώτων ερώτων του πράσινου καρυδιού, και ύστερα του ποταμού της ώριμης πάλης του ΠΡΕΠΕΙ και του ΘΕΛΩ ως αντίθετα στην Ιστορία, τη δημιουργία και τον έρωτα. Τον έρωτα σαν το ζουμερό πορτοκάλι γεμάτο κουκούτσια εμπειριών. Για να ενωθείς με τον ωκεανό της φωτεινής αγκαλιάς του. Xάρη στις αντιθέσεις κινείται ο κόσμος... Στην αρχή ήταν το χάος. Η κοινωνία της Δημιουργίας δεν μπορεί να υπάρξει, αν... Ένα βιβλίο για το ΠΡΕΠΕΙ και ΘΕΛΩ ως τη μεγαλύτερη αντίθεση στην Ισ...

Το αγκαθολόγιο είναι μια συλλογή αποφθεγμάτων και ιδεών μεγάλων ανθρώπων των γραμμάτων, ταξινομημένων σε μια ιστορική αναδρομή από τον 10ο π.Χ. αιώνα μέχρι σήμερα, που προσπαθούν να δώσουν μια απάντηση στα μεγάλα πνευματικά ζητήματα, τα οποία παραδόξως μένουν αναπάντητα και συνεχίζουν να απασχολούν τους ανθρώπους μέχρι σήμερα. Είναι η πρώτη προσπάθεια κατά την οποία έννοιες όπως αγάπη, χρόνος, ελευθερία, χρήμα, έρωτας και άλλες, αναλύονται μέχρι και τις αντίθετές τους και οι ιδέες για αυτές τις έννοιες, μπαίνουν σε μία σειρά έτσι ώστε οι φρέσκες και δεύτερες ιδέες να συμπλη...

Έχετε σκεφτεί ποτέ ποια τροπή θα έπαιρνε η ζωή σας αν ακούγατε την καρδιά σας να σας μιλάει και να σας λέει τα παράπονά της; Μπορείτε να φανταστείτε να βλέπετε τον εαυτό σας έμβρυο να σας λέει πως νιώθατε μέσα στην κοιλιά της μητέρας σας; Μνήμες από τα βιώματά μας, συνομιλίες με την καρδιά, τα πόδια και άλλα μέρη του σώματος ξεδιπλώνονται σαν σκηνές από ταινία. Την ταινία της ζωής του κάθε ανθρώπου, όπως αυτή καταγράφεται στη μνήμη του σώματος. Το βιβλίο παρουσιάζει με άμεσο και γλαφυρό τρόπο τη θεραπευτική λειτουργία της μνήμης του σώματος και πως μπορεί αυτή να γίνει ο...

Τέσσερις άγγελοι από τέσσερις διαφορετικές εποχές μάς διηγούνται τις ιστορίες τους. Η κάθε μια ξεχωριστή με τη δική της ομορφιά... Η Ανθούλα μυρίζει καλοκαίρι, καλοκαίρι της Κατοχής· μέσα σε αυτή την εποχή βίωσε τον μεγάλο έρωτα, αλλά και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το δράμα, την αγωνία, την επιβίωση και έναν τραγικό θάνατο που άλλαξε τα πάντα. Η Βιολέτα μυρίζει φθινόπωρο, ένα φθινόπωρο της ελευθερίας και της ειρήνης· η ιστορία της πλημμυρίζει από μητρική αγάπη. Η Χρυσάνθη μυρίζει χειμώνα, έναν χειμώνα τόσο κρύο όσα και τα χτυπήματα που της έφερε η ζωή. Η Μαρ...