Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Συμεών, δύο χρόνια ύστερα απ' τον αναπάντεχο θάνατο της γυναίκας του, αποφασίζει να αφήσει πίσω του την αδιάφορη καθημερινότητα της πρωτεύουσας, να εγκατασταθεί στο χωριό και να στραφεί σιγά σιγά σε έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής με τη βοήθεια ενός καινούργιου φίλου. Τώρα, έχει ήδη αφιερώσει σχεδόν τις δύο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του στο κτήμα του, στην καλλιέργεια παραδοσιακών ποικιλιών και στη συλλογή των νέων σπόρων τους, ώστε να μπορεί να ξανασπείρει του χρόνου. Μα οι συμφορές που κρύβει η ζωή ποτέ δεν τελειώνουν... Η ιστορία του Συμεών ζωντανεύει ακόμη περισσότε...

Νουβέλα που κοιτάζει όπως ένα αόρατο μάτι μέσα στο ελληνοκυπριακό σχολείο και παρατηρεί τις εθνικιστικές και θρησκευτικές εξάρσεις κάποιων λειτουργών του, δημιουργώντας την ψυχογραφία ενός τύπου εθνικόφρονα εκπαιδευτικού. Σε συνδυασμό με το βαθύ κράτος, την εκκλησία, τα εθνικιστικά κόμματα και διάφορα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δημιουργείται μια αναχρονιστική τάση στην εκπαίδευση, η οποία αναπαράγει και συντηρεί μια ανάλογη ιδεολογία και μια εξουσιαστική δομή που διαχέεται σε ολόκληρη την κοινωνία.

Το έργο αυτό είναι ένα ακόμα Κοινωνικό Δράμα από αυτά που παίζει η Ζωή στο θέατρό της, με Πρωταγωνιστές, Κομπάρσους και Θεατές εμάς τους ίδιους. Η αλληλουχία των γεγονότων θα προκαλέσει στον Αναγνώστη αισθήματα χαράς, αγάπης, διασκέδασης, αλλά και λύπης. Το ενδιαφέρον του θα κρατηθεί αμείωτο μέχρι τις τελευταίες γραμμές του Διηγήματος, όπου θα βρει την απάντηση στα ερωτήματα για τη σημασία των ονείρων που είδε ο Νώντας λίγο πριν το Γάμο του, για την περίεργη θανατηφόρα αρρώστια των παιδιών του, και για την αιτία που αυτοκτόνησε μέσα στην Καλύβα όπου είχε γεννηθεί ο μεγάλος...

Η αναφορά στα δύο κύρια πρόσωπα του βιβλίου, στην Καλλή και στην Κατερίνη έχει την αξία του ντοκουμέντου και αυτό διότι η ζωή της Καλλής συντηρήθηκε από τις διηγήσεις των παιδιών της στους απογόνους τους και από την εξιστόρηση του βίου της Κατερίνης που δίδεται από την ίδια, σε μορφή εξομολόγησης στην κόρη τής αδελφή της. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου βρίσκονται εντυπωσιακά, πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, που φυσικά παραπέμπουν σε σύγκριση με τον σημερινό τρόπο σκέψης και διαβίωσης.

Η Μαρίλη, ένα κοριτσάκι τεσσάρων ετών, ζει ήσυχα με τους γονείς της στο Φωτεινό Δάσος. Η ζωή της όμως θα αλλάξει ριζικά όταν κατά λάθος πέφτει στη χύτρα όπου βράζει το πιο κακό μαγικό φίλτρο που υπάρχει. Μερικά λεπτά αργότερα μεταμορφώνεται στην πιο κακιά μάγισσα στον κόσμο όλο και στα άστρα! Η Μαρίλη εξαφανίζεται μια για πάντα. Τη θέση της παίρνει η φοβερή και τρομακτική ΚΑΚΗΦΡΙΚΗ!

Mέσα απ’ τα κείµενα του βιβλίου αυτού, ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει την ιστορία του Δήµου Σολυγείας, από τη σύσταση έως σήμερα, ενώ θα έχει την ευκαιρία να πληροφορηθεί τα έργα και τις ηµέρες των δηµάρχων, που βρέθηκαν στο τιµόνι του Δήµου κατά τα 80 χρόνια της παρουσίας του στο διοικητικό προσκήνιο της Κορινθίας.

Ο Καρίμ ήταν έξω από ένα χαμηλό χωμάτινο σπίτι κι έπαιζε μπάλα. Έκανε πολλή ζέστη και τα παιδάκια ήταν γυμνά από τη μέση και πάνω. Μόνο στο κεφαλάκι τους φορούσαν ένα άσπρο τουρμπάνι για να τα προστατεύει από τον ήλιο που έκαιγε. Οι μανάδες τους λίγο παραπέρα έπλεναν τα ρούχα δίπλα στο ρυάκι κι έριχναν και καμιά ματιά στα μικρότερα που έπαιζαν μέσα στις λάσπες. Ξαφνικά όμως σηκώθηκε πολλή σκόνη, σαν ανεμοστρόβιλος. Ένα τζιπ σταμάτησε απότομα κοντά τους. Κατέβηκαν βιαστικά φωνάζοντας κάποιοι άνθρωποι με στολές. Οι γυναίκες φοβήθηκαν. Τι χρώμα έχουν τα όνειρα των παιδιών;...

