Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η απεγνωσμένη αγάπη ψάχνει τρόπους να σκοτώσει τη μνήμη που αγκομαχά. Όλα επιστρέφουν στο επώδυνο παρόν. Η βοήθεια δεν φτάνει ποτέ στ' αυτιά του. Μόνο εκείνος θα αποφασίσει το τέλος της δυστυχίας του. Αν δεν τελειώσει μαζί της, ο ήλιος θα κρύβεται πίσω από τα σύννεφα, προμηνύοντας την καταιγίδα που έρχεται κατά πάνω του. Θα τολμήσει να σταθεί απέναντί της;

Ένα τηλεφώνημα σε ανύποπτο χρόνο, μια δίκη που μοιάζει αδιάφορη και μια γυναίκα καθισμένη στο έδρανο, άλλοτε κριτής μα συνήθως κρινόμενη στα μάτια της μητέρας της. Μεγαλωμένη σε μια τυπική ελληνική οικογένεια, η Βασιλική τόλμησε να ανοίξει τα φτερά της και να ζήσει. Σπούδασε, ερωτεύτηκε, βίωσε τον πόνο αλλά και την ευτυχία, και κάπου εκεί πριν το τέλος... Η μοίρα παίζει τελικά παράξενα παιχνίδια και ο χρόνος πάντα συνηγορεί υπέρ της. Κι εκεί που όλα φαντάζουν ιδανικά, έρχεται η ανατροπή. Γιατί το παρελθόν βρίσκει πάντα τρόπο να πατήσει στο παρόν και να ανατρέψει το μέλλον....

Γύρω απ΄το ίδιο μαχαίρι Ανθίζουν των ανθρώπων οι κύκλοι Ξεφλουδίζοντας ο ένας τον άλλο Ως να γλιτώσει το δέρμα της λήθης Στην ομοιοκαταληξία των τραυμάτων Συνεπές

Μια συλλογή που περιλαμβάνει τόσο ποιήματα όσο και όχι ποιήματα. Και τα δύο έχουν την αξία τους.

Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει· απεριόριστες οι δυνατότητες του ανθρωπίνου νου και οι ικανότητες ενός ευφάνταστου συγγραφέα. Η πρόκληση για μένα ήταν η μοναξιά μου και η κακοδαιμονία μου. Ήθελα να αφήσω πίσω μου κάτι από το πέρασμα της απαξιωμένης ζωής μου, κάτι που θα μιλήσει στις καρδιές των αναγνωστών. Μπορώ να πω ότι ξόδεψα περισσότερο δάκρυ από μελάνι γράφοντας τις ιστορίες μου και ζούσα έντονα κάθε στιγμή τις περιπέτειες των πρωταγωνιστών μου. Σας εύχομαι καλή ανάγνωση. Ν.Π.

Τα κείμενα κινούνται πάνω σε έναν κοινό θεματικό άξονα: τη μετατόπιση της πραγματικότητας στο πεδίο του μύθου, ώστε η συμβολική της διαπραγμάτευση να υπερβεί τη δυσχέρεια της καθημερινής της βίωσης και να αναδειχτούν οι κρυμμένες και πυρηνικές της πτυχές. Υπάρχει όμως και μια κοινή αφηγηματική επιλογή: η χρήση της αλληγορίας που φαίνεται να ξεπερνάει τον ρεαλισμό, χωρίς όμως και να τον υπονομεύει. Ο συγγραφέας σχολιάζει τους καθημερινούς μας δισταγμούς και τις καθημερινές μας απορίες, τις φιλοδοξίες και τους φόβους μας, προσωποποιώντας τις ιδέες και συνδυάζοντάς τες με πα...

Ζώντας σε ένα περιβάλλον που απαιτεί συνεχόμενα να είμαστε υποκριτικά γελαστοί και να βιαζόμαστε ασθμαίνοντας νωχελικά και κουρασμένα, ξεχνάμε όλα αυτά που μας έχουν σημαδεύσει, μας έχουν καθορίσει και δεν τα κοιτάμε κατάματα. Αφήνουμε στην άκρη όλα αυτά που τη νύχτα δε μας αφήνουν να κοιμηθούμε ήρεμα. Όλα αυτά που βγαίνουν στην επιφάνεια όταν ακούμε μια ζεστή μελωδία ή όταν αισθανόμαστε το άδικο γύρω μας και προτιμάμε να το καταπιούμε και να κάνουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Οι σκόρπιες λέξεις εδώ μέσα μιλάνε για εκείνη την πλευρά της ζωής που περνώντας από τις όχθες της...

Και το ρέμα ποτέ δεν κύλησε μονάχα επειδή του όρισαν να το κάνει, ούτε επειδή ήξερε ότι ρέμα είναι, μα μόνο γιατί η γη το περίμενε, το καλούσε πάνω της και μέσα της, άνοιγε το είναι της να το υποδεχτεί. Στο βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, είναι σημαντικό να νιώσεις τη μαγεία των αισθήσεων: μύρισέ το, άκουσέ το καθώς το ξεφυλλίζεις, διάβασέ το, κράτησέ το αγκαλιά όταν μπαίνεις στο κρεβάτι μόνος -ή και όχι- τα βράδια. Κι όσο για τη γεύση, είθε να σου αφήσει στο τέλος το αγαπημένο σου γεύμα που απολαμβάνεις πλάι στους αγαπημένους σου ανθρώπους στο μυαλό. "Η ουσία τ...

