Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ανθολογούνται τα κείμενα: Ομήρου, αποσπάσματα από την "Οδύσσεια", Ηροδότου, αποσπάσματα περί της ίδρυσης του Μαντείου της Δωδώνης και επιγραφές της Δωδώνης, Θουκυδίδου, "Ξυγγραφή", Καλλιμάχου, "Εις Δήμητρα", Φιλοστράτου, "Τα εις τον Τυανέα Απολλώνιον", Αλκίφρονος, "Επιστολαί" και Μάρκου Αυρηλίου Αντωνίνου, "Εις εαυτόν".

Αίφνης φεύγεις\βουλιάζοντας μέσα μου\νωχελικά. Δεν ξέρω πώς να σ' αντιμετωπίσω\όταν με κατοικείς. Κι ανθίζει σιωπή\ανάμεσά μας. (από τη συλλογή "Παράλληλοι καθρέφτες")

[...] Ο Τζαν Γιουτζέλ (1926-1999) ήταν γεμάτος ζωή. "Τζαν" στα τουρκικά σημαίνει ψυχή, καρδιά. Έζησε έντονα και εκφράστηκε χωρίς περιορισμούς. Δεν είχε αναστολές. Πολλοί θα τον ζηλέψουν που δε διαθέτουν το θάρρος, το χιούμορ, την καυστική γλώσσα, τον κοσμοπολιτισμό του, το λυρισμό και τη γνήσια ευαισθησία για καθετί ανθρώπινο, αλλά ούτε και το κοινό του, που τόσο πολύ τον αγάπησε και τον εκτίμησε. Κάθε χρόνο στη Ντάτσα (Datca, δυτικά του Μάρμαρις), στην περιοχή όπου έζησε ο ποιητής τα τελευταία χρόνια, οργανώνεται ένα φεστιβάλ με επίκεντρο την ποίηση. Το σπίτι του έχει μ...

Τα πεζά κείμενα αυτού του τόμου αντιπροσωπεύουν διαφορετικές στιγμές της συγγραφικής διαδρομής του Τάσου Κόρφη, με τα πιο παλιά να έχουν γραφτεί αμέσως μετά την έκδοση του πρώτου βιβλίου πεζογραφημάτων του ("Ταξίδι χωρίς πολιτικό" Μαυρίδης, Αθήνα 1953). Μετά τον αιφνίδιο θάνατό του το 1994, βρέθηκαν συγκεντρωμένα σ' έναν φάκελο, με τον τίτλο "Κοντραπούντο" και ταξινομημένα σε τρεις ενότητες ("Διαθέσεις" , "Παραλλαγές στο ίδιο θέμα", "Απόηχοι ζωής") έτοιμα για έκδοση. Όλα έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά κατά την τελευταία εικοσαετία.

Σε μια μικρή κωμόπολη στη Βόρεια Σουηδία βρήκα ένα πανέμορφο σπίτι των αρχών του περασμένου αιώνα, που όπως έμαθα έχτισε ο πρώτος γιατρός της περιοχής. Και πώς το βάφτισε; Σπάρτη. Έτσι μεγαλώνει ο κόσμος. Αυτό προσπάθησα να κάνω κι εγώ. Να μεγαλώσω τον κόσμο μου αγκαλιάζοντας μια νέα χώρα, μια νέα γλώσσα. Κι υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι πιο γυμνός απ' όταν γεννήθηκα - τότε είχα τουλάχιστον έναν αφαλό. Κι άλλοτε πάλι αισθάνομαι μια βαθιά γαλήνη ξέροντας ότι έξω από το παράθυρό μου απλώνεται μια νέα πατρίδα.