Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σαρκασμός και αυτοσαρκασμός, ιστορικότητα και βιογραφία, περιγραφή και αναγωγή, θραύσματα και ολοκληρωμένα παζλ είναι τα ποιήματα του Ευάγγελου Βαλσαμίδη. Η ποιητική σου συλλογή, παρ' όλη τη διαφαινόμενη εμμονή με την ιστορία, προτείνει στον αναγνώστη τη συμβολική ματιά του παρελθόντος ως όχημα ερμηνείας του αδηφάγου παρόντος. Απόσπασμα από το βιβλίο: Ζωή και θάνατος αναπνέουνε στον ίδιο μύθο. Αβάντι λοιπόν, μαέστρο. Να μη χαλαρώσουν οι χοροί. Να διασκεδάσουμε την κόλαση που μας αναλογεί. Όσο, για όσους, είναι έξω απ' το χορό άσ' τους να χτίζουνε σιγά σιγά τι...

Στο βιβλίο αυτό θα διαβάσετε τις ιστορίες επτά ανθρώπων, βασισμένες σε αληθινά γεγονότα, τα οποία όμως έχουν αλλοιωθεί ώστε να προστατευτούν τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν μεταξύ τους έναν κοινό άξονα περιστροφής, την υιοθεσία. Διαφορετικές πτυχές της τους οδηγούν όλους στο γραφείο της κοινωνικής λειτουργού η οποία συμμετέχει ενεργά στην εξέλιξη των ιστοριών τους. Ο Αριστοτέλης, ο ήρωας της πρώτης ιστορίας, έρχεται στα είκοσι δύο του χρόνια αντιμέτωπος με μια μεγάλη ανατροπή της ζωής. Ο Πάρης και η Ελένη ξαναβρίσκονται τυχαία μετά από είκοσι περίπ...

ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ Το πρωί κατέβηκα στο Μοναστηράκι. Είχε συννεφιά. Συννεφιασμένη Κυριακή. Αγόρασα ένα πράγμα που έμοιαζε με μπιστόλι. Μου είπαν πως παλιά πέταγε φωτοβολίδες. Ήταν από αλουμίνιο. Αργότερα κατεβήκαμε στην παραλία, στο κεντράκι που είχε τα υπόστεγα με τα καλάμια. Το αεροπλάνο της Panamerican το άκουγα που ερχόταν. Την ώρα που έβγαινε μέσα από τα καλάμια, το είδα και το σημάδεψα. Για μια στιγμή μου φάνηκε σα να σταμάτησε, μα δεν το πίστεψα. Μες στη συννεφιά φαινόνταν τώρα πολύ καθαρά τα παραθυράκια κόκκινα. Σε κοιτούσα στα μάτια να μην καταλάβει κανείς τίποτα. Σ...

Κύκλος είναι το δάκρυ του θεού. (προμετωπίδα)

Μες στο λαιμό μου έχουν στοιβαχτεί τραγούδια τρυφερά. Στης αρπαχτής τη χώρα πως να τραγουδήσω. Σφίγγω τα χείλη και πιπιλίζω τους χυμούς της πρωϊνής δροσιάς. Όμως που πήγαν τα πουλιά. Εδώ συνδυό δεν περπατούν συντρείς δεν κουβεντιάζουν. Ακούν μονάχα τις ντουντούκες που ασταμάτητα ουρλιάζουν και προχωρούνε στα τυφλά και δεν ακούν το σφύριγμα του ανέμου που αφήνει γύρω του το θρήνο και τον κοπετό.

Στον κάμπο της Άρτας του '50, ένας τρυφερός και αλλόκοτος νεκροθάφτης με περίεργο όνομα έχει μάθει να κινείται ανάμεσα σε δύο κόσμους. Προστατεύει τα μυστικά της γενιάς του, που θα μεταφέρει μόνο στον γιο του. Συνομιλεί με τις ψυχές και τις αποθηκεύει στο "μαγαζί" του. Λειτουργός ενός μυστηριώδους αφεντικού και μιας ανατεθειμένης εργασίας: να θάβει νεκρούς και να υποδέχεται ψυχές - όχι όλες, αυτές μόνο για τις οποίες λαμβάνει μήνυμα...