Ένα βιβλίο για του έρωτα τη μάχη και του θανάτου τη δικαίωση. Στο ενδιάμεσο ο μόχθος του ανθρώπου. Η σπίθα που θα φέρει αστραπή.

Τo παραμύθι "Σκόνη" αφορά την απόφαση του Αιγωλιού, μιας μικρής κουκουβάγιας, να ακολουθήσει τα όνειρά του παρά τις αντιστάσεις που προβάλλουν οι γονείς του για να τον προφυλάξουν. Η θέληση των γονιών για προστασία συγκρούεται με το δικαίωμα των παιδιών για τις αποφάσεις της ζωής τους. Πρόκειται για ένα παραμύθι τόσο για μικρούς όσο και για μεγάλους, το οποίο διαφοροποιείται από την πλειονότητα των παραμυθιών που μέχρι στιγμής έχεις διαβάσει. Όπως στη ζωή όταν μια ιστορία φτάνει στο τέλος της δεν καταλήγουν όλοι οι εμπλεκόμενοι ευχαριστημένοι. O ήρωάς μας ζει καλά· όχι,...

Δυο αντίπαλοι κόσμοι... Μια σταυροφορία με πολλά θύματα αθώα και μη... Το πουλόβερ της παγκόσμιας πανθρησκείας που είχε αρχίσει να υφαίνεται... και εξακολουθεί ακόμη. Ποια είναι η πραγματική βάση των θρησκειών; Ο Θεός; Οι τελετουργίες; Οι κανόνες για υπακοή; Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα μέσα από τον καταιγιστικό ρυθμό το βιβλίο εξερευνά τον ρόλο του θανάτου και το πέρασμα στη Σκοτεινή Πλευρά. Την πλευρά όπου δεν επέστρεψε κανείς. Ή μήπως όχι;

[...] "Τότε έλα, πες το, σαν τι θέλεις, Σι;" "Εσύ, μπάρμπα, σαν τι λες τάχα να θέλω; Τόση δουλειά. Τόσος κόπος... Σαν τι, πες μου, να... θέλω; Μόνο που σ' έβλεπα να παιδεύεσαι, ξέρεις πόσο... ίδρωνα". "Μωρέ, Σι, πώς μας τα λες..." "Περίμενε, θείο... Άσε με, ντε, ν' αποσώσω... Άσε με, που, μιας μέσα στα... λουλούδια, να σου... πλέξω ευωδιές... Με περισσό μεράκι -χαιρόμουνα που σε παρακολουθούσα- έδινες, ξανάδινες... Ό,τι και να σου 'λεγα, πού, εσύ, καμία... οικονομία. Απορροφημένος, παρέσερνες και μένα, συνέχιζες να συνδυάζεις δουλειά, τρέλα, φαντασία... Αυτή πια... ευ...

[...] Πριν πιάσουν βάρδια τα ταμπούρλα, οι λύρες, οι κεμεντζέδες να παίξουν πεντοζάλη, πότε θα κάνει ξαστεριά, πυρρίχιο... Καλό είναι να πούμε λίγα λόγια, προτού αρχίσει το ξεδίπλωμα της Πράξεως Δευτέρας. "Λίγα και να 'ναι προσεγμένα. Διότι αλλιώς…" Τους ακούσατε; ορισμένοι μας την έχουν στημένη την ενέδρα. Εντάξει. Mutatis mutandis, έτσι θα κινηθούμε. Με μετρημένα τα λόγια μας στρέφουμε τους προβολείς στο πραγματικό μας παραμύθι. Με δυο τρεις, τέσσερις πινελιές το ταμπλό θα εμφανίσει στο βάθος του ορίζοντα, διαδρομές και κατατόπια που θα κληθούμε ν' ακολουθήσουμε. [...]

[...] Να πώς έχουν τα σχέδιά τους: Αφού πρώτα ο εκλεκτός τους γόνος προσαρμοστεί στο γήινο περιβάλλον, θα κινηθούν, μετά τη λήξη της δοκιμασίας του, και σε πλήρη συνεργασία με τους γήινους μαχητές συναγωνιστές του, να αλλάξουν τους συσχετισμούς στη Γη. Θα πράξουν τα μέγιστα, έτσι ώστε να πετύχουν τον σκοπό τους. Θα πρέπει επιτέλους -αμάν πια, νισάφι- να γλιτώσει από την επικίνδυνη κατρακύλα, και να σωθεί απ' την καταστροφή ο πλανήτης Γη. Έτσι μόνον, όταν πια επικρατήσει το δίκιο και η ειρήνη στη Γη, θα προστατευθεί, θα θωρακιστεί καλύτερα και το διάστημα από τις μαύρες, αό...

Κι αν οι μεγάλοι σύμμαχοι, η Υερώπη και κυρίως η Αργεμανία; Ό,τι θέλουν ας κάνουν... Α μπα! Δεν χαμπαριάζουν ο Πράτσης και οι υπόλοιποι. Από τώρα προετοιμάζονται και συναποφασίζουν για το γιορταστικό ξεφάντωμα. Ρίχνουν ιδέες για την ειδική ορχήστρα. Θέλουν δεν θέλουν, έτσι διαλαλούν, θα τους μάθουν να χορεύουν στον σκοπό της δικαιοσύνης. Σαν τ' άκουσε η "Μαρκέλλα" της ήρθε... ταμπλάς. Με το Σπαρταριστό τρίπρακτο που ακολουθεί, θα καταγραφούν κυρίως τα γεγονότα μετά τη νίκη στις εθνικές εκλογές από τον Ρύσιζα.