Τα πιο ωραία παραμύθια είναι βγαλμένα από την ίδια την ζωή. Η ιστορία αυτή αφηγείται τις περιπέτειες μιας οικογένειας αδέσποτων σκυλάκων, και είναι εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα. Το βιβλίο είναι γραμμένο στα ελληνικά και στα αγγλικά, έτσι ώστε τα παιδιά να εξοικειώνονται και με τις δύο γλώσσες. The most beautiful fairy tales are taken out of life itself. This story narrates the adventures of a family of small, stray dogs, and is inspired by real events. The book is written in Greek and English, so that children are familiarized with both languages.

Αν θέλεις φίλε να χαρείς, να κλάψεις, να γελάσεις, να ακονίσεις το μυαλό και να διασκεδάσεις μη λυπηθείς λίγα ευρώ. Δώσ' τα και δε θα χάσεις.

Η ανθρώπινη ζωή είναι παράξενη. Κινείται μέσα στην απόλυτη ευτυχία ή στον πόνο της δυστυχίας. Η ζωή της Τερέζας, κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει που υπάγεται. Μια αληθινή ιστορία με πολύ πόνο, χαρά, δυστυχία κι ευτυχία. Μια ζωή ένας ωκεανός..

Ένα memoir τρυφερό και ζεστό, αστείο και σοβαρό, γραμμένο μέσα από την καρδιά της Ζοζεφίνας, που ήθελε σαν θα μεγάλωνε, να γίνει για λίγο... [...] Είχε γεννηθεί το θέρο, στο σταροχώραφο που θέριζε ο πατέρας του με το δρεπάνι. Η μάνα του έδενε τα δεμάτια με την κοιλιά στα δόντια. Εκεί την έπιασαν οι πόνοι. Τον γέννησε και τον αφαλόκοψε μονάχη της, κάτω από έναν έλατο. Έτσι κι αλλιώς δεν προλάβαινε να πάει στο χωριό. Ύστερα φώναξε τον άντρα της, που συνέχιζε να θερίζει και δεν είχε πάρει είδηση, και του 'δειξε το γιο του.[...]

"Ό, τι βαθύτερο έλειπε από την καρδιά της..., ό, τι ανυπέρβλητο θα της αποκάλυπτε ο Ύδρανος..., κάθε άλλο παρά κρυφό ήταν για εκείνη· και καθώς είχε αποφασίσει ουσιαστικά εναντίον αυτών... το να της τα φανερώσει ξεκάθαρα ο Ύδρανος ήταν πέρα για πέρα επικίνδυνο." Στον Κόσμο ο θάνατος δεν είναι το ριζικό όλων. Εκεί, όπου τα παιδιά σταματούν να μεγαλώνουν, αν αποχωριστούν τη γη στην οποία γεννήθηκαν... υπάρχουν Λίθοι που λίθοι δεν είναι. Έχοντας ζήσει τη σύντομη παιδική ηλικία σ' ένα νησί απομακρυσμένο απ' τ' ανθρώπινα, όπου πατούν κι όντα θεόσταλτα, η Δρυνόη δεν το έχει...

Μέσα σε μια νύχτα, οι ένοικοι της Έπαυλης, Μάρκος και Πατρίκιος, αποφασίζουν να αναζητήσουν τη "Βίβλο των Απέθαντων", που σκαιώδεις δυνάμεις κρατούν καλά φυλαγμένη. Πιστεύουν ότι περιέχει απαντήσεις για την προέλευση του Θεού, των ανθρώπων, όπως και του είδους τους: των αθάνατων. Η "Βίβλος" όμως, είναι μόνο ο προθάλαμος για κάτι πολύ μεγαλύτερο και ασύλληπτα πιο σκοτεινό. Μια καλά στημένη παγίδα, μια μαζική δολοφονία, ένα κοπτικό χειρόγραφο που εμφανίζεται από το πουθενά, είναι μόνο η αρχή. Ακολουθούν κι άλλα. Έκπτωτοι Θεοί, μυστικά συμβούλια... Η δυσκολία του εγχειρήματο...

Και τότε είδα ξαφνικά το μαχαίρι στο χέρι της. Δεν ήμουν προετοιμασμένη για επίθεση. Οπισθοχώρησα. Με πλησίαζε απειλητικά και έπεσα στην καρέκλα πίσω μου. Ένιωσα τη λεπίδα του μαχαιριού πολύ κοντά στο λαιμό μου και τότε αναγνώρισα το πρόσωπο. Το πρόσωπο του εφιάλτη μου. Από εκείνη τη νύχτα... Ένα μυθιστόρημα για τις σκιές που εμφανίζονται και σημαδεύουν χώρους και ζωές.