Η "Τύχη στα τείχη" είναι μια γυναικεία ματιά στον σύγχρονο κόσμο. Η κεντρική ηρωίδα, η Ευτυχία, φέρνει στο προσκήνιο προβλήματα και προβληματισμούς για τις σχέσεις γονιών-παιδιών, το χρόνο, τους στόχους, την τύχη. Στην προσπάθειά της να διεκδικήσει αυτά που ο χρόνος τής στέρησε, ξεκινάει σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Συνομιλεί με τον Φόσε και τον Κάφκα, ανακαλεί μνήμες, γράφει για εννέα γέφυρες, αλλάζει, αναθεωρεί. Τα πρόσωπα δίπλα της και οι παράλληλες ιστορίες τους ενισχύουν τον βασικό κορμό της αφήγησης. Αδιέξοδα, χωρισμοί, διλήμματα, ασθένειες, προσδοκίες, έρωτες, απογ...

Στην ποίηση όλα επιτρέπονται Η ποίηση είναι μια μορφή "εγκληματικής" δραστηριότητας χωρίς τους κινδύνους μιας δικαστικής κρίσης και κυρίως χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη μιας ποινικής απόφασης ή ακόμη (χειρότερα) ενός ποινικού κολασμού. Η ποίηση είναι πέραν του καλού και του κακού. Στην πραγματικότητα, όμως, η ποίηση είναι ένα υποκατάστατο της "τρομοκρατίας". Γι' αυτό το λόγο στην ποίηση όλα επιτρέπονται. Ακριβώς αυτή η παραδοχή οδηγεί στην ιερόσυλη έγκληση αμφισβήτησης (με συμβολικό και εικαστικό τρόπο) της παρούσας εκδοχής της δημιουργίας, δηλαδή στο "έγκλημα". Με τις συνη...

Το βιβλίο του Γιώργου Λαμπράκου "Τσαρλς Μπουκόβσκι, ο κυνικός Κυνικός" είναι ένα πλήρες γεύμα τουλάχιστον τριών πιάτων: μια εισαγωγή στη βιοσοφία των αρχαίων Κυνικών, μια επισκόπηση των ποικίλων και συχνά αντιφατικών σημασιών που έχει λάβει ο κυνισμός στη νεωτερική και σύγχρονη εποχή, καθώς επίσης μια καινοφανής ανάγνωση του έργου και της ζωής του Μπουκόβσκι ως Διογένη της εποχής μας. Μέχρι το απολαυστικό επιδόρπιο θα έχει φανερωθεί πώς αυτός ο σύγχρονος κλασικός έγινε από σκύλος... γάτα. Ένα πολύπλευρο λογοτεχνικό δοκίμιο, μοναδικό στο είδος του, που καταγράφει τις σ...

[...] Προσπάθησα να "μεταφέρω" το λόγο του Ευριπίδη, αποφεύγοντας περίεργα και δήθεν "πρωτότυπα" ποιητικά σχήματα. Ακολούθησα-κυρίως στα χορικά- μιά ποιητική σύνταξη απλή, χωρίς καμμία πρόθεση εντυπωσιασμού, άλλα με σταθερή την έγνοια να διασώσω το λυρικό στοιχείο του έργου. Το τι κατάφερα μέλλεται να κριθεί όταν οι "Τρωάδες", που προτείνω μ' αυτή μου την μετάφραση, θα έχουν την τύχη να δοκιμαστούν επί σκηνής. Οι "Τρωάδες" είναι ένα αντιπολεμικό έργο, κυρίως διότι καταγγέλλει την ανελέητη αυθαιρεσία των νικητών έναντι των ηττημένων. Ενδεχομένως σ' αυτή την καταγγελία να...

Γέμισε πρόσχαρα θύματα η ζωή. Στο τραπέζι του υπαρκτού λωτοί. Ας ξεχάσουμε λοιπόν. Τι ωφελεί η μνήμη όταν στάζει τραγικότητα; Αλλάξτε σκηνικά! Σάπισαν οι ρόλοι.